คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER 4 (เมื่อยมทูตถูกกล่าวหาว่าเป็นตุ๊ด!)
CHAPTER 4
(เมื่อยมทูตถูกกล่าวหาว่าเป็นตุ๊ด!)
“อ้าว ไรยะมาแล้วเหรอจ๊ะ เข้ามาเลยจ๊ะ ^^”
เมื่อท่านซาตานเปิดประตูก็พบกับสาวสวยในชุดสูทสีแดงที่ยืนอยู่หน้ากระดาน
เอ๋? ว่าแต่ไรยะนี่ใครอ่ะ? O.O
“ไรยะคือชื่อของข้าในโลกมนุษย์”ท่านซาตานที่เหมือนจะอ่านใจข้าออกก้มลงกระซิบเบาๆที่หูข้า
ก่อนจะได้รับเสียงตอบรับเป็น...
“นั่นใครน่ะ ทำไมไปสนิทกับท่านซาตานได้”
“นั่นสิ เด็กใหม่ไม่ใช่เหรอ?”
“อ้ายยย! ฉันไม่ยอมนะ >_<”
เอ่อ...ดูท่าในโลกมนุษย์ท่านซาตานก็ดังน่าดูแหะ
-*-
“อ้าว? นักเรียนใหม่นี่มาหาครูสิจ๊ะ ^^”สาวสวยชุดแดงส่งยิ้มหวานให้ข้าพร้อมกับกวักมือเรียกข้า
อึ๋ย ยะ...อย่าบอกนะว่านางก็หลงในใบหน้าของข้าเข้าอีกคน! -[ ]-
“ไปหาอาจารย์สิ”ท่านซาตานพูดพร้อมกับผลักตัวข้าให้ไปยืนข้างสาวชุดแดงคนนั้น
อ่า ข้าต้องเรียกคนนี้ว่าอาจารย์สินะ -o-
“แนะนำตัวกับเพื่อนๆสิจ๊ะ ^^”
แนะนำตัวเหรอ? อย่างไงกันล่ะเนี่ย? -*-
“เอ่อ...ขะ...ผม แอสทาเทียร์ครับ เพิ่งย้ายมา ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ (_ _)”
หวังว่าไอ้คำพูดที่ข้าเอามาจากกล่องสี่เหลี่ยมนั่นจะช่วยข้าได้นะ
T^T
“เข้าใจนะจ๊ะ ต่อไปก็ช่วยดูแลแอสทาเทียร์ด้วย
แต่สำหรับคนดูแลที่ครูมอบหมายให้ก็คือไรยะคุงนะจ๊ะ ^^”
“ขอคัดค้านค่ะ!”
เมื่ออาจารย์สุดสวยพูดจบ(ท่ามกลางเสียงถอนหายใจของข้า)ก็มีเด็กสาวคนหนึ่งยกมือขึ้นพร้อมพูดเสียงดัง
ทำให้เธอตกเป็นเป้าสายตาทันที
ดวงตากลมโตหรี่ลงอย่างไม่พอใจก่อนจะส่งประกายความโกรธมายังตัวข้าแบบจัดเต็มชนิดที่ว่าหากเป็นมีดมันคงทำให้ข้าตายไปแล้ว
T0T
“มีอะไรจ๊ะมิเรนะจัง?”
“หนูขอคัดค้านที่จะให้เด็กใหม่นี่อยู่ในความดูแลของท่านไรยะค่ะ! -O-”
“แต่ว่า...”อาจารย์คนสวยทำท่าอึกอักพร้อมกับเหลือบมองใบหน้าอันเรียบนิ่งของท่านซาตาน
“ยังไงหนูก็ไม่ยอมเด็ดขาดค่ะ! o>O<o”
“เหตุผลล่ะ?”จู่ๆท่านซาตานก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงอันเปี่ยมไปด้วยอำนาจ
ทำให้เด็กสาวคนนั้นที่กำลังกระทืบเท้าอยู่หยุดชะงัก
ก่อนที่เธอจะก้มหน้างุดและพูดเสียงอ้อมแอ้มที่ฟังดูน่ารักว่า
“ก็...มิเรนะไม่อยากให้ท่านไรยะไปใกล้ชิดกับเจ้าตุ๊ดนั้นนี่น่า -3-”
ว่าไงนะ! ตุ๊ดงั้นเหรอ?
