คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 - ภารกิจเที่ยวเกาะ(2)
เกาะๆเดิมแต่มีอะไรไม่เหมือนเดิมนับตั้งแต่การประกาศเริ่มภารกิจถึงแม้สายตาจะมองเห็นทุกส่วนเช่นเดิมแต่ความรู้สึกกลับไม่เป็นเช่นนั้น แน่นอนไม่ใช่ครอสคนเดียวที่รู้จักได้เหมือนว่าจินเองก็สัมผัสถึงความรู้สึกลึกลับนี่เช่นกัน
ความเงียบโรยตัวเข้ามาต่างคนก็ต่างไม่รู้จะทำเช่นไร จะเริ่มตรงไหน ครอสก็ไม่กล้าที่จะเป็นคนทำลายความเงียบขึ้นก่อนเขาจึงรอให้ผู้ใช้พิษสาวหมดความอดทนจนเธอต้องพูดออกมาก่อน
“นี่” ดูเหมือนครอสจะคิดถูกเพราะจินที่เงียบมาได้สักพักเอ่ยปากขึ้นแล้ว
“ว่าไง”
“ยังไงซะตอนนี้เราก็ถือว่าเป็นทีมเดียวกันส่วนเรื่องทะเลาะกันต้องเอาไว้ก่อน ตอนนี้ฉันคิดว่าเราต้องผ่านภารกิจนี้ไปให้ได้ไม่เช่นนั้นเสียเวลาติดอยู่ในนี้คงแย่พิลึก” คำพูดของจินทำให้ครอสพยักหน้าเห็นด้วย ตัวครอสเองก็ไม่มีเวลามากนักถึงแม้จะพอมีเงินเก็บอยู่แต่การหาเงินเพิ่มเพื่อเดือนถัดไปก็จำเป็นเช่นกันดังนั้นเขาไม่มีเวลาให้ความสนุกมากนัก
“ฉันว่าเรื่องแบบนี้มันต้องมีแผน” ครอสเสนอขึ้นมา
“แผน??? แผนหาธงเหรอ” เธอทวนคำ
“แผนโดยรวมหน่ะ...ถ้าเราหาแบบมั่วๆไม่รู้ปีนี้จะเจอรึเปล่ามันอาจจะฝังอยู่ใต้ดิน ลอยอยู่บนฟ้าหรือไม่ก็อยู่ใต้น้ำเป็นไปได้ทุกอย่างเอาเป็นว่าจากประสบการณ์ของฉันภารกิจตามหาของจะต้องมีคำใบ้ในตัวมันเอง...เป็นไปได้ไหมว่าคำใบ้ของธงสามผืนนั่นคือสีของมัน”
ดั่งไฟที่จุดประกายท่ามกลางความมืดมิด คำพูดของครอสชี้ทางสว่างให้กับจินเธอเองก็ไม่เคยคิดอะไรลึกซึ้งแบบนี้มาก่อน สำหรับจินที่พบครอสครั้งแรกเขาดูเหมือนพวกมือใหม่ไม่คิดหน้าคิดหลังหรือว่าง่ายๆคือโง่ที่มาหาเรื่องเธอนั่นแหละแต่ตอนนี้คงต้องมองเขาใหม่ละมั้ง
“ไอเดียนายใช้ได้นี่อืม...สีแดงนี่คิดไม่ออกเลยแล้วส่วนสีเขียวก็ต้องเป็น...ป่าไม้เหรอ สุดท้าย...น้ำเงินอย่าบอกนะว่า ทะเล”
“เราด่วนสรุปไม่ได้หรอก ไอเกมบ้านี่มันประหลาดพิลึกกึกกือกว่าทุกเกมที่ฉันเล่นมามันคงจะมีความหมายอะไรแฝงไว้บ้างแหละ” ครอสอธิบายตามความคิดของเขา
“แล้วแบบนี้เราจะเริ่มที่ไหนกันดีละ เฮ้อ...ฉันละเบื่อที่นี่แล้วนะ” จินทรุดตัวลงนั่งกับพื้นทรายอย่างเซ็งๆ
“ถ้าสีน้ำเงินหมายถึงทะเลละก็คงควานหากันยากน่าดูเชียว แต่ฉันอยากจะลองอะไรหน่อยถอยห่างจากตรงนั้นหน่อยสิ” จินยันตัวลุกขึ้นแล้วถอยให้ไกลจากทะเลมากขึ้นในหัวก็สงสัยว่าครอสคิดจะทำอะไรกัน
ครอสเก็บกรวดทรายมารวมกันไว้ในมือแล้วเขวี้ยงออกไปสุดแรงเกิดโชคดีที่ลมพัดสู่ทะเลช่วยให้กรวดทรายพวกนั้นลอยไปไกลแล้วตกกระทบผิวน้ำและนั่นทำให้สิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้น!!!
