ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : วันเดทของ ฉัน-กอล์ฟ และ ส้ม
ตอนที่ 6 
“ตอนนี้เธออยู่ไหนแล้ว  ฉันโทรหายัยคุณหนูส้ม”
“รอเดี๋ยวนะ ฉันจะไปถึงแล้ว    โอ่ย สมกับเป็นคุณหนูจริงเลยๆ เลทมา 15 นาทีแล้วเนี่ย”
“เฮ่ เกิร์ล”
“ใครมาเฮ่เกิร์ลแถวนี้ฟะ ฉันเลนหันไปที่ต้นเสียง”
“กอล์ฟ”
“ไหนบอกจะไม่มาไง  สุดท้ายเธอก็มา ฉันว่าแล้วว่าเธอต้องมา”
“แล้วงะ คนที่ชื่อมาดูด้วยก็คือ ”
“มิว” 
“ส้ม ทำไมเธอมาช้าจัง”
“มาไม่เร็วไง”  กอล์ฟเล่นมุขใส่ฉัน
เจือก จริงๆเละ
“โทษทีนะ พอดีรถมันติด”
นี่คือข้ออ้างของคนกรุงเทพ
“อืม ช่างมันเถอะ”
“แล้วนี่ใครหรอ”  ส้มถามฉันพร้อมแสดงสีหน้าอยากรู้
“อ๋อ นี่นายกอล์ฟ  ..”
“ฉันเป็นแฟนมิว “  กอล์ฟรีบพูดแทรกขึ้นมา
“แล้วเธอเป็นใคร”
“อ๋อ ฉันเป็นเพื่อนของมิวค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”  ส้มแสดงสีหน้าน่ารัก น่าหมันไส้สิไม่ว่า
“เช่นกันครับ”
“เอาล่ะ ส้มไปดูหนังกันเถอะ ฉันซื่อตั๋วให้แล้ว”
“อืม อืมไปสิ”
“งั้นเดี๋ยวขอตัวก่อนนะคะ”
“ครับ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะครับ” กอล์ฟขยิบตาให้ส้ม
“ค่ะ ก็ขอให้เป็นอย่างนี้นเช่นกันค่ะ”
‘อืม งั้นฉันไปก่อนนะ”        แล้วกอล์ฟก็ทำท่าส่งจูบให้ฉัน
อะไรของนายนี่เค้านะ  มาขอฉันเป็นแฟน แต่ขยิบตาแล้วทำท่าเหมือนสนิทกับส้ม แล้วฉันกับส้มก็เดินเข้าไปในโรง(หนัง) และไปนั่งที่นั่งปรากฏว่า ..
“โอ้โห โลกนี้ช่างกลมดีจริงๆๆ”
“เฮ่ย”    ฉันอึ้งจนพูดอะไรไม่ออกนอกจากคำนี้
“ส้ม เปลี่ยนที่นั่งกันมะ”    ก็นายกอล์ฟมันเดินมานั่งข้างๆฉันนะสิ
“จะดีหรอ”
“ดีสิ เร็ว”
“ไม่เอาอ่ะ”    ส้มมองหน้ากอล์ฟ พร้อมทำสีหน้าเหมือนเสียดาย
และแล้ว ฉันก็ต้องนั่งข้างตากอล์ฟ  แต่ดูสิ หนังออกจะสนุก แต่ดูนายนี่มานั่งหลับ แล้วเค้าก้เอาหัวมาพิงฉัน
“หนิ ตื่นตื่น เอาหัวของนายออกไป”
“ขอพิงหน่อยนะ “  กอล์ฟเอาหัวเของเขามาพิงหัวไหล่ฉัน
“เฮ่ย จะบ้าหรอ นี่มันโรงหนังนะ มาถึงที่นี่แล้วไมไม่ดูล่ะ”
“เอ่อ ขอโทษนะคะ กรุณาเงียบเสียงหน่อยได้ไหมค่ะ”  คนนั่งข้างหลังหันมาพุดกับฉัน