ยมทูตที่หน้าตาดีที่สุดอย่างข้าเป็นพวกตุ๊ดอย่างนั้นเหรอ?
ยัยเด็กนี่ใช้อะไรคิดไม่ทราบห่ะ!
-O- (ของขึ้น)
“นี่ เจ...เธอ!”
“อะไรย่ะ! -O-”
“มองยังไงว่าผมเป็นตุ๊ดน่ะห่ะ! -*-”
“หึ ทุกตรงเลยย่ะ -3-”
กร๊าชชชชช~ ทนไม่ไหวแล้วเฟ้ย! >O<
“ถ้าคนหล่ออย่างผมเป็นตุ๊ดไม่คิดว่าโลกนี้จะร้องไห้หรือไงฮะ!?!”ข้าพูดเสียงดังอย่างหงุดหงิดพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเพื่อแสดงให้เห็นว่าข้าน่ะชายแท้!
“กรี๊ดดดด~! อย่างฮอตอ่ะเธอ >//////<”
“นั่นสิๆ เด็กใหม่นี่อย่างเซ็กซี่อ่ะ อ้ายยย~
จะละลาย >____<”
“แอร้ยยยย~ เลือดพุ่ง >. ,<”
“อือหื้อ อย่างขาวเลยว่ะ -O-”
“อย่างดูดีอ่ะ
อิจฉา T^T”
“น่ะ...นาย -////-”ยัยเด็กปากเสียพูดตะกุกตะกักพร้อมกับชี้หน้าข้าอย่างทำอะไรไม่ถูก
หึ! บอกแล้วไงว่าข้าน่ะคือยมทูตที่หน้าตาดีที่สุดในHellเลยนะ
^________^
พรึ่บ!
“อ่ะ ท่าน...”ข้าส่งเสียงอย่างตกใจเมื่อจู่ๆท่านซาตานก็ลุกขึ้นและดึงตัวข้าเข้าไปกอดโดยให้หน้าข้าชนกับแผงอกอันแข็งแรงของท่าน
ท่านซาตานมองทุกคนด้วยสายตาที่แข็งกร้าวทำให้เหตุโกลาหล(ซึ่งข้าเป็นคนสร้าง)กลับมาสู่เหตุการณ์ปกติ
“ฉันตัดสินแล้วว่าจะเป็นคนดูแลหมอนี่ส่วนสาเหตุเพราะเขาถูกพ่อแม่ฝากฝังให้อยู่กับฉัน
ใครมีปัญหาอีกไหม?”
“.......”
ทุกคนต่างพากันเงียบกริบเมื่อเจอสายตาและใบหน้าที่เต็มไปด้วยอำนาจของท่านซาตาน
แม้แต่ยัยเด็กปากเสียก็ทำได้แค่ก้มหน้าเท่านั้น
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครคัดค้านแล้วท่านซาตานก็ก้มลงมามองข้าที่อยู่ในอ้อมแขน
“นายก็เหมือนกันคราวหลังอย่าคิดที่จะเปิดเผยร่างกายเพียงเพราะคำพูดพวกนั้นอีกนะ
-_-+++”
ชะอุ้ย! เล่นยิงรังสีใส่กันแบบนี้ ข้าคงจะกล้าทำหรอกนะ T^T ได้โปรด
อย่าโยนข้าลงไปในอ่างกามารมณ์นั้นเลยนะ T-T (ฝังใจสุดๆ)
“ข้า เอ้ย เทียร์เข้าใจแล้วครับ (. .)”
“ดีมาก”ท่านซาตานพูดพร้อมกับย่อตัวลงและติดกระดุมให้ข้า
ตึกตัก!
กลองในอกของข้าดังอีกแล้ว ไม่นะไม่ ข้าจะไม่กลายพันธุ์เด็ดขาด ไม่นะ
ว้ากกกก! >0<
“เป็นอะไรของนายน่ะ ไปนั่งที่ได้แล้ว -*-”ท่านซาตานขมวดคิ้วกับอาการแปลกๆของข้าก่อนจะลากข้าไปนั่งข้างๆโต๊ะของท่าน
ข้าเหลือบมองท่านซาตานที่หันกลับไปสนใจเรียนด้วยความรู้สึกที่แปลกๆ
...ทำยังไงนะ
ข้าถึงจะห้ามมันได้...
