Free style สหายที่รัก

ลำดับตอนที่ #6 : มุ่งหน้าสู่ City of friends!!

ตอนที่ 1

     ดังนรกชัง หรือสวรรค์แกล้งงT T
 

    ขอเชิญหนุ่มสาวจากทั่วทุกสารทิศ(อายุ14-20ปี)

มาสมัครในการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่! ที่ทางเมืองเราได้จัดขึ้น

เพื่อกระชับมิตรในหมู่หนุ่มสาว!!!

กิจกรรมครั้งนี้ไม่มีกำหนดเวลาที่ชัดเจน ทางเราไม่สามารถระบุได้ว่า

กิจกรรมนี้จะจัดขึ้นกี่วัน กี่เดือน หรือกี่ปี

รู้แค่ว่ามันจะทำให้ทุกท่าน 

เสียว!  สนุก! สุขสรรค์!

รับประกันด้วยหัวของคนที่อ่านนิยายเรื่องนี้อยู่(?)

แล้วเจอกันที่เมืองสโมกกี้ เฟรนด์!!!

ปิดรับสมัคร xx-xx-xx
 

    สโมกกี้ เฟรนด์=______=???

    "พี่จะให้ฉันไปงานบ้าๆเนี่ยน่ะเหรอ" ฉันเงยหน้าถามวิวาน พี่ชายคนเดียวของฉันด้วยสีหน้าบึ้งตึง อะไรกัน! ปลุกฉันตั้งแต่

ไก่ยังไม่โห่(แต่ก็ดีไปอย่าง เพราะมันทำให้ฉันหลุดพ้นจากความฝันบ้าๆที่มีตัวประหลาด กลิ่นปากแรงมาก ฉันจำได้= =)

เพื่อจะพาฉันไปยังเมือง....สโมกกี้ เฟรนด์อะไรนี่น่ะเหรอ=___=

   "มันไม่ได้บ้าซักหน่อย=__=  ฉันเห็นว่าแกอยู่บ้าน ว่างๆ คงจะเหงาอะไรเทือกนี้ เลยจะพาไปทำกิจกรรมแก้เหงาไง เผื่อ

แกจะได้แฟนติดมือมาบ้าง เอ๊ย! ฉันหมายถึง....ได้ความรู้น่ะ เหอะๆ^^;" พี่โกหกได้แนบเนียนมากวิวาน=w=

    "พี่จะให้ฉันไปอยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกาที่นั่นเหรอ พี่ก็รู้ว่าฉันไม่ชอบที่ที่มีคนเยอะๆอ่ะ มันน่ารำคาญ!"

    "แกจะพูดเพื่อ? ฉันไม่พาแกกลับหรอกนะ อุตส่าห์พามาถึงที่นี่แล้ว" วิวานพูดพลางจับหน้าฉันให้หันไปยังตัวเมือง City

of friends  

    อ้อ ฉันชื่อไวโอเล็ตนะ ฉันถูกลากมาที่เมืองนี่เมื่อเช้า =__= พออาบน้ำกินข้าวเสร็จ วิวานก็จับฉันยัดใส่รถทันที และเราก็

มาถึงเมืองนี้เมื่อกี๊เอง

    "สรุปคือฉันต้องอยู่ทำกิจกรรมใช่ไหม-___-" ฉันถามขณะมองไปที่ซุ้มประตูเมืองที่มีป้ายอันเบ้อเริ่มว่า
 

' ยินดีต้อนรับ สู่ City of friends '
 

    "ใช่ โชคดีนะน้องรัก!" วิวานพูดจบมันก็เอื้อมมือมาผลักประตูฝั่งฉันออกแล้วส่งสายตาประมาณว่า'ลงไปซะไม่งั้นเธอ

ตาย'มาทางฉันค่ะ- -....ฉันมีทางเลือกเหรอ? ฉันก็ต้องลงสิคะ

    "เชอะ กลับไปฉันจะจับพี่ไปแวกซ์ขนหน้าแข้ง=w=!" ฉันตะโกนใส่หน้าวิวานโดยไม่สนใจสายตาผู้คนที่เดินไปมาแถวนั้น

เลยซักนิด แล้วฉันก็สะบัดหน้าเดินมายังทางเข้าประตูเมือง

    "จะรอ! โชคดีนะน้องสาว!!!" วิวานตะโกนกลับหน้าระรื่น แล้วรีบออกรถไปทันที ทิ้งฉันให้ยืนว้าเหว่โดดเดี่ยว ไม่รู้จะไป

