คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : น้ำค้างหยดที่ 3 MISS YOU
-.ห้อรว-
“นี่เธอ เมือี้นี้นะ ่อนที่ันเ้าไปทำปผลใหุ้านยอลอ่ะ ันเห็นมีผู้หิับผู้ายสอนเินเ้าไปในห้อ แล้วัน็ไ้ยินเสียโวยวายอผูหินนั้น บอประมาว่า ปล่อย!!!! ันนะ ันะปลุให้ื่นมารับรู้เรื่อที่มันสร้า ประมานี้แหละ แล้ว่อนเธอออมาเธอ็พูัมา ว่า ะไม่มีนที่ื่อว่าปาร์ านยอลอยู่ให้ระูลอี่อไป!! ”นาพยาบาลนที่1เอ่ยเล่าให้พยาบาลนอื่นๆฟั
“โถ้...น่าสสารุานยอลเนาะ นามาอยู่โรพยาบาลแล้วยัไนมาว่าร้ายอี แล้วผู้หินนั้นเป็นใรันนะ”นาพยาบาลนที่2ให้ลุ่มเอ่ย
“็เป็นแม่อุานยอลแหละเห็นป้าแม่พูว่า ไม่ใ่ทะเลาะับนายท่านแล้วหาที่ลไม่ไ้เลยมาลที่นป่วยหรอหรอ่ะ”พยาบาลนที่ 1เอ่ย
“โห้...รอบรัวุานยอลทำไมโหร้ายแบบนี้นะ”พยาบาลนที่สอเอ่ย
“มาอ่ะเธอถึับัแม่ัลู นี้ไม่ใ่นแล้ว”พยาบาลนที่นึเอ่ย
“พวุุยอะไรรับ”ูโฮที่เินมาั้แ่เมื่อไหร่ไม่รู้เอ่ยึ้น
“อ่อ ่ะหมอพวเรา็ำลัเล่าเรื่ออุานยอลอยู่อ่ะ่ะหมอ เ้าน่าสสารมาเลย่ะเมื่อี้มีนมาว่าร้ายุานยอล”พยาบาลเล่าเรื่ออานยอลใหู้โฮฟั ทั้หม
-.บ้านระูลปาร์-
แพฮยอนเินึ้นั้นสออบ้านเพื่อไปที่ห้อนอนอเ้าระหว่าไปที่ห้อแพฮยอน็เินผ่านห้ออานยอลแพฮยอนหยุยืมออหน้าห้ออานยอล่อนะเปิประูเ้าไป
“เหมี้ยว ว ว ว”
“อ๊ะ..ฮยออู มานี่มา”แพฮยอนอุทานึ้น่อนะเ้าไปอุ้มแมวที่านยอลเลี้ยไว้ แพฮยอนอฮยออูแน่นนฮยออูเสียเอามา
“เหมี้ยว ว ว”
“ฮยออู นายเหาไหม ยอลยอลเ้าอยู่โรพยาบาล นายเหาไหม ันเหามาเลย”แพฮยอนเอ่ยับแมวที่ออยู่
“เหมี้ยว ว ว”
“นาย็เหาหรอ นายรู้ไหมันไม่มีวามสุเลย มีเพื่อน็ทำับันเหมือนเป็นแ่นรู้ั ันรัเพื่อนนนั้นมาเลยนะ นายรู้ไหม ฮยออู”แพฮยอนเอ่ยแล้วลูบหัวฮยออู
“เหมี้ยว ว ว”
“นายฟัันรู้เรื่อ้วยหรอฮยออู ัน้อบ้าไปแล้วแน่เลย”แพฮยอยสถบัวเอ
“เหมี้ยว ว ว”
“(= =”) ฮยออูนายว่าันบ้าหรอ เอาหล่ะระหว่าที่ยอลยอลไม่อยู่นายไปอยู่ับันแล้วันนะฮยออู”แพฮยอนเอ่ย็ะอุ้มฮยออูออาห้อไป แล้วพาไปอยู่ับเ้าที่ห้อ
“เหมี้ยว ว ว ”
“ว่าแ่ ฮยออูันว่าันื้ออให้นายใหม่ีว่า อ่ะนายอยู่ที่นี่นะอย่าื้อ้วยเียวันมานะ”แพฮยอนเอ่ยเมื่อมาถึห้อแพฮยอนพาฮยออูไปที่เียแล้ววาไว้่อนะออาบ้านไปื้ออเล่นใหม่ให้ฮยออู แพฮยอนหยิบมือถือเรื่อหรูึ้นมา่อนะโทรหาเพื่อนอเ้า
“ฮัลโหล”เสียอใรสัเอ่ยเมื่อรับสายแพฮยอน
“ฮัลโหล เทา นายว่าไหม ันะ่วยนายไปื้ออหน่อย”แพฮยอนเอ่ยผ่านปลาย