“นะ...นั่นมันอะไร” จินชี้นิ้วไปยังตัวประหลาดขนาดใหญ่ที่พุ่งตัวออกจากพื้นน้ำขึ้นมา
“ปลาไง”
“ปลาบ้านนายสิตัวขนาดนั้นแล้วดูรูปร่างมันสิ จะอ้วก!” อย่างที่จินบอกก็ไม่ผิดปลายักษ์สีเขียวทั้งตัวแค่ปากมันก็ใหญ่ครึ่งตัวแล้ว ฟันนับพันซี่แหลมลมราวกับดาบดีที่พร้อมจะเฉือนทุกสิ่งทุกอย่างให้ละเอียดยิบกลายเป็นผงชูรส
“ทีนี้ก็ตัดทะเลออกได้เลย” ครอสสรุปหลังเจ้าปลายักษ์หายไปแล้ว
“นายต้องบอกว่ามันจะเป็นทางเลือกสุดท้ายที่จะหามากกว่า” จินบอกขณะทำท่าสยดสยอง
“เอาเป็นว่าเราจะเริ่มจากสีเขียวดีไหม”
“ได้เลย ฉันเบื่อจะนั่งเฉยๆแล้วแต่จะให้เจอตัวประหลาดแบบเมื่อกี้ก็ไม่ไหว” จินเบ้หน้า
“ตามทางอาจจะมีอะไรโผล่มาไม่รู้เพราะช้างแมนบอกว่าสัตว์อสูรทุกตัวจะโจมตีเราก่อน และเจ้ากำไรนี่เป็นตัวแปรที่สำคัญมากทีเดียว” คำอธิบายของครอสทำให้จินยังนึกภาพตามไม่ออกใบหน้าของเธอยังคงมีแต่เครื่องหมายคำถาม
“กำไรนี่จะทำให้เราเกิดข้างๆกันใช่ไหมแต่เวลาเกิดใหม่คือ 1 นาที ถ้ามีใครคนหนึ่งตายอีกคนต้องอยู่ให้ได้ถึง 1 นาทีถ้าเกิดเราตายพร้อมมันระบบจะสุ่มที่เกิดเธอนึกว่าภาพเราไปเกิดในทะเลแล้วคุยกับเจ้าปลานั่นดูสิหรือไม่ก็เราเจอธงอยู่ตรงหน้าแล้วเกิดมีตัวอะไรกินเราเข้าไปพร้อมกัน สรุปก็ประมาณนี้”
“ตอนนายตายไม่ต้องห่วงฉันอยู่ได้แน่นอนแค่ 1 นาทีเอง” เหมือนว่าเธอหลอกด่าครอสรึเปล่าแต่ตอนนี้ครอสไม่ใส่ใจแล้วเขาต้องรีบทำภารกิจบ้านี่ให้ไวที่สุด
-ถ้ารู้ว่า 50000 มันได้ยากขนาดนี้ไปขายมาม่าดีกว่าวะ-
“ว่าแต่เมื่อไหร่นายจะใส่เสื้อผ้า”
“บอกแล้วไงฉันพึ่งเข้าเกมมือใหม่ เข้าใจไหม” ครอสสวน
“นายลองดูที่ช่องเก็บของรึยังละ ตอนฉันเข้ามาก็มีเสื้อผ้าผู้เริ่มต้นกับรองเท้าให้นะ” สิ้นเสียงครอสเรียกหน้าต่างช่องเก็บของมาดูทันทีพบว่ามันมีมากกว่าที่เธอบอก
ชุดสำหรับผู้เริ่มต้น
รองเท้าแตะ
ยาฟื้นพลังระดับ F
กล่องสุ่มไอเทมทั่วจักรวาล 1 กล่อง
ครอสไม่รอช้ารีบใส่เสื้อผ้าที่ได้รับมาทันทีมันเป็นเสื้อโปโลสีขาวกางเกงขาสามส่วนสีน้ำเงินบวกกับรองเท้าแตะลายการ์ตูนปัญญาอ่อน
“กล่องสุ่มไอเทมทั่วจักรวาล” ครอสบอกขณะที่ทั้งสองเดินเข้าเขตป่าด้วยความระมัดระวังเต็มที่ จินกับครอสเหมือนโจรลักลอบตัดไม้ไปซะแล้ว
“ตามชื่อนั่นแหละ สุ่มไอเทมทุกสิ้นแม้แต่ยาฟื้นพลังระดับ F 1 ขวดก็มีคนเคยได้มา ของฉันโชคดีได้คัมภีร์วิชาพิษก็เลยฝึกด้านนี้เอาเสียเลย” จินอธิบายขณะมองซ้ายมองขวา
“ลองมั่งดีกว่า”
ต้องการเปิดกล่องสุ่มไอเทมทั่วจักรวาลรึไม่
ครอสสัมผัสปุ่มยืนยันพร้อมกับลุ้นตัวโก่งว่าเขาจะได้อะไรออกมา
เนื่องจากเป็นการเปิดกล่องสุ่มในพื้นที่พิเศษจะทำให้ไม่มีโอกาสรับไอเทมสวมใส่ อาวุธ ยาฟื้นพลังทุกระดับแต่จะได้รับไอเทมพิเศษที่มีเฉพาะในพื้นที่แทนค่ะ ต้องการยืนยันหรือไม่?
