ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic inazuma]Magic Magic Magical Ice! อลวนอลเวงจอมเวทย์ข้ามมิติ

    ลำดับตอนที่ #5 : บทที่2ความจริงและจอมเวทย์แห่งการรักษา

    • อัปเดตล่าสุด 11 ต.ค. 55



    c-ute - Tokaikko Junjou
     
     

    อื้อ~~”เสียงของกาเซลร้องออกมาเล็กน้อยแล้วตื่นขึ้นมาและคนที่เห็นเป็นคนแรกก็คือ....

    ตื่นแล้วหรอกาเซลเบิร์นนั้นเอง

    ที่นี้ที่ไหนกาเซลพูดออกมาด้วยความเจ็บปวด

    ที่นี้ห้องพยาบาลเบิร์นตอบ

    แล้วคนอื่นล่ะกาเซลถามต่อ

    กลับบ้านไปหมดแล้วล่ะก็เย็นแล้วนิเบิร์นก็ตอบ

    ทำไมล่ะ...แล้วทำไมนายยังไม่กลับกาเซลถาม

    ก็อยู่ดูแลเธอไงล่ะแล้วเราก็อยู่บ้านเดียวกันด้วยก็เลยรอเบิร์นพูด

    ตั้งแต่จบการแข่งขันฟุตบอลอินเตอร์เนชั่นแนลทั้ง2ก็คิดที่จะกลับมาอยู่ที่ญี่ปุ่นแต่ก็ไม่มีที่อยู่เงินก็ไม่พอที่จะเช่าบ้านอยู่แล้วทันใดนั้นทั้ง2ก็ไปเจอกับคน2คนมาชักชวนให้ไปอยู่ด้วยกันแต่ก็ไม่ใช่บ้านที่ร่ำรวยอะไรมากนักมีห้องนอน2ห้องบ้านธรรมดาๆแต่ก็ให้ความอบอุ่นอย่างมากพวกเค้าก็แบ่งห้องให้นอนแต่ว่าเบิร์นกับกาเซลก็ต้องนอนด้วยกัน(โรแมนติก..//ผู้แต่ง)เพราะทั้ง2เป็นสามีภรรยากัน(อธิบายเองงง??เองอะ=[]=//ผู้แต่ง)

    ทำไมล่ะ...ทำไมต้องอยู่ดูแล้วด้วยก็นาย...เกลียดฉันไม่ใช่หรอ

    เกลียดงั้นหรอฉันยังไม่เคยคิดกับเธอแบบนั้นเลยนะเคยคิดแต่ว่าเธอคือ...OxO’’เบิร์นเงียบไปทำให้กาเซลสงสัย

    คืออะไรงั้นหรอ?”กาเซลถาม

    คือ..คือๆโอ้ย!ช่างมันเถอะว่าแต่ว่าเมื่อตอนกลางวันมันอะไรกันหรอเบิร์นไม่ตอบและย้อนถามเมื่อตอนกลางวัน

    เอาไว้ค่อยเล่าพรุ้งนี้ล่ะกันนะพวกเรากลับบ้านกันเถอะกาเซลพูดแล้วลุกขึ้นแต่ยังไม่ทันสุดตัวก็ทรุดลงไป

    นี้กาเซลเป็นอะไรมั้ย?”เบิร์นถามอย่างเป็นห่วง

    อืม..เจ็บเท้านิดหน่อยนะแต่คงเดินไม่ไหวแล้วละจะทำยังไงดีแบบนี้ก็กลับบ้านไม่ได้นะสิกาเซลพูดด้วยใบหน้าเศร้าๆ

    อืม~อ้อ!งั้นเอาอย่างนี้ล่ะกันเบิร์นพูดจบก็นั่งยองและหันหลังให้กาเซล

    นายจะทำอะไรน่ะ?”กาเซลงงกับท่าทีของเบิร์น

    อ้าวก็ขี่หลังไงล่ะถ้าไม่ใช้วิธีนี้แล้วจะให้ทำไงล่ะเอ้าขึ้นมาสิเบิร์นพูดจบก็เรียกให้กาเซลขึ้นหลัง

