ลมหายใจที่หวนคืน

ลำดับตอนที่ #5 : รังสีรักษากับตัวฉัน5

5 กรกฎาคม 2553

สองสัปดาห์ผ่านไป ฉันเริ่มอยากทำตัวเป็นประโยชน์ นำแผ่นพับบทสวดมนต์ให้คุณพยาบาลแจกผู้ป่วยตามตึกต่าง ๆ และแสดงความจำนงขอเลี้ยงไอศกรีมผู้ป่วยทั้งโรงพยาบาล ฉันรู้สึกว่าผู้ป่วยฉายแสงค่อนข้างจะรู้สึกร้อน จากประสบการณ์คืนหนึ่งในหอผู้ป่วยสามัญ  ส่วนด้านสุขภาพของฉันก็ยังคงดีเหมือนเดิม น้ำหนักขึ้นสัปดาห์ละ หนึ่งกิโลกรัม แบบว่ากินตุนไว้ก่อนงัย บริหารแขนทุกท่าที่พยาบาลสอน แต่จำนวนครั้งมากกว่า และทำบ่อย ๆ สุขภาพโดยรวมของฉันดีมาก ๆ ปัญหาเริ่มเบื่อกับการนอนโรงพยาบาลเป็นเวลานาน เสาร์อาทิตย์ญาติจะมาเยี่ยม มาวันจันทร์ถึงศุกร์ไม่ได้เพราะไกลมากขอบอก คลองสิบ

ทุกวันพุธจะมีพยาบาลนำแอโรบิกเพื่อสุขภาพ ฉันก็ลงไปร่วมกับเขาด้วย มีผู้ป่วยและญาติไปร่วมเต้นกับเจ้าหน้าที่ ก็อบอุ่นดี เจ้าหน้าที่ที่นี่น่ารักมาก ๆ เป็นกันเองกับคนไข้ ดูแล ห่วงใย เอาใจใส่ดีมาก

ในกลุ่มคนไข้ที่ไม่สามารถไปกลับได้ทุกวันทางโรงพยาบาลก็มีที่พักให้โดยไม่คิดค่าใช้จ่ายในวันจันทร์ถึงวันศุกร์ ซึ่งเป็นการลดภาระค่าใช้จ่ายของผู้ป่วยดีมาก นับว่าเป็นโรงพยาบาลที่เข้าใจผู้ป่วยมะเร็งอย่างจริงจัง พร้อมที่จะเป็นที่พักพิงให้กับผู้ป่วยทั้งร่างกาย จิตใจ