คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 3 มาใหม่/ขอคบ
แล้วมาทำกันอีกนะ…
มาทำกันอีกนะ…
ทำกันอีก…
ทำกัน…
“ว๊ากกกกก!!x4”
“เฮ้ย! พวกนาย ร้องทำไมฟร่ะ คนจะหลับจะนอน!!”คิโดพูดออกมา
“โคโนฮะค่ะ เป็นอะไรค่ะ”ฮิโยริพูดแล้วรีบปรี่ตัวไปหาโคโนฮะทันที
“ไม่ได้เป็นอะไรนิ”โคโนฮะพูดแบบไม่ใส่ใจ
“แต่...”
“แค่ฝันร้ายน่ะไม่มีอะไรหรอก เนอะ”เซโตะตอบแทนทุกคน
“อือ อือ” พวกคาโนะพยักหน้าแล้วพวกคิโดก็กลับห้องไป
...................................................................................
“ฮ้าว~กี่โมงแล้วอาเน่”ชินทาโร่ถามอาเน่ด้วยท่าทางงวงเงีย
“7:30 นาทีครับ มาสเตอร์”
“เหรอ”
“มาสเตอร์ครับ!”
“อะไร”
“มี.มีไวรัสเข้าครับ”
“อ้อไวรัส.....ฮ่ะ!!ไวรัสเข้า!!”
“ครับ!”
“ไหน”
“นี่ครับ”แล้วชินทาโร่กับอาเน่ก็ช่วยกันแก้แต่ก็ทำไม่ได้
“อะไรฟร่ะเนี่ย ลบก็ลบไม่ได้ลองคลิกเข้าไปก็ได้ฟร่ะ”
“มาสเตอร์อย่า..!”อาเน่พูดแต่ชินทาโร่เร็วกว่าจึงกดเข้าไปแล้วสิ่งทีเห็นคือ....
“เฮ้ย!!”เมื่อชินทาโร่กดลงไปสิ่งที่เห็นคือ...
“มาสเตอร์นี่!!”
“ใครคือมาสเตอร์”จู่ๆโปรแกรมที่หน้าเหมือนชินทาโร่ก็พูดขึ้น
“อ้าว ไม่ใช้มาสเตอร์แล้วนายเป็นใคร”อาเน่พูด
“ไม่รู้ พอถูกสร้างเสร็จก็ถูกส่งมาเลยแล้วก็พึ่งจะมาโดนเปิดนี่แหละ”
“แล้วนายชื่ออะไร”ชินทาโร่ถาม
“ไม่รู้ ตั้งให้สิ เพราะนายเป็นคนเปิด”
“งัน...ชินตะเป็นไง”
“ชินตะ....ก็ได้ แล้วนายชื่ออะไร”ชินตะถาม
“ชินทาโร่....คิซารางิ ชินทาโร่”
“เหรอ งันยินดีที่ได้รู้จัก ท่านชินทาโร่”
“เฮ้ย ไม่ต้อง ท่าน ก็ได้”
“ก็นายเป็นคนตั้งชื่อให้ก็ถือว่าเป็นผู้มีพระคุณ”
“ก็ได้ๆจะเรียกอะไรก็เรียก อาเน่”
“ครับ มาสเตอร์”
“เดี๋ยวนายไปอยู่ก็โมโมยะก็ก่อนนะ”
“ไม่เอา! ผมจะอยู่กับมาสเตอร์(อยากอยู่กับชินตะคุงมากกว่า อ่ะ คิดอะไรเนี่ย)”
“เฮ้อ ก็ได้ๆ คุยกันไปก่อนแล้วกันเดี๋ยวฉันมา”แล้วชินทาโร่ก็ออกจากห้องไป
.......................................................................................
ติ่งต่อง~~
“ค่า อ้าวพ่อกลับมาทำไมไม่โทร.บอกละจ๊ะจะเตรียมกับข้าวที่พ่อชอบไว้ให้”แม่ของชินทาโร่พูด
“พอดีอยากกลับมาเร็วๆเลยไม่ได้โทร.มาบอก”
“พ่อคร้าบ~”โมโมยะพูดแล้วก็เข้ามากอดพ่อของตน
“ไงโมโมยะ”
“คิดถึงพ่อที่สุดเลย~”
“จ้าจ้า แล้วชินทาโร่ล่ะ”
“อ้อพี่ชิน..น่าจะอยู่บนห้องนะครับ”
“เหรองันพ่อไปหาพี่เค้าหน่อยดีกว่า”แล้วพ่อของเค้าก็เดินขึ้นไปข้างบน
...........................................................................................................
