ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : จุดเปลี่ยนครั้งใหญ่
ุเปลี่ยนรั้ให่
เสียริ่หน้าบ้านแบฮยอนัแ่เ้า
เฮุน : ใรมาแ่เ้าเลยเนี้ย!!
เฮุนที่นั่อยู่โ๊ะิน้าวพูึ้นพร้อมับลุเินออไปที่ประูหน้าบ้าน เพื่อูว่าใรมา
เฮุน : ใรรับ
านยอล : พี่เอ!!!
เสียอบลับนั้นือเสียอานยอลที่ยืนอยู่้านนอ เฮุนรีบเินไปเปิประูให้ทันทีหลัารู้ว่าเป็นพี่รหัสสุหล่ออแบฮยอน
เฮุน : มาพาพี่แบฮยอนไปเรียนหรอรับ ^^
านยอล : ถู้อนะรับบบ ว่าแ่แบฮยอนเรียมัวเสร็ยัอ่ะ ^^
เฮุน : พี่วระนััน่อนสิรับ -__-
านยอลมอหน้าเฮุนอย่าๆ
เฮุน : พี่แบฮยอนเาออไปั้แ่ไ้ยินเสียไ่ัวแรันแล้ว
านยอล : ห๊ะ!!!ไปแล้ว =__=
เฮุน : แ่ไม่เป็นไรพี่ถ้าพี่ไม่มีเพื่อนเี๋ยวผมไป้วยทาเียวัน ^o^
านยอล : ไปเอนเี่ยวแล้วันนะ...พี่ไปล่ะ บาย!!!
านยอลทำสีหน้านิ่ๆ่อนะยมือโบลาเฮุนอย่าไร้เยื่อใย
เฮุน : อยู่นเียวลอ เฮ้ออออ!! T-T
เิน : อ้าววว แบฮยอนแล้วพี่รหัสแอ่ะ
ไ : วันนี้ไม่ไ้มา้วยันหรอว่ะ
เินับไที่นั่อยู่รโ๊ะใ้้นไม้ให่หน้าึเรียน เอ่ยถามึ้นเมื่อเห็นแบฮยอนำลัเินรไปที่พวเา พร้อมับทำท่าะเ้ออมอหาานยอลที่ปิแล้วะมา้วยัน แ่วันนี้แบฮยอนับมานเียว
แบฮยอน : ไม่ใ่ฝาแฝันะหน่อยะไ้ัวิันลอ
เิน : ู็แ่ถามเพราะปิเห็นมา้วยัน
แบฮยอน : พวมึะสนใอะไรเรื่อไร้สาระ
แบฮยอนทำสีหน้าไม่พอใที่เินพูถึเรื่อเาับานยอล ทำเอาเินับไทำหน้า๋อยไปามๆัน
เิน : ผิอีแล้ว T-T
านยอล : แบฮยอน!!^^
เสียอานยอลที่ะโนเรียื่อแบฮยอนัมาแ่ไล ทำเอานัศึษาที่เินผ่านไปมาหันมอามันเป็นแถว
แบฮยอน : ูไปเ้าห้อเรียน่อนนะ รีบๆามมาล่ะพวมึ่ะ
ไ : อ้าววว
เิน : มันะรีบไปไหนว่ะ -_-
านยอล : แบฮยอน!!เี๋ยว่อน!!!!
านยอลที่รีบวิ่ามมานถึมหาลัย แ่สุท้ายแล้วแบฮยอน็เินหนีเาอีามเย
ไ : นี่สอนนี้ทะเลาะันป่ะเนี้ย
านยอล : เฮ้อออ เปล่านะ!!เฮ้อเหนื่อยโว๊ยยยย
านยอลทิ้ัวลนอนับพื้นห้าทั้ัวเิมไป้วยเหื่อที่ไ้าารวิ่ามหาแบฮยอน เินับไมอลไปที่านยอล่อนะหันมามอหน้าันพร้อมับส่ายหน้าไปมา
เิน : พี่ไหวป่ะเนี้ย?
เินถาม้วยวามเป็นห่วหลัาที่เห็นสภาพอานยอล หนุ่มที่ไ้รับำแหน่เือนะนิเทศศาสร์
านยอล : ไม่ไหวแล้วอน้ำหน่อย!T-T
ไ : พวผมไม่มีน้ำอ่ะ...พี่ไปหาื้อินเอแล้วัน
เิน : พวผม้อเ้าเรียนแล้ว....ไป่อนนะพี่^^
เินับไทิ้ให้านยอลนอนเป็นศพอยู่บนพื้นห้าแล้วพวเา็เินาไป TT_TT
ีโอ : มึแม่ไม่เ็าและัเนไ สมน้ำหน้า ไอโ่!!!ไอวาย!!!!