“อ๋อ ค่ะ ค่ะ ขอโทษที่รบกวนนะคะ “        ฉันก็เลยต้องเงียบ แล้วนายกอล์ฟก็เอาหัวมาพิงฉัน คนอะไรทำตัวเป็นเด็กๆไปได้  แต่เค้าก็น่ารักดีนะ  โห ว่าไปหนังเรื่องนี้เศร้าชะมัด ดูสิ พระเอกตาย  น้ำตาของฉันมันคลอในตา แต่เอ๊ะ มันยังไม่หล่นหนิ แต่ทำไมฉันรู้สึกเปียกๆที่หัวไหล่ พอหันไปดู ปรากฏว่า  น้ำลายนายกอล์ฟกำลังไหลเป็นสายยืดลงมาบนไหล่ของฉัน
“เฮ่ย “  ฉันร้องเสียงดัง
“เอ่อ กรุณาเงียบๆหน่อยนะคะ มันกำลังมัน”
หนังเศร้าตอนนี้จะกลายเป็นหนังสงครามไปแล้ว ก็ดูสิ มาน้ำลายไหลใส่ เป็นคุณก็คงโกรธ  แต่พอฉันหันไปดูส้ม ยัยนี่ก็กำมือเหมือนอยากจะไปตั้นหน้าใครอย่างนั้นแหละ สีหน้าก็น่ากลัว
“ส้ม ส้ม เธอเป็นไรหรือเปล่า”
“ฮะ ปล่าว ไม่ได้เป็นอะไร”
“ปะ งั้นไปกันเถอะ หนังจบแล้ว”
“หรอ หนังจบแล้วหรอ อืม เรียกกอล์ฟด้วยสิ”
“ไม่ต้องหรอก ปล่อยให้เค้าอยู่ในนี้คนเดียวดีกว่า  หนอยมาทำน้ำลายหกใส่ฉั”น
“เรียกเค้าดีกว่า กอล์ฟ กอล์ฟ”
“หาววววววววววววฮ้าววว หนังจบแล้วหรอ  สึ่(เสียงเก็บน้ำลาย)”
แล้วเราสามคนก็เดินออกมาจากโรงหนัง
“ไปกินข้าวกันดีกว่า มื้อนี้ ฉันเป็นเจ้ามือ”  ส้มเสนอความคิด
”โห สงสัยวันนี้ฟ้าจะผ่าที่เดียวกัน26 ที”  ส้มเลี้ยงข้าวฉัน
“:Good  idea”  กอล์ฟพูด
“พ่อนายเป็นฝรั่งหรือไง โถ่ มาทำเป็นพูดอังกฤษ สำเนียงก็ไม่ได้เรื่อง”
“ไปกันดีกว่า”  ส้มเสนอความคิดเพราะขี้เกียจฟังฉันกับกอล์ฟทะเลาะกัน
แล้วเราก็มาอยู่ที่ร้านข้าวในศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง
“ฉันกับนายกอล์ฟกินกันใหญ่”      แต่ส้มกับนั่งมองกอล์ฟแล้วอมยิ้ม
“ถามเธอว่าจะลองนับหนึ่ง ด้วยกันไหม ลุกขึ้นอีกครั้งแล้วเดินไปเคียงกัน”  ( เสียงโทรศัพท์ของส้มดังดัง )
“มีไรหรอคะ แม่ . ค่ะ ค่ะ เดี๋ยวหนูรีบกลับไปนะคะ ค่ะ แค่นี้นะคะ”
“มีไรหรือปล่าวส้ม”
“หึ ไม่มี แต่ฉันต้องไปก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่ กอล์ฟ “
อ่าว แทนที่  ไว้เจอกันใหม่    ส้มต้องเป็นคนพูดกับฉันสิ    แต่ไปพูดกับกอล์ฟแทน
พอส้มกับไป ก็เหลือฉันกับนายกอล์ฟ นายกอล์ฟเลยชวนฉันไปซื้อของ แล้วเราก้มานั่งกันที่สวนสาธารณะ
    ติดตามลุ้นความรักของกอล์ฟกับมิวได้ในตอนต่อไป  ซึ่งตอนต่อไปนั้น ท่านผู้อ่านจะได้รู้คำตอบของ
