ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Nu'est JREN] To Love and be Loved ภาค2

    ลำดับตอนที่ #5 : 5.ต้องเถื่อน

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.พ. 56


    ตอนที่ 5.ต้องเถื่อน

     

    ........................................................

    “ที่นี่จริงเหรอแบคโฮ” ดวงตากลมโตมองทางเข้าอย่างหวาดๆ ไหนจะการ์ดตัวล่ำๆหน้าโฉดที่ยืนคุ้มอยู่ตรง
    ทางเข้า น่ากลัวเวอร์ แล้วหน้าอ่อนๆแบบนี้เขาจะให้เข้ามั้ยเนี่ย

    แบคโฮยืนดูสองพี่น้องที่ยืนสวยสะพรั่งอย่างเต็มที่แล้วก็คิดหนัก หน้าอ่อนๆเข้าไปมีหวังโดนลวนลามแน่นอน
    ถึงเขาจะเก่งวิชาป้องกันตัวแต่ควงสองแบบนี้ไม่ได้มีสิบมือนะครับ ไหนจะต้องคอยจับไม่ให้ห่างตัว โดนเฉพาะ
    เจ้าตัวเล็กเนี่ย ไวยังกับลิง

    “เดี๋ยวทั้งสองคน แต่งตัวใหม่แป๊บ ดูท่าจะเข้าแบบนี้ไม่ได้” แบคโฮลากทั้งสองเข้าร้านขายเสื้อผ้าในระแวกนั้น
    หาชุดเถื่อนๆให้ใส่ ชุดหนัง เสื้อยืดลายเถื่อน ประมาณนั้น

    แต่...........หน้ายังหวานเหมือนเดิม

    “ทำไมแต่งตัวงี้แล้วมันน่ารักกว่าเดิมฟระ”  แบคโฮขยุ้มผมอย่างครุ่นคิดจนผมตั้งๆข้างหน้าแทบเสียทรง
     

    “โอเคยังอะแบคโฮ พี่ว่ามันไม่เถื่อนเลยนะ” มินฮยอนหมุนตัวเองไปมากับกระจกแล้วทำหน้าเซ็ง หน้าหวานแล้วมันลำบากขนาดนี้เชียว

    “นั่นสิครับ งั้นเอางี้”

    .....................................................................................................
     

    “คันอะ แง้” เร็นเดินบ่นตลอดทางเพราะไหนจะสีดำๆที่โดนทาเป็นเครากับคิ้วหนา หนวดปลอมอีก แบคโฮผู้
    รอบรู้จริงๆ หาซื้อได้ยังไงเนี่ย

    “เอาน่าเร็น พี่ก็คันเหมือนกัน” มินฮยอนทำหน้าแหย แต่ยังปลอบน้องไม่ห่าง  ทั้งสองมองตากันแล้วทำท่า
    ไฟท์ติ้งอย่างน่ารัก

    “เดินตามฉันมานะ”

    “โอเค” “อื้ม”

    เดินตามแบคโฮหมาไม่กัดจริงๆ คนตัวโตเดินอาดๆโดนมีสองหนุ่มเถื่อนเกาะมาด้วยตลอดทาง เอาจริงๆ
    แทบบังมิดด้วยซ้ำ

    “เจอมั้ยๆๆ” ตากลมสอดส่องผ่านแสงสีและเสียงดนตรีกระหึ่มจนปวดตา ไอ้ไฟกระพริบๆนี่มันน่ารำคาญจริง
    ตาใสหลับลงเพื่อปรับสายตามือเล็กเกาะแบคโฮไว้แล้วเดินมั่วไปหมด

    “ยังเลย เดินดีๆสิเร็น”  แบคโฮต้องหันมาดูเพื่อนตัวเล็กที่หรี่ตาหันซ้ายหันขวาอย่างตื่นเต้น ชนคนนั้นทีคนนี้ที
    ผิดกับมินฮยอนที่เดินอย่างสงบแต่สายตาเหมือนติดเรดาร์ ค่อยๆกวาดอย่างช้าๆกะให้ตายเรียบ

    “โอ้โหดูตรงนั้นสิ” ริมฝีปากบางอ้ากว้างเมื่อเห็นสาวๆขึ้นมาโชว์ลวดลายสุดสยิว ยังไงเขาก็เป็นผู้ชายเรื่อง
    แบบนี้มันน่าตื่นเต้นไม่เบานะเนี่ย หุหุ

    “ไปหาที่นั่งกันก่อนดีกว่าพวกเรา ปะปะ” เมื่อเห็นคนเริ่มเยอะแบคโฮเลยรีบต้อนทั้งสองคนไปหาที่นั่งสงบสติอารมณ์ ดูเหมือนจะลืมแล้วนะว่ามาตามแฟน เจอสาวๆเข้าไปนี่ตาวาวเชียว

    “ตกลงจะหาพี่อารอนกับพี่เจต่อมั้ย”

