คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Act V
One final question
How long should we two wait before we're one?
“เธอเสียใหรือ ที่ัสินใเลือัน”
เรย์เม้มปาแน่น ศีรษะบลับหมอน
วามเ็บปวรุนแรถาโถมเ้าสู่ร่าบอบบาไร้ทาสู้
“ันไม่เยมีทาเลือ” เสียอเาทุ้ม่ำเย็นา “ีวิอันถูำหนมาแล้ว เป็นปิศา เป็นที่น่ารัเียิั”
แรระาที่หนัศีรษะทำให้เรย์หวีร้อในลำอ เายุ้มผมเธอึึ้น
บัับให้ใบหน้าอเธอแหนหายไป้านหลั มีราบน้ำาอยู่บนแ้ม
แ่ใ้เปลือานั้นลับแห้เหือไปนหมสิ้น
“ันไ้ให้ทาเลือับเธอ และเธอ็เลือัน ำไว้ให้ี”
When will the blood begin to race?
The sleeping bud bursts into bloom?
“เธอรู้สึี ใ่มั้ย” มีวามหฤหรรษ์อยู่ในน้ำเสียอเา “ินนาารอเธอถวิลหาวามลึลับ
ผู้ายนหนึ่ที่ร้อเพลับล่อมเธอ ผู้ายที่หลีเร้นอยู่ในเามื เธอ้อารัน”
เรย์ำยุ้มผ้าปูเียแน่น วามื่นระหนเลือนหายไปับวามื่นเ้น
วามเ็บปวเลือนหายไปับไฟปรารถนา หัวใเธอเ้นรัวแร
วามรัวน่อมวลอยู่ในแนลาอร่าาย แผ่ริ้วระลอไปทั่วทั้ร่า
“เ้าหนุ่มนนั้น นที่เธอวิ่หนีไปหาเา อวามุ้มรอาเา” น้ำเสียเย้ยหยันน่ารัเียระิบ้าหูเธอ “เาะทำให้เธอรีร้อ้วยวามสุสมไ้เหมือนอย่าที่ันทำหรือ”
When will the flames at last consume us?
เธอำลัยืนอยู่บนอบเหวแห่วามปรารถนา
วามรุ่มร้อนแผ่่านไปทั่วทั้ร่า เรย์อ้าปาว้า
หายใหอบแรเมื่อลื่นอารม์ปั่นป่วนอยู่ภายใน เธอำลัะระเบิออ เธอำลัะ...
ไโล เร็น ถอนัวอออย่าับพลัน
เรย์หลุเสียหวีร้อออมาเมื่อเาระา้อเท้าอเธอ
ับเธอพลิัวนอนหายอยู่เบื้อหน้าเา
เ็สาวหันหน้าบลับหมอนทันทีที่เาร่อมัวลมาเหนือร่าเธอ
“ลืมาึ้น” เาสั่
เรย์ัวสั่นเมื่อมือหยาบร้านบีบลบนา ับใบหน้าเธอหันลับไปหาเา
“ลืมาึ้น!”
เ็สาวยัหลับาแน่น
“ี หลอัวเอ่อไปเถอะ” ปิศาพู้วยน้ำเสียหยาบระ้า “ินนาารว่าันเป็นนอื่น
ินนาารว่าเป็นเทวทูแห่นรีที่ำลัรอบรอเธอ”
วามร้อนที่ำแรลับเ้ามาอย่ารุนแรทำให้เรย์หายใเฮือ
เ็สาวิ้นพล่าน
ะเียะายหนีาวามโหร้ายทารุที่ำลับยี้ร่าายและหัวใอเธอ
Past the point of no return
The final threshold
ลื่นวามปรารถนาแล่นวูบวาบไปถึศีรษะและปลายเท้า เรย์ไม่อาลั้นเสียไว้ไ้อี
เธอแหนหน้ารีร้อรวรา แอ่นร่าหยัโ้ึ้น
ไว่ว้าหาวามสุสมที่ำลัลอยลมา
และเมื่อเธอลืมาึ้น เลือในายเธอพลันเย็นเียบ
ปิศาำลัรอบรอเธอ
The bridge is crossed, so stand and watch it burn
We've passed the point of no return
ร่าหนาหนัทาบทับลมา เาหายใหอบแร
ร่าายผ่อนลายลสู่วามอิ่มเอมหลัวามปรารถนาไ้รับารปลปล่อย
เรย์หายใรวยริน แนาไร้เรี่ยวแร
ไ้แ่นอนนิ่ๆให้ให้เาพรมูบเยมร่าายเธอามใอบ
แววาอเ็สาวเลื่อนลอยไรุ้หมาย หัวใแสลายย่อยยับหมสิ้น
