คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #50 : 50
มันลายเป็นเราะเเนสีเเ
เหุผลที่เธอไม่ใ้มานาเหมือนอน่อสู้ับโอลิเวีย ถึานาะฟื้นฟูร่าายอย่าสมบูร์แล้ว็าม เเ่มานาอเธอ็ไม่ไ้ฟื้นฟูามมา้วย ทำให้ไม่สามารถใ้มานามาสร้าเราะเเนไ้ เเ่ะใ้สิลระับ่ำที่สุอเธอยัทำไม่ไ้เลย
ิออนใ้สิลเสริมพลั 'เพิ่มวามทนทาน' 'เพิ่มพลัโมี' 'เพิ่มวามเร็ว'
แล้วระโนเ้าไปโมีานาในทันที เป็นวามเร็วอันน่าเหลือเื่อ นทำให้านาถึับใ
ิออนฟันเ้าที่เเนอานา
านาย่อัวลหลบไ้ทัน แล้วเะัาิออน นเธอเสียหลัและำลัะล้มล
ั่วพริบา่อนะล้ม ิออนใ้มือันับพื้น หยันัวึ้นอย่ารวเร็ว หมุนัวลาอาาศเหวี่ยาบโมีานา
(เร็วมา!)
านายเเนึ้นมาป้อันอย่ารวเร็ว ใบาบฟาลที่เเนอานา เเรระเเทอันทรพลั ที่เหมือนับโน้อนอนยัษ์ทุบลที่แน พื้นิน้านล่า เิเป็นรอยเเร้าว
านาใ้สิล 'ลื่นระเเท' ใส่ิออน นเธอระเ็นลอยออไป
ิออนั้หลัลับพื้น
านาพุ่รไปโมีิออนอย่ารวเร็ว เพื่อไม่ให้เธอไ้ั้ัว
านาใ้ระบวนท่าสายฟ้าฟา 'วานสายฟ้า' โมีหมายให้โนที่ี่โรอิออน
ิออนใ้เพลาบระบำมัร 'มัรเหล็ รีเฟร็ั่น' สะท้อนารโมีออไป
านาพุ่ไปโมีอีรั้
ิออนที่เห็นอย่านั้น ็ปัาบลที่พื้น แล้วใ้สิล 'าบหินนับร้อย'
ามื่ออมันือสิลที่สร้าใบาบหินร้อยเล่ม ออมาาพื้นินเพื่อใ้โมี ใบาบทั้หมพุ่เ้าโมีานาเสมือนลื่นทะเลลั่
านาสวนลับ้วยระบวนท่าทลายหินผา 'ทลายภูเา' ระทืบเท้าลที่พื้นสร้าลื่นระเเทอันทรพลั หวัทำลายาบหิน
าบหินลอยึ้นลาอาาศ าบหินหลายเล่มเเออลายเป็นิ้นเล็ิ้นน้อย เเ่็มีบาเล่มปัลพื้น บาเล่ม็นอนามพื้น
านารู้สึแปลใที่เห็นแบบนั้นเพราะเมื่อี้ เธอั้ใะทำลายาบหินทั้หม เเ่ลับมีาบหลายเล่มที่ไม่ถูทำลาย
(พลัายยัไม่ฟื้นฟูทั้หมสินะ)
านาิแบบนั้นแล้วเริ่มรวบรวมมานา
เเ่แบบนี้็ทำให้เธอเลื่อนที่ไ้ไม่เ็มที่
ิออน้อมอไปที่านาอย่าั้ใ
(ำลัรวบรวมมานาสินะ ไม่ปล่อยให้ทำแบบนั้นหรอ!)