    “ไม่อะ ถือซะว่ามาเที่ยวแล้วกัน อิอิ รู้งี้มาตั้งนานแล้ว”

    “อยากกินอะไรก็สั่งเลยนะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง” ยังเหลือแต่มินฮยอนที่ยังอารมณ์มาคุอยู่ เลยสั่งเหล้ามากิน
    ซะเลย แบคโฮกับเร็นมองตาค้างเมื่อมินฮยอนกินคนเดียวแทบหมดขวด

    ละแล้วสิ่งที่ลูกค้าส่วนใหญ่รอคอยก็มาถึง เสียงเพลงกระหึ่ม เสียงโห่ร้องอย่างพอใจดังเซ็งแซ่  ทุกสายตาจด
    จ่ออยู่บนเวที เมื่อนักร้องแร็ปเปอร์คนโปรดของอารอนกับเจอาร์ปรากฏตัวด้วยผลงานล่าสุดที่ฮิตไปทั้งโลก
    ที่รู้เพราะเล่นเปิดให้ฟังทุกวัน

    บรรยากาศกลับมามันส์แทบลืมหายใจอีกครั้ง  ทั้งสามร้องเอ๋อทันที แค่มองตาก็รู้คำตอบ

    “หนีมาดูลุงคนนี้นี่เอง” เร็นเอนกายดูลุงคนนั้น? ร้องแร็ปอย่างเท่  คิดถึงตอนเห็นเจอาร์แร็ปครั้งแรก
    แบบเท่โคตร เจ๋งสุด หลงไหล คลั่งไคล้เลยละ ใบหน้าสวยพยักตามจังหวะไปด้วย จิบเหล้ารสขมไปด้วย
    มันก็ไม่ได้อร่อยหรอกแต่บรรยากาศมันชวนให้กินไง

    ทางด้านแบคโฮก็เป็นเด็กชงเหล้าให้มินฮยอนไปแล้วตอนนี้  กรึ่มๆด้วยกันทั้งคู่แหละ แต่หนักสุดต้องมินฮยอนเพราะซดไปก่อนหน้าขวดหนึ่งแล้ว

     มินฮยอนแกะหนวดปลอมทิ้งอย่างรำคาญๆ เร็นก็ทำตามบ้าง แล้วก็หัวเราะร่วน เอ่อ ....ตูพาคนไม่เต็มมาด้วย
    ใช่มั้ยเนี้ย แบคโฮได้แต่เกิดคำถามขึ้นในใจ


    แปลลุงแร็ปแบบซับไทย

    “โย่ววววว ขอบคุณพวกยูทุกชีวิตที่มานะสัส ขนาดไม่บอกใครก็ยังเสือกมากันเยอะขนาดนี้ ซึ้งชิบหายเลย
    เอาละเพลงนี้เพิ่งแต่งเสร็จเมื่อกี้ อยากฟังกันปะ อยากฟังขอเสียงดังๆสิโว้ย  เออดีๆ พวกยูกู๊ดจริงๆ  ”

    เสียงทักทายแฟนคลับแบบดิบๆยิ่งทำให้บรรยากาศร้อนระอุกว่าเดิม ไม่ว่าใครอยู่ที่นี่ต้องคึกบ้างละ
    มันอารมณ์แบบอย่างตีใครสักคนจริงจริ๊ง

    “วู้ววววววว” มินฮยอนลุกขึ้นโยกตัวเต้นตามอย่างเมามันส์ โดนมีเร็นที่นั่งไถลตัวแทบรวมร่างกับเก้าอี้เชียร์อยู่
    ไม่ห่าง  มันจะไม่อะไรเลยถ้าลุงแร็ปแกไม่ลงจากเวทีมาลากมินฮยอนขึ้นไปด้วย

    “ยัวร์ กู๊ด แฟนบอย”  เสียงเชียร์กระหึ่มอีกครั้งเมื่อหนุ่มเอเชียหน้าหวานขึ้นมาบนเวที แล้วมันเด่นมากเมื่อ
    ในนี้ส่วนมากมีแต่ฝรั่งตัวถึก มินฮยอนเต้นตามจังหวะเข้าขากับลุงแร็ปอย่างดีเยี่ยม  แต่ทางด้านหนุ่มๆอีกฟากนี่แทบช๊อค

    “เฮ้ย!!

    “เฮ้ยย๊ะ!!

