คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : BCH | CHAPTER FOUR
“กลับด้วยกันมั้ย...?”
เสียงนั่นเรียกความสนใจจากแกงส้มทันที หันไปก็พบกับบุคคลคุ้นเคยที่นั่งอยู่บนลัมโบร์กินีคันโปรด ใบหน้าขาวใส ดวงตากลม บวกกับคิ้วเข้มๆนั่น...
“เฮ้ยยย พี่ฮัท”
“กำลังจะกลับบ้านใช่ป้ะ ให้พี่ไปส่งมั้ย?”
“ไม่เป็นไรพี่ เดี๋ยวผมกลับเองดีกว่า”
เสียงที่เต็มไปด้วยความเกรงใจถูกเอ่ยออกมา ฮัทคือรุ่นพี่ที่มหาลัย เขาเป็นเพื่อนของพี่รหัสแกงส้ม เลยทำให้ทั้งคู่รู้จักกัน แน่นอน แกงส้มกับฮัท ค่อนข้างสนิทกันมากเลยทีเดียว
“เฮ้ยย เดี๋ยวไปส่ง ไม่ได้เจอกันนาน จะได้คุยกันไปด้วย”
“…”
“ขึ้นมาเหอะน่า พี่ไม่ทำอะไรหรอก”
เสียงติดตลกของฮัททำให้แกงส้มหัวเราะเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะก้าวขึ้นรถไป จริงๆเขาทั้งคู่ไม่ได้เจอกันมาสักพักแล้ว เพราะฮัทเรียนอยู่ปีสาม แล้วค่อนข้างจะเรียนหนัก โอกาสเจอกันเลยไม่ค่อยมี
“เป็นไงบ้างสบายดีมั้ย”
“ก็ดีนะ ก็เรื่อยๆ”
รถยนต์ถูกขับเคลื่อนไปอย่างไม่เร่งรีบ เสียงพูดคุยของทั้งคู่ดังขึ้นตลอดทาง ตามประสาคนสนิทที่ไม่ได้เจอกันมานาน
“เอ้อ แล้วพลอยล่ะ”
ชื่อของบุคคลที่สามที่ถูกเอ่ยขึ้น ทำให้แกงส้มสะอึกทันที ริมฝีปากที่ยิ้มอยู่ถึงกับหุบลงเมื่อได้ยินชื่อนี้...
‘พลอย...’
“อ่อ...เลิกแล้ว”
ฮัทหันมามองแกงส้มทันทีด้วยความตกใจ ก่อนจะกลับไป ที่เขาตกใจไม่ใช่อะไรหรอก แกงส้มกับพลอยน่ะ คบกันมานานมาก แล้วทั้งคู่ก็รักกันดี ไม่เคยแม้แต่ทะเลาะกัน ดังนั้นสิ่งที่เขาได้ยินจากปากคนข้างๆ ทำให้ตกใจไม่ใช่น้อย
“...อ้าว..ทำไมเลิกกันอ่ะ”
“…..”
แกงส้มนิ่งเงียบไม่ตอบอะไร สายตาเหม่อมองแสงไฟข้างทาง มือเรียวบีบเข้าหากันแน่น ความทรงจำนี้เขาไม่อยากจะรื้อฟื้นมันขึ้นมาเท่าไหร่นัก ฮัทหันมามองหน้าแกงส้มแวบนึง เพียงแวบเดียวเขาก็เข้าใจความรู้สึกของคนข้างๆ
“เฮ้ยยย พี่ถามไปงั้นแหละ”
“….”
ความรู้สึกผิดเกิดขึ้นทันที แกงส้มนิ่งไป ฮัทเลยทำได้เพียงแค่เงียบตาม เขาไม่รู้เรื่องพลอยนี่ ถ้ารู้..ก็คงไม่ถามหรอก
“เอ่อ....”
เสียงของฮัทดังขึ้นทำลายความเงียบ
“ไปคอนโดพี่มั้ย ไปดื่มกัน จะได้หายเซ็ง”
“….”
ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับ แกงส้มหันมามองฮัท ก่อนจะหันกลับไป
“เออ เออ ถือว่าเป็นการขอโทษแล้วกัน”
“...พี่อย่าทำเสียงแบบนั้นดิ”
แกงส้มยิ้ม ก่อนจะพูดขึ้นขำๆ เขารู้ว่าฮัทไม่ได้ตั้งใจจะถามออกมาแบบนั้น แต่ทำไงได้ล่ะ..
“งั้น..ก็ไปเลยแล้วกัน”
ฮัทเร่งความเร็วทันที ในเวลาไม่นานตอนนี้ก็ถึงคอนโดของเขาแล้ว ฮัทดับเครื่องรถยนต์ ก่อนจะหันไปหยิบกระเป๋าเงินและโทรศัพท์ที่วางอยู่ แกงส้มก็หยิบกระเป๋าเป้ตัวเองที่วางอยู่เบาะหลัง
“จะกินอะไรก็โทรสั่งได้เลยนะ เดี๋ยวเลี้ยงเอง ไม่ต้องเกรงใจ”
“จัดไป พี่เตรียมตังค์ไว้ให้พอเหอะ ผมกินเยอะนะ ฮ่าๆ”
เสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะดังขึ้น ทั้งคู่ก้าวลงจากรถ ฮัทจัดการล็อกประตูรถเรียบร้อย ก่อนจะเดินนำขึ้นไป เขายังคงสงสัยเรื่องระหว่างแกงส้มกับพลอย แต่ก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไรออกไป
.
