คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : สอบกลางภาค
“สวัสดีจ้ะนักเรียนทุกคน เป็นยังไงกันบ้าง” เสียงทักทายครูของอลิซดังขึ้น แต่คราวนี้เธอไม่ได้ทักทายนักเรียนห้อง A/2
“วันนี้เราจะมาทำอาหารที่มีชื่อว่า “ต้มยำกุ้ง” กันนะจ้ะ” วันนี้ครูอลิซทักทายเด็กในวิชาที่สอนอยู่ วิชาคหกรรม
“ต้มยำกุ้งเป็นอาหารของประเทศไทย ได้รับความนิยมจากชาวไทย และชาวต่างชาติมาก เรียกได้ว่า เป็นอาหารประจำชาติเลยทีเดียว” ครูอลิซเริ่มอธิบายความเป็นมาของต้มยำกุ้ง
“เอาหล่ะจำเอาไว้ให้ดีๆนะ มีในข้อสอบนะจ้ะ” ครูอลิซพูด
“ครูอลิซครับ สอบกลางภาควันไหนครับ?” เด็กผู้ชายคนหนึ่งถามขึ้น
“อีก 2 อาทิตย์จ้ะ” ครูอลิซตอบ
“หา!!!” เสียงขานดังกระหึ่ม หลังจากที่ครูอลิซตอบ
“ทางโรงเรียนเพิ่งประกาศนะจ้ะ” ครูอลิซอธิบายต่อ
การเรียนการสอนยังดำเนินไปเรื่อยๆ แต่สติของหลิง-หลิงได้หลุดลอยไปแล้ว (วันนี้ครูอลิซสอนห้อง C/2 ไงหล่ะ)
ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสอง หมายถึงโรงเรียนเลิกแล้ว หลังจากที่คาบครูอลิซเสร็จสิ้น ร่างที่ไร้สติของหลิง-หลิงเดินไปที่ห้องพักประธานชั้นเรียน
“สวัสดีค่ะ คุณหลิง-หลิง รู้เรื่องสอบกลางภาคหรือยังค่ะ” เสียงใสๆทักทายขึ้น สาวน้อย ลูเซีย ทักทายเพื่อนทันที่ที่เห็น
“...” ไม่มีเสียงตอบรับจากหลิง-หลิง ตอนนี้สติของหลิง-หลิงได้หลุดลอยไปในจักรวาลแล้ว
“ครืด~ ~ ~” เสียงเปิดประตูดังขึ้น เด็กหนุ่มผู้ได้ฉายา “เจ้าชายซาตาน” เดินเข้ามาในห้องแบบไม่สนใจใคร เด็กหนุ่มหันซ้ายหันขวาเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปหยิบที่ยิงบอร์ด
“นี่นาย แค่ใช้ให้ไปหยิบของแค่นี้ทำไมนานจังห้ะ!!!” เสียงตวาดจากเด็กผู้หญิงเจ้าของห้องดังขึ้น
“นี่ยัยสองเพศ!!! เธอเพิ่งใช้ฉันเมื่อกี้เองนะ ฉันไม่ใช่เทวดานะเฟ้ย!!! ห้องก็รก!!! ของก็เยอะ!!! ฉันหาที่ยิงบอร์ดเจอได้ก็เก่งแล้ว!!!” เสียงตวาดกลับของเจ้าชายซาตานดังขึ้น
“ห้องฉันไม่ได้รกนะ!!! ของก็ไม่ได้เยอะ นายไม่มีความสามารถเองต่างหาก แค่ที่ยิงบอร์ดตั้งอนู่ทนโท่ยังหาไม่เจอ” เสียงเถียงกลับอย่างไม่ลดละของสาวน้อยผู้มีดีกรีถึงประธานชั้นเรียน
“...” ไม่มีเสียงตอบกลับจากเจ้าชายซาตาน ตอนนี้เด็กหนุ่มได้หายตัวไปแล้ว
“ฉันกลับแล้ว ที่เหลือเชิญเธอทำเองเลย” เสียงเจ้าชายซาตานดังขึ้น หลังจากที่วางที่ยิงบอร์ดไว้ที่เดิม
“เชิญกลับไปเลย!!!” เสียงตะโกนตอบกลับจากประธานนักเรียน
“คุณมีนา ไปทำอะไรมาเหรอค่ะ” ลูเซียถามหลังจากสงสัยเหตุการทะเลาะเมื่อครู่
“ไปติดใบประกาศสอบกลางภาคนะ” ประธานนักเรียน “มีนา” ตอบ
“ว่าแต่หลิง-หลิง เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันเห็นเธอแปลกๆ” มีนาถามเมื่อเห็นร่างไร้วิญญาณของหลิง-หลิง
“อั๊วมีปัญหา ปัญหาที่ไม่มีทางแก้ ปัญหาที่ยิ่งกว่าปัญหา ปัญหาโลกแตก” เสียงตอบเหมือนแมวครางของหลิง-หลิงดังขึ้น
“หลิง-หลิง เธอมีปัญหาอะไร?”เสียงถามอีกครั้งของมีนา
“อั๊วมีปัญหา ปัญหาที่ไม่มีทางแก้ ปัญหาที่ยิ่งกว่าปัญหา ปัญหาโลกแตก” เสียงตอบเหมือนแมวครางอีกครั้งหนึ่งของหลิง-หลิง
“คุณหลิง-หลิงคงช็อคเรื่องสอบกลางภาคนะค่ะ” ลูเซียช่วยไขข้อข้องใจให้มีนาฟัง
