[EXO APINK] Secret Garden ความลับ ..ความรัก

ลำดับตอนที่ #6 : Secret Garden [Luhan x Chorong] 01 : The Secret

   Luhan OPV
   
   ผมรู้สึก...ดีใจ สับสน หรืออะไรกันแน่ ผมไม่แน่ใจในความรู้สึกตอนนี้จริงๆครับทุกคน ผมรู้แค่ว่า ปาร์ค โชรง ผู้หญิงคนนั้น กลับมาเจอกันอีกแล้ว ซึ่งการกลับมาของเธอ ทำให้ผมประหลาดใจตั้งแต่คืนที่ไปงานวันเกิดของประธานาธิบดีแล้ว ...เธอมาได้ยังไง? เธอเป็นลูกเต้าเหล่าใคร? และทำไมเธอถึงย้ายเข้ามาในโรงเรียนกลางปีแบบนี้? ผมงงมากจริงๆครับ

   ตอนนี้ผมกำลีงวิ่งไปหาพวกเธอหลังจากที่ผอ.ประกาศจบการประชุม ผมวิ่งไปหาเธอที่กำลังยืนคุยกับสาวๆอีก5คนที่อยู่กันตรงหน้าห้องB

   "ปาร์ค โชรง" ผมรีบจับแขนเธอเอาไว้แน่น

   "ละ...ลู่หานชิ!" เธอทำหน้าตกใจทันทีที่เจอกับผม พร้อมกับพวกสาวๆอีก5คนที่ทำหน้าตกใจไม่ต่างจากเธอ

   "ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้?" ผมยิงคำถามแรกใส่เธอทันที เพราะมันเป็นคำถามที่ผมสงสัยมากที่สุด

   "อะ...เอ่ออ คือพวกเราเพิ่งย้ายมาจากโรงเรียนอื่นหน่ะ พอดีต้องกลับมาอยู่ที่โซลยาว" เธอตอบพร้อมสีหน้าเลิกลั่ก มันทำให้ผมสงสัยเธอหนักขึ้นกว่าเดิม

   "แล้วทำไมเธอถึงไปงานวันเกิดของประธานาธิบดีเมื่อคืนได้"

   "คุณเห็นด้วยหรอ?!" พวกเธอทำหน้าตกใจมากกว่าเดิม พร้อมกับสาวๆที่เหลือซึ่งเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข  ทำหน้าตาเหมือนความลับของพวกเธอจะถูกเปิดเผยอย่างนั้นแหละ

   "ไม่ต้องใช้สุภาพกับฉันก็ได้ เธอกับฉันอายุเท่ากันไม่ใช่หรอ?" ผมถามพร้อมสีหน้าจับผิด และเสียงที่เริ่มเปลี่ยนจากพูดเป็นตวาดเบาๆ ...ผมต้องให้เธอคายความลับออกมาให้ได้

   "ฉันมีเหตุผลส่วนตัวของฉัน และตอนนี้ก็ใกล้เข้าเรียนแล้ว ฉันขอตัวนะ" เธอทำหน้าไม่พอใจหน่อยๆ ก่อนจะรีบสะบัดข้อมือผมแล้วรีบเดินหันหลังไปกับพวกนั้นทันที

   ต่อให้ยากเย็นยังไง ผมก็ต้องรู้ให้ได้

   ผมไปเอาขอมูลในโรงเรียนของพวกเธอมาหมดแล้ว ปาร์ค โชรงอยู่ห้อง2 อึนจีกับโบมีอยู่ห้อง3
นาอึนและฮายองอยู่ห้อง5 นัมจูอยู่ห้อง7 อ้อ! ผมลืมบอกข้อมูลของพวกผมไป ผมกับซูโฮอยู่ห้อง2 ซึ่งก็คือห้องเดียวกันกับโชรง แบคฮยอน เฉิน คริสอยู่ห้อง3 ห้องเดียวกันกับอึนจีโบมี ไคกับเซฮุนอยู่ห้อง5 เหมือนกับนาอึนและฮายอง ส่วนชานยอล ดีโอ เลย์อยู่ห้อง7 ส่วนพวกที่เหลือก็รวมตัวกันอยู่ห้อง1 ผมอยู่ห้องเดียวกับเธอสินะ ผมต้องได้ข้อมูลอะไรสักอย่างมาให้ได้

   บรรยากาศในห้องเรียนของห้องผม ก็มีเสียงโหวกเหวกโวยวายเป็นธรรมดา ก่อนที่อาจารย์ที่ปรึกษาของห้องผมจะเดินเข้ามา ตบโต๊ะเสียงดัง

   "เอาหล่ะเงียบๆได้แล้ว" ทุกคนอยู่ในความสงบทันที

   "วันนี้อย่างที่รู้ๆกันนะ ว่ามีนักเรียนใหม่ในชั้นเรียนเราเพิ่มถึง5คน และมีคนนึงที่จะต้องมาอยู่ในห้องเรียนเรา" หลังจากที่ครูพูดจบ เสียงโห่ร้องดีใจของนักเรียนชายก็ดังขึ้นทันที

