คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Secret N°4: Wickedly Alluring [100 %]
Secret N°4: Wickedly Alluring
เรือนกายใหญ่โตขยับเขยื้อนเล็กน้อย ดวงตาหรี่ลงเมื่อหันไปพบแสงสว่างจากอาทิตย์ยามสายซึ่งส่องลอดหน้าต่างที่ควรจะมีม่านปิดไว้ในขณะนี้ ตรงระเบียงนั้นเองที่เขาเห็นร่างเพรียวในกางเกงยีนส์ตัวเดียวที่เมื่อไม่กี่ชั่วโมงอยู่ในอ้อมกอดของเขาทั้งคืนยืนมองทิวทัศน์ด้านล่างอยู่ มือขวาส่งมวนบุหรี่แตะริมฝีปาก ก่อนจะพ่นควันขาวๆที่ลอยอ้อยอิ่งสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าสีสดใสของแอลเอ ชายหนุ่มดูจะรู้ว่าถูกจับจ้องอยู่จึงพลิกตัวหันกลับมาส่งยิ้มบางๆให้เขา
“อรุณสวัสดิ์พ่อหมี”
คนตัวโตยิ้มกับชื่อเล่นใหม่ที่เขาได้มาเมื่อคืนจากคนตรงหน้าหลังเสร็จศึกกันไปเป็นครั้งที่นับไม่ถ้วน..พอได้ยินครั้งแรกถึงกับชะงัก ด้วยคำว่าพ่อหมีที่ออกมาจากปากมันทำให้อีกคนดูน่ารักขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก พอถามถึงเหตุผล .. ร่างเปลือยเปล่าที่นอนอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนเขาก็บอกว่า
“นายทั้งตัวใหญ่ แรงก็เยอะ ไม่ให้เรียกหมีแล้วจะให้เรียกอะไรล่ะ”
เบลคได้แต่ยิ้มอย่างชอบใจกับชื่อเล่นนี้ขึ้นมาอีกมากโข ดวงตาสีฟ้าสดจ้องมองอีกคนที่เคลื่อนเข้ามาใกล้อย่างเผลอไผล เมื่อเห็นผิวเนื้อขาวๆที่ถูกเขาตีตราจองด้วยหวังจะครอบครองทุกตารางนิ้วไว้ให้เป็นของตนเพียงผู้เดียว รอยแดงๆระเรื่อที่ตัดขึ้นมาเด่นชัดทำให้เขาอดจะรวบตัวอีกฝ่ายเข้ามาในอ้อมแขนแล้วประทับจูบซ้ำเสียไม่ได้ ซึ่งอีกคนก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร.. หากแต่กลิ่นบุหรี่จางๆทำให้เขาเบ้หน้าออกมาเล็กน้อย
“เมื่อคืนไม่เห็นมีกลิ่นบุหรี่เลยนี่?”
“ฉันสูบแค่ตอนที่ตื่นจากเซ็กส์ร้อนๆคืนก่อนแค่นั้นแหละ” แล้วคำตอบฉาดฉานนั้นก็ทำให้เขารู้สึกหมั่นเขี้ยวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ริมฝีปากหนาละเลียดความหวานที่ถูกซุกซ่อนไว้ภายใต้รสชาติของบุหรี่อย่างไม่ถือสา แม้เมื่อก่อนเขามักจะนึกอย่างรังเกียจว่าจูบกับคนสูบบุหรี่ก็เหมือนกับกลืนผงถ่าน แต่ดูท่าจะไม่ใช่อีกต่อไปในกรณีนี้ ยิ่งเมื่อพ่อเสือดาวถอดเขี้ยวลับเล็บไม่เหลือคราบคืนก่อน มีเพียงลูกแมวตัวน้อยๆที่ยอมให้เขาครอบครองอย่างว่าง่ายแล้วเขายิ่งนึกหมั่นเขี้ยวขึ้นมากว่าเดิมเสียอีก
ทั้งสองกึ่งนั่งกึ่งนอนในอ้อมแขนของกันและกันอยู่เงียบๆ อีกสักพัก ก่อนที่ร่างเล็กกว่าจะเหลือบมองนาฬิกาข้างหัวเตียง แล้วผละออกอย่างเงียบๆ ตรงไปเก็บข้าวของของตน โดยไม่มีต้องคำพูด แน่นอนอยู่แล้วว่าอีกฝ่ายกำลังจะจากไป เป็นเรื่องปกติมากของคู่นอนข้ามคืนเขาทำกัน
กับความจริงที่ว่าเขาไม่ได้รู้จักอะไรอีกฝ่ายเลย นอกจากชื่อ และร่างกายทุกซอกทุกมุมก็แค่นั้น!
