คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : + 4..> ชเวมินโฮไม่ได้ติ๋มอย่างที่เห็น!
Title :: ไอ้ติ๋มตายแน่!
Author :: mr.kikii&พ้องเพื่อน
Chapter :: 4 [ชเวมินโฮไม่ได้ติ๋มอย่างที่เห็น!]
- - - - - - - - - - ₪ ₪- - - - - - - - - -
..มัน.. เป็นเรื่องจริง..
กู..อดช็อป..
..เงินที่อุตส่าห์ทำงานเก็บไว้!!
เสียให้กับโรงแรมนรกนี้ไปแล้ว!!!!
กร๊าซซซซซซซซซซ ซ!!! เพราะมึงไอ้ติ๋มมมมมม ตายแน่!!!!(โปรโมทชื่อเรื่อง?- -)
เสื้อผ้าเชยๆของไอ้ติ๋มก็ส่งไปปั่นแห้งข้างล่างแล้ว ตอนนี้คิมคีย์ต้องนั่งๆนอนๆเล่นรอให้ไอ้ติ๋มอาบน้ำอย่างเซ็งๆก่อนที่จะกวาดตามองห้อง.. ก็ถือว่าหรูระดับหนึ่งมั้ง? คีย์เคยถูกพามาโรงแรมหลายครั้ง เพราะไอ้พวกแฟนไม่รักดีชอบพามาหลอกปล้ำ... แต่ก็โดนเขาซัดไข่แตกไปซะทุกราย(คีย์น่ากลัวอ่ะ=__=)
แกร็ก..
เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นพร้อมควันฉุยลอยออกมา ท่าทางไอ้ติ๋มมันจะได้อาบน้ำอุ่น เห็นแล้วคิมคีย์อยากอาบมั้งๆๆ อยากอาบน้ำเว้ยยยยย ย เฮ้ย!! แต่เกือบลืมจุดประสงค์สำคัญไป เราจะมาดูยี่ห้อแว่นไอ้ติ๋มนิหว่า=[]=!! คิดได้แล้วก็รีบเด้งตัวออกมาจากเตียงสุดแรงเกิดก่อนที่จะวิ่งไปหาห้องน้ำรวดเร็วจนแทบเบรกไม่ทัน
“เหวอ!!!=[]=!”ไอ้ติ๋มร้องขึ้นอย่างตกใจเมื่อเปิดประตูออกมาอยู่ๆคีย์ก็โผล่ออกมาหยั่งกะผีในหนัง ยิ่งตัวขาวๆอยู่-.,-
“ร้องหาพ่องมึงเรอะ!!!-*-”คีย์ตะโกนด่าอย่างตกใจ (เอิ่ม.. เสียงอุทานต่างกันเล็กน้อย= =)
คีย์มองร่างสูงในชุดคลุมอาบน้ำ ผ้าขนหนูสีขาวพาดไหล่ไว้ และ.. ใส่แว่น!!! มึงอาบน้ำยังจะใส่แว่นอีกนะ!! บ้ารึเปล่าวะ! โอยยยย อยากเห็นหน้ามันจะตายอยู่แล้ว แต่ไม่กล้าขอ กลัวว่ามันจะคิดว่าเราสนใจมัน ไม่เด็ดขาดดด(รู้สึกว่ามีแต่คีย์ที่คิดมากนะ- -)
“อ๊ะ! มินโฮ แว่นเป็นหมอกหมดแล้ว”เสเรื่องอย่างรวดเร็วก่อนที่จะแจกยิ้มหวาน เจ้าตัวสูงเขินอีกครั้งก่อนที่จะเอาผ้าขนหนูมาปิดหน้าปิดตาแล้วเดินออกมา
“อะ.. ออกมาเดี๋ยวก็หายครับ”คีย์มองตามอย่างหงุดหงิด ไอ้นี่..กูทำหน้าสวยนะเว้ย ไม่ได้ทำหน้าหล่อ! มึงช่วยเขินให้เหมือนเมะมันเขินหน่อยดิ เดี๋ยวโบกร่วง!
“ทำไมร้อนๆว่ะ”คีย์บ่นเบาๆก่อนที่จะขยับคอเสื้อตัวเองจนเห็นลึกลงไปถึงแผ่นอกขาว เจ้าติ๋มแอบเหลือบมองตามน้อยๆ.. เออ มึงอ่ะเหลือบตา แต่คอนี่ยื่นเป็นยีราฟเชียวนะ=__= คีย์ไม่ได้ตั้งใจจะยั่ว แต่อยู่ๆอุณหภูมิในห้องมันก็สูงขึ้นผิดปกติ
“คุณคีย์ครับ..”
“อะไร?”
“แอร์มันดับไปแล้วอ่ะครับ..”ไอ้ติ๋มพูดพลางชี้ไปที่แอร์ที่ดับสนิท เวร กูสละตังมาจ่ายค่าโรงแรมแต่เสือกแอร์ดับอีก ไอ้เขาท่าทางจะไม่เท่าไร แต่ไอ้ติ๋มนี่สิเหงื่อซกเต็มตัว เออ มันพึ่งอาบน้ำอุ่นนี่หว่า จะซวยไปถึงไหนวะชีวิตมึงเนี่ย- -
“ร้อนๆๆ อยากแก้ผ้าเว้ย!!!”คีย์กระแทกตัวลงบนเตียงก่อนที่จะเตะขาไปมาอย่างเอาแต่ใจ เจ้าติ๋มเห็นก็แอบเหงื่อตกเล็กน้อย
“เอ่อ.. ไม่ดีนะครับ คุณคีย์เป็นผู้หญิง จะแก้ผ้าให้ผู้ชายดูได้ยังไง”
พรวดดดด!!!!
น้ำลายแทบติดคอตาย=___=
กูคบกับมึงมา 3 วันแล้วนี่มึงยังคิดว่ากูเป็นผู้หญิงอีกเหรอ!?
