เพราะพรหมลิขิต…เรื่องร้ายจึงกลายเป็นเรื่องรัก

ลำดับตอนที่ #5 : ผ่านเรื่องร้าย .กลายเป็นเรื่องรัก

5

ผ่านเรื่องร้าย….กลายเป็นเรื่องรัก

            “ตอนนี้เรื่องร้ายๆก็ผ่านพ้นชีวิตคุณไปแล้วนะ” ผู้กองวัชระบอกกับฉัน

            “ฉันต้องขอบคุณผู้กองวัชระมากเลยนะคะ ขอบคุณที่คุณคอยยืนเคียงข้างฉันตลอดที่มีปัญหา ขอบคุณที่เคยช่วยชีวิตของน้องชายฉัน มันเป็นเรื่องบังเอิญมากเลยนะค่ะที่คุณมีหมู่เลือดตรงกับเต้ แล้วก็ขอบคุณที่คอยช่วยเหลือฉันให้หลุดพ้นออกมาจากห้วงของการเป็นฆาตกรจำเป็นระหว่างที่อยู่กับนายณัฐวัฒน์ และก็ขอบคุณความรู้สึกดีๆที่คุณมีให้ฉันค่ะ ขอบคุณจริงๆ” ฉันพูดซะซึ้ง

            “มันไม่ใช่ความบังเอิญหรอก แต่มัน คือ พรหมลิขิต ต่างหาก มันเกิดขึ้นตั้งแต่ที่ผมได้เจอคุณครั้งแรกแล้ว”ผู้กองแหย่ฉัน

            “แหมๆคุณนี่ ไม่ค่อยเลยนะ ><” ฉันยิ้มแบบเขินๆ

            “ตั้งแต่ที่ผมรู้จักคุณ มาเป็นลูกศิษย์ฝึกกับผม สร้างวีรกรรมร่วมกันกับผม ทำงานร่วมกับผม ผมได้เรียนรู้นิสัยของคุณ ถึงแม้คุณจะเป็นผู้หญิงที่ขี้อารมณ์เสียหรือแม้แต่พูดหยาบกับผมในบางครั้ง คุณรู้มั๊ยว่าจริงๆแล้วคุณเป็นคนอารมณ์อ่อนไหวมาก ผมไม่เคยโกรธคุณเพราะเรื่องเล็กแบบนี้ มันจะยิ่งทำให้ผมรู้ว่าคุณ คือ คนที่ใช่สำหรับผม    ต่อให้มันมากต้องลำบากมากกว่านี้ จะขึ้นภูเขาลงลำธารสักกี่รอบ หรือแม้ผมจะต้องเอาชีวิตของผมเพื่อแลกกับชีวิตของคุณ หรืออะไรที่ผมทำให้แล้วคุณมีความสุข สำหรับผู้หญิงที่ผมรัก ผมทำให้ได้เสมอ” ผู้กองตัดสินใจเปิดเผยความในใจกับฉันพร้อมกับจับมือฉันไว้

            “โชคชะตาฟ้าลิขิตให้เหตุการณ์ต่างๆรวมทั้งคดีที่มันเป็นปมปริศนา  แล้วก็มีอัศวินขี่ม้าขาวอย่างคุณมาช่วยแก้ปมนี้ออก บุพเพสันนิวาสดีเนอะ คุณคงจะเข้าใจที่ฉันพูดกับคุณนะ ว่าฉันรู้สึกยังไงกับคุณ”ฉันบอกผู้กองบ้าง ><

            “ผมรักคุณนะ น้ำผึ้ง” อ๊า!! เขิน

            “ฉันก็รักคุณค่ะ ผู้กองวัชระ”

ต่างฝ่ายต่างเปิดเผยความในใจ ในที่สุดก็กลั้นไว้ไม่ไหว ตัดสินใจพูดคำว่า “รัก” ออกมา มันคงจะเป็นความ “บังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต” ระหว่างฉันกับ

ผู้กองวัชระ ที่ต้องมาช่วยกันแก้ปมปริศนาและปัญหาต่างๆ จนทำให้คดีต่างๆที่เกิดขึ้นเป็นคดีเหตุแห่งรัก