แม้ลึกๆแล้วในใจเบลคเองรู้ดีว่าความรู้สึกโหยหาเล็กๆในใจนั้นกำลังก่อตัวขึ้นจริงอย่างปฏิเสธไม่ได้ แต่ก็ยังพยายามสะกัดกั้นมันออกไปเต็มที่ ด้วยรู้ว่ามันไม่สมควรที่จะคิดอะไรเลยเถิด.. ร่างเพรียวที่กำลังสวมเสื้อยืดตัวเก่าช้าๆนั้นไม่ควรมีอะไรให้คิดถึง ทั้งด้วยเหตุผลที่ว่าอดัมไม่ได้นึกรักหรือหวังอะไรจากเขาเลยสักนิด นอกจากความสุขชั่วครั้งชั่วคราว และที่สำคัญอีกฝ่ายเป็นผู้ชาย..ที่เขาไม่เคยคิดจะสนใจ..
แต่นี่เป็นกรณียกเว้น
ถ้าจะถาม..เบลคเห็นว่าอดัมให้ประสบการณ์ที่แปลกใหม่ชวนหลงใหลมากมายเสียเหลือเกิน จนยอมให้ใจอ่อนๆเผลอไผลไปบ้าง..เพียงแต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้
“ฉันไปแล้วนะ...สายแล้ว” คนตรงหน้าพูดห้วนเป็นปกติ ก่อนจะหยุดไปพักอย่างเก้อๆ แล้วเอ่ยประโยคหลังถัดมาเบาๆแทนคำอธิบายทั้งหมด..
เขามองร่างเพรียวเดินลิ่วๆตรงไปที่ประตูไม่ได้หันกลับมามองเป็นครั้งที่สอง.. เพียงเสี้ยววินาทีที่ประตูเปิด..ความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาให้หัว..
ควรจะขอเบอร์ หรืออะไรที่จะติดต่อคนๆนั้นไว้บ้างหรือเปล่า?
แต่ความคิดก็คงเป็นความคิด เขาเลือกที่จะปล่อยอีกฝ่ายไป
คนตัวใหญ่ถอนหายใจ รู้สึกถึงความปวดร้าวกลางลำตัว..ก่อนจะปลอบใจตัวเอง
ที่แท้ ไอ้ความคิดบ้าๆทั้งหมดนั้นคงเป็นเพราะเขายังไม่สงบดีสินะ?
ไม่มีอะไร..ไม่มีอะไรจริงๆ!
.
.
.
และนั่นก็ถือเป็นการตัดสินใจที่เรียกว่าผิดพลาดของเบลค..เมื่อที่คิดว่าผ่านไปสักวันสองวันเขาจะลืม..แต่มันกลับตรงกันข้าม ใจที่ควรจะเย็นลงและรู้สึกเฉยชาบัดนี้ยังร้อนรุ่มกระวนกระวาย อยากเจอใครคนนั้นอีกสักครั้ง
บางทีก็อยากหัวเราะตัวเอง ที่ทำตัวเป็นนักการเมืองแก่ๆหลงเมียเก็บไปเสียได้
แต่แล้วความคิดฟุ้งซ่านทั้งปวงก็มลายหายไปเพราะไม่นานเขาก็ได้รับสายจากว่าที่เจ้าบ่าวในอีกไม่กี่วัน ...บิลลี่ นิกซ์ เพื่อน ข้างบ้านที่สนิทที่สุดคนหนึ่งของเขาที่คบกันมานานกว่ายี่สิบปี... เรียกว่าพอเริ่มออกไปวิ่งเล่นข้างนอกได้ ก็มีแต่บิลลี่นี่แหละที่ทำนู่นทำนี่มาด้วยกัน ตั้งแต่แขวนถุงเท้าวันคริสมาสต์ ขี่ม้าไปโรงเรียน เล่นฟุตบอล จีบผู้หญิง และอื่นๆสารพัดที่ชีวิตผู้ชายคนหนึ่งจะทำ..