“อืม ว่า โอเนายรออยู่ที่บ้านแหละเ๋วันไปรับนายเอ”เทาเอ่ยเสียเรียบๆ
“อืม อบุนะเทา”แพฮยอนเอ่ยเสียออยล ่อนะเินไป้าล่า แพฮยอนรอเทาไ้สัพัเทา็มาถึ เทา็ไม่ไ้เอ่ยอะไรเพียแ่เียบ รึม แพฮยอนึ้นรถปิประูเรียบร้อย เทา็ออัวไปทันที
“ะไปไหน”เทาเอ่ยึ้น
“ไปร้านสัว์เลี้ย”แพฮยอนเอ่ยแล้วหันมอไปที่เทา
“อืม นายะไปทำไม ันไม่เยเห็นเลี้ยสัว์เลยนายะไปทำไมัน”เทาเอ่ย
“ไปื้ออไปเลี้ยแพน้าอนายล่ะมั้เทา”แพฮยอนเอ่ยวนๆเทาแ่รู้ไหมว่าเทาไม่เล่น้วย
“ันถามนายีๆแล้วนายมาวนันทำไมแพฮยอน ันไม่เล่น อบมาีๆ”เทาเอ่ยเสียแ็ทันที
“ันะไปเล่นให้ฮยออูแมวอพี่ยอลยอลอ่ะ พี่ยอลยอลเ้าไม่อยู่ันเลยเอามาเลี้ย”แพฮยอนเอ่ย
“หรอนายมีพี่านยอล้วยหรือไ ันเห็นแ่แม่นายพูว่า แม่รัน้อแพลูนเียวอแม่อยู่เลย ันไม่ยัะรู้นาย็มีพี่”เทาเอ่ย
“มีสิ ันรัพี่ายมาๆเลยนะเทา ถึพ่อแม่ไม่รัพี่เ้า็าม”แพฮยอนเอ่ยแล้วยู่ปา
“หึหึ นายเป็นลูรัมาๆเลยล่ะสิ”เทาเอ่ย
“. . .”
“นายนี้ลูุหนูริๆ อ่ะถึแล้ว ไปละื้ออะไรไปู” เทาเอ่ยแล้วลารถไป แพฮยอนลามไปิๆๆ ทั้สอเินเ้าไปในร้าน เินไปถึุที่เยยืมับานยอลเมื่อปีที่แล้ว
“พี่พาผมมาทำไหมที่นี่รับ”
“พี่ะพาแพมาอบูน้อแมวไ พี่อยาไ้เป็นอวัวันเิให้ัวเอในวันนี้ไ แพ”
“อ๊ะ...วันนี้วันเิพี่หรอหรอ ทำไม่ผมไม่เยรู้เลยล่ะ แล้วทำไหมไม่เยเห็นที่บ้านัวันเิให้เลยล่ะ พี่มีวันเิ้วยหรอ ผมนึว่าพี่ะไม่วันเิ็ไ้ หรือไม่พ่อแม่อาะลืมวันพี่ยอลยอล็ไ้ ั้นวันนี้เราไปัานวันเิพี่ันนะ พี่ยอลยอล นะ”
“แพ พี่็มีวันเินะ แ่แ่มันไม่ไ้สำัอะไรมานั พวเ้าเลยไม่สนใ มาูนี่สิ แพ น้อแมวัวนี้น่ารััเลยยย ูสิ”
“น่ารัะเลยพี่ยอลยอล แพอบมัน ^^”
“ั้นพี่ื้อน้อแมวัวนี้นะ”
“ุับ ผม้อารื้อน้อแมวัวนั้นผม”
“ไ้่ะ”
“น่ารัเลย พี่ยอลยอล แพั้ื่อให้มันไ้ไหมรับ”
“ไ้สิ ั้แลยพี่ำลัะให้แพั้ให้เลย”
“อืม ม ม นายะื่ออะไรีน้า อืมมม ฮยอน ฮยอ ฮูยอน ฮยออู อ๊ะ แล้ว พี่ยอลยอลรับ เ้าัวนี้ื่อ ฮยออู นะฮะ”
“ื่อน่ารัีัเลย ฮยออู”
“นี่แพฮยอนเินทำอะไรอยู่ ะื้อไหมออ่ะ”เทาเอ่ยทัแพฮยอนที่ยืนนึถึอนที่มาื้อฮยออูับานยอล
“เอ่อ ไม่อะไรหรอแ่อยู่ๆ็ิถึอนที่มาพี่ายอ่ะ”แพฮยอนเอ่ย
“ั้นหรอ แล้วนายะื้ออะไรไปูสิ เ๋วันรออยู่แถวนี้แล้วันนะ”เทาเอ่ย
“อืม แล้วนายไม่ไปูับันหรอเทา”แพฮยอนเอ่ย
“ไม่ละ นายไปเถอะ”เทาเอ่ย่อนะเินไม่นั่ที่เ้าอี้ที่ทาัไว้
- 100% -
- ไรเอร์มาอัพแล้วน้าาาาา
- อนนี้ไม่น่าราม่านะ ริๆนะ
- อบุที่หลมาอ่านน้าาา
ความคิดเห็น