ิออนพุ่ัวออไป้วยฝีเท้าเ็มำลั
เธอใ้เพลาบระบำมัร 'มัรฟ้า สยายปีสีราม' ปีมัรสีฟ้าโปร่ใส่นาให่ปราออมาาวามว่าเปล่า แล้วเ้าโมีานา
านาใ้ระบวนท่าปราบมัร 'ัปี' ่อยอาาศไป้านหน้าอย่ารุนเเร โ้ลับในทันที
ปีโปร่ใสทั้สอ้า าเป็นสอท่อนเหมือนโนาบฟัน
ิออนเบิาว้า เพราะหนึ่ในเพลาบสายมัรฟ้าที่รุนเเรที่สุอเธอ ถูทำลายไ้ภายในพริบา
านาระโนเ้าไปโมีิออน
ิออนเหวี่ยาบเ้าโมี
านาหลบาบแล้ว้าวเ้าประิัวิออน ่อยเ้าที่มือ้าวาที่ับาบเอาไว้ นาบหลุออามือ
่อ้วยใ้ระบวนท่าเาะเราะ 'หมัทลว' ผสมสิล 'วามเสียหายไร้เื่อนไ'
สิลัพพอร์ที่ะทำให้วามเสียหายาารโมีอผู้ใ้ส่ไปถึู่่อสู้โยไม่สนารป้อารอู่่อสู้ วามเสียหายที่ส่ไปะึ้นอยู่ับเลเวลที่่าันอัวผู้ใ้เเละู่่อสู้
ที่านายอมใ้สิลทั้ที่มานาอเธอเหลือน้อย เพราะถ้าไม่ทำอย่านั้น ารโมีเมื่อรู่อเธอ ทะลุผ่านารป้อันอ "เล็แ้วมัร" ไม่ไ้แน่นอน
่อยเ้าลาออิออน เธอระอัเลือออมาและระเ็นออไป
านาไม่ปล่อยัหวะนี้ให้เสียเปล่า พุ่เ้าไปโมีอีรั้
ั่วพริบานั้นวามสามารถอีอย่าหนึ่อเล็เเ้วมัร 'วามเยาว์วัย' วามสามารถอสิล ือารรัษาและารฟื้นฟูพลัาย มานา อย่ารวเร็ว เเ่สิลนี้ใ้ไ้เพียหนึ่รั้่อวันเท่านั้น
ไม่นานิออน็โ้ลับ เธอหยิบาบหินที่ปัอยู่ึ้นมา แล้วว้ามันใส่านา
านาทำลายาบ้วยาร่อยไปที่าบ นเเหลเป็นิ้นๆ เศษหินที่เเระาย บบัทัศนวิสัยส่วนหนึ่อเธอ
นั้นเเหละือสิ่ที่ิออน้อาร เธอใ้ัหวะนี้ระโนออไป เ้าประิัวอานาไ้สำเร็
านาที่รู้ัว พยายามยเเนึ้นมาป้อัน เเ่มัน็ไม่ทันาร์แล้ว
ิออนใ้ระบวนท่าเพลหมัมัร 'เี้ยวมัร' ปล่อยหมัออไปหมายให้โนที่หัวอานา
เเ่านา็ััวถอยไ้ทัน เเละสร้าระยะห่าไ้สำเร็
ิออนที่เห็นแบบนั้น็รีบพุ่ัวออไป เพราะไม่ิะให้านาไ้ั้ัว ระหว่านั้น็ว้าาบที่หล่นลพื้นและาบหินที่ปัอยู่
ิออนนำาบทั้สอเล่มมาไว้ันเป็นรูปาบาท
"เพลาบระบำมัรเียว ผสาน ระบำมัรฟ้า พายุสายน้ำลั่"
สิ้นำพูาบทั้สอเล่ม็มีพลัสีฟ้าและสีเียวปลุม่อ้วยฟันาบไป้านหน้า เิเป็นพายุหมุนลูให่มหึมาอันรุนเเรสีฟ้าอมเียว เ้าโมีานา
านายื่นาทั้สอ้าออไปอย่ามั่น
"ระบวนท่าทำลายล้า 'หมัทำลายล้า' "
่อ้วยปล่อยหมัออไปเ็มำลั ลำเเสสีเเสพุ่ทยายออไป
ลำแสทลวผ่านพายุหมุนนมันเเระายออไป
ิออนเบิาว้า
(ทำลายท่าผสานไ้เลยั้นเหรอ!?)