เครื่องแบบมหาลัยก็ใส่ชุดผู้ชาย แถมกูเคยประกาศว่าเป็นผู้ชายมาตั้งกี่ครั้งแล้ว รึมึงหูหนวก!??
โอ๊ยยยย ย คิมคีย์เครียดเว้ยยย!!
“ไอ้ติ๋ม.. กูอ่ะ ผู้ชาย”ช่วยจำให้นานๆด้วย-*-
“เอ๊ะ? คุณคีย์จะเป็นผู้ชายได้ยังไงครับ ในเมื่อคุณคีย์สวยจะตาย”แน่ะ มีไม่เชื่ออีกนะมึง กูรู้ว่ากูสวย
“ไม่เชื่อกูเหรอ?”ย้ำอีกครั้ง- -
“ผู้ชายจะคบกับผู้ชายได้ยังไงครับ”เชยอีกมึง ไม่รู้รึไงว่าตอนนี้เขากำลังอินเทรนด์~!- -+
“ถ้ามึงไม่เชื่อ กูจะถอดกางเกงให้ดูเลยเอ้า!!!!”คีย์พูดพลางปลดกางเกงออก ไอ้ติ๋มที่ตกใจจนทำตัวไม่ถูกก็รีบพุ่งตัวเข้าไปห้ามจับขอบกางเกงตัวเล็กนั้นไว้เพื่อไม่ให้กางเกงในลายสดใส(ที่แอบเห็นขอบนิดนึง) ปรากฏออกมาเต็มตา
“ปล่อยยย!! กูจะพิสูจน์!! ว่ากูเป็นผู้ชายยย!”
“ไม่ได้นะครับTT~~ ถ้าผมเห็นคุณพ่อคุณแม่ต้องว่าแน่”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับพ่อแม่มึงล่ะเว้ยย!! ปล่อยกู!!!”
“คุณพ่อคุณแม่ของคุณคีย์ต่างหากล่ะครับ ท่านจะเสียใจนะTT~”
“บอกให้ปล่อยกูไง~~!!!!!!!!! กูเป็นผู้ช๊ายยยย!!”ปล่อยกูเหอะไอ้ติ๋ม อยากพิสูจน์เว้ยย!
พรืดดด~
ไม่ต้องถามให้มากมาย..
เห็นแค่ขอบก็รู้กัน..
Calvin Klein
คงไม่มีผู้หญิงที่ไหนบ้าใส่ยี่ห้อนี้หรอก จริงมั๊ย?- -
ไอ้ติ๋มเห็นก็แทบทรุด ช็อคจนหน้าเหมือนรูปปั้นเข้าไปทุกที ค้างไม่เลิกนะมึง- -+ คิมคีย์รีบใส่กางเกงตัวเองให้เรียบร้อย ปล่อยไก่มากไป จะเป็นกูเองที่เสียเครดิต ของดีต้องเก็บไว้=w=+
“จูบแรก.. ของผมเป็นผู้ชายT^T”ของกูก็ผู้ชายเหมือนมึงแหละ- - แต่ต่างกันที่กูสมยอม
“แฟนคนแรก.. ของผมก็เป็นผู้ชายT^T”ของกูก็ผู้ชายเหมือนมึงแหละ- - บ่นมากจริงเว้ย!!!
คิมคีย์ก็อยากจะด่าให้หายหมั่นไส้อยู่หรอก แต่ในหัวก็กลับคิดอะไรบางอย่าง.. ก่อนที่จะยิ้มหวานแล้วเรียกคนทรุดลงกับให้ลุกขึ้นมา
“ลุกขึ้นสิมินโฮ ตอนนี้คีย์ก็ชักไม่มั่นใจแล้วเหมือนกันว่าตัวเองเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง”ไอ้ติ๋มทำหน้างง อย่าว่าแต่ไอ้ติ๋มเลย กูก็งง มีคนที่ไม่รู้เพศตัวเองบนโลกนี้ด้วยเหรอว่ะ?
“เพราะฉะนั้น....”
ตุบ..!
ร่างสูงของติ๋มชเวถูกผลักลงเตียงตามมาด้วยร่างบางที่ขึ้นคร่อม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนเหยียดยิ้มน้อยๆ ดวงตาเรียวสีน้ำตาลสวยประกายออกมาอย่างซุกซน มือขาวค่อยๆล้วงมือเข้าไปในสาบเสื้อคลุมของร่างสูงช้าๆ..
“มาพิสูจน์กันเถอะนะ^^..”ใบหน้าใต้แว่นตาของมึงน่ะ! (<จุดประสงค์ที่แท้จริง)
“ร้อนมั๊ย??”
คิมคีย์ถามเสียงหวานสูงแต่มินโฮกลับไม่ได้สังเกตความเปลี่ยนไปของคนตรงหน้า ดวงตาภายใต้กรอบแว่นหลุกหลิกไปมา ใบหน้าของมินโฮขึ้นสีอย่างรวดเร็ว.. ยิ่งคีย์เห็นยิ่งอยากแกล้งให้มากกว่านี้
ขาเรียวอ้าออกคร่อมลำตัวหนาของมินโฮ ก่อนที่จะโน้มตัวลงมาจนแทบชิดใบหน้าของมินโฮ คีย์รู้สึกได้ถึงลมหายใจถี่ชันของคนตรงหน้า ยิ่งมินโฮตื่นเต้นคีย์ก็ยิ่งสนุก ร่างบางก้มลงประทับริมฝีปากตนลงบนกลีบปากนั้นเบาๆราวกับมีลมตัดผ่าน กดมันหนักเบาต่างกันจนทำให้คนใต้ร่างเกร็ง มือทั้งสองของมินโฮกำหมัดแน่น หลับตาปี๋ คีย์พยายามมองลอดผ่านกรอบแว่นหนานั้น ลิ้นเรียวเล็กเลียริมฝีปากตัวเองช้าๆ.. ยิ่งมองแว่นของมินโฮก็ยิ่งอยากเห็นใบหน้าภายในกรอบแว่นนั้นว่าจะเป็นยังไง.. อาจจะน่าเกลียด หรือไม่แน่..
