คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เพื่อน[TaeTen]ตอนที่4
Jaehyun special part.
แทยมันเินเ้าห้อเรียนมา้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มว่าปิ
วันนีู้อารม์ีเป็นพิเศษ
มันวาระเป๋าล้าโ๊ะ่อนะทัทายผมามปิเหมือนทุๆวัน
แ่อนนี้ในใผมมันรู้สึไม่ปิรับ ในใผมมัน้าามาริๆ ผม้อารสลัสิ่ที่้าาใผมออไป
้อทำอย่าไรนะเหรอรับ....ถามไรับ ผม้อถามแทยให้รู้เรื่อ
“แทยูมีเรื่อะถามมึว่ะ”
ผมหันไปถามแทยที่อนนี้ำลันั่โทรศัพท์อย่าสบายใ
“มีไรว่ะ ถามมาๆ” แทยละสายาาโทรศัพท์มอมาที่ผม
“เมื่อวานมึไปทำธุระที่ไหนมาว่ะ” ผมถามแทยออไป
“ธุระส่วนัวรับเพื่อน ส่วนัวรับ ฮ่าๆๆ ” แทยอบเน้นเสีย
พร้อมีไหล่ผม
“ไอ้ธุระส่วนัวอมึนี่ ใ่ารไปิน้าวไปเที่ยวับโยอหรือเปล่าว่ะ”
ผมพูออไปและอนนี้หน้าอแทยูอึ้ับำพูอผมเล็น้อย
“พูอะไรอมึ” แทยอบพร้อม้อหน้าผม
“พูวามริ ูรู้ทุอย่า และูิว่าเพื่อนทุนรู้ เนล์็ะรู้
มึทำร้ายเนล์ไ้ไว่ะ มึอยาบับโยอูไม่ว่ามึหรอนะ
แ่มึ็วรสสารเนล์ไหมว่ะ มึ็รู้นิว่าเนล์อบมึ และอีอย่าโยอเป็นเพื่อนรัอเนล์
มึไม่ิถึผลที่ามมาบ้าเหรอว่ะ ทำใยอมรับอะมันทำไ้
แ่ถ้าะให้ทำใยอมรับแบบ่ายๆวันสอวันมันยาว่ะเพื่อน” ผมพูทุอย่าออไป้วยวามโมโหอัวเอ
“.........” แทยไม่อบแ่ลับ้อหน้าผมนิ่ แม่! ไม่ไหวละรับ
ผัวะ!!
“ ูแม่ิผิริๆที่มีเพื่อนแบบมึ!”
ผม่อยหน้าแทย เผื่อมันะิอะไรไ้บ้า
านั้นเนล์และโยอ็เินเ้ามาห้ามผม
“แฮยอนมาับัน” โยอพูพร้อมทั้ลาผมออาห้อเรียน
Doyoung special part.
“หึ ปป้อันัเลยนะ บับมันอยู่ละสิ” แฮยอนพูพร้อมับ้อหน้าผม้วยสายาเรียบนิ่
“ถ้าใ่แล้วะทำไม!” ผมอบออไปพร้อม้อหน้าแฮยอนลับ
“็ไม่ทำไมหรอนะ แ่อยาะบอว่าเนล์มันเป็นนีเินว่าที่ะมาเป็นเพื่อนับนาย็เท่านั้น
โีนะโยอ อให้มีวามสุบนวามทุ์อเพื่อน” แฮยอนพูบ็เินออไป...ส่วนผมู่ๆน้ำาเ้ารรมมัน็ไหลออมา
“ฮึ อโทษ....”
Ten part.
ผัวะ!
ผมหันไปามเสีย ผมเห็นแฮยอนมัน่อยแทยรับ อนนั้นผมไม่ิอะไรมาเลยรับ
ผมิว่าผม้อไปแยสอนนั้นออาัน ผมับแทยไว้ โยอ็เ้าไปับแฮยอนพร้อมับลาออาห้อ
ส่วนผมทันที่ที่โยอลาแฮยอนออไป
แทย็ไ้ับแนผมแล้วลาผมออไปนอห้อเหมือนัน
นอนนี้เราทัู้่ยืนันอยู่ที่มุมมืๆ้าห้อเ็บอ
“แทยปล่อยแนัน ันเ็บ ันะเ้าห้อเรียน
เี๋ยวอาารย์็ะเ้าไปสอนแล้ว้วย” ผมบอแทยออไปแ่มันไม่ไ้ผล
แทยยัับแนผมแน่นึ้น
“ไม่มีอะไระถามันเหรอเนล์” แทยพูเสียเรียบนิ่พร้อมมอหน้า
“ะให้ถามเรื่ออะไร ถามเรื่อที่นายทะเลาะับแฮยอนนะเหรอ ันไม่ถามหรอนะมันือเรื่ออพวนาย” ผมมอหน้าแทยลับ
“แล้วถ้าไม่ใ่ละ ถ้าันไม่ไ้ให้นายถามเรื่อแฮยอน แ่ันให้นายถามเรื่อโยอับันละ นายะถามไหมเนล์” เรื่อโยอับแทยั้นเหรอ....ทำไมเา้อพูเรื่อนี้ออมา
หรือว่าเรื่อที่ผมสสัยะเป็นวามริ และถ้ามันเป็นวามริ ผมวรทำอย่าไรี
ผมไม่อยาเสียเาไป ผมไม่อยาเสียใรไปเลย แ่ผมลัวใัวเอ
ผมลัวผมะทำใยอมรับมันไม่ไ้ริๆ ฮึ ู่ๆน้ำาอผมมัน็ไหลออมา
ผมห้ามมันไม่ให้ไหล่อหน้าแทยไม่ไ้ริๆ เลยไ้แ่้มหน้าล
“ฮึ..ฮึ...” ผม้มหน้าล
ู่ๆแรับที่แนอผม็หายไปแ่ลับลายเปลี่ยนเป็นอ รับ แทยำลัอผม
นายะอันทำไมันแทย..
“ถามันสิเนล์ ันให้นายถามัน นายถามออมาสิเนล์”
แทยอผมแน่นึ้น ฮึ ผมวรถามออไปีไหม ฮือออ
“ฮึ นายับโยอำลับันอยู่..ใ่ไหม.ฮือออ.”
สุท้ายผม็ถามำถามบ้าๆนั้นออไป
และอนนี้ผมลั้นวามรู้สึอผมเอาไว้ไม่ไ้ริๆ น้ำาอผมมันไหลไม่หลุ
หัวใอผมมันเ็บมาเลยนะอนนี้
“......” แทยไม่อบแ่ลับอผมไว้แน่น
TBC
--------------------------------------------------------------------------------
แทย.......
ฮ่าๆ ไหนบอฟิสั้น แอบยาวนินึนะะ อนหน้า็บแล้ว
ฝาิาม้วยนะะ ผิพลาประารใ็ออภัยมา ที่นี้้วยนะะ ^^
ความคิดเห็น