ลำเเสพุ่รไปหาิออน้วยวามเร็วอันน่าเหลือเื่อ
ิออนู็รู้ไ้ทันทีว่ามันือท่าอันรุนเเร ถ้าเธอป้อันารโมีนี้ไว้ไม่ไ้ เธอ้อายโยไม่้อสสัยเลย
ิออนใ้สิล 'วามเร็วเสีย' ึปลอาบออมาาเอวอย่ารวเร็ว นำาบเ้าใส่เ้าไป แล้วนำมันปัลพื้นอย่ารวเร็วพร้อมะโนออมา
"เอเธอร์ ฟลอส ออฟ ไลฟ์!"
เส้นใยสีทอหลาหลายเส้นออมาาปลอาบ พวมันเริ่ม่อร่าเป็นรูปโล่ที่มีหัวอมัรรลาอย่ารวเร็ว
ลำเเสเ้าปะทะับโล่ใยไหมสีทอ
ูมมมมมม อาาศรอบ้าเิแรสั่นสะเทือน พลัอันล้นหลามอมัน ทำให้ิออนไถลไปับพื้น สิ่่อสร้ารอบ้าลอยระเ็นออไป
ไม่นานารโมี็หยุล ิออนถอนหายใออมา้วยวามโล่อ
านาใเล็น้อย ถึพลัอเธอะอ่อนเเอ่ล แ่ท่าโมีเมื่อรู่็เป็นหนึ่ในท่าโมี ที่รุนเเรอันับ้นๆอเธอ อย่าน้อย็น่าะสร้าวามเสียหายให้ไ้บ้า
านาับ้อไปที่ปลอาบ้วยวามสสัย
(อาวุธเวทย์มนร์?)
านา็ใ้สิลประเมินับปลอาบ
ื่อ ปลอาบเส้นใยีวิมัร
ระับ เอส
ลัษะเพาะ สามารถรัษาอาวุธที่ไ้รับวามเสียหายไ้ถึแปสิบเปอร์เ็นให้ลับมามีสภาพเิม
เส้นใยรัษาที่สามารถรัษาผู้ใ้ไ้มือถือปลอาบอยู่
ใยไหม้ีวิ ใยไหมที่สามารถประยุ์ใ้ไ้หลาหลาย อย่าเ่นารสร้าโล่ึ้นมาเพื่อป้อัน อย่าเมื่อรู่นี้
านาไ้ำอบอำถามในทันที ไม่แปลใเลยที่เธอะป้อันารโมีที่รุนเเรนานั้นไ้
เธอใ้สิลประเมินอีรั้ แ่รั้นี้เธอใ้ับิออน
ื่อ ?
เลเวล หสิบแป
สิล ?
พลัโมี สามล้าน / สิบล้าน
พลัาย สามล้านห้าแสน /สิบล้าน
พลัป้อ หนึ่ล้าน / สิบล้าน
วามเร็ว สามล้านห้าเเสน /สิบล้าน
วามททาน สอล้าน / สิบล้าน
ทัษะ เลเวลเ็สิบเ็
สิปัา เลเวลหสิบห้า
เธอมอไปที่่าสเัลอิออน็เ้าใไ้ในทันที ว่าทำไมิออนถึไ้เเ็แร่นสามารถรับมือับเธอไ้
(ปีสามเหมือนับผู้หิผมทอเมื่อี้หรือเปล่านะ? ไม่สิไม่น่าใ่ เธออ่อนแอว่ามาเลย น่าะปีสอ ถ้าเป็นแบบนั้นริ นัศึษาที่นี่็เ่นน่าเหลือเื่อเินไปแล้ว)
านารีบรวมมานาอย่ารวเร็วอีรั้ เพราะิว่า่อไปิออนอา้อนพลัไว้อี็ไ้ เธอ้อเรียมัวเพื่อรับมือ
ิออนลุึ้นยืน วามสามารถอปลอาบ็เริ่มทำาน เเสสีทอเบาบา ปลุมทั่วร่าายอิออน และบาแผล็ถูรัษานหายีอย่ารวเร็ว
"เป็นสัว์ประหลาหรือไยัยนั้นนะ พึ่สู้ับรุ่นพี่โอลิเวียมาริหรือเปล่าเนี้ย พลัไม่เห็นะลลเลย"
ิออนพึมพำออมา้วยวามหุหิ พลามอไปที่านา เธอเพ่มอพร้อมใ้สิล 'รวับ เลเวลแป' ิออนเห็นมานาที่ำลั่อยๆฟื้นฟู