   "นายคิดว่าใครจะมาอยู่ห้องเราหรอ?" ซูโฮที่นั่งอยู่ข้างๆกระซิบถาม

   "ปาร์ค โชรง" ผมตอบมันเงียบ พร้อมกับสายตาที่มองไปยังหน้าประตู รอเธอเปิดประตูเข้ามา

   "แล้วนายไปรู้ได้ไงมาเนี่ย?" มันถามผมงงๆ หึ รู้จักฉันน้อยไปซะแล้วไอ้ซูโฮ

   "สืบเอา" ผมตอบมันเบาๆ นักเรียนหญิงผมม้าสีน้ำตาลอ่อนเปิดประตูก้าวเข้ามาในห้องเรียน พร้อมกับเสียงโห่ร้องดีใจของนักเรียนชายดังเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว ผมได้ข้อมูลมาไม่ผิดเลยจริงๆ :)

   "สวัสดี ฉันชื่อปาร์ค โชรงนะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน" เธอกวาดสายตาไปยิ้มให้ทุกๆคน ก่อนที่สายตาเธอจะมาหยุดที่ผม ผมยิ้มมุมปากเบาๆเป็นการต้อนรับเธอ ก่อนที่เธอจะรีบเบี่ยงเบนสายตาออกไปทันที

   "จะให้โชรงนั่งตรงไหนดีหล่ะ ...อืมม งั้นเอาเป็นข้างๆลู่หานละกันนะ" เธอตกใจทันทีหลังจากฟังที่อาจารย์พูดจบ

   "ค่ะ" เธอตอบนิ่งๆแล้วเดินมานั่งลงข้างๆผม

   "ว่าไงครับ คุณปาร์ค โชรง :)" ผมหันไปยิ้มให้เธอทันที เธอหันมามองหาผมเซ็งๆก่อนจะหันกลับไปนั่งฟังอาจารย์ต่อ

   "บอกฉันมาสิว่าเธอเป็นใคร อะไร ยังไง ที่ไหน แล้วฉันจะไม่รบเร้า" เธอหันมามองผมด้วยสายตาเซ็งๆอีกครั้งก่อนจะบอกว่า

   "นายจะบ้ารึเปล่า จะหยุดรบเร้าจนกว่าฉันจะเล่า?! ก็เพราะฉันไม่อยากให้รู้ไงหล่ะ ฉันเลยไม่เล่า" เธอหันมาขึ้นเสียงเบาๆ ก่อนจะหันกลับไปเรียนต่อ

   ยังไงผมก็ต้องรู้ให้ได้!


   Chorong OPV

   ฉันอยากจะบ้าตายจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าหลังจากกลับเข้ามาโซลแล้วจะเจอตาพวกนี้ ให้ตายเถอะ! โชรงเซ็ง :( อ้อออ ทุกๆคนคงอยากรู้ใช่ไหมคะ ว่าพวกเราทั้งหกคนเป็นใคร ฉันจะเล่าให้ฟังก็ได้ ...พวกเราทั้งหกคนไม่ใช่พี่น้องกัน แต่ก็เป็นเหมือนฝาแฝดกัน พวกเราเป็นลูกของนักการเมืองและนักธุรกิจดังๆมากมาย ซึ่งตอนเด็กๆ พวกเราก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนเด็กทั่วไป แต่ปีสองปีที่ผ่านมา คุณพ่อของพวกเรามีปัญหาที่เข้ามา และเป็นปัญหาใหญ่... ศัตรูของพวกท่านเริ่มเคลื่อนไหว ซึ่งพวกท่านก็กลัวว่าพวกเราจะไม่ปลอดภัย
   
   พวกท่านเลยให้เราหนีไปอยู่บ้านกลางป่าก่อน ตัดจากโลกภายนอก และจัดการย้ายโรงเรียนกระทันหันไปอยู่โรงเรียนแถวๆนั้น ซึ่งตอนแรกพวกเราก็ไม่ค่อยเข้าใจพวกท่านเท่าไหร่ว่าทำไม เพราะว่ายังเด็กกันอยู่ แต่พอพวกท่านบอกเหตุผลมาจริงๆ พวกเราก็เข้าใจ และทำตามโดยไม่ขัดขืน

   เราถูกส่งให้ไปอยู่กันหกคน โดยให้ไปอยู่ที่บ้านสวนกลางป่าพร้อมกับรถแวนสีชมพูเอาไว้ขับเข้าไปเรียนในเมือง พวกเราใช้ชีวิตกันแบบเพื่อน พวกเรารักและเข้าใจหัวอกเดียวกัน ทำให้พวกเราต้องเข้มแข็งและให้กำลังใจซึ่งกันและกัน

   พวกเราเรียนกันไปได้แค่1ปี พอสถานการณ์เริ่มจะคลี่คลายลง พวกเราก็เลยกลับมาอยู่ที่โซล แต่โดยเริ่มแล้วก็ยังเสี่ยงเรื่องความปลอดภัย พวกท่านเลยส่งการ์ดมากำชับพวกเราอยู่ตลอด

