ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love blizzard รักของเราพิลึกพิลั่น[fantastic+love]

    ลำดับตอนที่ #5 : การสอบเข้า ด่านแรก

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ย. 54


    Chapter5
    ณ โรงเรียนอัศวินอีเทอร์นอล
    "ประกาศ นักเรียนหมายเลข0001-0200ขอเชิญเข้ารับการทดสอบการรับสมัครเข้าเรียนที่ห้องโถงใหญ่ตอนนี้เลยค่ะ"
    "เปรีย่า เธอจะมัวกินไปถึงไหน เขาเรียกเราแล้วนะ" วินเรย์ฉุดแขนเพื่อนสาวให้ยืนขึ้น และให้หยุดสวาปามอาหารของโรงเรียน
    "อือๆ"เปรีย่าพูดพร้อมยัดคิก (ขนมคล้ายคุกกี้) รสฟอรีน (คล้ายสตอเบอร์รี่แต่มีรสเปรี้ยวผสมด้วยมาจากเกาะอัคคี) เข้าปากอีกสองชิ้นโตๆ
    "ทำไมเธอถึงไม่กินตังแต่อยู่บนเรือล่ะ ตอนอยู่บนเรือเห็นเธอเอาแต่นอน"
    "ก็มันง่วงนี่นา เมื่อวานนี้ข้าจัดของอยู่จนดึกแน่ะ=_="เปรีย่าพูดตาปรือแต่ปากยังเคี้ยวหงุบหงับ "อึ๊ก"เสียงอุทานเมื่อยัดคุกกี้คำโตเข้าไปในลำคอของเปรีย่า"มาส(สรรพนามใช้เรียกอาจารย์ผู้ชาย)เค้าเรียกแล้วก็รีบๆไปสิวินนี่ มัวแต่บ่นเปอยู่ได้"เปรีย่าพูดแล้วรีบเดินตรงไปทางเข้าห้องโถงกลางซึ่งมีแสงสว่างออกมา
    "คร้าบๆ" วินเรย์เดินตามเพื่อนสาวไป
    ณ ห้องโถงใหญ่
    "ในการทดสอบคัดเลือกเข้าโรงเรียนอีเทอนอลอันทรงเกียรตินี้ ฉันขอบอกเลยว่านี่เป็นการทดสอบง่ายๆ ขอให้พวกเธอจับกลุ่มกันสี่คน คนในกลุ่มจะต้องมากันคะละเกาะไม่ซ้ำกัน ถ้าเธอสามารถจับกลุ่มกันได้ภายใน 3 นาทีนี่ เชิญผ่าน!" สิ้นเสียงของาจารย์คุมสอบ นักเรียนในห้องโถงก็โอดครวญ
    "จะไปรู้ได้ไงเล่าว่าใครมาจากเกาะไหนบ้าง"
    "ผมไม่รู้จักใครแล้วจะรู้ได้ไงล่ะ"
    "เงียบ!"
    "เอาใครมาอยู่กลุ่มของพวกเราดีน้า"เปรีย่าพูดอย่างกังวลใจกับวินเรย์
    "ก็ต้องหาคนจากเกาะไฟกับเกาะดินมา...แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะหาได้ง่ายๆเลยเหรอ" วินเรย์หลับตาคิด ลักษณะของคนธาตุไฟคือดูเลือดร้อน ไร้มารยาท มุทะลุ.....
    อีกด้านหนึ่งของโถง
    "คนธาตุน้ำจะเป็นคนดูใจดี อ่อนโยน เรียบร้อย ส่วนคนจากเกาะลมจะดูเป็นคนสบายๆเรื่อยๆ แดนี่ลองมองรอบๆสิคะว่ามีคนแบบนั้นอยู่หรือเปล่า?"
    "มีน่ะมันมีนะ แต่นิสัยน่ะตรงกันข้ามกับที่เธอพูดเลยน่ะสิเอริ์ลน้อย"แดนี่ตอบ
    "ยังไงคะ แดนี่?"
    "ก็วินเรย์กับยายปากจัดไง"
    "หา?" วินเรย์ลืมตา เมื่อรู้สึกเหมือนมีคนเรียกตนอยู่ พอหันหลังไปดูก็มาเจ๊อะกับแดนี่พอดี
    "อ้าว"แดนี่พูด น้ำเสียงสดใส
    "แดนี่!"
    "คุณวินเรย์ คุณเปรีย่า!"
    "อ้าวเอริ์ลน้อย นายซุ่ม"
    "เธอเรียกใครว่านายซุ่มฮะยายปากจัด"
    "แล้วนายเรียกใครว่านายปากจัดล่ะ นายซุ่มซ่าม"
    "ก็ฉันยังไงล่ะ ปากเธอมัน..."แดนี่พูดยังไม่ทันจบประโยคดี
    "พอเลย พอ นี่ไม่ใช่เวลามาทะเลาะกันนะ" วินเรย์รีบห้าม
    "คุณวินเรย์ คุณเปรีย่า พวกคุณกำลังหาคนจาเกาะไฟกับเกาะดินอยู่หรือเปล่าคะ" เอิร์ลลี่ถาม