ิออนรู้ไ้ทันทีว่า ถ้าปล่อยให้านาฟื้นฟูมานาไ้เเบบนี้่อไปเรื่อยๆ นลับมาสมบูร์ โอาศนะอเธอ้อับวูบไปแน่นอน
ิออนัสินใว่าเธอะ้อปิาให้ไ้่อนานาะฟื้นฟูไ้สำเร็
"ถึะยัไม่สมบูร์ เเ่็้อใ้แล้วสินะ"
ิออนเอ่ย มานาในร่าายอิออน่อยๆ วบเเน่นและเพิ่มพูนมาึ้น ออร่าสีทอเเออมาาร่าายอิออน ผมสีเเปลายทออเธอสยายออมา มานาเริ่ม่อัวที่ส่วน่าๆอร่าาย แน า ใบหน้า ลำัว
านาที่เห็นอย่านั้น็าเาไ้ในทันที ว่าิออนำลัใ้มานาโล เธอั้ท่าเรียม่อสู้เพราะไม่ิะให้ิออนไ้ทำามที่้อาร
านาเลิรวบรวมมานาแล้วพุ่ัวออไป รไปหาิออน้วยวามเร็วอันน่าใ
แ่็ไม่ทันเสียเเล้ว มานาโลอิออนทำานสำเร็
เล็สีทออมแเหมือนสัว์เลื้อยลานึ้นามร่าายอิออน เล็บมือยาวออมาเล็น้อย ผมเรือเเสสีเเอมทอสยายออเล็น้อย าำถูบีบลายเป็นเหมือนับาอมัรสีเเเ้ม
มานาโลอิออนมีื่อว่า 'อันเน บอี้ ราูล'
ั่วพริบาิออนพุ่ัวออไป
านาใ้สิล 'หอสายฟ้า' ผสม 'หมัระเบิ' ้นเเนอานาปลุมไป้วยสายฟ้าสีเเอมำ เธอหมัออไป
ิออนฟันาบที่ถูเลือบ้วยออร่าสีเเอมทอ พร้อมใ้เพลาบระบำมัร 'าบมัรเหล็ ้อนีเหล็'
าบและหมัปะทะัน เิเป็นลื่นระแทอันทรพลั อาาศรอบ้าสั่นสะเทือนอย่ารุนแร รู่เียวแนอานา็ถูปัออไป
แน้านั้นเิบาแผลนาให่ ิออนไม่ปล่อยัหวะนี้ให้ศูนย์เปล่า
เธอหมุนัวเะเ้าี่โร้าน้ายที่ไร้ารป้อัน ลูเะเ้าุหมายเ็มำลั
านาลอยระเ็นออไป และเลือลิ้ไปามพื้น
านาใ้มือหยุแล้วทรัวลุึ้นยืน แ่ไม่ทันที่เธอะไ้เเหนหน้ามอิออน
ิออน็มาอยู่รหน้าเธออย่ารวเร็ว
านาเบิาว้า้วยวามใ
ใบาบอิออนปล่อยพลัานสีเเออมา นเิเป็นใบาบพลัานนามหึมา ิออนเหวี่ยาบลสุำลั
ลื่นพลัอันรุนแรปะทะเ้าับพื้นิน ทำให้ินบาสวนระเ็นลอยไปบนท้อฟ้า ไม่นานลื่นพลัาบ็หายไป
ภาพที่อยู่เบื้อหน้าือล่อลึนาให่ และยาวเหมือนับลำธารนาเล็
ไม่นานเธอ็้อแปลใ
านาไ้หายไปาเบื้อหน้าอเธอ โยไม่ทิ้ร่อรอยเเม้เเ่น้อย
เธอหายไปไหนัน ิออนวาามอไปรอบบริเว้วยวามใและลนลาน
ั่วพริบา ำถาม็ไ้รับำอบ
พลั่! ำปั้นที่ถูเลือบ้วยมานาสีำเเน่าลัว ปะทะเ้าที่เเ้ม้าวาอเธอ
ิออนระเ็นลอยออไป เลือลิ้ไปับพื้นอย่ารุนเเร เธอระอัเลือออมา เลือนอภายในปา นล้นทะลัออมา ฟันสีาวถูอาบไป้วยเลือสีเเส