    อะ...อืมหลังจากนั้นกาเซลก็ขึ้นหลังของเบิร์นแล้วกลับบ้านไป

    ณ บ้านโทโมโยชิ(บ้านที่กาเซลกับเบิร์นอยู่)

    แอ๊ด~

    เสียงประตูบ้านหลังนี้ดังลั่นจนคนในบ่นได้นยินกันหมดในบ้านหลังนี้มีกันแค่2คนเป็น2สามีภรรยาใจดีที่รับเบิร์นกับกาเซลมาดูแลโดยไม่เสียค่าที่อยู่

    กลับมาแล้วครับเบิร์นพูด

    เอ้ากลับมาแล้วหรอฮารุยะคุงฟุสึกิจังเสียงของผู้เป็นภรรยาชื่อว่าโทโมโยชิ เอริ

    แล้วนั้นหนูฟุสึกิเป็นอะไรล่ะเสียงของผู้เป็นสามีชื่อว่าโทโมโยชิ ไค

    หกล้มนิดหน่อยนะค่ะแต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะกาเซลตอบแล้วยิ้มให้เล็กน้อง

    งั้นผมพากาเซลขึ้นห้องก่อนนะครับเบิร์นพูดแล้วเดินขึ้นห้องไป

    เมื่อขึ้นไปถึงห้องเบิร์นก็วางกาเซลลงบนเตียงแล้วไปเอากล่องปฐมพยาบาลมาทำแผลให้กาเซลและ

    ~The end~
    ~~~~~~~~
    ~~~~~~~~~~
    ~~~~~~~~~~~~

    (ยังโว้ยมันยังไม่ถึงไหนเลยนะจะตัดจบเลยไง!//เบิร์น)(555เล่นต่อๆ//ผู้แต่ง)

    ขอบใจนะกาเซลกล่าวขอบคุณเบิร์น

    อืมไม่เป็นไรหรอเบิร์นพูด

    แค่นี้คงจะเดินไหวแล้วล่ะงั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะกาเซลพูดแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ

    20นาที่ผ่านไป~

    เบิร์นๆหลังจากที่กาเซลไปอาบน้ำอยู่นานพอออกมาเบิร์นก็สลบคาพื้นไปแล้ว

    “zzzz~”เบิร์นยังไม่ตื่น

    เบิร์น!”กาเซลตะโกนข้างหูเบิร์นทำให้เบิร์นสะดุ้งตื่น

    อะไรล่ะเนี่ยเบิร์นพูด

    ยังไม่ได้อาบน้ำเลยจะนอนได้ไงแล้วนอนที่พื้นเนี่ยนะ?”กาเซลพูด

    เออ..จะรีบไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้แหละแล้วเบิร์นก็เดินไปเข้าห้องน้ำและทันใดนั้นกาเซลก็ทำท่ารู้สึกเจ็บปวดและกุมที่หน้าอกด้านซ้าย

    พอไม่มีผลึกเวทย์แล้วใช้พลังเวทย์มนต์มันกัดกินชีวิตเร็วขนาดนี้เลยหรอเนี่ยกาเซลคิด

    10นาทีผ่านไป~

    เบิร์นก็ออกมาจากห้องน้ำและมานั่งบนเตียงข้างๆกาเซล

    นี้เป็นอะไรหรือเปล่าสีหน้าไม่ค่อยดีเลยนี้เบิร์นอย่างเป็นห่วง

    อืม~ไม่เป็นไรหรอกแค่เจ็บนิดหน่อยนะกาเซลพูด

    เรื่องเมื่อกลางวันหรอเบิร์นพูดทำให้กาเซลตกใจ

    ปะ..เปล่าสักหน่อยกาเซลแย้งแล้วหลบหน้าเบิร์น

    เธอหลอกฉันไม่ได้หรอกนะแล้วท่าทางอย่างนั้นโกหกชัดๆเบิร์นพูดแล้วจับไหล่กาเซลให้หันไปทางเค้า

    ( -////-)กาเซลยังไม่ทันสบตาเบิร์นก็หน้าแดงเพราะรู้สึกอายและโกรธที่ชอบรู้ดีไปทุกเรื่อง

