คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : - โรแมนติก -
อยอลปั่นัรยานไปามทาที่ลับหอ้อหันหน้าไปำเลือมออนน่ารัแฟนหน้าหวานที่นั่้อน้านหลัำลัาแนสอแนให้แรลมที่อยอลปั่นมาปะทะแน ใบหน้าหวานบวับาโสวยแหนหน้าึ้นหาอาาศียาม่ำืนอวันที่เป็นอีหนึ่วันที่มีวามสุ ร่าบาำไ้แม่นว่าอยอลแฟนหนุ่มร้อเพลให้ฟัที่ร้านอาหารามสั่ ไม่ิเลยว่านอย่าลีอยอลที่ไม่อบร้อเพละร้อเพลไ้เพราะมานานี้ นึถึเนื้อเพลที่อยอลร้อไห้ฟัแล้ว็แอบเินอายอยู่นเียวน้อโน้มัวเอาหัวลมๆไปพิับหลัแร่อนรัที่ำลัปั่นัรยาน้วยพลัอันเ็มเปี่ยมไม่มีแร
" ่อนนอนเรามานัู่าว้วยันีมั้ย ? อยาโรแมนิให้สุๆไปเลยวันนี้ " หนุ่มวิศวะพูพลาับมืออที่อเอวันไว้แล้วไ้ำอบเป็นารอรัเอวให้แน่นึ้นไปอี
" วันนี้อบุมานะ เพลเพราะมา ันอบมาๆเลยล่ะ "
" นายอบ็ีแล้วนึว่าะบอน้ำเน่าะอีนะเนี่ย ันโรลุ้นบอเลย "
" ันอบทุอย่าที่นายทำให้หมแหละ ันรัทุอย่าที่เป็นลีอยอลเ้าใรันามนี้ "
" พอูาวเสร็แล้ว . . . นายนอนที่ห้อันนะ ? " บประโยออยอลแล้ว นหน้าหวานที่ใบหน้าัวเอำลัร้อนผ่าวรีบหันหน้าเ้าไปบแผ่นหลัพลาหยัหน้าเล็น้อยเป็นารอบลในำวนนั้น ไม่รู้ทำไมวันนี้ถึไ้รู้สึร้อนที่ใบหน้าหลายรอบแล้ว อไม่ไ้ิทะลึ่เพียแ่รู้สึไ้ว่าืนนี้เรื่ออย่าว่าอาเิึ้น เป็นเพราะทั้ำพูทั้สายาออยอลทำให้ิไปไล ายหนุ่มในเสื้ออปปั่นัรยานมาถึหน้าหอพั ร่าบาออ้าวลมายืนพร้อมถือระเป๋าอัวเอรวมไปถึระเป๋าออยอลยืนรอนรัเอาัรยานไปอเ็บเ้าที่ให้เรียบร้อย นหน้าหวานยืนมอร่าสูที่เินเ้ามาใล้แล้วยื่นมือให่มารหน้า้วยใบหน้าๆ
" ไป ~ ึ้น้าบนัน " ไ้ยินแบบนั้นแล้วมือเล็ยื่นไปับมือให่เอาไว้ ่อนะพาันเินึ้นเ้าไป้านใน ึ้นลิฟ์นเินมาถึหน้าห้ออัวเอที่อยู่ร้ามัน
" อาบน้ำเสร็แล้วะไปเาะเรีย เี๋ยวเอันนะ . . . ลี อยอล "
" เี๋ยวเอัน . . ลี อ " บประโยอร่าสูแล้ว อเป็นฝ่ายปล่อยมืออยอลออ่อนพลาหันหลัไประูห้อ้วยหัวใเ้นรัว เมื่อเ้ามาในห้อไ้แล้วร่าบายืนพิประูพร้อมยมือึ้นับหน้าอ้า้ายไว้แน่น เมื่อี้สายาอยอลที่มอมาแสออถึวามรู้สึรุนแรนหน้าเห่อร้อนพูอะไรไม่ออนอารีบบอว่าะไปอาบน้ำ