   พวกเราอยู่มาเรื่อยๆจนถึงเมื่อวานนี้ งานวันเกิดของท่านประธานาธิบดี ที่เป็นแกนนำหลักของพ่อของพวกเรา พวกเราเลยได้ออกงานครั้งแรกหลังจากหายไปปีกว่าๆ

   พวกเราอยู่งานจนเจ้าของวันเกิดเป่าเค้กจบก็ต้องรีบกลับบ้าน เพื่อกลับมาเตรียมตัวสำหรับการเปิดเรียนใหม่ที่โซลอีกครั้ง และในระหว่างที่พวกเรากำลังขึ้นรถอยู่นั้น ฉันรู้สึกว่ามีอะไรแหม่งๆเลยชายตาไปดู ...พวกEXOกำลังวิ่งมาหาพวกเรา!!! ฉันตกใจมากและกลัวความลับจะแตกเพราะสถานการณ์โดยรวมยังเสี่ยงอยู่ จึงให้ทุกคนรีบขึ้นรถและปิดประตูกลับบ้านทันที

   ไม่คิดว่าจะเจอที่นี่เลยจริงๆ :(

   และตอนนี้ตานี่ก็กำลังทำฉันหงุดหงิดมากก เพราะระหว่างที่ฉันนั่งเรียนอยู่นั้น ตานั่นก็ชอบเอานิ้วมาพันผมฉันเล่นอยู่นั่น ทำให้ฉันไม่มีสมาธิเรียนเลขเลย เดี๋ยวก่อนนะ ตอนพักเที่ยงเจอดีแน่ >O<


   พักเที่ยง


   เสียงกริ่งดังเป็นเวลาพักเที่ยง นักเรียนแต่ละห้องรีบเดินจับกลุ่มกันไปโรงอาหาร ซึ่งพวกที่เหลือทั้งห้าคนกำลังรอฉันเก็บของอยู่ในห้อง พร้อมกับพวกEXOอีกโขยง- -" ซึ่งพวกนั้นก็ยืนล้อมพวกนั้นอยู่ ฉันเลยรีบเก็บของแล้วเดินไปหาพวกนั้นทันที

   "ไปกันเถอะ" ฉันรีบพาพวกเราไปยังโรงอาหาร แต่มิวายพวกนั้นก็เดินตามติดเป็นปลิงจนได้

   "นี่! พวกนายเป็นอะไรกันมากไหมเนี่ย ตามพวกฉันมาอยู่ได้ เป็นปลิงหรือไง?!" อึนจีหันไปพูดกับพวกนั้นที่เดินตามหลังพวกเรามาเรื่อยๆ

   "พวกเราจะต้องรู้ให้ได้ว่าพวกเธอเป็นใคร" แบคฮยอนพูดขึ้น พร้อมกับสมาชิกคนอื่นๆที่พยักหน้าตามๆกันไป

   "ไม่มีประโยชน์ ไม่จำเป็นต้องรู้ โอเค๊?" ฉันหันกลับไปพูดบ้าง พวกเรายังอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงแบบนี้ จะเป็นใครก็ไว้ใจไม่ได้สักคน

   "มันมีประโยชน์สำหรับเรา และเราจำเป็นต้องรู้ เคนะ?" ตาลู่หานตอบกลับมาบ้าง เหอะ ให้ตาย! รู้งี้ไม่น่าเปิดประตูต้อนรับพวกนั้นตอนหลงทางกลางดึกเลยจริงๆ! ความลับพวกฉันจะแตกไหมเนี่ย?!

   "ฮึ่ย! ไปกินข้าวเถอะพวกเรา" ฉันขี้เกียจที่จะเถียง เพราะอีตาพวกนี้มันดิ้อด้าน เลยหันกลับไปบอกคนอื่นๆ แล้วเดินไปกินข้าว

   ในโรงอาหารทุกคนมองพวกเรากันหมดโดยเฉพาะผู้หญิง ที่มองพวกเราอย่างกับจะกินกินเนื้อ แต่ฉันก็ไม่แปลกใจหรอกนะว่าทำไม ...เพราะตอนนี้พวกEXOมานั่งกินข้าวอยู่กับพวกเรานะสิ!!! ให้ตายเหอะ วันนี้พวกฉันจะโดนรุมตบหน้าโรงเรียนไหมเนี่ยย!!!

วันนี้มาเจิมเบาๆ แบบซอฟต์ๆ
รู้กันแล้วนะว่าความลับของสาวๆคืออะไร
แต่ว่ามีเรื่องเซอร์ไพรส์อีกเยอะะะ
และสาวน้อยยูคยองของเราก็จะมาด้วยนะเคอะ
ฝากติดตามด้วยน้าาาา
อ้ออ โค้ดในทวิต #expscgd
แอดจะเข้าไปอ่านเงียบๆ (จะมีคนเล่นด้วยไหมนะTT)

:-Daisy ✿