(B2ST)ไล่ล่าจับหัวใจ 6นายแบดบอย

ลำดับตอนที่ #5 : heart calculate คำนวณรัก จับจังหวะหัวใจยัยตัวดี#4(100%)

อยากจะกรี๊ดให้โลกรู้ คนอย่างโจววีนัส ใส่กระโปรง ไม่ใช่กระโปรงนักเรียนด้วย� แถมยังเป็นชุดแส็ก ไม่พอ สั้นอีกต่างหาก-////-*� เป็นวันนรกสุดขั้วในชีวิต ไหนจะต้องนั่งฉีกยิ้ม เล่าเรื่องแหลสด ในสตูโอไปเรื่อยเปื่อย ไหนจะส้นสูงที่ต้องใส่เดินไปนั่นไปนู่น� หลังจากนั่งให้เหน็บกินเล่นไป2ชม.ก็ได้กลับบ้าน ไม่สิ ต้องเรียกว่า กลับคอนโดสิน่ะ ความจริง อีกีกวังชวนฉันกินนู่น กินนี่� แต่ความเหนื่อยเข้าครอบงำ ฉันจึง รีบกลับคอนโด และ...นอนโดยยังไม่ได้อาบน้ำ= =^

"อื้อ~" ฉันตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตอนนี้เวลา 7โมงเช้า� วันนี้ไม่มีนัดอะไรนี่นา� ฉันอาบน้ำแต่งตัว สวมเสื้อยืดสบายๆ ก่อนที่จะลงไปข้างล่าง� สิ่งที่พบคือ วัตถุปรมาณูสีดำก้อนเบ้อเร้ออยู่ในกระของ เจ้านายผู้ว่าจ้างฉันมา= =*
"อรุณสวัสดิ์^ ^" หมอนั่นหันมาฉีกยิ้มใส่ฉัน
"นี่นายจะทำระเบิดปรมาณูอะไรมิทราบ!!"
"เบคอนตั้งหากเล่า ฉันอุส่าไปซื้อแต่เช้า เอามาทำข้าวเช้าให้กินไง^ ^"� ข้าวเช้า!?!?
"นี่นายกะจะเอาให้ฉันเป็นมะเร็งตายรึยังไงห๊ะ� มีแต่อะไร คาร์บอน ไหม้ๆ� ดูน้ำมันซิ นี่นายจะเอามาทอดเบคอน รึจะเอามาอาบเนี่ย"� ขอตายดีกว่า นี่ฉันจะต้องกินข้าวเช้าแบบนี่หรอ
"ฉันกลัวมันติดกระทะหน่ะ^ ^" "
"เอามานี่เลย ถอยไป" ฉันผลักหมอนั่นออกไปเบาๆ แล้วแย่งตะหลิวมาจากมือของอีกีกวัง
ต้องดับเตาก่อน ฉันดับเตา แล้วโยนไอ้ก้อนมะเร็งนั่นทิ้งถังขยะ
"หยิบเบคอนมา "� หมอนั่นก็หยิบเบคอนมาให้อย่างว่าง่าย นี่ฉันมาเป็นผู้จัดการส่วนตัว หรือ คนเลี้ยงเด็กว่ะเนี่ย
"นี่ ไม่ใช้น้ำมันหรอ"
"กระทะแบบนี้มีเทฟล่อน ไม่ต้องใช้น้ำมันก็ได้� แค่เอาเบคอนลงไป แล้วใช้ไฟให้เบา� กลับไปกลับมา แค่เนี้ย ก็สุขแล้ว"� ทำไม่เป็นแล้วยังเสนอหน้าอีกน่ะ
"ทำกับข้าวเก่งจังน่ะ�( ' .') "
"ก็..ต้องทำกินเองบ่อยๆ แล้วทำไม"
"ถ้าได้มาเป็นเจ้าสาวก็ดีสิเนาะ ^ 0 ^"
"ก็...-///-"� ยอมว่าได้คำชมจากนายทีไร จะดีใจก็ไม่ใช่ จะเสียใจก็ไม่เชิง� แล้วทำไมต้องอายด้วยเนี่ย (>< )( ><)

10นาทีต่อมาบนโต๊ะอาหาร
สุดท้าย ไอ้คนที่บอกว่าจะทำอาหารเช้าให้ฉันกินกลับกลายเป็น มานั่งรอฉันทำข้าวเชาให้กินซะงั้น� ขนมปัง ไข่ดาว เบคอน แฮม ไส้กรอก�แล้วก็สลัด ล้วนเป็นฝีมือฉันทั้งสิ้น อุว่ะฮ่าๆๆๆๆๆ
"อร่อยดีน่ะ^ ^"
"ขอบคุณแล้วกัน" ดูเหมือนวันนี้อีกีกวังจะไม่มีอะไรเป็นพิเศษ