ถ้าเป็นิออนในร่าปิเธอสบไปแล้ว เเ่อนนี้เธออยู่ในร่ามานาโล ทำให้ไ้รับวามเสียหายน้อยล ถึอย่านั้นวามเสียหาย็ยัมาเินไปอยู่ี
ิออนลุึ้นมาอย่ารวเร็ว เธอบ้วนเลือในปาทิ้ ทันในั้นผลอปลอาบ็ทำานอีรั้ ร่าายอิออนถูรัษาอย่ารวเร็วนเือบหายี เธอ้อมอไปที่ทาที่ัวเอระเ็นออมา
ลุ่มวันปลุมไปอาาบริเวนั้น
รู่เียวลุ่มวัน็ถูลมพัหายไปนเห็นไ้ั ร่าายที่ปลุมไป้วย้อนมานาสีเเอมำอันน่าลัว ยืนอยู่ในนั้น นั้นือานาในร่าอมานาโล
ในเสี้ยววินาที่อนที่านาะโนารโมี มานาอเธอ็ฟื้นลับมามาพอสมวร านาไ้ใ้มานาโลในเสี้ยววินั้นแล้วหลบารโม พร้อม้วยโมีิออนไป้วย
(ำลัใ้มานาโลอยู่แท้ๆ แ่็ยัไ้รับวามเสียหายนานี่เลยเหรอเนี้ย?)
ิออน้อมอานาที่อยู่ในร่ามานาโล
มานาอานาที่อยู่รอบัวำลัสั่นไหวเล็น้อย เเสว่ามานาโลอเธอยัไม่เสถียรมานั น่าะเพราะมานาอเธอยัไม่ไ้ฟื้นฟูมาพอที่ะใ้มานาโลไ้เ็มำลั
ถ้าเป็นนอื่นมอว่าเธอนั้นอ่อนหัมานั ที่ใ้มานาโลในสภาพนี้ แ่สำหรับิออน านานั้นเธอไ้ถืออาวุธที่มีพลัทำลายล้าสูไว้เเล้ว
ิออนมอไปที่านา้วยสายาที่หวาลัวเล็น้อย
เอรีส้อมอไปที่บาเรียที่ำลัเเร้าว าารโมีอย่า่อเนื่ออายผมาว
เธอ้อมอมัน้วยวามสิ้นหวัเล็น้อย
เธอเ้นวามิในหัวอย่าหนั เพื่อหาวิธีารเเ้ไเหุาร์รหน้านี้
(เอายัไ่อี อีไม่นานบาเรีย็ะพัแล้ว ่อให้อุ้มเมโล่วิ่หนีไปหลับาเรียถูทำหลาย ้วยวามเร็วอหมอนี่็หนีไม่ทันอยู่ี ะให้สู้็ไม่ไหวเหมือนัน)
สถานาร์เริ่มเลวร้ายมาึ้น รอยร้าว่อยๆยายอออย่าน่าลัว เอรีสรู้ไ้ในทันทีว่าเธอไม่มีเวลาให้ิและลัเลเเล้ว
อนนี้เธอ้อรีบัสินใ
เอรีสหลับาล วามเยือเย็นเริ่มลับมาบาส่วน เเล้วไม่นานเธอ็ลืมาึ้นพร้อมับารัสินใ
เอรีสิที่ะใ้มานาโลอเธอในาร่อสู้ เหุผลที่เธอไม่ใ้มานาโลั้เเ่อนเเร เพราะผลระทบหลัารใ้อมันน่าลัว นเธอำรั้ล่าสุที่ใ้มันไม่เยลืม แ่อนนี้ไม่ใ้เวลามาิเรื่อนั้นแล้ว เอรีสเริ่มรวบรวมมานา
ายผมาวมอไปที่เอรีส ็รู้ไ้ทันทีว่าเธอ้อาระทำอะไร
เาำหมัเเน่น ้าเเน แล้วปล่อยหมัออไปเ็มำลั ทำให้บาเรียถูทำลาย ่อนที่เธอะรวบรวมมานาไ้สำเร็
เเย่เเล้ว วามสิ้นหวัเริ่ม่อัวึ้นอย่ารวเร็ว เธอรีบยาบึ้นมาป้อัน
ผัวะ หมัอายผมาว ่อยเ้าไปที่ท้ออเอรีส นเธอระเ็นลอยออไป
เอรีส ไปนับเสาไฟฟ้าที่อยู่ใล้ๆ เธอลไปนอนับพื้น วามเ็บปวเเล่นไปทั่วท้ออเธอ นไม่สามารถลุึ้นยืนไ้
"บ้าเอ้ย!"