อาจจะหล่อสุดๆเลยก็ได้
ยิ่งคิดยิ่งสนุก มือขาวค่อยๆจับขาแว่นทั้งสองของคนตรงหน้าก่อนที่จะดึงมันออกมา..
“ฉันขอถอดนะ..”
ก่อนที่มินโฮจะได้ทักท้วงแว่นหนาเต๊อะก็ถูกถอดออกโดยน้ำมือของคีย์เรียบร้อยแล้ว สิ่งที่คีย์เห็นมันเกิน.. เกินกว่าที่จะจินตนาการเสียอีก เขาเคยเจอผู้ชายที่หล่อมาหลายคน แต่ต้องยอมรับเลยว่าคนตรงหน้า.. มันหล่อจริงๆ
ดวงตาคมโตดูมีเสน่ห์ คิ้วเข้ม จมูกโด่งสวยรับกับโครงหน้า แม้ทรงผมก็ดูยุ่งแค่ไหนแต่กลับเข้ากับคนตรงหน้าได้อย่างน่าประหลาด คีย์โกหกตัวเองไม่ได้เลย.. ว่าเผลอใจเต้นไปแล้ว หล่อขนาดนี้ไม่น่าเป็นเด็กติ๋มเลย....
ฟึ่บ!!
“เฮ้ย!!!”
ไม่ทันตั้งตัวอยู่ๆร่างของคีย์เผลอร่วงลงบนเตียงแทนมินโฮไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้.. แต่ตอนนี้คีย์รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่แปลกไป.. เพราะแสงบนเพดานทำให้ต้องหรี่ตา ยากที่จะเห็นใบหน้าคนตรงหน้า แต่เมื่อร่างสูงเคลื่อนตัวบังแสงนีออนนั้นทำให้คีย์ได้เห็นใบหน้านั้นชัดขึ้น แต่ติดใจที่สุด.. ก็คงเป็นรอยยิ้มที่เหยียดกว้างที่เขาไม่เคยเห็นมินโฮทำมาก่อน...
“ว่าไง.. ไอ้คีย์ เมียรัก”
=[]=…
มึง... เรียกกูว่าอะไรนะ??
บังอาจเรียกคิมคีย์คนนี้ว่า ‘ไอ้’ เรอะ!!OAo!!!!
แล้วกูเป็นเมียมึงตั้งแต่เมื่อไร!!!?
ไม่ไว้มึงแน่ไอ้ติ๋ม!!!!
ผลั๊วะ!!!
ทันใจคิด ขาเรียวเตรียมเตะกระแทกใบหน้าหล่อๆนั้นทันทีแต่กลับช้ากว่ามือใหญ่ที่ยกขึ้นรับได้ทำเอาคีย์แอบเสียความมั่นใจเล็กน้อย.. แต่ยิ่งกว่านั้นคือสงสัย.. นี่ใช่ไอ้ติ๋มที่เขารู้จักจริงๆเหรอ??
“แว้กกกก!!! โอ๊ยๆๆๆ”เมื่อมือใหญ่รับขานั้นได้แล้วก็เลื่อนมาจับต้นขานิ่มนั้นแล้วจับแหกไปด้านข้างจนเจ้าของร้องอิดโอยอย่างเจ็บปวด
“หึๆ ในที่สุดกูก็ได้ออกมาจนได้ อุตส่าห์ลุ้นให้มึงถอดแว่นกูตั้งนาน เหอะ.. แต่ตอนนี้ก็ไม่เลวเท่าไร เห็นมึงยั่วกูหลายครั้งแหละ อุตส่าห์มีโอกาสทั้งที มาให้กูปล้ำเถอะ”ไม่พูดเปล่ายังบีบขาอ่อนคนอื่นเล่นอีก... มันเสียวววว มึงรู้มั๊ยยยยย!???? >A<””
“มึง... ชเวมินโฮ??”คีย์ถามอย่างไม่แน่ใจ บอกให้กูตื่นเถอะ มึงมินโฮใช่ม๊ายยย????
“ใช่.. กูชเวมินโฮ แต่ไม่ใช่ชเวมินโฮแฟนมึง แต่กูชเวมินโฮผัวมึงไง”ห่ะ... ขอให้กูหลับแล้วตื่นมาพบกับความจริงอีกครั้งได้ปะ? แมร่งโคตรมึน ตกลงไอ้ชเวมินโฮมันเป็นมนุษย์รึเปล่าวะเนี่ย!!! แล้วใครเมียมึงห่ะ!!
“อย่ามาตลก! ใครเมียมึง!! ปล่อยกูๆๆ!!! กูจะไปช็อปปิ้ง!!!!!!!”เบนไปเรื่องช็อปปิ้งอย่างไม่มีเหตุผล ใช่ว่าเขาอยากช็อปอะไรขนาดนั้น.. แต่เขารู้สึกกลัวไอ้คนข้างหน้านี่อย่างบอกไม่ถูก คนอย่างคิมคีย์เอาตัวรอดเก่งเสมอ ไม่เคยเสียซิงให้ใคร แต่กลัวว่ากูจะเสียให้ไอ้นี่ซะก่อน โฮกกก T^T ม่ายยย ย
“ฝนตกขนาดนี้มึงจะไปช็อปให้หวัดแดกอีกรึไง!? นอนเงียบๆแล้วให้กูปล้ำก็จบ!”ปากเล็กๆที่อ้าปากกว้างกำลังจะด่าก็โดนปากหนาของคนข้างบนยึดครองไปซะแล้ว มือเล็กๆทั้งสองพยายามดันไหล่หนาออกแล้วมือข้างหนึ่งกลับถูกกดแน่นกับพื้นเตียงส่วนมืออีกข้างที่ว่างก็พยายามทุบๆดันๆคนตรงหน้าออก เมื่อไม่ได้ผลจึงเปลี่ยนเป็นกำเสื้อผิวหนาแล้วกระชากไปมาจนมันแทบหลุดลุ่ย ซึ่งดูท่าจะเปล่าประโยชน์เช่นเดิม
ริมฝีปากหนาบดขยี้ลงบนริมฝีปากอิ่มของคีย์อย่างรุนแรงก่อนที่จะสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากอุ่นชื้อที่อ้าออกเพื่อจะรับอากาศหายใจ ลิ้นเรียวยาวกวาดไปทั่วก่อนจะเกี่ยวตวัดลิ้นเล็กที่ทำท่าจะคล้อยตาม พื้นเตียงค่อยๆยุบเพราะใบหน้าของมินโฮกดลงเข้ามามากขึ้น มือใหญ่ที่จับยึดต้นขานิ่มไว้คลายออกก่อนที่จะล้วงเข้าไปใต้เสื้อสีเทาของคีย์อย่างชำนิชำนาญ คีย์เคยมั่นใจกับการจูบของตัวเองมากแต่เมื่อคนตรงหน้าทำให้ความมั่นใจของเขาถูกทลายลง คีย์ในตอนนี้ราวกับเด็กน้อยที่ถูกสอนบทเรียนใหม่โดยชเวมินโฮ..