หมอนั่นกวาดไส้กรอกรมควันไป3ชิ้น และยังอุส่าเหลือ ไส้กรอกอีกชิ้นไว้ให้ฉัน- -*
"วันนี้ไม่มีคิวอะไรหรอ"� เพื่อป้องกันไม่ให้อีกีกวัง แย่งอาหารไปมากกว่านี้ ต้องหาเรื่องให้เค้าคุย
"ไม่มีอะไร ว่างทั้งวัน เพระอีกแค่2วันก็ มีทัวร์แล้ว วันนี้ พรุ่งนี้ และก็มะรืน ก็แค่เตรียมตัวสำหรับทัวร์แค่นั้น)-3-(" หมอนั่นพูดไปด้วยเคี้ยวเบคอนไปด้วย� กลืนก่อนก็ไม่มีใครว่าน่ะ- -"
"ปากเลอะ ซอสแน่ะ" ฉันบอก แล้วเอาซ้อมชี้ไปที่มุมปากที่เลอะ
"เช็ดให้หน่อยดิ^ ^"
"- -* ฉันไม่ได้มาเป็นพี่เลี้ยงเด็กน่ะ"
"แต่ผู้จัดการส่วนตัวก็ต้องดูแลไม่ใช่หรอ"�
สุดท้ายฉันก็ต้องเดินอ้อมโต๊ะไปเช็ดปากให้คุณชายจนได้- -

หลังจากเช็ดปากคุณอีกีกวังเสร็จ เบคอนที่เหลือสลัดทั้งหมดก็ถูกคุณอีกีกวังกวาดลงท้องไปได้ด้วยความเร็วแสง
สงสัยจริงๆว่า รูปร่างส่มส่วนแบบเขา ทำไมถึงกินได้เยอะขนาดนี้
"วันนี้ วีนัสก็ว่างใช่ม่ะ"� หมอนั่นหันมาถามฉันเมื่อฉันเอาจานใบสุดท้ายที่ล้างเสร็จแล้วเอาขึ้นเก็บ
"ก็ว่างอยู่ แต่ฉันกะว่าจะไปหาร้านหนังสือแล้วนั่งอ่านหนังสือนิดหน่อย"
"งั้นวันนี้ ไปเดตกันน่ะ^ ^"� ตะกี้นายพูโว่อะไรน๊า0////0
"เห.....เดต???-///-"
"แบบว่า เดตกันเล่นๆ ไม่ได้อะไรมากมาย แค่ไปเที่ยว ไปซื้อของ แล้วก็กินข้าว ถ้าเธอไม่ชอบ ก็ถือว่า ข้าวกลางวันกับข้าวเย็นวันนี้ฉันเลี้ยงแล้วกัน^ ^"
"ก็ ลองดู"� นี่ฉันตอบรับอะไรลงป๊ายยย� อีกีกวังนักร้องดังวงบีสท์ ขอฉันเดต�� แม้ว่าฉันจะไม่ได้บ้าอะไรมากมายไปกับคนอื่นๆ แต่การไปเดตกับคนดังแบบนี้ จะเรียกว่าโชคดีหรือร้ายดีล่ะ
"งั้นไปเปลี่ยนชุด แล้วออกข้างนอกกัน"
"อะ...อืม"

kikwang part#

ขอบอกเลยว่า ตอนเห็นยัยนี่ ทำกับข้าว รู้สึกเหมือน แม่บ้านยังไงไม่รู้� แทบจะตบกะโหลกตัวเองตอนขอวีนัสเดต� เพราะแกคนเดียว� ดงอุน�
ย้อนกลับไปตอนก่อนจะกลับคอนโด
'เฮ้ย ถ้าชอบเค้าก็บอกไปเด๊'
'บอกอะไร...บอกอะไรของแก'
'ถ้าทำอะไรไม่ถูก ก็ลองขอเดตดูสิ รอดูปฏิกริยาระหว่างเดต เดี๋ยวก็กล้าบอกเองล่ะ'

เพราะคำแนะนำของไอ้บ้านั่น ผมถึงได้พูดออกไปแบบนั้น ถ้าผมทำอะไรไม่ถูก หรือไม่พอใจขึ้นมาล่ะ ไม่โดนมาเฟียขย้ำตายหรอกเรอะ� ไหนๆก็พูดไปแล้ว เจ้าตัวก็เหมือนจะไม่ได้อะไรมากมาย ลุยสักตั้งแล้วกัน><
วีนัสมาด้วยไสตน์เดิม กางเกงยีนส์ กับเสื้อยืด ถึงจะไม่ได้สวยอะไรมากมาย แต่เห็นแล้วทำให้ผมรู้สึกสบายตา ส่วนเหตุผลหน่ะหรอ� ไม่รู้เหมือนแฮะ