เธอพูออมา้วยวามเ็บใ
ายผมาวหยิบาบึ้นแล้วมอไปที่เมโล่ที่นอนสบอยู่้าๆ
"ัไฟั้เเ่้นลมน่าะีว่าสินะ"
เายาบึ้นเพื่อั้ท่าพร้อมเเทเมโล่
เอรีสที่เห็นอย่านั้น็ัฟันรอ้วยวามโรธ พร้อมะโนออมา
"หยุเี๋ยวนะ!"
เธอลุึ้น แล้ววิ่ออไปอย่าสุำลั าร้าวาทุรั้ วามเ็บปวเเล่นเ้ามาอย่าร้ายาทุรั้ที่้าวา เเ่เธอะมาหยุวิ่เพราะเรื่อเเ่นี้ไม่ไ้ เอรีสอลั้นวามเ็บปวอย่าสุำลั เพื่อะไป่วยเพื่อนอเธอ
ายผมาวที่เห็นอย่านั้น ็เปลี่ยนเป้าหมายที่ะโมีมาเป็นเอรีสทันที
เาพุ่รไปหาเอรีส้วยวามเร็วอันน่าใ เาเหวี่ยาบโมีเอรีส
เอรีส็ฟันาบออไปเ่นัน
าบทั้สอเ้าปะทะัน
ไม่นานเเรเฮือสุท้าย็หมล าบอเธอระเ็นออามือ
เอรีสเบิาว้า
ายผมาวเหวี่ยาบอีรั้ เาิที่ะปิา
ะ้อมาายอนนี้ั้นเหรอ
ันยัไม่ไ้เเสฝีมือให้เาเห็นเลย
ภาพวามทรำใน่ววัยเ็ล้นทะลัออมา ภาพในอนที่เธอฝึหวาบทั้วันทั้ืน ภาพเธออนออำลัเพื่อเพิ่มล้ามเนื้อ ภาพที่เธอฝึสิล
แล้วใบาบ็ฟาฟันภาพวามทรำเหล่านั้น เหลือเเ่ไม่ี่เนใบาบ็ะถึัวเธอ
เร้! ลูธนูสีเินเ้าปะทะับาบอายผมาว ทำให้ใบาบเบี้ยไป้าน้า นพลาเป้าหมาย
ายผมาวเบิาว้า
แล้วลูธนูสีฟ้า็พุ่รมาทาเา ายผมาวเอนหัวหลบไป้าน้าไ้ทัน และมอไปที่้นทาอลูศร
เามอเห็นหูยาวผิวสีาวสะุา
(เอลฟ์?)
ผมยาวสลวยเหมือนเส้นไหม สีเียวเหมือนับ้นห้า ามเรียวเหมือนับเหยี่ยว วาสีเหลือเป็นประาย ผิวาวเนียน ใบหน้าทีู่หล่อเหลาเหมือนับรูปหล่อ ร่าายูมีล้ามเนื้อเล็น้อย หูยาวเเหลมเ็นที่เป็นสัาลัษ์อเอลฟ์ สวมุเราะเบาสีเียว
เอลฟ์ผมเียวยิ้มบา
ายผมาวมอู้วยวามน
(นัศึษาอที่นี้สินะ ออร่าูพิศวและอันรายมา เหมือนับพวที่ผ่านประสบาร์มาโโนเลย)
เอรีสเอ็สสัยเ่นัน ว่าเอลฟ์นนี้ือใร แล้วเธอ็สัเเห็น สัาลัษ์โล่และาบที่ไว้ัน รุเราะส่วนไหล่และมีเส้นรเล็ๆสี่ีรโล่
(สาาอัศวินปีสี่เหรอ? อนนี้พวปีสี่น่าะไปทำภาระิอมหาลัยนี่ มา่วยั้นเหรอ?)