เริ่มตรงไหนดี ฮือออT^T

    ในระหว่างที่ฉันไม่แน่ใจว่าจะเดินเข้าไปหรือจะบินเข้าไป(?)อยู่นั้น จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาชนฉัน=__=

    "โอ๊ย!" แล้วฉันก็ล้มลงอย่างมิต้องสงสัยค่ะ เงยหน้ามองคนที่ชนแล้ว โอ้แม่เจ้า ตัวอย่างกับควาย=w=

    "เอ้ย! ขอโทษๆ" อีตาคนที่ชนฉันรีบขอโทษแล้วยื่นมือมาประคองฉันให้ลุกขึ้น

    ฉันจะไม่จี๊ดเลยถ้าหากว่า...อีตานี่ไม่จงใจจะแต๊ะอั๋งฉันอ่ะนะ!!

    "นี่! ฉันไม่เป็นไร" ฉันรีบปลดมือของอีตาหน้าหล่อที่เกาะเอวฉันอยู่ออกทันที ซึ่งเขาก็ยิ้มออกมานิดนึง ก่อนจะปล่อยมือที่

เกาะเอวฉันออก อืม...ผมตานี่สวยดีแฮะ สีออกเทาๆ ตาสีเดียวกับผม โดยรวมแล้วจะคล้ายๆคนเฉยชานะ แต่ฉันเห็นงูบนหัว

เขาเต็มไปหมดเลยขอบอก=_=

    "เธอมาสมัครทำกิจกรรมใช่รึเปล่า?" ตาหัวงูยิงฟันถามฉันอย่างเปรมปรีด์

    "ใช่ ทำไม? นายก็สมัครหรอ^^" ฉันยิ้มตอบ

    "อืมๆ ไม่มีไรทำน่ะเลยมาสมัคร ฉันชื่อดินนะ^^" ยิงฟันอีกแล้วค่ะท่านผู้อ่าน นี่บ้านหมอนี่ต้องเป็นนักประชาสัมพันธ์ยาสี

ฟันคอลเกตแน่เลย=w=

    "อืม...ฉันชื่อไวโอเล็ตนะ^^" ฉันก็ยิงฟันกลับสิคะ เหอะๆ

    "ชื่อเหมาะกับตัวเธอเลยนะ ฮะๆ ม่วงไปทั้งตัวเลย" นี่ดินคงไม่ได้หมายถึงฟันฉันเป็นสีม่วงหรอกใช่มั้ย>< แต่ฉันก็ส่อง

กระจกทุกวันนะ เช็คมาแล้วด้วยว่าถ้ายิ้มแบบนี้ให้หนุ่มๆอ่ะ แล้วถ้าใจไม่ละลายอย่ามาเรียกกข้าว่าไวโอเล็ต ฮ่าๆๆๆๆ(โรค

หลงตัวเองกำเริบ)

    "ฉันชอบสีม่วงน่ะ>w<....เอ่อ...ฉันว่าเรารีบเข้าไปสมัครก่อนดีกว่านะ เดี๋ยวไม่ทัน!" ดินพยักหน้าแล้วลากฉันไปยังประตู

เมืองทันที(ย้ำ! ลาก!)

    "นี่ๆๆๆ นายรู้รึไงว่าสมัครตรงไหน เมืองตั้งกว้าง=o=" ฉันร้องบอกดินก่อนที่นายนั่นจะชะงักกึก แล้วค่อยๆหันมายิ้มเจื่อนๆ

ให้ฉัน...นายคงไม่รู้สินะ ถ้าให้เดา...

    "ไม่รู้อ่ะT^T" ดินทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ก่อนจะบอกให้เราทั้งคู่แยกย้ายไปถามคนที่เดินผ่านไปมา

    อ้า! ฉันเจอคนที่ฉันจะถามแล้ว แน่นอน คนคนนั้นต้องเป็นผู้ชาย^o^!! เหยื่อรายแรกของช้านนนนน=..=

    ฉันรีบวิ่งตรงไปยังผู้ชายคนหนึ่งที่มีดวงตาสีออกม่วงๆ สวยมากๆ*o* ผมสีเทาออกดำๆสะท้อนแสงไปมาราวกับล่อให้ผู้