“เฮ้ ชินตะ”
“ว่า”
“ฉันจะไปข้างนอก ไปไหม”
“ไป ท่านชินทาโร่ไปไหนฉันก็จะไปด้วย”
“งัน แป๊บนะ”แล้วชินทาโร่ก็ให้ชินตะกับอาเน่มาอยู่ในโทรศัพท์ซึ่งใช้เวลานานอยู่....
“อ่ะ เสร็จและงัน.....”ชินทาโร่ยังพูดไม่จบก็มีเสียงแสกมา
ก๊อกๆ
“ใครมา รอแป๊บนะ คร้าบมาแล้วครับ”แล้วชินทาโร่ก็เดินไปเปิดประตู
“พ่อ”
“ไงลู...”
“หวัดดีครับ”พ่อของตนยังพูดไม่จบก็พูดแสกขึ้นมาแล้วปิดประตูทันที
“อะ.อ้าว”
“มีอะไรเหรอ”ชินตะถาม
“เปล่า ไม่มีอะไร”
“มาสเตอร์ ไม่เป็นอะไรแน่นะครับ”
“อืม”
...................................................................................
“พ่อ เจอพี่ชินไหม”โมโมยะถามหลังจากที่พ่อของตนลงมา
“เจอ แต่....”
“แต่?”
“พ่อยังไม่ได้พูดอะไรพี่เค้าก็ปิดประตูใส่หน้าพ่อแล้ว”
“เหรอครับ.....อ้าวพี่ชินจะไปแล้วเหรอ”
“อืม”
“ไปด้วยๆ รอแป๊บนะ”
“จะไปไหนกันเหรอ”พ่อของชินทาโร่ถาม
“ไปหาเพื่อน”
“ผู้ชายหรือผู้หญิง!!!!”อยู่ๆพ่อของชินทาโร่ก็ตะโกนออกมาแล้วเดินไปหาชินทาโร่
“ผะ.ผู้ชาย”
“พ่อไม่ให้ไป!!”
“ฮ่ะ!!”
“มีอะไรหรอพี่ชิน”โมโมยะได้ยินเสียงดังจึงวิ่งลงมา
“ก็พ่อน่ะดิ”
“พ่อไม่ลูกไปแต่โมโมยะไปได้”
“อะไรอ่ะพ่อ”
“งันผมก่อนนะพ่อ”
“เฮ้ยเดี๋ยวโมโมยะ!”
ปัง!
“ทำไมพ่อไม่ให้ผมไป”
“ไม่ให้ไปก็คือไม่ให้ไป”แล้วก็จับชินทาโร่ไว้
“ผมจะไป ปล่อย”
“ไม่”
“น่ารำคาญน่าพ่อ”แล้วชินทาโร่ก็สะบัดมือออก
“งันพ่อไปด้วย”
“ก็ได้ๆ ตกลงผมไปได้แล้วใช้ไหม”แล้วชินทาโร่กับพ่อก็ออกจากบ้านไป
.....................................................................................................................
“อ้าวนาย”
“ฮืม นายคนที่อยู่กับชินทาโร่คุงนี่”
“นายฮารุกะสินะที่ขโมยจูบพี่ชายฉันไปตั้ง2ครั้ง”
“เออ..0/////////0”
“ไม่ต้องอาย ฉันเปิดทางให้”
“เอ๋ อะ.อือ แล้วนี่นายจะไปไหนเหรอ”
“ไปฐะ..เอ้ย ไปบ้านเพื่อนน่ะ เดี๋ยวพี่ชินก็จะไปด้วย..มั้ง”
“ไปด้วยได้ไหม?”
“ได้สิ”แล้วทั้ง2คนก็เดินต่อไป(งง//????)
..............................................................................................................