เสียงจ้าบจ้วงดังออกมาจากริมฝีปากของทั้งคู่ มินโฮและคีย์แลกลิ้นกันและกันอย่างลืมตัวจนน้ำใสๆเหนียวๆไหลออกมาจากริมฝีปากสีชมพูอ่อนที่เริ่มแดงเจ่อของคีย์ ร่างบางค่อยๆปรือตาขึ้นอย่างเคลิ้มๆ ร่างสูงถอนริมฝีปากออกมาก่อนที่จะเลื่อนลงดูดเนื้อขาวๆตรงลำคอจนมันแดงเป็นจุดๆ ดวงตาสีน้ำตาลหวานเยิ้มมองฝาผนังสีครีมอย่างเหม่อๆ ... เหม่อ... เหม่อ...... ก่อนที่เบิกตาโพลงแล้วสะดุ้งสุดตัว!!
ผลั๊วะ!!!
“ไอ้เวร!! ใครใช้ให้มึงดูดกูห่ะ!!! ไอ้ชั่ว!!!! มึง... มึงดูดกู!!!! ม่ายยยย!!! กูไม่ง่ายนะเว้ย!! ทำไมมึงทำกับกูแบบนี้!! TOT”มือเล็กที่เคยขย้ำเสื้อไอ้ตัวโย่งอย่างเมามันส์เปลี่ยนไปโขกกะโหลกหนาๆนั่นแทน คนที่รู้สึกเสียเปรียบรีบร่นตัวถอยหลังมาจนติดผนังเตียง มือหนึ่งเช็ดคราบน้ำ...-*-ที่ติดปาก ส่วนอีกมือที่ถูกปล่อยเป็นอิสระรีบกำคอเสื้อที่แหกไปถึงไหนต่อไหนแน่น ..ถ้าคิดว่ากูจะเคลิ้มเหมือนฟิคเรื่องอื่นก็ไม่มีทางหรอกเว้ย!!! กูหวงตัวยิ่งชีพ! ถึงมึงจะหล่อก็เหอะ! แต่กูรักตัวเองมากกว่า ความบริสุทธิ์ของกูห้ามใครแตะต้อง!!
“อูย...”ไอ้(เคย)ติ๋มขยี้หัวตรงที่โดนร่างเล็กแรงควายเขกอย่างมึนๆ คิมคีย์ไม่ได้มีความสามารถพิเศษอะไรหรอก แต่ เหมือนดวงตาจะมีตาทิพย์เห็นรังสีฆ่าฟันฟู่ฟ่าอยู่บนหลังไอ้โย่ง รู้สึกว่าตอนนี้หายนะกำลังมาเยือนกูแท้ๆ T^T
“ทำกูแสบนักนะ.. ไอ้คีย์ กูจะทำให้มึงเดินไม่ได้เลยคอยดู..!!!”ไอ้เถื่อนชเว(ตั้งชื่อให้)พูดก่อนที่จะคลานเข้ามาราวกับจูออน แม่จ๋าาาาาาาT^T เกิดมาพึ่งเคยเรียกเนี่ยแหละ แมร่งน่ากลัวกว่าจูออนอีก ถึงกูจะเคะแต่ก็ไม่เคยกริ๊ดเป็นแต๋ว แต่ครั้งนี้กูล่ะอยากจะลองกริ๊ดให้ลั่นโลกจริงจริ๊ง!!! กร๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ!!!!!! (นั่นคือกริ๊ด?)
“สต็อปปปปปปปปุ! ถ้ามึงเข้ามานะ กูจะร้องจริงๆด้วย! กูจะร้องให้ดังๆเลย!”พูดจริงทำจริงนะเว้ย กูจะกริ๊ดเลยแหละมึง(อย่ากริ๊ดเลย ขอร้อง=__=)
“เออ ก็ดี งั้นช่วยครางให้ดังๆหน่อยแล้วกัน กูชอบ.. หึหึ”ไอ้เชี่ยยยยยยยยย ยT^T ไม่ว่ามึงจะเวอร์ชั่นไหนแต่ท่าทางหูมันจะหนวกเหมือนกันเลยนะ กูจะร้องเว้ยย! ไม่ได้คราง!! ยังไงดีละเว้ย!! เกิดมาพึ่งเป็นครั้งแรกที่คิมคีย์รู้สึกตัวเองตกเป็นรองอย่างแรงง! ไม้แข็งไม่ได้! กูมีไม้เด็ด!