ไม่มีเทวทูแห่นรีอี่อไป
ผู้ายนนั้น เบน โโล ไ้ายไปแล้ว
***
Wandering child,
So lost, so helpless
เทวทูแห่เสียนรีอเธอือผู้ายนหนึ่
เบน โโล มาามมาเล่าให้เธอฟั เามาาระูลที่ี
แ่อาภัพ้วยหน้าาที่เสียโมาอุบัิเหุอนแรเิ ่อมาฤหาสน์สายวอร์เอร์ถูวาเพลิ
ึ่เื่อว่าเิาวามัแย้ทาารเมือ มีเาเพียนเียวที่รอีวิ
หาแ่ารมีีวิอยู่่อหลัานั้นอาลายเป็นนรบนินที่แท้ริ
เาถูับัวไปายเป็นทาส
พระเ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเาถูทารุรรมอย่าไรบ้าในบวนพ่อ้าที่เร่ร่อนไปยัภาพื้นยุโรปนถึเปอร์เีย
ใน่วีวิอันแสนสั้น เาไ้เห็นโลว้า
ไ้เห็นวามเป็นไปในทุๆ้าน ไ้เห็นทั้วามีและวามั่ว วามสว่าและวามมื
วามระหายและวามโอบอ้อมอารี วามเลียัและวามเห็นอเห็นใ
หาโลลับหันแ่้านที่โหร้ายให้ับเา
ทำให้เาแสลายลไปนถึิวิา เิเป็นัวนใหม่ที่เหี้ยมโหเลือเย็นือ
ไโล เร็น
สิ่หนึ่ไม่เยเปลี่ยนแปลไป
ือวามสามารถทานรีและน้ำเสียอันไพเราะอเา
เธอสสารเาเหลือเิน
แ่เธอ็หวาลัวปิศาในัวเา
โอ้ เธอะทำอย่าไรี
Angel or father
Friend or phantom
Who is it there staring?
เาเฝ้ามอเธออยู่ในเามื ูแลเธอาที่่อนเร้นลับ
เาไม่ไ้มีอ้อมออบอุ่นเหมือนพ่อ แ่มีเสียเพลอทูวรร์
อยู่เป็นเพื่อนเธอในวามโเี่ยวเียวาย แ่็เป็นสัว์ร้ายที่ทุน่าหวาลัว
มีวามัแย้อยู่ในัวเา เบน โโล ผู้อาภัพ และ ไโล เร็น
ปิศาแห่โรอุปราร
เมื่ออยู่เบื้อหน้าเธอ เาือใรันแน่
ในารแสอุปราารในวันพรุ่นี้ เธอะเป็นเหยื่อล่อให้เาปราัว
เธอไม่ไ้ลัวเา แ่เธอลัววามรู้สึอัวเอเมื่อไ้เห็นเา
You were once my one companion
You were all that mattered
You were once a friend and father
Then my world was shattered
พ่อือโลทั้ใบอเธอ และเมื่อพ่อาไป โลอเธอ็พัทลาย
เธอโเี่ยว เธอร้อไห้ เธอลัวที่ะ้าวเิน่อ และใน่ำืนนั้น เธอ็ไ้ยินเสียเา
เสียบทเพลับล่อมอ่อนหวาน
ใน่ำืนว้าเหว่ที่เธอนอนไม่หลับ ะมีเสียระิบที่้าหูเธอ
ว่าเธอไม่ไ้อยู่อย่าเียวาย
และเมื่อรุ่อรุเบิฟ้า เธอลัวว่าเาะหายไป
แ่เสียนั้น็ระิบำมั่นสัาับเธอ
วาใเถิ ที่รั ันะลับมาหาเธอ
Wishing you were somehow here
again
Wishing you were somehow near
เธอิถึเา เสียอ่อนโยนที่ปลอบประโลมเธอ เสียนุ่มนวลที่ร้อเพลรัอ่อนหวาน
เสียหนัแน่นมั่นที่ี้นำทาให้ีวิอเธอ้าวเิน่อไป
เาไม่ใ่ปิศา
Sometimes it seemed,
If I just dreamed
Somehow you would be here
เรย์วาุหลาบลหน้าหลุมศพอโอบีวัน เโนบี บิาผู้ล่วลับอเธอ
ใน่วเวลาที่ไร้ึ่หนทา หมแล้วึ่วามหวั เธอ้อารใรสันที่ะอเธอไว้
ระิบบอเธอว่าทุอย่าะเรียบร้อย
เาร่าสูให่ยืนอยู่ไม่ไลาเธอ
“เธอไม่ไ้อยู่ัวนเียวหรอนะ”
เสียนั้น...