มีแต่หนีออกจากบ้านมาแต่งงานนี่แหละที่เขาไม่คิดจะทำตาม
“ว่า ไงทอลลี่” เพื่อนรักก้าวเข้ามากอดแล้วตบไหล่เขาหนักๆพร้อมกับเรียกชื่อเล่นที่ตั้งเอา เองจากชื่อกลางของเขาด้วยหตุผลว่ามันแปลกดีอย่างที่ทำเป็นประจำเมื่อเห็น ร่างเขาโผล่พ้นมุมลิฟท์มาโผล่ที่ล็อบบี้ ใบหน้านั้นแดงขึ้นพอๆกับสีผมซึ่งเกิดขึ้นเสมอเวลาอีกฝ่ายดีใจยังเหมือนเดิม แม้จะไม่ได้เจอกันมากว่าครึ่งปี.. แต่แทนที่เบลคจะกอดตอบ กลับประเคนหมัดซ้ายเข้าเบาๆที่ไหล่อีกคนแล้วบ่นอย่างทีเล่นทีจริง
“ไม่ต้องมาเรียกโว้ย หายหัวไปเป็นชาติแล้วพอเกิดคิดอยากจะเจอขึ้นมาก็เรียกฉันมาถือแหวนให้ซะอย่างนั้น”
แต่อีกคนดูจะไม่ถือสา แล้วยังหัวเราะชอบใจ
“บ่น ยิ่งกว่าแม่อีกว่ะ.. ตอนแม่ฉันรู้ยังไม่บ่นขนาดนี้..เพราะเป็นลมไปแล้ว” พูดเสร็จก็หัวเราะขำคำพูดตัวเองอีกรอบทำเอาเบลคอดจะขำตามไม่ได้เมื่ออีกฝ่าย เป็นคนอารมณ์ดีอย่างนี้อยู่เสมอไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใด แต่พอเอาจริงเข้าแล้วก็เอาตัวรอดได้ทุกครั้งเขาเลยไม่รู้จะเข้าไปยุ่ง วุ่นวายก้าวก่ายชีวิตอีกฝ่ายไปทำไม
แม้ เรื่องที่เจ้าตัวจะหัวดื้อไม่ยอมทำตามประสงค์มารดาที่อยากให้อยู่ดูแลฟาร์ม เล็กๆที่เป็นมรดกเดียวที่สามีทิ้งไว้ให้ก่อนตายแล้วเลือกจะมาเป็นสถาปนิก อยู่ที่นี่จนจะแต่งงานนั้นจะทำให้เขากลุ้มใจแทนอยู่สักพัก แต่พอเห็นเพื่อนมีความสุข เขาเองก็จนใจจะว่าอะไร เขาก็ได้แต่หวังว่าแม่หมอนี่จะใจอ่อนในเร็ววัน เมื่อหล่อนมารู้เข้าก็ตอนที่งานแต่งทั้งหมดถูกจัดไว้อย่างเรียบร้อยโดยครอบ ครัวฝ่ายหญิงและลูกชายคนเดียวกำลังจะเข้าพิธีวิวาห์ในอีกไม่ถึงอาทิตย์แต่ ถึงกระนั้นก็ยังไม่ยอมบินมาช่วยดูแลความเรียบร้อยหรือแสดงความยินดีเห็นชอบ ด้วยแต่อย่างใด..