    ฮ่าๆๆๆๆเอ้านอนกันดีกว่าน่ะเบิร์นพูดก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอน

    นายนี้น่า~”กาเซลพูดออกมาอย่างโกรธก่อนที่จะนอนลงไปตามเบิร์น

    เช้าวันรุ่งขึ้น

    เบิร์นๆ!ตื่นได้แล้วนะเดี๋ยวก็สายหรอกกาเซลพูดแล้วเขย่าตัวเบิร์น

    อะไรล่ะ(ครับ)กาเซล(เปลี่ยนจากกาเซลเป็นแม่)วันนี้มันวันอาทิตย์นะให้ตายสิเฟ้อะฟะจริงๆเลย(ลอกเค้ามาทั้งดุ้นเลย)(ถ้าใครดูกินทามะจะคุ้นมาก)เบิร์นพูดออกมาอย่างหงุดหงิด

    วันนี้มันวันอังคารเฟ้ย!เดี๋ยวก็สายหรอกรีบไปอาบน้ำได้แล้วกาเซลพูดออกมาด้วยอารมณ์ฉุนสุดขีด

    ฮ่าๆๆๆโทดทีๆลืมเดี๋ยวจะรีบไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้แหละเบิร์นพูดก่อนที่จะรีบไปห้องน้ำ

    เฮ้อ~จริงๆเลยน่า~อึ้ย!”กาเซลพูดก่อนที่จะทรุดตัวลงไปแล้วกุมที่หน้าอกด้านซ้าย

    ผลข้างของการใช้เวทย์มนต์เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆแล้วสิถ้าจะรักษาก็ต้องกลับไปที่โลกเวทย์มนต์หรือไม่ก็ต้อง....กาเซลคิดแล้วสักพักก็หายเป็นปกติ

    หลังจากนั้นสักพัก

    กาเซลรีบไปกันเถอะอีก15นาทีก็8โมงแล้วนะเบิร์นพูด

    อืมไปกันเถอะกาเซลพูด

    ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~!

    เสียงเท้าของทั้ง2คนวิ่งลงมาจากชั้น2

    ไปแล้วนะครับเบิร์นพูดกับคุณเอริและคุณไคแล้วออกไป

    สวัสดีค่ะกาเซลหันมาโค้งงามๆก่อนที่จะออกไป

    กาเซลรีบวิ่งเร็วเข้าจะไม่ทันแล้วนะเบิร์นพูดแล้ววิ่งอย่างสุดกำลัง

    อืม~แต่ชักจะเหนื่อยแล้วสิกาเซลพูด

    น่าๆถึงแล้วล่ะนะเบิร์นพูดแล้ววิ่งกันเข้าไปในโรงเรียนทันเข้าแถวพอดี

    กรี๊ง~!

    เสียงกรี๊งหมดคาบเช้าแล้ว

    เฮ้อ~ทำไมคณิตศาสตร์มันถึงยากอย่างนี้น้า~”เบิร์นบ่นออกมาทำให้กาเซลรำคาญ

    จะบ่นอะไรนักหนาเล่ากาเซลพูดออกมาก่อนที่จะลุกขึ้น

    แล้วจะไปไหนล่ะนั้นเบิร์นถาม

    ก็ชมรมไงไม่ไปไงกาเซลพูด

    เออจริงด้วยลืมไปเลยเบิร์นก่อนที่จะลุกตามไป

    พอเดินไปได้สักพักมาถึงใกล้สนามฟุตบอลทันใดนั้นกาเซลก็ทำท่าเจ็บปวดและกุมที่หน้าอกด้านซ้าย

    อ้า!”กาเซลอวดครวญออกมาด้วยความเจ็บปวดแล้วล้มลงไป

    กาเซล!”เบิร์นตะโกนทำให้คนในชมรมหันมาสนใจแล้วก็รีบพาไปห้องพยาบาล

    ณ ห้องพยาบาล

    อื้อ~~”กาเซลค่อยๆลืมตาออกมาก็เห็นทุกคนในชมรมมายืนรอบตัว

    อ้ะ!~กาเซลตื่นแล้วล่ะคาเซมารุพูดขึ้นทำให้ทุกคนหันมา

    กาเซล!ไม่เป็นไรนะทุกคนพูด

    อืม~ไม่เป็นไรแล้วล่ะกาเซลตอบ

    ที่เป็นแบบนี้เพราะเรื่องเมื่อวานสินะโกเอนจิพูด

    หึรู้ดีจังเลยนะแต่...ก็ใช่แล้วล่ะเพราะการใช่เวทย์มนต์เมื่อวานทำให้ฉันกลายเป็นแบบนี้กาเซลพูด