านยอล : เี๋ยวนะๆ ือเมื่อืนมึยัให้ำลัใูอยู่เลยแล้วมาวันนี้มึลับมานั่่าูเนี้ยนะ
โธ่ไอเี้ย!!! เี้ยไม่พอยัไ้ผัวำอี!!!
ีโอ : อ้าววว !!!!! ไอ....
ิ่วหมิน : พอๆใเย็นัน่อนพวมึะมานั่่าันทำไมเนี้ย
านยอล : แล้วพวมึใหู้ทำไว่ะ
ิ่วหมิน : มึ็แ่้อทำให้น้อเาเห็นทำแบบริัอ่ะไม่ใ่เล่นๆแบบที่มึทำอยู่
านยอล : แบบริัั้นหรอ ^///^
20.20 น.
วันนี้แบฮยอนนั่รถแท็ี่ลับหลัาที่เลิเรียนแล้ว็ออไปเที่ยวเล่นับเพื่อน รถเลื่อนัวออไปในะที่แบฮยอนยืนอยู่ริมถนน เาหมุนัวหันลับแล้วพบว่าานยอลยืนรออยู่ที่หน้าประูบ้านอเา
แบฮยอน : พี่มายืนทำอะไรรนี้อ่ะ ?
แบฮยอนถามเา้วยสีหน้าที่ยันิ่เย
านยอล : ทำไมพึ่ลับอ่ะ...พี่มานั่รอเราั้แ่อนเย็นแล้วอ่ะ...พี่โทรหา็ไม่รับทำไม้อเป็นแบบนี้ัน้วย ที่พี่ทำไปพี่แ่อย่าสนิทอย่ารู้ัเราให้มาึ้น แ่เหมือนมันยิ่แย่ล
านยอลเริ่มพูะอเสียใส่พลาสอเท้า้าวเ้าไปหาแบฮยอน แบฮยอนเริ่มถอยหลัแ่านยอล็พุ่เ้ามารวบ้อมืออแบฮยอนไว้ทั้สอ้า
แบฮยอล : ผมเ็บนะพี่ !!!
านยอล : ทำไมเราถึไม่เป็นเหมือนพี่บ้า มีแ่พี่นเียวหรอที่รู้สึแบบนี้
านยอละอใส่แบฮยอนแล้วบีบมือทั้สอ้าอเาเหมือนว่าอยาให้แหลามือ
แบฮยอน : ผมเ็บ!!!!
แบฮยอนพยายามะะอใส่เาืน แ่พอเาเยหน้าึ้นสบาที่แ่ำอานยอล็ทำให้แบฮยอนถึับพูอะไรไม่ออ
แบฮยอน : พี่อย่าทำหน้าแบบนี้ใส่ผมสิ
านยอล : พี่ถามริๆนะ เราไม่รู้สึรันแทบบ้า...เหมือนที่พี่รู้สึอยู่อนนี้บ้าหรอ..?
ำถามแผ่วเบาัออาปาอานยอล่อนที่เาะโถมเ้ามาแล้วอแบฮยอนไว้
นยอล : รัพี่บ้าไม่ไ้หรอ.... ฮึ
านยอลเริ่มร้อไห้แล้วบหน้าลบนไหล่อแบฮยอน ไม่หน้าเื่อว่านอย่าานยอละร้อไห้
านยอล : รัพี่ไ้มั้ย...?
านยอลอแบฮยอนแน่นึ้น
านยอล : รัพี่แ่รึ่ที่พี่รัเรา็พอ...
แบฮยอนเริ่มรู้สึเหมือนมีอะไรมาอุอยู่ที่อ ลืนไม่เ้าายไม่ออ
แบฮยอน : ผม...ผมอโทษ
แบฮยอพูำนั้นออมา้าๆ พลาเลื่อนมือึ้นอานยอลลับ
แบฮยอน : ผมอโทษที่ไม่เ้าใวามรู้สึนั้นอพี่
านยอล : บับพี่เถอะนะ ....
านยอลพูว่าบับเาั้นหรอ....แบฮยอนนายมั่นใแล้วหรอที่ะบับเา
านยอล : มอแ่พี่นเียวไ้มั้ย...เป็นอพี่นเียวไ้มั้ย.....
เาอยๆลายอ้อมอออแล้วโน้มหน้าลมา ริมฝีปาอเาเ้าใล้แบฮยอนมาึ้นเรื่อยๆ
และแล้วริมฝีปาอานยอล็ประทับลบนริมฝีปาอแบฮยอนอย่า้าๆ
.......ผมอโทษที่พ่ายแพ้ให้ับวามสสารที่มี่อพี่เา..........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น