“มินโฮ~ อย่าทำคีย์เลยนะ คีย์ยังไม่พร้อมจริงๆนะ”ร่างบางเอามือหนึ่งยันพื้นเตียงไว้มือหนึ่งกำคอเสื้อตัวเอง เงยหน้ามองร่างสูงหน้าหล่อที่อยู่ในระยะกระชิดตาแป๋วเหมือนลูกแมว ก่อนที่จะเอียงคอน้อยๆ ถุยยยยยยย ย!! อยากอ้วก กูทำตัวได้น่าสมเพชอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไรวะ จะมาอ้อนขอซิงมันเนี่ย กูอยากเป็นราชินีมากกว่านี่หว่าา~~
“อ่อ? มึงทำอย่างนี้ยั่วกูเหรอ? น่ารักฉิบหายเลยนะ มาให้กูปล้ำเหอะ!”แง้ววววววววว!!! ใครยั่วมึงว่ะ!! กูขอซิงกูเนี่ยยย!! T^T ไอ้ห่านนนนนนน!! ไม่พอมีจับสร้อยคอกูเหมือนดึงปลอกคอหมาอีกนะ!
“ไม่ๆๆๆ!! อย่ามายุ่งกับกู กูไม่ให้! ปล่อยกูนะเว้ย! ถึงมึงจะปล้ำกู กูก็จะดิ้นสุดชีวิตเลยคอยดูดิ!”พูดไม่พอยังดิ้นทำท่าประกอบทั้งสะบัดตัวทั้งปิดตาแน่นยกมือขึ้นตีไปมาบนอากาศทั้งๆที่ยังไม่มีอะไรเข้ามาใกล้ ในสายตามินโฮเหมือนคนตรงหน้าเขากำลังตบแมลงวันอยู่ก็ไม่ปาน=___=
หมับ! หมับ!
เป้าหมายถูกล็อค!- -+
“ดี.. พยศแบบมึงกูชอบ”มินโฮที่จับข้อมือทั้งสองข้างของคีย์แน่นพูดพร้อมยกยิ้มเลวๆ กูรู้วว มึงอ่ะหล่อออ ทำเชี่ยอะไรก็หล่อ ยิ้มยังหล่อเลยแมร่งT////T ตอนนี้คิมคีย์ชักอยากตั้งคำถามกับพ่อแม่เสียจริงๆ สร้างกันยังไงถึงทำให้คิมคีย์ดูน่าปล้ำขนาดนี้วะ!! ทำเชี่ยอะไรแมร่งก็จะเอาลูกเดียว!!
“อะ...อย่า กู.. ครั้งแรกนะเว้ย”พูดเสียงสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจ ไม่ใช่แค่เสียงหรอก ทั้งมือทั้งเสียงกูเลยล่ะ-*- ไม้ตายสุดท้าย กูอุตส่าห์ยอมเผยความลับที่เก็บรักษาไว้มานานถึง 21 ปี T^T ใครจะไปคิดว่าคนซิ่งอย่างคิมคีย์จะซิงล่ะวะครับ!
“มึง.. ครั้งแรก?”ไอ้เถื่อนชเวเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ นี่หูมึงหนวกเหรออ!? ถามซ้ำทำหอกอะร๊ายย
“..เออ”แอ๊บไว้คิมคีย์! ทำตัวน่าเห็นใจเข้าไว้! เพื่อซิงที่รักTwT เกิดมาไม่นึกเลยว่ากูจะมีวันนี้ โฮกกก
“เยี่ยมไปเลยว่ะ กูชอบเปิดซิงด้วย ไอ้คีย์ มึงนี่เจ๋งจริง”
ไอ้เอิ้ยยยยยย !!!! สรุปกูจะหนีพ้นมันม๊ายยยย TT
‘ติ้ง~ มาส่งเสื้อผ้าค่ะ’
เออ!! แจ๋ว! มาได้เวลาพอดีเลย โฮวววววว TOT ถ้าบ้านกูรวยจะให้เงินสนับสนุนโรงแรมนี้ให้ใหญ่โตไปเลย!!!!
“ชริ..”ไอ้เถื่อนชเวจิ๊ปาก กร๊ากกกกกกกกกกก สมน้ำหน้ามึงงงง กูยังไม่เสียซิงงง ขอวิ่งแก้ผ้ารอบห้องหน่อยเหอะ TVT (เดี๋ยวจะเสียซิงก็คราวนี้แหละ- -)
แกร็ก..
เมื่อประตูเปิดออกทำเอาพนักงานแทบจะลมจับ ร่างสูงในชุดคลุมอาบน้ำหลุดลุ่ย(เพราะคีย์) ใบหน้าหล่อเหลาแย้มรอยยิ้มพราวเสน่ห์ที่แค่เห็นก็ใจเต้น ชเวมินโฮเปิดประตูพร้อมเอามือข้างท้าวกับผนังห้อง คิ้วหนายกขึ้นน้อยๆอย่างเจ้าชู้ให้หญิงสาวที่แอบกริ๊ดเบาๆ
“เอ่อ.. มาเสื้อมาส่งค่ะ..”พนักงานยิ้มเขินๆ มินโฮก้มตัวลงมาเล็กน้อยใกล้ใบหน้าที่แดงระเรื่อของผู้หญิงตรงหน้า
“เข้ามาเลยครับ”พูดเสียงหวานก่อนที่จะปล่อยลูกบิดประตูให้เปิดออกไปอีกทาง หญิงสาวแอบลอบมองเสื้อผ้าที่ร่างสูงใส่ก่อนที่จะเอ่ยถามอย่างนึกสนใจ
“ทำไมเสื้อ.. เอ่อ.. หลุดลุ่ยขนาดนั้นละค่ะ”ถามพลางลอบยิ้มน้อยๆขณะที่กำลังเดินเข้าไป
“อ๋อ.. แมวมันตะปบเล่นน่ะ..”
ปุบ !
“ว้าย!”
หมอนสีขาวปาเข้าหัวทุยอย่างแม่นยำ คีย์ที่เอาผ้าห่มมาคลุมเกือบทั้งตัวแล้วมองไอ้คนตัวสูงค้อนๆ เหตุผลที่คิมคีย์ปามันออกไปมี 2 ประการ ประการแรก เพราะไอ้เถื่อนชเวมันว่าเขา ประการที่สอง.. กูหมั่นไส้!!!!