" ันไม่ไ้ทะลึ่อะไรนะ แ่ะััวทุอทุมุมัหน่อย ไม่ไ้ััวมานานแล้ว็เท่านั้น " พูับัวเอแล้วหัวเราะเสียัรีบวิ่เ้าห้อน้ำไปทันที ร่าบาใ้เวลาอาบน้ำมาว่า 20 นาทีนอยอลที่อาบน้ำเสร็ไปพัให่ออมาุเทียนหอมั้เรียอยู่ที่ระเบียยืนมอเทียนที่ัวเอนั่เรียนสวยาม้วยวามภูมิใ เสียเาะประูห้อัึ้นเรียให้ร่าสูรีบเินไปเปิประู้อนรับนหน้าหวานในุเสื้อแนยาวับาเายาวุนอนแสนสบายที่อบใส่บ่อยๆ็้อยิ้มน้อยๆให้นที่ัวเอำรออยู่
" โทษนะ ... ที่อาบน้ำนานไปหน่อย "
" ไม่เป็นไร ~ แ่เี๋ยวพอ้าวเ้ามาแล้วหลับา่อนเ้าใมั้ย ? "
" หลับาเหรอ ? " อยัพูไม่ทันบี็โนอยอลเ้าประิัวเอาผ้ามาผูาไว้ทันทีทันใ ายหนุ่มอยประอพาร่าบาเินมาามทานมาหยุที่ระเบีย ผ้าปิา่อยๆถูปลออ วาโสวยออ่อยๆลืมาึ้นมอภาพเทียนหอมรหน้า้วยท่าทาอึ้ๆ ไม่าิมา่อนว่าอยอละทำเรื่อแบบนี้ให้ัน
" นายน่ะนั่รนี้ " ร่าบาถูับให้นั่ลับพื้นโยที่อยอลนั้น็นั่ล้าๆอเ่นัน หนุ่มวิศวะนั่อเ่าแหนหน้ามอท้อฟ้าที่มีาวไม่เยอะนัเพราะวันนี้มีเมมาว่าปิ ่อนวามเียบะเ้าปลุมพื้นที่รระเบียเ้าให้แล้ว
" อาบน้ำะัวหอมฟุ้เลยนะ "
" ห๊ะ ? "
" ันบอว่านายอาบน้ำมาะัวหอมเลย นั่อยู่ใล้ๆยัไ้ลิ่น "
" อ่อ . . . ็ใ้รีมอาบน้ำที่นาย่วยเลือ นายอบลิ่นนี้ไม่ใ่เหรอ ? "
" อืม ~ ว่าแ่ทำไมถึเอาเทียนมาั้ะสวยแบบนี้ล่ะ ? อยาเอร์ไพร์สันเหรอไ ? "
" แ่อยาทำอะไรให้บ้านี่นา นายอบพวเทียนหอมแบบนี้็เลยเอามาเรียไว้้อนรับ ... อนรัอัน " อยอลพูพลาหันมอไปรอบๆัว่อนใบหน้าะหันมามอนหน้าหวานที่หันมามอเหมือนัน ทั้สอ้อมอันราวับอยู่ในภวั์ ใบหน้าออยอล่อยๆเลื่อนเ้ามาเหมือนับหน้าหวานออเลื่อนเ้ามาพร้อมเอียหน้าน้อยๆเพื่อให้ริมฝีปาบาประบลับปาอิ่มออยอลไ้อย่าพอี ปาอิ่มออยอลูบลบนปาบาออสอสามรั้่อนปาอิ่มนั่นะไ้รับารูบอบลับมา ทันทีที่ไู้บอบลับอยอลเริ่มบเม้มปาบาออีฝ่าย้วยวามนุ่มนวลทำเอาอ้อเผยอปาน้อยๆรีบลิ้นร้อนที่ถูส่เ้ามาทัทายัน มือให่สอ้าอหนุ่มวิศวะับใบหน้าหวานออีฝ่ายไว้อยประอยามที่ัวเอป้อนูบแสนูื่มให้
" อืมม...ยอล ...ยะ ...อืมมมม...ยอลเี๋ยว " พูิัหายใหอบยามที่หน้าผาออยอลแนบิหน้าผาัวเอ สอมือเล็ันร่าสูรหน้าที่รู้สึไ้ถึแร้านทานอันหนัหน่วพาให้หัวใวน้อยเ้นรัว้วยวามื่นเ้นบววามเินอายที่เพิู่บันอย่าลึึ้เป็นรั้แรในีวิ
30 %
ความคิดเห็น