“ที่นี้หรอ”พ่อถาม
“.....”ชินทาโร่ไม่พูดอะไรเพียงแต่พยักหน้าแล้วก็เปิดประตูเข้าไป
“ไงชินทา..โร่”คิโดเห็นชินทาโร่แต่ต้องตกใจเพราะมีคนมาด้วย
“ชะ.ชินทาโร่น่ะคะ.ใครน่ะ”คิโดถามอย่างกลัวๆ
“จะกลัวทำไมในเมื่อพ่.....”ชินทาโร่ยังพูดไม่จบก็ถูกแซกขึ้นมา
“ไม่คิดจะแนะนำเพื่อนคนนี้ให้พ่อรู้จักหน่อยเหรอ^_^++”
“0_0!!!!x2”
“พะ.พ่อเห็นคิโดเหรอ”
“ก็เห็นน่ะซิ พ่อไม่ได้ตาบอดซะหน่อย”
“ดะ.ได้ไงอ่ะ”
“ชั่งเถอะ ยังไงก็เข้ามาข้างในก่อนนะ.....ครับ”
“แหม่~นึกว่าจะให้ยืนต่อซะแล้ว”พ่อของชินทาโร่พูดจบแล้วจึงเดินเข้าไป
“พ่อ-อย่า-เสีย-มารยาท”ชินทาโร่พูดด้วยเสียงต่ำ
“จะ.จ้า”
.................................................................................
“โคโนฮะค่ะ ไปไหนต่อดีค่ะ”
“อยากกลับ”
“ค่ะ?”
“ฉันอยากกลับแล้ว”
“ทำไมล่ะค่ะ”
“เพราะว่าตอนนี้.....ชินทาโร่คุงน่าจะมาแล้ว”
“(ชิ)ไม่เห็นต้องไปสนเลยนี่ค่ะ”ฮิโยริพูดด้วยท่าทางอารมณ์เสีย
“ไม่เห็นเป็น’ไรนี้ ชินทาโร่ไม่ว่าอะไรหรอก.....อ่ะ!ฉันกลับก่อนล่ะ บาย”แล้วฮิบิยะก็ทิ้งทั้ง2คนไว้ตรงนั้น
“(หึ เยี่ยม)โคโนฮะคะเราไปเที่ยวกันเถอะค่ะ”แล้วฮิโยริก็ลาก(ย้ำว่าลาก)โคโนฮะไป
..................................................................................................
“ดะ.เดี๋ยวรอสักครู่นะครับ”แล้วคิโดก็เข้าไปในครัวเพื่อจะไปเอาน้ำมาให้พ่อของชินทาโร่
“ชินทาโร่”
“ครับ”
“ยังมีอีกใช้ไหม”
“??”
“ไม่ต้องมาสงสัยก็เพื่อนของลูกน่ะ”
“อ้อใช้ ก็ยังมีคา.....”ชินทาโร่ยังพูดไม่จบสิ่งที่กำลังพูดก็มาถึง
“ชินทาโร่คุง~”เมื่อคาโนะเข้ามาในห้องแล้วก็เข้ามากอดชินทาโร่ทันที
“เฮ้ย คาโนะ ออกจากชินทาโร่เลยนะ”แล้วเซโตะก็เดินเข้ามาจับคาโนะแยกจากชินทาโร่
“อะไรอ่ะเซโตะคุง ผมก็อยากอยู่กับชินทาโร่เหมือนกันนะ...เดี๋ยวนะ คุณเป็นใคร”คาโนะหลังจากเห็นพ่อของชินทาโร่
“โฮ้ เห็นด้วยเหรอเนี่ย นึกว่ามองไม่เห็นหัวฉันซะแล้ว^_^+++”
“อย่าพูดแบบนั้นสิ พ่อ”ชินทาโร่พูดจบคาโนะก็ถึงกับสตั้น
“อ้อ พ่อของชินทาโร่เองเหรอไม่หน้าล่ะหน้าถึงได้คล้ายกัน”พูดเซโตะพูดแล้วก็จ้องหน้าชินทาโร่สลับกับพ่อของชินาโร่ไปด้วย
“เซโต...”