“นี่หลิง-หลิง ปัญหาทุกปัญหามีทางแก้ ถ้าไม่มีทางแก้ก็ไม่ใช่ปัญหา และตัวช่วยในการแก้ปัญหาก็คือ มนุษย์ผู้มีประโยชน์อันน้อยนิด แต่ยืนอยู่ข้างเธอเสมอ พวกเราไง!!!” (อันนี้ผมคิดแทบตาย กว่าจะเรียงร้อยประโยดได้)
“ลื๊อไม่รู้ถึงความยากลำบากของอั๊วหรอก อั๊วเรียนไม่เก่งเหมือนลื๊อนะ” เสียงตอบเหมือนแมวครางเป็นครั้งที่สาม จากหลิง-หลิง
“ยังมีเวลาอีกตั้งสองอาทิตย์กว่านะค่ะ คุณหลิง-หลิงไม่ต้องกังวลหรอกนะค่ะ” ลูเซียพูด
“ฉันกับลูเซียจะช่วยติวให้เธอเอง เชื่อมือได้” มีนาเริ่มแผนการช่วยเหลือเพื่อน ช่วยคนอื่นตั้งเยอะ แค่นี้ทำไมจะช่วยไม่ได้ เพื่อนรักทั้งที
“ใช่ค่ะ ไม่ต้องกังวลหรอกนะคะ”ลูเซียรับปากช่วยเหลือเพื่อนทันที
“วันนี้กลับบ้านก่อนเถอะ ไว้พรุ่งนี้ฉันจะช่วยบอกวิธี และก็ตารางการอ่านหนังสือ” มีนาพูด
“นั่นสิค่ะ เดี๋ยวจะดึกเหมือนคราวที่แล้ว” ลูเซียพูดไป หัวเราะคิกคักไป
“...” ดูท่าสติของหลิง-หลิงจะหาร่างเจ้าของไม่เจอ
ในที่สุดทั้งสามก็กลับบ้าน(อย่างทุลักทุเลเล็กน้อย) (เพราะต้องช่วบกันหอบร่างไร้สติของหลิง-หลิงกลับบ้าน)
หลังจากที่หลิง-หลิงมีสติกลับคืน ทำให้เรียนได้อย่างไม่ลำบากนัก และเรียนได้ตลอดรอดฝั่ง ไม่สติหลุดระหว่างเรียน
“เป็นไงบ้างหลิง-หลิง วิญญาณเข้าร่างยัง” เสียงมีนาทัก เมื่อเห็นหลิง-หลิงเดินเข้าห้อง
“อืม อั๊วว่าอย่างน้อยตอนนี้ อั๊วก็ทำใจได้” หลิง-หลิงตอบ
“คุณมีนาค่ะ เขียนเสร็จแล้วค่ะ” เสียงลูเซียพูดขึ้น หลังจากนั่งเขียนอะไรบางอย่างในกระดาษ
“หลิง-หลิง นี่คือตารางการติวหนังสือ” มีนาพูด หลังจากดูตารางเสร็จ พร้อมยื่นให้หลิง-หลิงดู
“เห!!! ติวทุกวันเลยเหรอ ไม่หนักไปเหรอ วันปกติติวช่วงเย็น วันหยุดติวทั้งวัน” หลิง-หลิงบ่นทันทีเมื่ออ่านจบ
“ไม่หนักหรอก เอาละต่อไปฉันจะอธิบายหลักการอ่านหนังสือละนะ โรงเรียนเราสอบแค่วิชาหลัก คือ คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์
เริ่มแรกก่อน วิชาคณิตศาสตร์ อันนี้นะต้องหัดทำแบบฝึกหัด แต่ก่อนอื่นต้องเข้าใจหลักการที่แท้จริงก่อน จากนั้นต้องรู้ว่าโจทย์แบบไหนจึงจะใช้วิธีไหน
ต่อไปวิทยาศาสตร์ อันนี้ส่วนใหญ่ถ้ามีการทดลอง จำกันได้หมด นั่งอ่านไปเรื่อยก็เข้าสมอง
สังคม กับประวัติ อันนี้ยากที่สุด เพราะใช้ความจำล้วนๆ วิธีง่ายๆก็คือ จำเป็นแผนภาพ อย่างเช่นจำประเทศในโลก ให้นึกลูกโลกแล้วใส่ประเทศต่างๆลงไป
ฉันไม่รับรองว่าวิธีที่บอกจะใช้ได้ผล เพราะแต่ละคนมีความสามารถต่างกัน แต่ยังไงซะถ้าหลิง-หลิงอยากสอบได้ดี ต้องขยัน เข้าใจ๋!!!” มีนาอธิบายอย่างยืดยาว
“อั๊วเข้าใจแล้ว ต่อไปนี้อั๊วจะตั้งใจเรียน อั๊วสัญญา!!!” คำตอบรับที่แสนสั้นจากคำอธิบายที่ยืดยาว แต่อย่างน้อยคำตอบที่ได้รับก็เป็นสิ่งที่ดีไม่ใช่เหรอ
“ดีแล้วค่ะ งั้นเริ่มติวกันพรุ่งนี้ตามตารางเลยนะค่ะ”
“ The Gang!!! Fighting!!!” เสียงตะโกนที่ปนไปด้วยความสุขของทั้งสามคนดังขึ้น
หลังจากนั้นทั้งสามคนก็ช่วยกันติวหนังสือ วันเวลาที่ผ่านไปด้วยความสุข กำลังเกิดขึ้นพร้อมกับปัญหา
อย่าลืมนะ ปัญหาไม่ใช่ความทุกข์ ถ้าคุณจัดการกับปัญหาด้วยความสุข!!!
ความคิดเห็น