พนักงานเดินเข้ามาช้าๆก่อนที่จะวางถุงเสื้อผ้าไอ้ติ๋มไว้บนโต๊ะแล้วหันไปทางคีย์เพราะรู้สึกถึงรังอำมหิต (รู้สึกทุกคนในเรื่องจะมีพลังวิเศษ= =) เจ้าหล่อนขมวดคิ้วเรียวก่อนที่จะจิกสายตาใส่ร่างในผ้าห่ม คีย์ถลึงตากลับก่อนที่จะจิกปากราวกับจะด่าใส่ แต่แม่นั่นกลับหรี่ตาลงพร้อมหัวเราะน้อยๆแล้วเชิดหน้าเดินไป(การต่อสู้ของลูกผู้หญิง?- -)
หนอยยย!!! ยัยผู้หญิงตีสองหน้า! ถ้ากูไม่เข่าอ่อนจนเดินไม่ไหวละก็คงไม่ปล่อยให้มึงมาดูถูกกูอย่างนี้หรอก! เข่าอ่อนไม่ใช่ว่ามือไม้จะอ่อนนะเว้ย!! คีย์คว้าหมอนอีกใบข้างตัวปาเป้าหมายทันที
ปุบ !
“ไอ้คีย์ มึงจะทำอะไร?”ไอ้เถื่อนชเวเดินเข้ามาแล้วรับหมอนอย่างทันท่วงทีราวกับเป็นนักกีฬาเบสบอล ยังจะไปปกป้องมันอีกนะมึงง! กูเปลี่ยนใจแหละ ถ้ากูรวยกูจะเอาเงินตบหน้านังผู้หญิงคนนั้นให้ออกไปซะเลย! (คีย์นิสัยไม่ดีอ่ะ=__=)
“มึงคิดอะไรกูไม่สน แต่กูอยากจะปล้ำมึงเต็มแก่แล้ว”แค่พูดก็ด้ายย! มึงจะขยับตัวเข้ามาทำม๊ายยย ยัยผู้หญิงที่คิดว่าจะออกไปแล้วก็รีบวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว เอ๊ะ! ยัยคนนี้!-*-
“เอ่อ.. หมดเวลาแล้วนะค่ะ(ความจริงเหลืออีก 5 นาที)”หล่อนพูดพลางยิ้มอย่างเป็นมิตร ไม่วายเหลือบสายตาหวานให้ไอ้เถื่อนชเวอีก มันจะปล้ำกูอยู่แล้วมึงยังไปอ่อยมันอีกนะ! (อะไรของคีย์ค่ะ- - อยากให้ปล้ำรึไม่อยาก)
หมับ!
“กูจะต่อเวลา”ไอ้เถื่อนชเวกระชากคอเสื้อยัยผู้หญิงนั่นก่อนจะกล่าวเสียงโหด สมน้ำหน้ามึงงง กร๊ากกกกกกกกก ! เห้ยย!! แต่แมร่งจะต่อเวลานิหว่า ไม่ๆ
“นี่! อย่าไปทำเขาน่า เขามาทำหน้าที่”ร่างบางของคิมคีย์เข้าไปจับมือใหญ่ที่แทบจำบีบคอผู้หญิงอยู่แล้วเต็มแก่อย่างห้ามปราม กูนิใจดีจริง ถ้ามัวเข่าอ่อนตอนนี้ก็โดนมันเปิดซิงสิครับพี่น้อง
“เออๆ ว่ะ! หมดอารมณ์จริงเว้ย!”กร๊ากกกกกก ซิงกูยังอยู่ TVT ปลื้มปิติที่ซู๊ดดดดดดดดดดดด ด
“อะ..เอ่อ ขอบคุณค่ะ”ยัยผู้หญิงหันมายิ้มตาหวานให้คิมคีย์ แหลจริงนะมึง พอไอ้เถื่อนชเวไม่เอาก็จะเอากู- -
“ไม่เป็นไรครับ^^ คุณออกไปก่อนนะ”คิมคีย์พูดพลางยิ้มหวานกว่าหญิงสาว 100 เท่า จนหล่อนรู้สึกแสบตาแล้วก้มตัวลงขอโทษขอโพย ก่อนเปิดประตูจะเดินออกไป คีย์เหลือบไปเห็นขวดน้ำตั้งข้างตัวอยู่จึงรีบคว้ามาอย่างรวดเร็ว
ผลั๊วะ!
ถุงเท้าลายการ์ตูนโดเรมอนง้างขึ้นยันก้นงอนๆของพนักงานสาวล้มโครมออกไปนอกห้องก่อนจะสาดน้ำในขวดใส่ คีย์ยืนแสยะยิ้มร้ายมองเจ้าหล่อนที่ทำหน้าอึ้งๆ
“ฝากทิ้งขวดน้ำด้วยนะ คุณพนักงาน^^”พูดจบก็โยนขวดหัวใส่หัวหล่อนแล้วปิดประตู เสียงกริ๊ดดังแว่วออกมาจากข้างนอกเบาๆ คิมคีย์เกลียดผู้หญิงก็ตรงนี้เลย เจออะไรนิดอะไรหน่อยก็กริ๊ด ผู้ชายที่บ้าคบกับผู้หญิงหูคงหนวกไปหมดแล้วล่ะมั้ง?