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหัวและให้ครอสยืนยันอีกที เขาไม่หวังอะไรกับการเสี่ยงโชคอยู่แล้วดีซะอีกจะไม่ได้ต้องได้ยาฟื้นพลัง 1 ขวด
ผู้เล่นครอสได้รับ แผนที่สไลม์ ค่ะ
“ว่าไง...ได้อะไรละนาย” จินหันมาถามเมื่อเห็นครอสนิ่งไปแต่เธอยังคงมองซ้ายมองขวาตรวจตราเช่นเดิม...กลัวว่าจะมีตัวประหลาดน่าเกลียดน่ากลัวโผล่มางาบเข้าให้อีก
“แผนที่สไลม์ เคยได้ยินรึเปล่า” เป็นคำถามที่ทำให้จินส่ายหน้าไปมา
“นายก็ลองๆอ่านรายละเอียดดูสิ”
แผนที่สไลม์
ไอเทมโบราณที่สามารถเปลี่ยนรูปแบบให้กลายเป็นแผนที่ที่ผู้ใช้อาศัยอยู่
“เหมือนกับว่าเจ้าแผนที่นี่จะกลายเป็นแผนที่ของเกาะนี้ได้ด้วย”
“ว้าว ก็ดีเลยแหะเหมาะกับภารกิจนี้พอดี”
ครอสและจินตกลงกันจะสังเกตุการณ์ดูการปีนต้นไม้ขึ้นที่สูงง่ายต่อการมองเห็นพื้นที่รอบๆและทั้งสองลงความเห็นว่าน่าจะปลอดภัยกว่าอยู่บนพื้นดินเป็นไหนๆ มือหนาของครอสหยิบแผนที่สไลม์ออกมาลักษณะของมันเหมือนเยลลี่สี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดเล็กและพวกเขาก็พบปัญหาเกี่ยวกับแผนที่นี้
“อ่าว ไม่เห็นกลายเป็นแผนที่เลย” จินบอก
“สงสัยต้องมีคำสั่ง”
“ไม่มีบอกในวิธีใช้รึไง”
“ไม่เลย”
“โอมจงเปิด”
“จงกลายเป็นแผนที่เกาะผีสิง”
นิ่งแผนที่สไลม์ไม่ขยับแม้แต่น้อยยิ่งทำให้ความอดทนของทั้งสองคนหมดลง
“ไอแผนที่งี่เง่าเปิดสิยะ”
“นะโมนะโมเปิดเถิด”
“จงเปลี่ยนร่าง”
“เยลลี่เอย จงขยายใหญ่”
ผลลัพธ์ก็ยังคงเหมือนเดิมจนจินหมดความอดทนแล้ว
“ฉันจะฉีกมันทิ้งเดี๋ยวนี้แหละ” ไม่ว่าเปล่าเธอคว้าหมับที่แผนที่สไลม์ทำท่าจะดึงมันออกจากกันแต่ไม่สำเร็จเพราะแผนที่มันเป็นเยลลี่นี่นา
“เห้ย นั่นของฉันนะ” สิ้นคำพูดครอสก็เกิดสงครามแย่งแผนที่กันคนหนึ่งจ้องจะทำลายอีกคนก็หวงของสุดท้ายสงครามเล็กๆนี่จบลงด้วยแผนที่สไลม์ลอยไปหล่นอยู่ที่พื้นเบื้องล่างและแล้วมันก็เกิดการเปลี่ยนแปลง...จากเยลลี่สี่เหลี่ยมก็หลายเป็นกระดาษกว้างแบบแผนที่
“อ่าวไอแผนที่เวร นึกจะเปลี่ยนเป็นแผนที่ของเกาะก็เปลี่ยนง่ายๆแบบนี้เลยเรอะ”
ครอสกระโดดลงไปเก็บแผนที่ทันทีที่มือหยิบมันได้แล้วลูกธนูนับสิบก็พุ่งเข้าหาตัวเขาแบบที่ไม่รู้ตัวมีเพียงจินที่ยังอยู่บนต้นไม้เท่านั้นที่เห็น
“นาย ระวัง!!!”
ความคิดเห็น