“เอ้อ..นี่ นิโคล ว่าที่เจ้าสาวฉัน” ร่างสูงเบี่ยงตัวให้ห็นหญิงสาวผมดำสนิท เครื่องหน้าเข้มดูสวยลึกลับอย่างคนเชื้อสายฮิสแปนิคแท้ๆดูตัดกับร่างสูงระหง สมส่วนที่กำลังจับมือเขาอย่างเป็นมิตร เบลคเผลอเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ แต่เจ้าหล่อนก็ยิ้มหวานก่อนจะอธิบายอย่างจะอ่านใจเขาออก
“พ่อ ฉันมาจากสเปนเลยน่ะค่ะ แต่คุณยายเป็นคนไอร์แลนด์” หล่อนอธิบายสั้นๆเหมือนถูกถามจนชินไปแล้ว ชายหนุ่มจึงได้แต่ยิ้มรับ ก่อนจะเอ่ยเย้า
“ผมก็ว่าลูกครึ่งดูจะสวยเป็นพิเศษจริงๆน่ะแหละครับ” หญิงสาวหัวเราะต่างกับคู่หมั้นที่ตอนนี้ปราดเข้ามาหาเขาอย่างแกล้งๆ
“ไอ้ยักษ์นี่นิ จีบแฟนเพื่อน!” แล้วทั้งคู่ก็กอดคอเล่นหัวกันไปเรื่อยอีกรอบ จนหญิงสาวคนเดียวต้องปรามแล้วเตือนให้รีบไปขึ้นรถ เพราะช่างตัดเสื้อนั้นยังรอวัดตัวเพื่อนเจ้าบ่าวคนสำคัญอยู่เผื่อจะมีที่ใด ต้องแก้เพิ่มเติมอีก..
แต่ ทั้งคู่พูดคุยกันไปมากเรื่องมาตลอดทางจนถึงบ้านหลังใหญ่โตของเจ้าสาวตาม ประสาเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ที่ไม่ค่อยได้เจอกัน เบลคเมื่อเห็นว่านิโคลดูเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยวางตัวเป็นผู้ใหญ่แม้จะอ่อน กว่าทั้งคู่เกือบห้าปีก็วางใจและชื่นชมอยู่ลึกๆ ด้วยผู้หญิงที่ทำให้เพื่อนเขาตกหลุมรักได้ต้องไม่ธรรมดา และก็ได้มาพิสูจน์ด้วยตัวเองจริงๆตรงนี้..
ร่าง สูงทักทายญาติและเพื่อนของนิโคลอีกมากมายหลายคนจนชักจะเก้อ ดีที่เพื่อนอ่านบรรยากาศออกแล้วขอตัวเขามาเจอช่างตัดเสื้อที่อีกทางแล้วทิ้ง เขาไว้ในห้องนั้นคนเดียวด้วยเหตุผลว่าต้องไปเสวนากับญาติเมีย..
ชาย หนุ่มใส่ชุดสูทสีดำเรียบร้อยที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้แล้วยืนนิ่งขยับแขนขาตาม ที่ชายวัยกลางคนท่าทางคล่องแคล่วสั่งอย่างใจเย็น จนกระทั่งมือที่จดอะไรลงกระดาษขยุกขยิกนั้นหยุดมือลง เขาจึงเอ่ยขอตัวก่อนจะส่งยิ้มให้แล้วออกจาห้องนั้นมาเงียบๆ หวังจะกลับไปสมทบกับญาติและเพื่อนผู้ชายของนิโคลและบิลลี่ที่เขาเพิ่งรู้จัก และคงกำลังคุยกันเรื่องจัดงานปาร์ตี้สละโสดให้เจ้าบ่าวคืนพรุ่งนี้ แต่ไม่ทันไรหญิงสาวคนหนึ่งก็เดินด้วยท่าทีฉุนเฉียวด้วยต้นเหตุคงเป็นคนปลาย สายที่หล่อนกำลังคุยด้วยผ่านโทรศัพท์มือถือเครื่องจิ๋วในมือก็พุ่งเข้ามาชน เขาอย่างจัง..
เสียงแหลมๆนั่นสบถเบาๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเขาพลางขยับปากจะเอ่ยขอโทษแต่แล้วก็ชะงักไป เมื่อเห็นใบหน้าชายหนุ่มชัดๆ..
“คุณ นี่...” ร่องรอยความขุ่นหมองบนใบหน้าสวยๆนั้นหายไปทันทีเนื่องจากถูกแทนที่ด้วยความ ประหลาดใจ..เขาเสียเองที่ประหลาดใจยิ่งกว่ากับท่าทีแบบนั้น...
“เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่าครับ?” ร่างสูงถามอย่างไม่แน่ใจทำหญิงสาวหัวเราะออกมาเสียงดัง
“ถ้า ไม่ติดว่าเราเคยเจอกันมาก่อนจริงๆ นี่คงเป็นมุกจีบหญิงที่แย่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินมาเลยล่ะค่ะ เมื่อคืนก่อนที่ลา ซิต้าไง พ่อความจำสั้น”
เบลค นิ่งไปครู่ก่อนจะร้องอ๋อออกมาดังๆแล้วยิ้มให้กับผู้หญิงผมบลอนด์ตรงหน้า เธอในชุดเสื้อเชิตกางเกงยีนส์ดูทะมัดทะแมงต่างกับคืนก่อนที่อยู่ในเดรสสั้น เปรี้ยวจี๊ดน่าจะเป็นเหตุผลที่เขาจำเธอไม่ได้ ในแสงตะวันนั้นหล่อนสวยสะดุดตาทีเดียว ไม่น่าจะถูกลืมได้แค่ชั่วข้ามคืน คงต้องโทษใครบางคนที่ดึงดูดความสนใจเขาไปเสียจนคนตรงหน้าไม่เป็นที่จดจำเท่า ที่ควร
“ฉันเจนค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
“นี่เบลค เพื่อนเจ้าบ่าวไงล่ะ”
ไม่ทันจะได้ยื่นมือไปจับกันอีกฝ่าย มือหนาๆก็ตบลงมาที่บ่าหนักๆ ก่อนที่พ่อเจ้าบ่าวตัวดีจะยื่นคอมากระซิบใกล้ๆหู
“คนนี้ห้ามจีบ ลูกพี่ลูกน้องนิโคล เขาหวง ที่สำคัญมีแฟนแล้ว”
เบลคชักสีหน้าหน่าย ก่อนจะแกล้ง’กระซิบ’ดังๆให้อีกคนได้ยิน
“ไม่ได้จีบเว่ย แค่เคยเจอกันมาก่อน แล้วก็รู้ด้วยว่าเขามีแฟน”
ที่เป็นเพื่อนร่วมวงของใครบางคน...
“เหอะ อาจจะเป็นอดีตในไม่ช้า ถ้าเพื่อนแฟนจะงี่เง่าได้ขนาดนี้” หญิงสาวว่า ร่องรอยความไม่พอใจเริ่มกลับมาอีกครั้ง
“เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ”
“บิลลี่.. เฮ้อ ฉันขอโทษนะ นี่มันเลวร้ายไปนิดแต่ฉันพยายามแล้ว..” หล่อนทอดถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะกล่าวต่อ
“เจมส์ บอกว่า วันแต่งงานน่ะ นายอาจจะต้องหาวงดนตรีวงใหม่แล้วแหละ..พ่อเจ้านักร้องนำนั่นอะไรขึ้นมาอีกก็ไม่รู้ ติดต่อไม่ได้มาสองสามวันแล้ว”
TBC
TALK
ช่วงนี้เขียนไม่รู้เรื่องตัวเองเท่าไหร่ค่ะ งงๆ ที่บ้านน้ำจะท่วมหนึ่ง อากาศร้อนโคตรรรรรรรรรรรรรรรรรหนึ่ง ปจด.มาไม่ปกติหนึ่ง ๕๕๕
โอ้ล่ะหนอชีวิต..
แล้วก็อยากแจงนิดหนึ่ง..สองคนนี้ไม่ได้ไวไฟอะไรผิดปกตินะคะ ฝรั่งได้คุยกันนิดนึงถูกใจเค้าก้อหอบหิ้วกันไป ยิ่งถูกใจมากๆก็ไปลงที่เตียงแบบคู่นี้ (ฮา) (พูดเหมือนมีประสบการณ์ตรง..ป่าวนะแค่เห็นมาเยอะ ๕๕๕)
ขอบคุณทุกวิว คอมเม้นและแฟนนะคะ เห็นทีไรกำลังใจมา:) เย่ๆ
ความคิดเห็น