มิว ที่กอล์ฟถามว่า ..ชมได้ในตอนต่อไปค่ะ
“ตอนนี้เธออยู่ไหนแล้ว  ฉันโทรหายัยคุณหนูส้ม”
“รอเดี๋ยวนะ ฉันจะไปถึงแล้ว    โอ่ย สมกับเป็นคุณหนูจริงเลยๆ เลทมา 15 นาทีแล้วเนี่ย”
“เฮ่ เกิร์ล”
“ใครมาเฮ่เกิร์ลแถวนี้ฟะ ฉันเลนหันไปที่ต้นเสียง”
“กอล์ฟ”
“ไหนบอกจะไม่มาไง  สุดท้ายเธอก็มา ฉันว่าแล้วว่าเธอต้องมา”
“แล้วงะ คนที่ชื่อมาดูด้วยก็คือ ”
“มิว” 
“ส้ม ทำไมเธอมาช้าจัง”
“มาไม่เร็วไง”  กอล์ฟเล่นมุขใส่ฉัน
เจือก จริงๆเละ
“โทษทีนะ พอดีรถมันติด”
นี่คือข้ออ้างของคนกรุงเทพ
“อืม ช่างมันเถอะ”
“แล้วนี่ใครหรอ”  ส้มถามฉันพร้อมแสดงสีหน้าอยากรู้
“อ๋อ นี่นายกอล์ฟ  ..”
“ฉันเป็นแฟนมิว “  กอล์ฟรีบพูดแทรกขึ้นมา
“แล้วเธอเป็นใคร”
“อ๋อ ฉันเป็นเพื่อนของมิวค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”  ส้มแสดงสีหน้าน่ารัก น่าหมันไส้สิไม่ว่า
“เช่นกันครับ”
“เอาล่ะ ส้มไปดูหนังกันเถอะ ฉันซื่อตั๋วให้แล้ว”
“อืม อืมไปสิ”
“งั้นเดี๋ยวขอตัวก่อนนะคะ”
“ครับ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะครับ” กอล์ฟขยิบตาให้ส้ม
“ค่ะ ก็ขอให้เป็นอย่างนี้นเช่นกันค่ะ”
‘อืม งั้นฉันไปก่อนนะ”        แล้วกอล์ฟก็ทำท่าส่งจูบให้ฉัน
อะไรของนายนี่เค้านะ  มาขอฉันเป็นแฟน แต่ขยิบตาแล้วทำท่าเหมือนสนิทกับส้ม แล้วฉันกับส้มก็เดินเข้าไปในโรง(หนัง) และไปนั่งที่นั่งปรากฏว่า ..
“โอ้โห โลกนี้ช่างกลมดีจริงๆๆ”
“เฮ่ย”    ฉันอึ้งจนพูดอะไรไม่ออกนอกจากคำนี้
“ส้ม เปลี่ยนที่นั่งกันมะ”    ก็นายกอล์ฟมันเดินมานั่งข้างๆฉันนะสิ
“จะดีหรอ”
“ดีสิ เร็ว”
“ไม่เอาอ่ะ”    ส้มมองหน้ากอล์ฟ พร้อมทำสีหน้าเหมือนเสียดาย
และแล้ว ฉันก็ต้องนั่งข้างตากอล์ฟ  แต่ดูสิ หนังออกจะสนุก แต่ดูนายนี่มานั่งหลับ แล้วเค้าก้เอาหัวมาพิงฉัน
“หนิ ตื่นตื่น เอาหัวของนายออกไป”
“ขอพิงหน่อยนะ “  กอล์ฟเอาหัวเของเขามาพิงหัวไหล่ฉัน
“เฮ่ย จะบ้าหรอ นี่มันโรงหนังนะ มาถึงที่นี่แล้วไมไม่ดูล่ะ”
“เอ่อ ขอโทษนะคะ กรุณาเงียบเสียงหน่อยได้ไหมค่ะ”  คนนั่งข้างหลังหันมาพุดกับฉัน