“เฮ้ยยย!!!”หันกลับมาก็เจอโฮเปลือย ตายห่า! ทำไมแมร่งไม่ไปเปลี่ยนเสื้อในห้องน้ำว่ะ! กูตกใจหมด ยังมีที่ก.ก.น.ปิดบังส่วนลับนิดนึง =.,= เจอแมร่งหยั่งกะดูนิตยสารเกย์ หุ่นล่ำชิบหาย
“เฮ้ย! ไอ้คีย์ เป็นเมียก็ช่วยกูแต่งตัวดิ”ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ที่มันเข้ามาประชิดตัวแล้วเอาแขนกั้นทางหนีไว้ ไม่พอยังยิ้มหล่อให้กูอีกน่ะ! กูไม่หลงเหมือนยัยคนนั้นหรอกเว้ยยยยยย แค่กูรู้สึกว่าหน้ากูแดงแล้วเท่านั้นเอง!!=/////=
“กูรอลอบบี้!!”พูดจบก็รีบเปิดประตูออกไปอย่างเร็วไว ปล่อยร่างสูงให้ยืนหัวเราะอยู่คนเดียวในห้อง
- - - - - - - - - - - - - - -
คิมคีย์.. โกหก...
ใครจะรอแมร่งที่ล็อบบี้! รอไม่แน่มันอาจจะพาไปปล้ำที่ไหนก็ได้ คิมคีย์ฉลาดพอ กูกลับบ้านเลยดีกว่า โหะๆๆๆ ร่างบางเดินลัลล้า เดินไปไม่กี่ก้าวก็ได้ยินเสียงหนึ่งทัก
“เฮ้ย! น้องคนสวยนี่หว่า”เอ๊ะ? เสียงแบบนี้คุ้นๆ ใบหน้าน่ารักหันไปตามเสียงเรียก ไอ้หน้าแหลมเมื่อเช้านี้นิหว่า=[]=! มีเพื่อนอีกเป็นฝูงแน่ะ!
“เล่นซะหน้าหล่อๆพี่ช้ำเลยนะน้อง เฮ้ย นี่ไงเด็กที่กูเล่าให้ฟัง”หล่อตายห่าละ ปลายังกะปลาจวดนั่นนะ-*-
“เออ น่ารักว่ะ”กูรู้แล้วววว กูอ่ะน่ารักก! ย้ำความจริงกันอยู่นั่นแหละ
“ไหนบอกว่าชนะไอ้หน้าติ๋มนั่นแล้วจะไปเดทกันไง แล้วทำไมน้องผิดสัญญางี้ล่ะ?”ไม่พูดเปล่ายังมาจับมือกูอีกน่ะ! โคตรเนียนอ่ะมึง! แย่งแฟนชาวบ้านแล้วมีสิทธิ์ทวงสัญญาด้วยเรอะ!-*-
“เออๆ แล้วไงล่ะวะ ไม่ปล่อยกูต่อยนะ”ภาพพจน์แมร่งไม่ต้องรักษาแหละกู เย็นแล้ว คนก็ไม่มี อย่าได้แคร์- -+
“พี่ไม่กลัวหรอกน้อง พี่มีหลายคน ฮ่าๆๆ”มีหน้ามาหัวเราะ มีกันกี่คน คนอย่างคิมคีย์ก็เคยผ่านมาแล้วเว้ยจิ๊บๆ
“อ๋อเหรอ? งั้นมึงก็ไปตายซะ!!!!!”ตวาดเสียงดังก่อนที่จะปล่อยหมัดตั๊นหน้าแหลมๆนั่น ไอ้คนจะโดนชกสะดุ้งสุดตัวก่อนที่จะรีบเอามือมาบัง
ผลั๊วะ....
แบบเบาๆ.. - -?
“โอ๊ยยยยยยยยย ย~!!!! TOT!!”คีย์ร้องลั่นพลางสะบัดมือที่ต่อยไปมา รู้สึกเหมือนมือจะหัก ต้นเหตุมาจากไอ้เถื่อนชเวที่เอ็นดูทั้งจับทั้งบีบ และ บิด ข้อมือคิมคีย์อย่างเอ็นดู๊~ เอ็นดู ไอ้หอกกก! ทำไมพึ่งมาเจ็บว่ะ! T^T คงเป็นเพราะคีย์ทำอะไรมันแรงมันก็เลยเจ็บขึ้นมา
“อ้าว? เจ็บมืออยู่เหรอ? หึหึ ค่อยง่ายหน่อย”ไอ้หน้าแหลมพูดพลางแย้มยิ้มได้สยองขวัญที่สุดในโลก ไม่พอจับบีบข้อมือกูซ้ำอีกนะมึง T^T ทำไมกูต้องมาพ่ายมันวะ เสียศักดิ์ศรีชิบ!!
“หมดเอิ้ยไร! กุยังมีตรีน!!!”ไม่โฆษณาเปล่า กูยังบริการถึงใจ! อัดแมร่งกลางไข่!!! โทษฐานที่ทำให้คิมคีย์ผู้บอบบางหวาดกลัว!
“โอ๊กก!!! เฮ้ย! พวกมึงจับมันดิ๊!!”ไอ้หน้าแหลมพูดในขณะที่ทรุดจนลุกไม่ขึ้น จุกล่ะสิมึง กร๊ากกกกกกกกก แต่ท่าทางกูจะเจอปัญหาใหญ่แฮะ แมร่งเป็นสิบ =___=’ กับกูสองตรีนเนี่ยนะ!!