    ตกลงเมื่อวานคือเวทย์มนต์จริงๆสิน่ะเอนโดถาม

    อืม..ไหนๆก็ไหนๆแล้วฉันจะเล่าให้ฟังเลยล่ะกันทั้งเรื่องของฉันและเวทย์มนต์กับคนๆนั้นอยากถามอะไรก็ถามมาได้เลยนะกาเซลพูด

    เธอเป็นใครกันแน่นัตสึมิถาม

    ฉันนะที่จริงไม่ใช่คนของโลกมนุษย์หรอกนะแต่เป็นคนของโลกเวทย์มนต์กาเซลพูด

    นิขอถามเกี่ยวกับโลกเวทย์มนต์หน่อยสิแล้วก็เกี่ยวกับปราสาทแห่งความมืดด้วยนะฟุยุกะพด

    อืม~โลกเวทย์มนต์คือโลกที่มีเผ่าพันธุ์ทั้ง3มารวมกันคือ มนุษย์ เอลฟ์ และสัตว์ ถ้าใครใน3เผ่าพันธุ์นี้มีสิ่งที่เรียกว่าริงเกอร์คอร์หรือแสงที่อยู่ในตัวสิ่งนั้นคือจุดกำเนิดพลังเวทย์คนผู้นั้นก็จะถูกเรียกว่านักเวทย์ คนผู้นั้นจะไม่ถูกยอมรับจากเผ่าของตนเองและถูกไล่ออกจากเผ่าจนมีนับไม่ถ้วนจนเกิดโลกอีกมิติหรือโลกแห่งเวทย์มนต์นั้นเอง โลกแห่งเวทย์มนต์จะมีธาตุทั้ง4เป็น คือ ดิน น้ำหรือน้ำแข็ง ลม และไฟ และจะมีธาตุในตำนานอีก2ธาตุคือ แสงและนภา และในธาตุทั้ง4จะมี4คนที่ถูกเลือกให้เป็นจอมเวทย์ผู้พิทักษ์ ส่วนปราสาทแห่งความมืดคือผู้คนที่รับไม่ได้ที่ตัวเองถูกไล่ออกจากเผ่าหรือมีความทุกข์สะสม นักเวทย์ผู้นั้นจะถูกความมืดครอบงำมีแต่ความคิดที่จะทำลายเผ่าพันธุ์ทั้ง3และโลกเวทย์มนต์และจอมเวทย์ผู้พิทักษ์ก็มีหน้าที่ปกป้องไม่ให้ความมืดมาทำลายเผ่าพันธุ์ทั้ง3และโลกเวทย์มนต์และคอยชำระล้างคนพวกนั้นให้ความมืดหายไปและฉันก็เป็น1ในจอมเวทย์ผู้พิทักษ์กาเซลพูด(บรรยาย=w=//ผู้แต่ง)

    ช่างน่าสงสารและไม่น่าเชื่ออากิพูด

    และเรื่องของเธอล่ะกับครอบครัวของเธอคิโดถาม

    ครอบครัวของฉันท่านพ่อและท่านแม่ตายไปตั้งแต่พวกเรายังเด็กก็เลยไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรสักเท่าไหร่และตอนที่ฉันอายุได้7ขวบก็ตัดสินใจที่จะมาที่โลกมนุษย์และทิ้งน้องไว้ที่โลกเวทย์มนต์เพื่อไม่ให้เธอพบกับอันตรายแต่การทำแบบนี้กับทำให้เธอโดนความมืดครอบงำฉันนี้มันแย่จริงๆกาเซลพูด