    “นั่นมันมินฮยอนใช่ปะวะ” เจอาร์หลุดอุทานกับพี่ใหญ่อย่างลืมตัว คนกำลังอึ้ง

    “มาได้ไงเนี่ยยย” อารอนยืนขึ้นเต็มความสูง มองอย่างตะลึงพรึงเพริด

    “ไม่รู้พี่”

    “สัส!!”   พี่ใหญ่สบถหยาบเมื่อมินฮยอนทำท่าเหมือนจะถอดเสื้อตัวเองตามคนอื่นๆที่ถอดเสื้อแล้วเหวี่ยงไปมา
    ดีที่สองหนุ่มรีบรุกไปหน้าเวทีแล้วลากลงมาได้ทัน  บรรยากาศช่วงนั้นกำลังมันส์เลยไม่มีใครสังเกตว่ามินฮยอนโดนลักพาตัว?ไปแล้ว ลุงแร็ปหันกลับมาอีกทีก็ไม่เจอซะแล้ว น่าสงสารจริงๆแฟนบอยหาย

    “เร็นๆ นั่นพี่อารอนกับพี่เจอาร์นี่” นิ้วยาวชี้ให้เพื่อนตัวเล็กดู  

    “อ่าวเหรอ ฮิฮิ”เร็นยิ้มมุมปากหัวเราะร่วน นี่ก็เมาอีกคน

    “ไปกันเถอะ ฉันเจอพวกพี่เค้าแล้ว เร็น เร็น”

    หลับไปแล้วเรียบร้อย

    ลำบากแบคโฮคนดีต้องพาขี่หลังฝ่าฝูงชนไปหาคนอื่นๆ อย่างลำบากลำบน

    “พี่ครับ”

    “เฮ้ยเร็น!!

    หลังจากรวบรวมกำลังพลกันได้ สองหนุ่มหนีเที่ยวก็ลากคนรักกลับทันที เมากันระเนระนาดสิ้นสภาพคุณหนู
    คนสวยเลยทีเดียว

    “เฮ่อ ขอบใจมากแบคโฮที่ดูแลแฟนที่อย่างดี ” เจอาร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อโยนร่างไร้สติลงเตียงนุ่ม

    “ผมขอโทษจริงๆนะพี่ ไม่น่าพาไปเลย”

    “เออไม่เป็นไรๆ พี่รู้นิสัยเร็นดี  กลับมาครบ32 ก็ดีแล้ว ขืนไปคนเดียวไม่รู้จะเป็นยังไง” เจอาร์ตบบ่ารุ่นน้องเบาๆอย่างซึ้งน้ำใจ

    “ครับพี่ ยังไงก็คุยกันดีๆนะครับ ผมไปดูพี่มินฮยอนก่อนนะ รายนี้น่าจะหนัก”

    “ขอบใจเว่ย”

    ซึ้งนำใจเสือมันจริงๆ ไม่ได้มันนี่ผมต้องแย่แน่ๆ แล้วนี่ผมจะจัดการยังไงดีเนี่ย ไม่เคยดูแลคนเมามาก่อน
    เวลากินกับมินฮยอนส่วนมากผมเป็นฝ่ายเมาน่ะสิ เห็นงี้คออ่อนนะครับ
    เอาละ ต้องพาไปอาบน้ำก่อนสินะ เหม็นเหล้าจะแย่

    “ฮึบ หนักว่ะเฮ้ย” คุณรู้มั้ยคนเราเวลาทำตัวอ่อนปวกเปียกมันอุ้มยากกว่าเวลาปกติมากเลยนะครับ
    อุ้มทางนี้ทางนั้นก็ย้วย
    ก็เลยต้องพยุงปนลากจับแช่ในอ่าง...นี่มัน... ปลาทองชัดๆ

    “หนาว หนาววววว”

    อ่าวสั่น

    “อาบน้ำแป๊บเดียวน่า อาบเองได้ปะ”

    “...............”

    “อ่าวเหรอนึกว่าได้”  ถามเองเออเองก็เป็นเนาะ

    ผมก็ค่อยๆถอดเสื้อเขาออก ผิวขาวๆเนียนๆ สะท้อนแสงไฟตาแทบพร่า ขาวโอโม่ได้อีก พูดแล้วมือสั่นเหมือน
    อยากยา ข้างล่างว่าไงวัยรุ่น อาบทั้งกางเกงดีไหมครับคนดีพี่ไม่กล้าถอด....

    เกรงใจจัง

    “ขออนุญาตินะครับ”

    แล้วนี่จะขอทำม๊ายยยยยยยย

    เอาละผมถอดกางเกงให้น้องละ อย่างรวดเร็วปานจรวดมิดทราย(มิสไซน์เถอะ) คราวนี้พลังความขาวยิ่งกว่า
    โอโม่ผสมแฟ๊บแถมไฮเตอร์ อ่า น้ำลายไหลเลยผม

    “ถะ..ถูสบู่หน่อยนะ” ถูครับ ถูใหญ่เลย หลับหูหลับตาถู ตรงนั้นก็นุ่มตรงนี้ก็เนียนเด้งดึ่ง อ่าห์ สวรรค์บนดินชัดๆ เป็นบุญของมือผมแท้ๆ

    “อื้อ..อ๊ะ”

    แล้วนี่จะครางทำม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย

     .
    .
    .

     โปรดติดตามตอนต่อไป

    .....................................................................................
     

    แบคโฮคนดีอีกแล้ววววววววววว
    สองหนุ่มรอดไปนะ ต้องมาขอบคุณไรท์เตอร์นะ 555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×