{FIC:NARUTO}จะแค้นหรือจะรักน้องสาวคนนี้{END}

ลำดับตอนที่ #6 : 05:การจากลา

น้ำตามากมายไหลออกมาจากดวงตาสวยเธอไม่กล้าแม้จะร้องเสียงดัง เพราะเธอกลัวว่าซาสึเกะจะตื่น เธอพยายามลุกขึ้นให้เสียงเบาที่สุด ก่อนจะหยิบชุดนักเรียนแล้วเข้าไปใส่ห้องน้ำ  และออกไปจากห้องของซาสึเกะ 

ส่วนคนที่แกล้งหลับลืมตาขึ้นก่อนจะมองไปที่ประตู ซาสึเกะเอามือทาบหน้าผาก  นี้เขาทำอะไรลงไปเนี่ย ทำร้ายเธออีกแล้ว ซาสึเกะเอามือที่พันแผลกำที่อกซ้าย ใช่เขารู้สึกว่ามันเจ็บ  เหมือมีมือที่มองไม่เห็นมาบีบที่หัวใจซาสึเกะมองรูปถ่ายที่มีเธออยู่ด้วย  ก่อนจะหลับและระงับความเจ็บปวดที่ทำได้ยาก

“น้าค่ะ ซากุระอยากไปเรียนกับคุณน้าค่ะ”

(ได้สิลูก แล้วซาสึเกะไม่ว่าอะไรหรอ)

“ไม่ว่าหรอกค่ะ คุณน้าจะมารับซากุระวันไหนค่ะ”

(อีกสองวันนะซากุระ เดี่ยวน้าไปทำเรื่องเรียนให้ ส่วนหนูก็ทำเรื่องย้ายเลยกัน)

“ค่ะ”

เธอไม่รู้ว่าทำแบบนี้มันจะเป็นไรหรือเปล่า ถ้าซาสึเกะรู้เธอจะเจออะไรบ้างเธอก็พอเดาออก เธอต้องไม่ให้เขารู้  แล้วซากุระก็กดเบอร์ใครอีกคน

(ไงซากุระมีไรถึงโทรมาหาฉันเอาปานนี้)

“แกอย่าพึ่งพูดมากอิโนะ แกลาออกจากโรงเรียนให้ฉันได้ไหม”

(อะไรนะแกจะลาออก แกจะลาออกทำไม)

“ เรื่องของฉัน แล้วอย่าบอกเรื่องนี้กับใครมีแต่แก่กับฉันเท่านั้นที่รู้เข้าใจไหม”

(อืมก็ได้)

“แค่นี้ละฝากที่เหลือด้วย”

(จร้า)

หลังจากที่ซากุระจัดการทุกอย่างเสร็จ เธอก็มานั่งที่สวนหลังบ้านเธอต้องรอเวลาเท่านั้น ซากุระเงยหน้าขึ้นบนท้องฟ้าก่อนจะหายใจเข้าลึกๆ อีกสองวันเธอก็จะไปจากซาสึเกะแล้ว

แต่ทำไมหัวใจถึงรู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

รู้สึกว่าถ้าไปจากเขาจะรู้สึกเจ็บแค่ไหน จะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเขา  ซากุระปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความคิดที่เหลวไหล

นี่ก็ถึงวันที่เธอต้องไปแล้ว แล้วก็เป็นวันที่ซาสึเกะจะออกจากบ้านไปดูงานให้พ่อสองวันค่อยกลับ มันก็เป็นโอกาสของเธอพอดี ซากุระมองซาสึเกะที่อยู่บนบ้านก่อนที่เขาจะเดินมาหาเธอ

“สองสามวันนี้พี่ไม่อยู่บ้านดูแลตัวเองด้วยละ” ไม่มีเสียงตอบรับซากุระหันหน้าไปทางอื่น ซาสึเกะถอนหายใจก่อนจะหันหลังเดินจากไป

“เดี่ยวอย่าพึ่งไป”เสียงนั้นทำให้ซาสึเกะหยุดชะงัก ก่อนที่เขาจะได้รับสัมผัสที่เขาโหยหากอดเข้าอยู่ข้างหลัง ซาสึเกะตกอยู่ในอาการช็อกก่อนจะหันมาทางเธออย่างอึ้งๆ

“ซากุระ”

“เงียบ”ซากุระสั่งเสียงดังทำให้ซาสึเกะหุบปากลงทันทีก่อนที่เขาจะกระชับอ้อมกอดแน่น  เขารู้สึกดีใจที่ยังมีสิทธิ์กอดเธอไว้แบบนี้ กี่วันแล้วนะที่เขาไม่ได้กลิ่นนี้จากเธอและก็สัมผัสตัวเธอ ซาสึเกะยิ้มออกมาอย่างดีใจเขาเอามือลูบผมเธอ

“พี่นึกว่าเราจะไม่พูดกับพี่สะอีก”ซาสึเกะพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจก่อนจะก้มลงหอมแก้มเธอ

“พี่ไปทำงานได้แล้วละค่ะ”ซากุระดันคนตัวโตออก

“อืม...หายโกธรพี่แล้วหรอ”

“พี่รีบไปทำงานเถอะค่ะ เดี่ยวพี่นารูโตะรอนาน”ซากุระเลือกที่จะไม่ตอบคำถาม ไอ้โกธรก็โกธรอยู่หรอกแต่ไหนๆเธอจะไม่ได้เจอเขาแล้วนิ

“ถ้าโกธรก็บอกพี่ก็ได้ พี่ไม่ว่าหรอก”ซากุระเงยหน้าขึ้นมามองพี่ชายก่อนจะพบว่าเขาทำหน้าเศร้าๆ เธอเลยหอมแก้มซาสึเกะ

“ไปได้แล้วค่ะ”

“ครับเดี่ยวพี่จะรีบกลับมานะ”ซาสึเกะขยี้หัวซากุระก่อนจะไปขึ้นรถ

หลังจากที่ซาสึเกะไปได้ไม่นานก็มีรถมารับเธอ ซากุระจัดการเอาของขึ้นรถแล้วเอาจดหมายฝากไว้กับแม่บ้าน  แล้วเธอก็ออกรถไป
.

.

.

"ไอ้โตะวันนี้กูเลี้ยงโว๊ย น้องสาวกูให้อภัยแล้ว"ซาสึเกะพูดขึ้นอย่างดีใจ

"จริงหรอว่ะ  ขอถามหย่อยไอ้เกะว่ามึงทำอะไรกับน้องสาวมึงกี่ครั้งแล้วว่ะ"คำถามที่จี้ใจดำของนารูโตะทำให้ซาสึเกะหุบปาก  ก่อนที่เขาจะเล่าความจริงให้ฟัง นั้นทำให้นารูโตะตบเข้าไปที่หัวของซาสึเกะทีหนึ่ง

"ไอ้เลว แม่งมึงทำกับน้องมึงได้ไงว่ะ"

"ถ้ามึงเป็นกูรับรอง มึงก็ทำเหมือนกูนั้นละ ดีไม่ดีแกได้ฆ่าไอ้นั้นแน่น"ซาสึเกะพูดอย่าง
อารมณ์เสียก่อนจะดื่น แล้วฉลองต่อ

___________________________________________________________________
เจอกันรอบสองมีรั่วแน่นๆค่ะ