“ุ็เหมือนัน” เธอหันไปหาเา้าๆ
ไโล เร็น หรือ เบน โโล
เายัสวมหน้าาปิบัใบหน้า ผมสีำสนิทราวับรัิาลมืมิ
วาอเาทอมอมาที่เธอ
“ยัไม่สายเินไป” วามเศร้าสร้อยบนใบหน้าเาทำให้หัวใอเธอปวร้าว
“เรายัหยุวามบ้าลั่นี้ไ้”
“ันรู้ว่าัน้อทำอะไร” เสียเาสั่นเรือ
“แ่ันไม่มีพลัใมาพอที่ะทำสิ่นั้น”
เาไม่ใ่ปิศา
เายัเป็นเทวทูแห่นรีนเิมอเธอ
“ให้ันไ้่วยุนะะ” เรย์้าวเท้าเาไปหาเา “เบน”
ายหนุ่มัวสั่นเมื่อเธอเรียื่อที่แท้ริอเา ราวับสัว์ป่าุร้าย
ายหนุ่มมีท่าทีหวาระแวทุสิ่รอบัว โลภายนอือินแนแห่ฝันร้ายอเา
มีเพียในเามืที่เาะไ้พัสบอย่าแท้ริ
เา่าน่าสสารเหลือเิน
ลมหายใอุ่นเป็นไออยู่ระหว่าพวเาทั้สอ เรย์ยื่นมือออไปหาเา
ายหนุ่มเหลือบามอที่มืออเธอแล้วเลื่อนลับึ้นไปสบาับเธออีรั้
เายมืออนเอึ้นมา้าๆ
Track down this murderer, he
must be found!
Track down this murderer, he must be found!
“เรย์!”
เธอสะุ้หันไปามเสียเรีย
โพระโลาหลัม้าพร้อมับาบยาวในมือ
“ถอยออมา เรย์” เาวิ่มาหาเธอ “ผู้ายนนี้ – เ้าสิ่นี้ – มันไม่ใ่พ่ออเธอนะ!”
เรย์หันลับไปหาเา ใบหน้าอเบนบิเบี้ยว้วยโทสะ
Hunt out this animal, who
runs to ground!
Too long he's preyed on us, but now we know
The Phantom of the Opera
เ็สาวรีร้อเมื่อโพระโนเ้าใส่เบน
าบเินส่อประายแปลบปลาบเมื่อเบนยอาวุธอนเอึ้นรับารโมี
เธอไม่รู้ว่าใ้ผ้าลุมสีำนั้นเาพาบิัวมา้วย
มีแสบเพลิและเสียผู้นัมาาถนน พวเาำลัมุ่หน้ามาสู่สุสานเพื่อับุมนร้ายที่ไ้ื่อว่าปิศาแห่โรอุปราร
“แะไม่มีวันไ้ัวเธอไป!” โพะโนลั่น
“อ้อ” ริมฝีปาเบนยยิ้มเย้ยหยัน “้อ้ามศพแไป่อนสินะ”
เาเป็นผู้ายร่าสูให่ว่านทั่วไปและมีพละำลัทาร่าายมหาศาล
ในระหว่าารปะทะมาบอย่าเรี้ยวรา
เาระาอเสื้ออโพแล้วเหวี่ยายหนุ่มลอยไประแทับป้ายหินหลุมศพ
เทวทูแห่วามายเินย่าสามุมไปหาเหยื่อ มมีเป็นประายวาววับ
“เบน! อย่า่ะ!”
เสียร้ออเธอทำให้เาะั
โพอาศัยัหวะนั้นหยิบาบึ้นมาแล้วพุ่เ้าใส่เาอีรั้
มาบเียโนสี้าอเบน เาำรามแล้วัเท้าถอยหนี
แ่โพแทปลายาบล็อในโร่าบสีทอแล้วพลิวัออ าบหลุามืออเบน
เาึัวหลบมาบที่หมายเอาีวิ ่อนที่ะเสียหลัล้มลบนพื้นหิมะ
“ไม่นะ!” เรย์ถลาเ้ามาึแนโพเอาไว้ “โพ อย่าทำแบบนี้่ะ”
ายหนุ่มหันไปหาเรย์ “ุพระ่วย เธอปลอภัยีมั้ย
เป็นอะไรมารึเปล่า”
ภาพอสอหนุ่มสาวที่ระออันทำให้เพลิริษยาและไฟโทสะโหมระพือึ้นในใอปิศา
I gave you my music
Made your song take wing
And now how you've repaid me
Denied me and betrayed me
เรย์หันลับไปหาเา้วยวามหวาหวั่น
“ไม่ใ่นะะ เบน ัน...”
“ทรยศ!” เาะโน
“มันำลัหลอใ้เธอ เรย์” โพับแนเธอไว้ “มาับัน เรย์
ันะปป้อเธอเอ”
“เรื่อระหว่าเรามันยัไม่บลแ่นี้หรอ” ปิศายืนึ้น
้อเม็มายันทั้สอ วาวาวโรน์้วยวามเียแ้น
You will curse the day you
did not do
All that the Phantom asked of you!
ความคิดเห็น