    น่าสงสารจังฟุยุกะพูด

    ขอถามเกี่ยวกับเวทย์มนต์แล้วก็ที่กาเซลเป็นอย่างนี้หน่อยสิฮิโรโตะถาม

    อืม~สำหรับคนที่เป็นนักเวทย์จะมีผลึกเวทย์ของแต่ละคนแล้วพลังของมันก็ขึ้นอยู่กับการฝึกฝนและธาตุที่ใช้อย่างฉันธาตุน้ำและน้ำแข็งเวทย์ที่ใช้ก็เวทย์เปลี่ยนอาวุธ เวทย์แห่งการรักษา เวทย์พรางตา เวทย์แช่แข็ง เวทย์เปลี่ยนสิ่งของ แล้วก็เวทย์พื้นฐานแค่นี้แหละ(แค่นี้หรอใช้คำว่าแค่นี้หรอแค่นี้งั้นหรอตั้งเยอะนะเนี่ย=[]=//ทุกคน)ของธาตุลมก็คือการควบคุมสายลม ธาตุไฟคือการเผาผลาญ และธาตุดินก็คือการระเบิด ส่วนผลึกเวทย์มีไว้ผนึกพลังเวทย์ไม่ให้เข้ามาทำลายตัวเอง สำหรับนักเวทย์ที่ไม่มีผลึกเวทย์แล้วใช้เวทย์มนต์เวทย์มนต์นั้นก็จะหันกลับมาทำลายตัวเองโดยพลังเวทย์นั้นก็จะมากัดกินชีวิตของผู้ที่ใช้มันจะกัดกินไปเรื่อยๆจนกว่าจะตายกาเซลพูด

    งั้นแสดงว่าที่เธอใช้เมื่อวานก็ไม่มีผลึกน่ะสิฟุบุคิพูดทำให้ทุกคนตกใจ

    อืม~ใช่แล้วล่ะเวทย์มนต์นั้นกำลังกัดกินชีวิตของฉันกาเซลพูด

    แล้วไม่มีทางรักษาเลยหรอค่ะฮารุนะพูด

    มันก็มีอยู่นะแต่คงจะเป็นไปได้ยากกาเซลพูด

    แล้วมันคืออะไรล่ะถ้าทำได้พวกเราจะช่วยเองมิโดริคาว่าพูด

    ก็ต้องกลับไปที่โลกเวทย์มนต์หรือไม่ก็ต้องตามหาจอมเวทย์แห่งการรักษาที่อยู่ที่โลกมนุษย์กาเซลพูด

    แล้วเค้าชื่ออะไรล่ะอายุเท่าไหร่โซเมโอกะพูด

    อายุเท่าพวกเรานี้แหละชื่อเคียวรู้สึกว่าในโลกมนุษย์จะชื่อ...โอสาคาเงะ คานะกาเซลพูด

    เอ๋!โอสาคาเงะ คานะงั้นหรอ!?”อิจิโนเสะพูดออกมาอย่างตกใจ

    นายรู้จักหรอกาเซลพูด

    รู้จักสิก็นั้นนะเค้าพึ่งเข้ามาเรียนใหม่วันนี้เองนะอิจิโนเสะพูด

    งั้นนายก็รีบพาเค้ามาที่นี้เร็วเข้าไม่มีเวลาแล้วกาเซลพูด

    อืมจะรีบพามาเดี๋ยวนี้แหละอิจิโนเสะพูด

    5นาทีผ่านไป~

    พามาแล้วล่ะคนนี้ใช่มั้ยอิจิโนเสะพูดแล้วพาผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามา

    เคียวกาเซลพูด

    กาเซลจังไม่เป็นไรนะเดี๋ยวจะช่วยฟื้นฟูให้เดี๋ยวนี้แหละเคียวพูด

    อืม ช่วยทีนะกาเซลพูด

    ทุกคนช่วยถอยออกไปด้วยค่ะเคียวหันไปทางคนอื่นแล้วพูด

    อืมทุกคนพูดแล้วถอยหลังออกไป

    เอาล่ะนะ...ข้าจอมเวทย์แห่งการรักษาพลังของข้าพลังแห่งการฮิวจงฟื้นฟูพลังให้กับคนตรงหน้าข้าพลังแห่งการฟื้นฟูชีวิต ลิเคาเวอรี่ ไลฟ์จงทำงานทันใดนั้นก็มีแสงสีขาวอยู่รอบตัวกาเซล