.
.
“ตามสบายเลยนะไอ้น้อง” ว่าพลางตบไหล่แกงส้ม ทั้งคู่เดินเข้ามาในคอนโดของฮัทแล้ว ร่างสูงถอดเสื้อคลุมออก ก่อนจะเดินไปหยิบไวน์รสโปรด พร้อมกับแก้ว 2 ใบ
“พี่อยู่คนเดียวเหรอเนี่ย”แกงส้มถามขึ้นขณะที่ฮัทนั่งลงข้างๆเขา
ถึงแม้จะสนิทกันมาก แต่นี่เป็นครั้งแรก ที่เขามาที่คอนโดของฮัท ปรกติเวลานัดกันไปสังสรรค์จะไปตามผับหรือไม่ก็ห้องของพี่รหัสแกงส้มมากกว่า
“เปล่าหรอก มีพี่อยู่ด้วยอีกคน แต่วันนี้คงไปนอนที่อื่น”
“อ่อ...”
มือเรียวหยิบแก้วเครื่องดื่มสีเข้มที่วางอยู่ตรงหน้า ก่อนจะยกขึ้นดื่ม เวลาผ่านไปเรื่อยๆทั้งสองพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
“ผมโสดแล้วพี่...”
เสียงของแกงส้มดังขึ้น สภาพของเขาตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้วล่ะ ใบหน้าเรียวแดงก่ำ แดงตั้งแต่แก้มลามไปถึงหู เสียงที่เปล่งออกมาก็เริ่มฟังไม่ได้ศัพท์
“โสดแล้ว...โสดแล้ว...”
ร่างบางพิงลงมาที่ไหล่กว้างของฮัท ด้วยความที่เขาค่อนข้างคอแข็ง ฮัทเลยยังมีสติสัมปชัญญะอยู่ครบถ้วน ดวงตาคมจดจ้องไปที่ร่างบาง ที่ตอนนี้หลับตาพริ้ม ในมือยังถือแก้วไวน์อยู่ ปากก็ยังพูดออกมาไม่หยุด
“พี่รู้มะ...ผมอ้ะ โคตรรักพลอยเลย..”
เสียงนุ่มเงียบลง ก่อนจะถูกเปล่งอีกครั้ง
“แต่ดูแม่ง...ทำกับผมดิ..”
ร่างสูงไม่ได้ตอบอะไรออกไป แกงส้มยังคงพิงอยู่ที่ไหล่ของเขา มือหนาเอื้อมไปปาดน้ำตาบนในหน้าเรียว และตอนนี้เสียงนุ่มๆเงียบลงไปแล้ว ดวงตาของฮัทจับจ้องไปบนใบหน้าของคนข้างๆ
อีกแล้ว...ความรู้สึกนี้...
ตัดไม่ขาดสักทีสินะ....
‘มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง อยู่ทุกครั้งที่มองดาว..’
เสียงริงโทนคุ้นหูของฮัทดังขึ้น หน้าจอโทรศัพท์ขึ้นชื่อของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็น ‘พี่ชาย’ เขากดรับ ก่อนจะเสียงปลายสายจะดังขึ้นทันที
“อยู่ไหนวะฮัท”
“อยู่คอนโด มีไรพี่?”
“….อ่อ....”
เสียงปลายสายเงียบไป ก่อนจะดังขึ้นอีกครั้ง
“....วันนี้พี่กลับไปนอนคอนโดนะ”
“หื้มมม”
ฮัทร้องขึ้นทันที ก่อนจะหันไปมองแกงส้มที่นอนหมดสติอยู่
“ทำไมวะ พาใครมานอนกกหรือไง...”
“….”
“เห้...เงียบทำไม”
“แล้วพี่ ไม่พาใครไปนอนกกหรือไง”
“ฮ่าๆ ยอกย้อนนะ วันนี้เบื่อๆ เดี๋ยวกลับไปคอนโด โอเค้?”
มือหนากดตัดสายทันทีเมื่อพูดจบ ริมฝีปากบางยกยิ้มขึ้น...
คิดว่าฉันไม่รู้หรอฮัท ว่าแกอยู่กับใครตอนนี้..
เวลาตีสอง รถพอร์ชสีขาวกำลังพุ่งทะยานอยู่ท่ามกลางความมืด แสงสีตามสถานบันเทิงเริ่มถูกดับลง สายตาคมมองตรงไปยังถนนที่มืดมิด สายตาที่ไม่ปรากฏความรู้สึกใดๆ
มือหนาเลื่อนไปเปิดเพลง บีทหนักๆของเพลงโปรดดังขึ้น ถึงแม้เสียงเพลงจะดังแค่ไหนแต่ก็ไม่สามารถจะกลบความคิดที่เกิดขึ้นได้เลย
เด็กไอ่ฮัทงั้นเหรอ...
ทำไม...ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยวะ!
TBC.
_____________________________ _ _
talk .
เย่เย่ ตอนที่4คลอดแล้วววว ดองมาหลายวันเหมือนกัน -..-
อาจจะผิดคาดสำหรับใครหลายๆคนหน่อยนะจ้ะ สำหรับตอนนี้55555
พี่หมีโพล่น้อยจังเลย =____='
เอาน่า ตอนหน้าจะจัดให้เต็มสตรีมนะจ้ะ!
ของแถม
ตอนนี้เอาพี่ฮั่นกับน้องแกงมาอ้อน ...
ความคิดเห็น