ผมพายัยนั่นขึ้นรถ กำลังคิดว่า จะพาไปไหนดีว่ะT^T
"ช่วยพาไปร้านหนังสือที ฉันอยากหาอะไรอ่าน"
"ไปเดตที่ร้านหนังสือหรอ0.0"
"- -+"
"ครับผม จะไปร้านไหนล่ะ><"
"ร้านไหนก็ได้"� สุดท้ายเราก็มาทีร้านหนังสือ ABC�BooKS ยัยนั่นไปหมกตัวอยู่ ณ มุมหนังสือ วิทยาศาสตร์ และการคำนวณ ส่วนผมก็ตเร็ดเตร็ดเตร่ ไปเรื่อย� มารู้ตัวอีกทีก็เที่ยงกว่าแล้ว- -
กลับไปหาวีนัส ก็พบว่า เธอยังนั่งอยู่ณ มุมเดิม ที่เดิม ยังกะเฟอร์นิเจอร์
"นี่ ไปกินข้าวกัน"� สวยตาสีนิลเหลือบขึ้นมามองผมแวบหนึ่ง ก่อนที่ยัยนั่นจะลุกขึ้น
"ขอไปจ่ายเงินแปปนึง"� ผมเดินตามไปแล้วแย่งหนังสือเล่มปึ้กมาจากมือยัยนั่น
"เดี๋ยวจ่ายให้"� ผมหยิบบัตรเคดิตร ส่งให้พนักงาน ราว2นาทีต่อมา เราก็มาสถิตย์ ณ ร้านสุกี้ ผมสั่งเต้าหู้ กุ้ง ปลาหมึก ลูกชิ้น อะไรอะไรต่อมิอะไรมากมาย ส่วนวีนัสไม่ได้สั่งอะไรมาก สั่งแค่ วุ้นเส้น กับเนื้อหมู 2-3จาน และ น้ำเปล่า
" นี่ อีกีกวัง วันนี้คิดอย่าไง ถึงได้ชวนฉันออกมา เอ่อ..ดะ...เดต" ดูเหมือน วีนัสจะค่อนค่างกระดากเมื่อพูดคำว่า
'เดต'
"แค่ ไม่มีอะไรทำหน่ะ เลยชวนออกมาสูดอากาศเล่น"
"หรอ"
"นี่ วีนัส "
"เรียกฉันว่า โจว"� ถือตัวจังเลย - ^ -
"ไม่เอาล่ะ สนิทกันไว้ดีกว่า แล้วก็ เรียกชื่อฉันซิ^ ^"
"อีกีกวัง"
"เอาใหม่ วีนัส"
"อีกีกวัง"
"ไม่เอา� เรียกแค่ กวัง เฉยๆก็พอ ก็เราสนิทกันแล้วนี่ วีนัส"
"= =^" ทำไมถึงได้ทำหน้าแบบน้านนนนนนนน
"ทำไมอ้ะ"
"โอเคๆๆๆ กวัง กวัง กวัง พอใจรึยัง ทีนี้เอาหน้านายออกไปห่างทีซิ-0-* " ยัยนั่นโวยทันทีที่ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ เป็นผู้หญิงที่ประหลาดดีแท้� แต่เพระเธอเป็นแบบนี้ ผมถึงได้ รู้สึกดีๆกับเธอล่ะมั้ง�
เรากลับบ้านประมาณ 2 ทุ่ม� สภาพเหมือนวันแรกไม่มีเปลี่ยน� วีนัสหลับคารถตามเคย
"งืม~ซางงกู้กกก"
ซังกุก??? ใครกันซังกุก วีนัสเริ่มละเมอตามเคย คราวนี้เธอละเมอชื่อใครคนนึงออกมา ซังกุกมันเป็นครายยย ห๊า!!!!- -*
"ถ้าวันหนึ่งมีคนชวนเดต จะทำอย่างไง "� วีนัส พูดงึมงำๆ เกี่ยวกับเรื่องเดตวันนี้� แต่ที่ผมคาใจ ก็คือ 'ซังกุก' ที่เธอพูดถึง ใครกันน่ะ� ไม่ๆๆๆ เธอเป็นลูกสาวมาเฟียเชียวน่ะ ถ้าเข้าไปยุ่มย่าม ดีไม่ดี หัวผมอาจ หลุดออกจากบ่าได้T^T� สุดท้ายผมก็หอบเอายัยนี่ไปนอนที่ห้องตาม ถอดเสื้อนอกออกให้ เสื้อแค่ เสื้อแขนกุดข้างใน�
"Good night my beutiful star " ผมพูดกับเธอเบาๆ� แต่สุดท้าย ไอ้'ซังกุก' นั่น ยังวนเวียนอยู่ในหัวผมจนถึงเช้า(- -^)
"ให้ตายสิ"

----------------------------------------------------------
ขอโทษที่ไม่ได้อัพซะหลายวัน จนเลยไปไม่รู้เท่าไหร่