แต่....
ท่านซาตานนี่หล่อและเท่ชะมัด
เทียร์ปลาบปลื้ม ^//////^
“ท่านซาตานเด็กผู้หญิงคนนั้นคือใครกันเหรอขอรับ?”
ข้าถามขึ้นเมื่อเราทั้งสองคนกำลังเดินกลับบ้าน
ท่านซาตานหันมาเลิกคิ้วใส่ข้าเล็กน้อยก่อนจะถามกลับ
“คนไหนเหรอ?”
“ก็...คนที่กล่าวหาว่าข้าเป็นพวกตุ๊ดอ่ะ -3-”
“ฮ่ะๆๆ เข้าใจแล้ว นายไม่ชอบเธอสินะ ^^”
“เปล่านะขอรับ หน้าตาเธอก็น่ารักดีแต่ปากนี่เกินจะรับ -_-^”
“ยัยนั่นก็เป็นแบบนี้แหละ เป็นหนึ่งในพวกผู้หญิงที่คลั่งไคล้ฉันจนเกินเหตุ
^^”
“แล้วท่านชอบเด็กคนนั้นหรือเปล่าขอรับ?”ข้ารีบถามอย่างรวดเร็ว ทำไมกันนะ
เพิ่งแค่ท่านซาตานพูดถึงคนอื่นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ข้าก็รู้สึกจุกบริเวณหน้าอกแปลกๆ
ท่านซาตานหันมามองหน้าข้าด้วยใบหน้ายิ้มๆก่อนจะลูบหัวข้าอย่างอ่อนโยนแล้วตอบข้า
“ไม่ล่ะ ข้าชอบเจ้ามากกว่า ^_^”
“เอ่อ...-/////-”
ไปไม่ถูกเลยข้า...
“หือ?”
“ม่ะ...ไม่อะไรหรอกขอรับ?”ข้าตอบพร้อมกับก้มหน้างุด และ...
ตึกตัก!ๆๆๆๆ
เสียงกลองในอกที่ดังขึ้นอย่างบ้าคลั่งราวกับว่าจะกระดอนออกมาอยู่ข้างนอก
“แล้วนายล่ะ? ชอบฉันบ้างหรือเปล่า?”
“คือ.... -o-”
“ไม่ชอบงั้นเหรอ?”
“ไม่ใช่นะขอรับ! ข้าชอบท่านซาตานที่สุด! ยกให้เป็นวีรบุรุษของข้าเลยขอรับ! -O-”
“ฮ่ะๆๆ ขนาดนั้นเชียว ^^”
“ขอรับ (-O-)(_ _)(-O-)”
“น่ารักมาก ^^”
อ่า...ท่านซาตานลูบผมข้าอีกแล้ว
รู้สึกดีจัง ^___________^
“ข้าจะขออยู่เคียงข้างท่านซาตานตลอดไปเลยขอรับ! ^O^”
“นั่นสินะ ^^”ท่านซาตานยิ้มบางๆให้ข้า
แต่เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้นที่ข้าสัมผัสถึงความเศร้าบางอย่างของท่าน
ข้าคงคิดไปเองล่ะมั้ง?!?
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++=
จบแล้วจ้ากับบทที่ 4 รู้สึกถึงดราม่าที่กำลังจะมารึยังจ๊ะ ต่อไปคงต่อติดตามมิเรนะเอาไว้ดีๆนะ
เพราะเธอคือคู่แข่งหัวใจกับแอสทาเทียร์ ส่วนคู่แข่งของไรยะน่ะเหรอ? คุคุ
เก็บไว้ให้คาดเดากันเล่นดีกว่า ลองเสนออะไรแปลกๆเข้ามาดูนะจ๊ะ อ่า
มีคำถามอะไรที่อยากถามตัวละครของเรา ส่งมาได้นะ แล้วว่างๆบลูจะจับมาสัมภาษณ์เป็นพาร์ทพิเศษไปเลย
ช่วยเม้นให้กำลังใจกันด้วยน้า~
ความคิดเห็น