    "แน่นอนสิจ๊ะ เอริ์ลน้อย ตอนนี้เรามีกันแค่สองคนเองนี่นา"เปรีย่ากล่าว
    "งั้น เรามาอยู่ด้วยกันมั้ยคะ?"
    "อืม ก็ได้"แดนี่พูด
    "ก็ได้นะ แต่เอริ์ลน้อยช่วยห้ามนายนี่ไม่ให้เถียงเรานะ"เปรีย่าพูด
    "ได้ค่ะ"
    "เอาล่ะ พวกเธอหยุดเคลื่อนไหว ใครที่หากลุ่มไม่ได้เชิญไสหัวออกจากห้องโถงไปเลย" มาสเตอร์พูด
    "ส่วนใครที่หากลุ่มได้ให้มาลงชื่อกลุ่มและสมาชิกในกลุ่มทางนี้นะครับ"มาสเตอร์อีกท่านพูด
    "เราผ่านแล้วสินะ" วินเรย์หันมาถามทุกคน
    "ผ่านอะไรล่ะ ยังไม่ได้เริ่มการทดสอบอะไรเลยนี่นา” แดนี่พูด
    "เมื่อพวกเธอลงทะเบียนกันเสร็จเรียบร้อยแล้วขอให้ออกไปนั่งรอที่โรงอาหารใหญ่นะครับ"มาสท่าทางใจดีพูด
    "จะเป็นการทดสอบอะไรอีกนะ" เอิร์ลลี่พูดอย่างกังวล
    "ถ้ามีอะไรมันส์ๆให้ทำคงดี"แดนี่พูดอย่างกระตือรือร้นเต็มที่
    "นาย0_0"เปรีย่าเบิกตากว้าง"เป็นครั้งแรกที่นายมีความเห็นตรงกันกับฉัน"เธอพูด
    "แต่ฉันกังวลนิดๆนะ เพราะฉันไม่เก่งด้านสู้รบเท่าไหร่" วินเรย์พูดอย่างไม่มั่นใจ...ใช่สิ เขามันสายลม เก่งแต่ความเร็วเท่านั้นแหละ
    "...." เอิรล์ลี่เงียบ ในใจ- ฉันจะเป็นตัวถ่วงมั้ยนะ ฉันไม่เก่งด้านโจมตีไม่เร็วเท่าไหร่ด้วย สายดินมันแข็งทำได้แต่ป้องกันเท่านั้น
    "ข้าว่าเอริ์ลมีความสามารถในการใช้สมองนะ เจ้าช่วยวางแผนให้พวกข้าหน่อยได้ไหม"แดนี่พูดอย่างเป็นหลักการ
    "คือ...ฉันไม่รู้ว่าเราจะสู้กันที่ไหนและยังไม่รู้ความสามารถของคุณวินเรย์และคุณเปรีย่าน่ะค่ะ " เอิร์ลลี่ส่ายหัว ข้อมูลน้อยไป วางแผนไม่ได้...
    "ข้าเองก็ไม่เก่งเรื่องรบเท่าไหร่ ส่วนเปรีย่าเธอเก่งเรื่องลุยกับใครซึ่งๆน้า" วินเรย์ตอบ....
    "งั้นให้เปรีย่ากับฉันรุก ต่อสู้ในระยะประชิด ส่วนวินเรย์ นายเป็นธาตุลม นายเคลื่อนที่เร็ว ก็น่าจะช่วยโจมตีได้ ส่วนเอริ์ล เจ้ามีพลังแห่งการปกป้องเพราะฉะนั้น เจ้าจะเป็นคนที่ปกป้องพวกเราทุกคน หรือพวกนายคิดว่ายังไง?"แดนี่พูด
    "ฉันคิด...ฉันคิดว่า...นายไม่น่าจะมีสมองคิดได้ขนาดนี้"เปรีย่าพูดอย่างอดทึ่งไม่ได้
    "นั่นสิคะ ฉันก็พึ่งรู้วันนี้แหละค่ะ" เอิร์ลอดทึ่งไม่ได้ 0_0
    "เอ ฉันว่า เอาอย่างนี้นายน่ะรุกประชิด วินก็ด้วยแต่ฉันน่ะจะคอยคุ้มกันให้เอริ์ลน้อยเองดีไหม?"เปรีย่าแสดงความคิดเห็น
    "ก็ได้นะ" วินตอบ "ไว้ถ้าเข้าตาจนฉันพาแดนี่หนีก็ได้"
    "อืมก็ได้ แต่ข้าไม่ต้องการให้เจ้าพาหนี เพราะการหนีอาจทำให้เราสอบไม่ผ่าน ข้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเจ้า"แดนี่พูด
    "ครับๆ" วินเรย์พยักหน้า...ผมไม่ได้หมายความว่าพอนายหนีนะ หมายความว่าพานายหลบต่างหาก
    "โอเค งั้นตอนนี้ พวกเราก็ไป ทานไอติม (คล้ายไอศกรีมแต่เย็นกว่า) กันเถอะ"เปรีย่าพูด
    "ยังจะกินอีกเหรอเธอ" วินเรย์เหงื่อตก

    --------------------ติดตามตอนต่อไปคร้าบ----------------------------
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×