    ขอบใจนะเคียวดีขึ้นเยอะเลยล่ะแต่กว่าจะหายเป็นปกติก็พรุ้งนี้สิน่ะกาเซลพูด

    อืมใช่แล้วหล่ะแล้วกาเซลจังรู้อยู่แล้วว่าถ้าไม่มีผลึกแล้วใช้เวทย์มนต์จะเป็นแบบนี้แล้วทำไม...เคียวพูด

    กาเซล่า...กาเซล่าโดนพลังแห่งความมืดนะสิกาเซลพูด

    เอ๋!กาเซล่านะหรอเคียวพูด

    อืมกาเซล

    อืม~ช่างมันเถอะตอนนี้อะนะเคียวพูด

    อืมกาเซล

    แล้วพวกนายเป็นใครกันหรอเคียวันไปถามพวกคนในชมรมฟุตบอล

    พวกเราคือชมรมฟุตบอลโรงเรียนไรมงเอนโดพูด

    ฉันจอมเวทย์แห่งการรักษาระดับssคลาสธาตุแสงชื่อเคียวหรือโอสาคาเงะ คานะ แล้วพวกนายล่ะชื่ออะไรเคียวพูด

    ฉันเอนโด มาโมรุเป็นกัปตันทีม ส่วนคนนั้นชื่อ~~บลาๆๆๆๆๆๆๆอีหย่าๆหยองแหย็งปู๊ดป๊าดๆๆกึกกักๆๆถุยๆๆ~~~ตู้ม!(อะไรฟร่ะเนี่ย= =’’//ผู้อ่าน)(ขี้เกียจบรรยายมันเยอะ(มาก)//ผู้แต่ง)เอนโดแนะนำตัวทุกคนจนหมด

    อืมยินดีที่ได้รู้จักนะทุกคน^^”เคียวพูดแล้วยิ้มให้

    เธอนะเผ่ามนุษย์หรอนัตสึมิถาม

    ไม่ใช่นะฉันนะ...เคียวพูดแล้วดีดนิ้ว

    แปะ~ปุ๋ง~

    ทันใดนั้นก็มีหูกับหางออกมา

    อยู่เผ่าสัตว์ตังหากล่ะ^^”เคียวพูดทำให้ทุกคนอึ้งเพราะไม่เคยเห็น

    เอ๋!?”ทุกคน

    พอได้แล้วน่าเคียวเก็บหูกับหางด้วยกาเซลพูด

    จ้าๆเคียวพูดพูดแล้วดีดนิ้วหูกับหางก็หายไป

    นี้เคียวช่วยอะไรหน่อยสิกาเซลพูด

    อะไรหรอเคียวพูด

    ช่วยเอาผลึกเวทย์ของฉันมาให้หน่อยได้มั้ยกาเซลพูด

    คงไม่ได้หรอกเพราะผลึกเวทย์ของเธอตอนนี้นะอยู่กับจอมเวทย์ผู้พิทักษ์แห่งดินเห็นว่าท่านราชินีจะให้เค้าลงมาตามหาเธอกับจอมเวทย์ผู้พิทักษ์แห่งไฟที่โลกมนุษย์อะนะเลยให้เอาผลึกเวทย์ไปด้วยเคียวพูด

    แล้วเค้าอยู่ที่ไหนล่ะกาเซลถาม

    อีกไม่นานก็คงจะถึงแล้วล่ะมั้งเคียวพูด

    แล้วเค้าชื่ออะไรล่ะกาเซลถาม

    เห็นว่าชื่อ..อาร์ฟิเลียชื่อในโลกมนุษย์ก็โยชิวาระ อาซางิเคียวพูด

     

    จากผู้แต่ง

    เสร็จแล้วค่ะบทที่2 อาจจะงงเล็กน้อยนะค่ะไม่ต้องห่วงเพราะไรเตอร์ก็งง(อ้าว?= =’’)อาจจะมีคำผิดบ้างนะค่ะก็ต้องขอโทษด้วยแต่ก็จะพยายามต่อไปค่ะ>O<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×