“อ๋อ ค่ะ ค่ะ ขอโทษที่รบกวนนะคะ “        ฉันก็เลยต้องเงียบ แล้วนายกอล์ฟก็เอาหัวมาพิงฉัน คนอะไรทำตัวเป็นเด็กๆไปได้  แต่เค้าก็น่ารักดีนะ  โห ว่าไปหนังเรื่องนี้เศร้าชะมัด ดูสิ พระเอกตาย  น้ำตาของฉันมันคลอในตา แต่เอ๊ะ มันยังไม่หล่นหนิ แต่ทำไมฉันรู้สึกเปียกๆที่หัวไหล่ พอหันไปดู ปรากฏว่า  น้ำลายนายกอล์ฟกำลังไหลเป็นสายยืดลงมาบนไหล่ของฉัน
“เฮ่ย “  ฉันร้องเสียงดัง
“เอ่อ กรุณาเงียบๆหน่อยนะคะ มันกำลังมัน”
หนังเศร้าตอนนี้จะกลายเป็นหนังสงครามไปแล้ว ก็ดูสิ มาน้ำลายไหลใส่ เป็นคุณก็คงโกรธ  แต่พอฉันหันไปดูส้ม ยัยนี่ก็กำมือเหมือนอยากจะไปตั้นหน้าใครอย่างนั้นแหละ สีหน้าก็น่ากลัว
“ส้ม ส้ม เธอเป็นไรหรือเปล่า”
“ฮะ ปล่าว ไม่ได้เป็นอะไร”
“ปะ งั้นไปกันเถอะ หนังจบแล้ว”
“หรอ หนังจบแล้วหรอ อืม เรียกกอล์ฟด้วยสิ”
“ไม่ต้องหรอก ปล่อยให้เค้าอยู่ในนี้คนเดียวดีกว่า  หนอยมาทำน้ำลายหกใส่ฉั”น
“เรียกเค้าดีกว่า กอล์ฟ กอล์ฟ”
“หาววววววววววววฮ้าววว หนังจบแล้วหรอ  สึ่(เสียงเก็บน้ำลาย)”
แล้วเราสามคนก็เดินออกมาจากโรงหนัง
“ไปกินข้าวกันดีกว่า มื้อนี้ ฉันเป็นเจ้ามือ”  ส้มเสนอความคิด
”โห สงสัยวันนี้ฟ้าจะผ่าที่เดียวกัน26 ที”  ส้มเลี้ยงข้าวฉัน
“:Good  idea”  กอล์ฟพูด
“พ่อนายเป็นฝรั่งหรือไง โถ่ มาทำเป็นพูดอังกฤษ สำเนียงก็ไม่ได้เรื่อง”
“ไปกันดีกว่า”  ส้มเสนอความคิดเพราะขี้เกียจฟังฉันกับกอล์ฟทะเลาะกัน
แล้วเราก็มาอยู่ที่ร้านข้าวในศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง
“ฉันกับนายกอล์ฟกินกันใหญ่”      แต่ส้มกับนั่งมองกอล์ฟแล้วอมยิ้ม
“ถามเธอว่าจะลองนับหนึ่ง ด้วยกันไหม ลุกขึ้นอีกครั้งแล้วเดินไปเคียงกัน”  ( เสียงโทรศัพท์ของส้มดังดัง )
“มีไรหรอคะ แม่ . ค่ะ ค่ะ เดี๋ยวหนูรีบกลับไปนะคะ ค่ะ แค่นี้นะคะ”
“มีไรหรือปล่าวส้ม”
“หึ ไม่มี แต่ฉันต้องไปก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่ กอล์ฟ “
อ่าว แทนที่  ไว้เจอกันใหม่    ส้มต้องเป็นคนพูดกับฉันสิ    แต่ไปพูดกับกอล์ฟแทน
พอส้มกับไป ก็เหลือฉันกับนายกอล์ฟ นายกอล์ฟเลยชวนฉันไปซื้อของ แล้วเราก้มานั่งกันที่สวนสาธารณะ
    ติดตามลุ้นความรักของกอล์ฟกับมิวได้ในตอนต่อไป  ซึ่งตอนต่อไปนั้น ท่านผู้อ่านจะได้รู้คำตอบของ
มิว ที่กอล์ฟถามว่า ..ชมได้ในตอนต่อไปค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น