เอลฟ์ผมเียวเินมาทาายผมาว แล้วหยุลเว้นระยะห่าไว้ราวสี่เมร
ิะทำอะไร ายผมาวิอย่านั้นแล้ว ำาบเเน่นเรียมพร้อม่อสู้
"่วยถอยลับออไปไ้ไหมรับ พอีผมี้เียะ่อสู้นะรับ"
เอลฟ์ผมเียวพู้วยน้ำเสียเป็นันเอ
"หา?"
ายผมาวอุทาน้วยวามใเล็น้อย
เอรีส็เ่นเียวัน
"พอีผมพึ่ลับมาาทำภาระิอมหาลัยนะ ็เลยเหนื่อยมาเลยว่าะรีบรายานผล เเล้วรีบไปนอน เเ่มหาลัยันลายเป็นแบบนี้ะเเล้ว เพราะั้น่วยเห็นใผมัหน่ยะไ้ไหมรับ อร้อละรับ!"
เอลฟ์ผมเียวพนมมือึ้นเเล้วพู้วยน้ำเสียริั
พูอะไรอมัน ิะึูวามสนใแล้วโมีทีเผลอ ายผมาวิอย่านั้น้วยใบหน้าิ้วมว
(อะไรนะเอลฟ์นนั้นะทำัวสบายไปไหม)
เอรีสะิแบบนั้น็ไม่ใ่เรื่อแปลอะไรเพราะสถานที่นี้ำลัเิาร่อสู้อย่าุเือ เรียไ้ว่าอนนี้ำลัเิสรามไ้เลย้วย้ำ ทุนำลั่อสู้ันอย่าริั เเ่ายนนี้ับทำัวสบายๆ อย่าาระไปนอนเนี้ยนะายผมาวยาบึ้นี้ไปที่เอลฟ์ผมเียวพร้อมพู้วยน้ำเสียริั
"เลิพูเล่น แล้วเ้ามาไ้เเล้ว"
เอลฟ์ผมเียวถอนหายใออมา
ั่วพริบาลูศรสีฟ้า็เปร่เเสออมา แล้วแท่น้ำเเ็็พุ่ออไปโมี ายผมาวา้านหลั
เาที่เห็นอย่านั้น ็หลบารโมีอย่ารวเร็ว เเ่็หลบไม่พ้นทั้หม เเท่น้ำเเ็เือนเ้าที่เเน้าวาเล็น้อย
ายผมาวััวถอยหลัออไป แล้วั้ท่าเรียม่อสู้
ใบหน้าทีู่สบายอารม์ ลายเป็นใบหน้าริั เเล้วเาพูออมา
"แย่ัเลยนะรับ เพราะผมไ้พั้าล"
พูบ ายผมาวพุ่ไปโมี
เอลฟ์ผมเียว หยิบลูธนูออมาสามอ ้าสายธนูสุเเร เเล้วปล่อยออไป
ลูศรวิ่ออไป
ายผมาวฟันาบไปที่ลูศร หมายะทำลายมัน เเ่ลูศรลับทะลุใบาบออไป เหมือนับเมหมอ
ลูศรทั้สามอปัเ้าไปามส่วน่าๆ อร่าาย
อที่หนึ่ปัที่หัวไหล่้านวา
อที่สอปัเ้าที่า้าวา
อที่สามปัเ้าที่มือ้า้าย
(ลูศรเวทมนร์ั้นเหรอ?)
เอลฟ์ผมเียว้าสายธนูอีรั้
"ถ้าไม่อบวามสบาย ็ายะเถอะรับ"
บอนที่ 50
ความคิดเห็น