หญิงมาติดกับ รวมถึงหน้าอันอ่อนวัยราวกับเด็กชายอายุแรกแย้ม*w* แบบนี้สิน่ากิน สะใจโจ๋ ฮิฮิ=,,=

    "เออ...แฮ่กๆ คุณ..แฮ่กๆ คุณคะ" ฉันวิ่งมาตะครุบแขนของเขาไว้พร้อมกับหอบ แต่เพื่อคนหล่อ ฉันทนด้ายย*o*

    "คะ...ครับ=o=" เขาทำหน้าตกใจ(ไม่)นิดหน่อย ที่จู่ๆก็มีสาวสวยแบบฉันไปเกาะแขน โฮะๆ คงจะตะลึงในความสวยของ

ฉันสินะ วะฮะฮ่าาา

    "คือ...ที่ที่รับสมัครการจัดกิจกรรมอยู่ตรงไหนเหรอคะ*o*?" ฉันเอ่ยถามเสียงหวาน แน่ล่ะ ฉันไม่ต้องดัดเสียงฉันก็หวาน

อยู่แล้ว>w<

    "เอ่อ...=o=;;" เขาทำหน้าเหมือนฉันไปถามเขาว่า 'ช่วยตัวเองทำยังไงหรอคะ?' อะไรประมาณนั้น=_=

    ระหว่างที่เขาอ้ำๆอึ้งๆอยู่ ฉันก็เหลือบไปเห็นป้ายชื่อที่ติดอยู่บนอกข้างซ้ายของเข้า ว้ายย น่าซบ>,< เอ้ย! ไม่ใช่ๆ ชื่อ

เพราะดี=..=
 

' ทาโร่ โมโมะ '
 

    "เอ่อ...ตกลงว่าไงคะ?" ฉันถามย้ำออกไป เพราะฉันสงสัยว่าครั้งแรกที่ถามไปเขาอาจจะไม่ได้ยิน=w=

    "อ้อ! อ่อๆ ยะ...อยู่ตรงนั้นครับ เข้าประตูบานสีแดงนั่นไปแล้วเลี้ยวขวา เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาอีก2ที แล้วก็เลี้ยวซ้าย แล้วก็

จะเจอประตูสีน้ำเงิน เข้าไปแล้วมันจะมีป้ายเขียนว่ายินดีต้อนรับ...."

    "ถึงแล้วใช่ไหมคะ=w=;;;"

    "ยังครับ=w=" แป่วววว....นี่จะให้ฉันไปเดินเขาวงกตรึไงเนี่ยTOT

    "พอเจอป้ายแล้วเลี้ยวไปทางด้านซ้ายของป้ายนะครับ แล้วจะเจอเสาสลักเพชรที่มีนาฬิกาทองคำอยู่..." ถ้าฉันเอากลับ

บ้านคงไม่เสียหายใจใช่ไหม-,-

    "เลี้ยวไปทางขวาอีก2ครั้ง เลี้ยวซ้ายอีกครั้งนึงก็จะเจอประตูสีน้ำตาล เปิดเข้าไป ก็ถึงแล้วครับ^^" ทาโร่บอกด้วยสีหน้า

แย้มยิ้มแล้วค่อยๆปลดมือของฉันที่เกาะแขนเขาออกอย่างสุภาพ...เขาไม่ได้รังเกียจฉันหรอกนะ เขากลัวว่าฉันจะเสีย

ภาพพจน์มากกว่า แอร้ยยยส์ เขินนน >////<....

    "แฮ่กๆๆ=o=;;;;" ช่วงที่ฉันกำลังเขินอยู่นั้น เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่นายดินวิ่งเข้ามา

    "จะ เจอมั้ย แฮ่กๆ=o=;;" ท่าทางจะเหนื่อยน่าดู โถๆๆ=w=

    "เจอสิ^^" ฉันเอ่ยตอบดินไปอย่างมั่นใจ

    "นะ ไหน ยะ อยู่ตรง นะ ไหน..แฮ่กๆ^^;;" นายดินทำสีหน้ายินดีทั้งๆที่เหงื่อโทรมกาย

    เอ่อ....ว่าแต่....=[]=

    "เอ่อ...คุณคะ...เปิดประตูสีแดงเข้าไปแล้วไงต่อนะT^T"
 

 

 

 

 

    

    
 

Rasp berry

พุยพุย