ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รวมเรื่องรักจากฟ้าไกล

    ลำดับตอนที่ #5 : รอ

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ย. 53


              เคยไหมที่บอกกับตัวเองว่า                 วันเวลาที่เหลือขอเก็บไว้

    ขอรักใครคนหนึ่งตลอดไป                           ว่าหัวใจมอบให้ตลอดกาล

    มั่นคงกับคนนี้ตลอดไป                               เก็บดวงใจนี้ไว้นานเท่านาน

    ไม่ว่าวันนี้พรุ่งนี้หรือเมื่อวาน                         ถึงซมซานเท่าใดยังมั่นคง

              ในวันหนึ่งเมื่อพบรักที่ผิดหวัง              ประดุจดังมวลความทุกข์มุ่งมาลง

    กระทบกระเทือนหัวใจที่ลุ่มหลง                     สมประสงค์ดวงใจไม่ได้เลย

    เกิดความช้ำความเศร้าความเจ็บปวด                อย่างยิ่งยวดเยิ่นเย้อจะเปิดเผย

    ลืมร้ายจนลืมความเลวร้ายที่เคย                     ความช้ำเอยเมื่อใดจึงพ้นผ่าน

              แล้วใจเรากลับเปลี่ยนแปลงไม่ได้         มันไม่ง่ายที่จะลืมเรื่องเมื่อวาน

    ความหวังที่จะครองรักกันเนิ่นนาน                   เกินประมาณความเจ็บช้ำหัวใจ

    มองมองใครคนไหนไม่เหมือนเคย                  ไม่ใช่เลยคนคนที่จะมาใหม่

    ไม่สามารถลบภาพเธอนั้นออกไป                   แล้วเมื่อไหร่ที่หัวใจจะลืมเธอ

              มองเธอเธอก็สบายดีอยู่                     เธอก็รู้อยู่ทุกครั้งที่เจอ

    ว่าเราเองยังคิดเช่นเดิมเสมอ                        ยังละเมอถึงเธอทุกคืนวัน

    เธอเองก็ไม่อยากให้เราเจ็บปวด                     ต้องมาชวดเสียเวลาไปกับฝัน

    แต่เธอจะทำยังไงได้กัน                              เมื่อเธอนั้นคิดไม่เหมือนเรานี่นา

              เราเองก็ทำใจยอมรับได้                    ว่าง่ายง่ายยังรอเธออยู่เรื่อยมา

    ไม่ได้คิดว่าเสียดายเวลา                              แค่เพียงว่าเธอมีสุขก็สุขใจ

    ดูเหมือนทางแห่งรักคงไม่สำเร็จ                    คงไม่เสร็จสุขสมเช่นใครใคร

    เรานั้นมีเพียงเธออยู่ข้างใน                          แต่เมื่อไรที่เธอจะมีเรา

              เรายังรอรอรอรอเธออยู่                      ยังไม่รู้เมื่อไรใจบรรเทา

    ไม่ได้รักราบเรียบเพียงเบาเบา                       ยังจับเจ่ากับคนเดิมที่ไม่มา

    ยังรอเธอแม้ไม่มีความหวัง                           ยังรอฟังเสียงเธอเผื่อเรียกหา

    รักของฉันไม่แพ้กาลเวลา                            มันไม่น่าต้องเสียใจถึงเพียงนี้

              ในบางวันก็อาจมีน้ำตา                       ไม่มีค่าต่ำต้อยดูไม่ดี

    เราไม่น่าที่จะเป็นเช่นนี้                               มันไม่มีทางเยียวยาหรือไงกัน

    อยากจะลืมก็กลับลืมไม่ลง                           ยังคงหลงวนเวียนอยู่แค่นั้น

    บางครั้งก็หวังสักคนมาช่วยกัน                       ช่วยดึงฉันออกจากห้วงแห่งการรอ

              ทางที่จะหลุดพ้นจากสิ่งสิ่งนี้               มันไม่มีอะไรมากที่จะขอ

    สบายสบายอยู่เฉยเฉยก็เป็นพอ                     แค่เพียงต่อสู้กับตัวเองเท่านั้น

    การอดทนรอเวลาช่างหนาวเหน็บ                    มันต้องเจ็บถึงเท่าไรเท่ากัน

    ยังคงหวังให้หลุดพ้นในสักวัน                       เพียงแค่นั้นมันก็ยากกว่าสิ่งใด

              ขอให้คนผู้เจ็บปวดอดทนรอ                อย่าเพิ่งท้อเพิ่งหมดกำลังใจ

    ไม่ต้องรีบพยายามลืมใครใคร                       เพราะเพียงไม่นานจะดีเอง

    ขอให้ความสุขบังเกิดแก่ทุกท่าน                    สุขสำราญเฮฮาพาครื้นเครง

    รักคนอื่นแล้วอย่าลืมรักตัวเอง                       ขอให้เกรงใจตนเองนิดนึงบ้าง

     

     

     

     

     

              เคยไหมที่บอกกับตัวเองว่า เวลาที่เหลือจะขอรักใครคนนึงตลอดไป

    แล้วมันไม่เป็นไปดังที่หวัง เค้าไม่ได้รักเราตอบ

              เมื่อพบกับความรักที่ผิดหวัง มันได้สร้างให้เราได้ปวดใจ เจ็บปวดรวดร้าวทั้งจิตใจ

    เปรียบสิ่งใดไม่ได้เลย อันความทุกข์ที่เคยผ่านพ้นมา ไม่เคยทำให้เราได้เจ็บปวดถึงเพียงนี้

    ได้แต่หวังว่าวันหนึ่งความช้ำจะผ่านพ้นไป

              แต่ว่าความช้ำยังไม่พ้นไป เพราะหัวใจเราตัดสินใจว่าจะรอ จะขอรอเธอคนนี้ตลอดไป

    ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ไม่ว่าใครจะมาใหม่ จะผ่านมาและไปอย่างไร ก็ไม่สามารถลบภาพเธอออกไป แล้วเมื่อใดกันนะที่จะได้ลืมเธอ

              มองดูเธอเธอก็สบายดีอยู่ เธอเองก็รู้อยู่ว่าเราคิดยังไง เธอเองก็ปวดใจไม่แพ้กันที่ไม่สามารถรักเราได้ เธอเองก็เสียใจที่ทำให้เราต้องเป็นอย่างนี้ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้

    เราเองก็ทำใจยอมรับ ไม่ถือโทษโกรธเธอ ไม่ได้เสียดายเวลา แค่เพียงว่าเธอมีสุขก็สุขใจ

    เรานั้นยังคงมีเพียงเธอเรื่อยๆไป แล้วเมื่อไรนะที่เธอจะมีเรา

    ในบางวันที่เรามีน้ำตา อ่อนล้ากายใจสิ้นดี

    อยากลืมก็ลืมไม่ลง ยังคงวนเวียนอยู่ในวังวนแห่งการรอ

    ยังคงหวังให้มีใครสักคน ยื่นมือมาช่วยดึงออกไป

              ทางที่จะหลุดพ้นจากสิ่งนี้ คงมีแต่ต้องอดทน ทนต่อไป แม้จะเหน็บหนาวสักเพียงไหน

    ไม่ต้องพยายามลืม เพียงสักวันจะดีเอง  และขอให้ทุกคนมีกำลังใจ

    ผ่านพ้นจากสิ่งสิ่งนี้ ในสักวันคุณคงโชคดี ขอให้คุณมีรักที่ดีเรื่อยเรื่อย เนิ่นนานไป

     

    Alice D Nonny <3

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×