“โมโมยะมาแล้วจ้า~.......อ้าวพ่อมาด้วยเหรอ”
“^_^”
“พี่ชินมีคนรู้จักมาหาด้วยนะ”แล้วโมโมยะก็เดินเข้ามาข้างในเพื่อให้เห็นคนข้างหลัง
“ฮารุกะ! 0////0”เมื่อชินทาโร่เห็นว่าคนๆนั้นเป็นใครเห็นถึงกับหน้าแดงทันที
“อ้าว ฮารุกะคุงไม่เจอกันนานนะ^_^”
“คุณน้าอยู่ที่นี้ด้วยเหรอครับ”
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้เรียกน้าให้เรียกว่าพ่อน่ะ”
“พ่อx all”
“จะตกใจทำไม”
“กะ.ก็0/////0”
“ไม่ต้องเขินพ่อยกลูกสาว..เอ้ยลูกชายคนโตให้นะ”
“ฮ่ะ!x4”ทั้งคาโนะ เซโตะ คุโระและโคโนฮะ(ที่พึ่งกลับมา)เมื่อได้ยินก็ถึงกับตกใจ
“(ยังมีอีกเหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่าลูกชายของเราจะเสน่ห์แรงขนาดนี้)เอาเป็นว่าพ่อยกให้ก็แล้วกัน...ดูแลดีๆนะ ไปละ”แล้วพ่อของชินทาโร่ก็ออกจากห้องไป~
“อ้าว แล้วพ่อของชินทาโร่ล่ะ”คิโดพูดหลังจากออกมาจากห้องครัว
“ท่านชินทาโร่”
“มีอะไรเหรอ ชินตะ”
“ใครคือชินตะ”คุโระที่ได้สติก่อนก็รีบเดินเข้ามาทันที
“เดี๋ยวคอยคุย....เอาล่ะมาอะไรชินตะ”แล้วก็เดินออกมาจากตรงนั้น
“ท่านชินทาโร่อาเน่เขาร้องไห้”
“อาเน่ร้องให้ทำไมละ”
“มาสเตอร์..ฮึก.มาสเตอร์”
“ทำไมอาเน่”
“ผมดีใจน่ะครับที่..ฮึก.มาสเตอร์มีคนรักแล้ว”
“จะ.เจ้าบ้า พูดอะไรน่ะ พอเลยๆเลิกร้องได้แล้ว”
“ครับ ชินตะเดี๋ยวผมไปก่อนนะ”
“นายจะไปไหน”ชินตะถาม
“ไปหาโมโมยะน่ะ”
“โมโมยะ...หึ.ตามสบายแล้วไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าด้วย”ชินตะพูดพร้อมหันหน้าไปทางอื่น
“โอ๋ อย่างอนนะ ไม่ไปแล้วก็ได้ อย่างอนค้าบ~”
“เดี๋ยวสิ พวกนายไปกิ๊กกันตอนไหน”
“แหมมาสเตอร์ถามแบบนี้ผมเขินนะ”
“เออไม่ต้องเล่าและไว้คอยเล่าที่บ้าน เชิญจีบกันตามสบาย”แล้วบทสนทนาของทั้ง2(หรือ3หว่า)ก็จบลง
“เอาล่ะใครมีอะไรจะถามก็ถามมา”ชินทาโร่พูดพร้อมกับเดินไปนั่งที่โซฟา
“ที่ละคนล่ะ”แล้วคาโนะก็เดินเข้ามาคนแรก
“คนๆนั้นเป็นพ่อชินทาโร่คุงเหรอ”
“ใช่”แล้วเซโตะเดินมาถามต่อ
“เป็นแฟนกับหมอนั้นเหรอ”เซโตะพูดแล้วชี้ไปที่ฮารุกะ
“เออคือ...0///0”
“ไม่ต้องตอบแล้วล่ะ”แล้วคุโระก็เดินมา
“ชินตะคือใคร”
“ก็คล้ายๆอาเน่ แต่หน้าเหมือนฉัน”
“ขอดูหน่อย”
“เดี๋ยวคอยแล้วกัน”แล้วโคโนฮะก็เดินเข้ามา
“ที่พูดนั้นจริงเหรอ”
“??”
“ก็ที่พ่อชินทาโร่คุงพูดน่ะ”
“อ้อ อันนั้นฉันไม่เกี่ยวเลยนะ”
“เหรอ”แล้วโคโนฮะก็เดินไปอยู่กับพวกคาโนะที่ตอนนี่กำลังนั่งกอดเข่าอยู่มุมห้อง
“นี้ชินทาโร่คุง”
“อะไรเหรอ”
“คือ....”
“??”
“ผมขอชินทาโร่คุงได้ไหม”
“ได้ ว่ามาสิ”
“ปะ.เป็นแฟนกับผมได้ไหม”
“อ้อ เป็นแฟน......ฮ่ะ!!!”
“ฮ่ะ!!!x all”
“คือว่า...”
