ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic KHR]รักหมดใจนายผมขาว [10051,1827]

    ลำดับตอนที่ #5 : Take 5

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 556
      2
      22 มี.ค. 53

    ขอโทษนะคะ ที่ไม่ได้มาอัพซะนานเลย เนื่องจากพี่มาที่บ้านเลยไม่ได้อัพน่ะคะ



    ณ ที่บ้านทรงญี่ปุ่น

    ณ บ้านที่มีคนอยู่แค่ 2 คน

    ณ เวลา 17 นาฬิกา 59 นาที 59 วินาที

    ณ อะไรก็ช่างเถอะ 

    "งืมๆ ที่ไหนเนี่ย"ร่างเล็กผมสีน้ำตาลฟูฟองเหยียดแขนบิดขี้เกียจ แล้วค่อยๆลืมตามองสภาพโดยรอบ

    "เฮ้ย บ้านใครหว่า จำได้ว่า เราออกไปเดินเล่น แล้วเจอกับคุณฮิบาริ แล้วเราก็กลัวจนสลบไป แล้วที่นี่ที่ไหนเนี่ย"ร่างเล็กมองซ้ายที ขวาที ก็ไม่พบเจอใคร

    "ตื่นแล้วหรอ เจ้าสัตว์กินพืชอ่อนแอ"ร่างสูงที่เดินออกมาพร้อมกับถ้วนกาแฟร้อนๆในมือ

    "เอ่อ คะ คุณฮิบาริครับ"ร่างเล็กพยายามกัดฟันพูด

    "อะไร?"ร่างสุงถามกลับ

    "ที่นี่ ที่ไหนอ่ะครับ"ร่างเล็กปรับตัวได้ก็พูดอย่างน่ารักๆเข้าไป

    "ที่บ้านฉันเองแหละ"ร่างสูงผละจากการดื่มกาแฟ แล้วตอบคำถามของร่างเล็ก

    *อ๋อ บ้านคุณฮิบารินี่เอง ฮะ ฮะ เฮ้ย ตายหองแล้วอ่ะดิ*สึนะคิด

    "ละ แล้ว แล้ว ทำไมถึงพาผมมาที่นี่อ่ะครับ"ร่างเล็ดถามอีก

    "ก็ฉัน...ไม่รู้จักบ้านนายนี่นา"ร่างสูงพูดอย่างอายๆนิดๆ

    "แล้วทำไมไม่พาผมไปแถวสวนสาธารณะล่ะครับ"ร่างเล็กถามอีก

    "ฉันรำคาญพวกสัตว์กินพืช เดี๋ยวก็ไปคุยกันทั่วโรงเรียน ฉันรำคาญพวกมันน่ะ"ร่างสูงตอบอีก

    หลังจากที่ทั้งคู่เงียบกันไปนานสองนาน ก็มีเสียงทำลายความเงียบ

    "คร๊อก~ คร๊อก~"<<<<เสียงท้องของสึนะ

    "เอ่อ เอ่อ คือว่า (ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ >>>ทุบท้องตัวเอง) ผมยังไม่หิวนะครับ"ร่างเล็กกัดฟันทุบท้องตัวเอง เพื่อเป็นเชิงว่า *ยังไม่หิว*

    "ฮึ ฉันก็เริ่มหิวละ กินด้วยกันไหมล่ะ"ร่างสูงถาม

    "เอ่อ ครับ"ร่างเล็กเดินตามร่างสูงไป 

    หลังจากที่ทั้งคู่จัดการโชยอาหารบนโต๊ะจนหมดแล้ว ร่างสูงก็ให้ร่างบางเดินนำกลับบ้านไป

    ณ บ้านสึนะ

    "ขอบคุณครับที่มาส่ง"ร่างเล็กก้มหัวผงกขอบคุณร่างสูง

    "ไม่เป็นไร แต่ฉันจะจำทางกลับบ้านได้ไหมเนี่ย"ร่างสูงกวนน้อยๆ

    "*-* คุณฮิบาริอย่ามากวนผมได้ไหมครับ ผมรู้นะว่าคุณจำทางได้"ร่างเล็กพูดอย่างรู้ทัน

    "อะไรเล่า ฉันจำไม่ได้จริงๆนะ"ร่างสูงยังยืนยันว่าจำไม่ได้

    "งั้นก็นอนให้ยุงกัดอยู่ตรงนี้ละกันนะครับ ผมไปนอนละ"ร่างเล็กเปิดประตู เดินปึงปังเข้าบ้านตัวเองไป

    "กลับบ้านดีกว่า"ร่างสูงเดินกลับบ้านไป

    "โกหกนี่ ไหนว่าจำทางกลับบ้านไม่ได้ไง"ร่างเล็กหน้าบึ้ง (ก็นายบอกเองไม่ใช่หรอว่าเค้าจำทางได้ แล้วจะมา โกหกนี่ทำไมล่ะยะ//นัท)



    ต่อไปก็ 10051 นะคะ ฝากผลงานเรื่องนี้ด้วยนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×