“ตอบตกลงไปเลยสิค่ะชอบพี่เขาไม่ใช้เหรอค่ะ”ฮิโยริพูดอย่างมีเล่ห์
“แต่...”
“เถอะค่ะ พวกพี่คาโนะไม่โกรธหรอกค่ะ”
“โกรธ!!!!”
“(ชิ)นะค่ะ”
“กะ...”
“ไม่ได้นะชินทาโร่แล้วฉันละ”เซโตะพูดแล้วก็จับมือชินทาโร่ไปด้วย
“ผมด้วย” คาโนะ
“ผมด้วย” โคโนฮะ
“ฉันด้วย” คุโระ
“คือว่า....”
“คบกับพี่เขาไปเถอะค่ะ”
“แต่...”
“ฉันx2/ผมx2ชอบชินทาโร่/คุง!!!”จู่ๆทั้ง4คนก็พูดออกมาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
“ฮ่ะ!!”
“(ว่าแล้ว)ถ้าชินทาโร่คุงหนักใจก็...”
“ฉันจะคบกับนาย!!”
“เอ๋?”เมื่อทั้ง4คนได้ยินดังนั้นก็สตั้นไป
“ละ.แล้วก็เจ้าพวกนี้ด้วย..ได้ไหม”ชินทาโร่พูดแล้วชี้ไปที่4คนข้างหลัง พอทั้ง4คนได้ยินดังนั้นก็ดีใจจนเกือบกระโดดกอดชินทาโร่
“ไม่ได้นะค่...”
“ได้สิ”
“อะไรกันค่ะ!คุณจะบ้าเหรอ?!คบกับคนที่คบกับคนหลายคนแบบนี้เนี่ยนะ?!บ้า คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”
“ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนิ แค่ผมได้เป็นแฟนกับชินทาโร่คุงแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วล่ะ”
“ฮารุกะ..”
“ไม่ได้เด็ดขาด!!ฉันไม่ให้โคโนฮะของฉันคบกับใครทั้งนั้น”แล้วก็เข้าไปควงแขนโคโนฮะ
“เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ปล่อย”
“โคโนฮะค่ะ!!”
“ก็บอกให้ปล่อย”
“ทำไมล่ะค่ะ!หมอนั้นมันมีดีตรงไหน”ฮิโยริเปลี่ยนสรรพนามการเรียกชินทาโร่ทันที
“เฮ้ย โคโนฮะเอาแน่ๆนะเว้ยพวกเราจะได้จัดกันว่าใครได้อยู่กับชินทาโร่วันไหน”
“อือๆแกะนี่ก่อน”แล้วโคโนฮะก็แกะแขนของฮิโยริที่กอดอยู่ออกแล้วก็เดินตามคุโระไป
..
.
“ชินทาโร่..แกไม่ตายดีแน่!”
.........................................................................................................................................
เฮ้อ~เสร็จซะทีแต่งมีตั้งหลายวันกว่าจะจบ//เดคิ
ที่พึ่งเสร็จนี้ไม่ใช้ว่าแกแอบอู่เหรอ//ดาร์ค
ใจร้าย เอาเถอะเรามาแนะนำตัวละครที่มาใหม่ในตอนนี้กันกว่านะ//บลัด
คนแรกก็คือ...
หนูชินตะนั้นเอง~
แหม มาตอนแรกก็ได้แฟนเลยนะ~//เดคิ
เงียบไปเลย -///-//ชินตะ
เอาล่ะคนต่อไปคือ....
พ่อของนายเอกของเรานั้นเอง~
คุณพ่อค่ะคิดได้ไงค่ะเนี่ยที่ยกหนูชินให้ฮารุกะน่ะค่ะ//บลัด
ก็เห็นสนิทกับชินทาโร่ก็เลยยกให้เลย//พ่อชินทาโร่
แค่นั้นจริงเหรอค่ะแต่.ชั้งเถอะค่ะ//บลัด
...................................................................................................................
อะๆอาดมีคนสงสัยว่าพวกคิโดอยู่ไหนใช้ไหมเอ่ย....
ที่จริงแล้วพวกคิโดไม่ได้ไปไหนหลอกค่ะแต่อยู่ข้างบนเพราะว่า.....
โมโมยะชวนไปดูชุดแต่งงานของพี่ชายเขานั้นเอง อั๊ก!//โดนชินทาโร่เตะ
จบ.
ความคิดเห็น