“อ๊ากกกก ปล่อยกูนะเว้ย!!!”ชายสองคนจับข้อมือร่างบางไว้แล้วผลักติดกับกำแพง กูไม่อยากมีชีวิตอย่างตัวการ์ตูนT^T กูไม่อยากโดนเปิดซิง!! คิมคีย์โวยวายในใจพลางเตะเท้าไปมากลางอากาศ แง่งงงงงง เข้ามาสิ กูสู้นะมึงงง ง
“น่าๆอย่าดิ้นนะคนสวย”ไอ้คุณเพื่อนของไอ้แหลมพูดก่อนที่จะเดินไปรอบๆตัวคิมคีย์พยายามหาทางจับขาที่ตีไปมาอย่างเมามันส์=____=”
“เข้ามาถีบไข่แตกจริงๆนะเว้ย!! ถ้าต้องเสียซิงให้พวกมึง กูเสียให้ไอ้เถื่อนชเวยังจะดีกว่า!!!”คิมคีย์ร้องอย่างบ้าคลั่งง!! แต่เหมือนมีปาฏิหาร์ยราวกับในการ์ตูน ร่างสูงของชเวมินโฮเดินเข้ามาพอดี มือใหญ่ขย้ำหัวไอ้คนที่เตี้ยกว่าตนแล้วกระชากขึ้นมองหน้าตัวเอง
“พวกมึงทำอะไรไอ้คีย์เมียกู?”เอ่อ... มึงช่วยพระเอกนิดนึงได้ป่ะ เถื่อนไปไหนวะ=[]= แต่.. แมร่ง... หล่อ=////= ไอ้เถื่อนชเวในเสื้อเชิ้ตตัวเดิม แต่ปลดกระดุมลงมา 2-3 เม็ด โชว์สร้อยคอเท่ๆแฟชั่นที่คีย์เห็นในกระเป๋า แว่นตากรอบหนาหนีบเก็บไว้ตรงกระเป๋าเสื้อเรียบร้อย แขนเสื้อยาวๆถูกถลกขึ้นมาเกือบถึงศอก บนข้อมือมีนาฬิกา สร้อยข้อมือสวมอยู่ กางเกงยีนส์ที่คีย์เคยเห็นไอ้ติ๋มใส่สูงๆตอนนี้ร่นต่ำแล้วถูกคาดด้วยเข็มขัดลายเท่ๆ เออ แมร่งโคตรตรงข้ามกับมึงเมื่อเช้ามากเลยเหอะ! กูแอบประทับใจเล็กน้อย=w=..
“ม.. มึงเป็นใคร!??”ไอ้แหลมตะโกนพูดอย่างตกใจปนหวาดกลัว ไอ้เถื่อนชเวแสยะยิ้มเหี้ยม
“กูผัวไอ้คีย์! คนที่มึงเคยต่อยหงายเมื่อเช้าไง!!!”
ผลั๊วะ!!! ตึง!!! โครม!!!! ปัง!!! ตูม!!! พลั่ก!!! อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
ยังกะสงครามลง=[]=”………
คนเดียวกับไอ้ติ๋มเมื่อเช้าจริงๆเรอะ!!
“ม.. มึงมาเจอกูได้ไง!?”คีย์ร้องอย่างตกใจ กูอุตส่าห์กะหนีเนียนๆ=3=”
“ก็กูได้ยินเสียงแมวที่ไหนไม่รู้ร้องอยากให้กูเปิดซิง”=[]=…. เข้าใจถ่องแท้ถึงยุคพระเจ้าเหา มึงจะมามึงก็มาได้จังหวะดีจังเนอะ- -
“กูเปล่าอยากให้มึงเปิดนะเว้ย!!! กูแค่เปรียบเปรย”
“แล้วทำไมต้องเปรียบชื่อกู..- -”..ทำเอาเถียงไม่ออก ทำไมกูต้องเปรียบชื่อมันว้าาา~! แมร่งงง T^T ยิ่งเถียงเหมือนยิ่งโดนลากตกนรก กูเงียบดีกว่า=___=’
“วันนี้คงไม่ได้ทำแผลให้พวกมันแล้วล่ะ”อยู่ๆก็พูดอะไรแปลกๆมาว่ะ คีย์หันไปมองหน้าไอ้คนตัวสูงอย่างงงๆ
“ก็กล่องปฐมพยาบาลเบื้องต้นไง ไอ้แว่นมันจะใช้ทำแผลให้ไอ้พวกคนที่กูอัด”ในขณะนั้นเองคิมคีย์ก็ตรัสรู้ไปจนถึงดวงดาวซะแล้ว=____= คนเขาจะมาหาเรื่องมึงแท้ๆ มึงยังใจดีไปทำแผลให้เขาอีกเนอะ ไอ้ติ๋มแมร่งน่าจะบวชชีซะ
“บ้านมึงอยู่ไหน กูจะไปส่ง”ไอ้เถื่อนชเวถาม คิมคีย์ส่ายหน้าๆลูกเดียว
“บ้านกูใกล้ เดี๋ยวกูจะถึงแล้ว”
“งั้นกูไปด้วย”
“กูล้อเล่น!! บ้านกูอยู่ไกลลลล ไกลมากกกก”
“งั้นกูไปส่ง”
“ไม่ๆๆ บ้านกูอยู่ใกล้โคตรอ่ะ”
“อะไรของมึงวะ-*-”
เออ กูก็งงว่ะ=___=
“สรุปคือ..กูไม่อยากกลับบ้านกับมึงไง เข้าใจรึยังล่ะ!? ไอ้เถื่อนชเว!!!!!”
ตะโกนใส่หูกางๆของมันเสียงดังก่อนที่จะรีบวิ่งขึ้นรถเมล์ที่มาได้จังหวะพอดีเป๊ะ! กร๊ากกกก คิมคีย์แลบลิ้นปลิ้นตาใส่ไอ้เถื่อนชเวที่ทำหน้าคาดโทษในขณะที่กำลังอุดหูของตัวเอง ลาก่อนตลอดกาลล~ กูกับมึงเลิกกันตั้งแต่วันนี้แหละ!! คิดเองเออเองก็นั่งลงกับที่นั่ง ติ๋มไม่เท่าไรแต่ไวไฟแบบนี้ขอบาย ไอ้ติ๋มนี่แมร่งลึกลับจริง ใส่แว่นเป็นไอ้เชยหน้าติ๋ม ถอดแว่นเป็นไอ้เถื่อนหน้าหล่อ เออ เกิดมาพึ่งเคยรู้เนี่ยแหละ ว่ามีคนแบบนี้ด้วย
ท่าทางคิมคีย์ต้องศึกษาการ์ตูนให้มากกว่านี้ซะแล้ว
(เกี่ยวอะไรกับการ์ตูน?)
TBC.
+ แปะๆๆๆ
คิมคีย์คงบ้าการ์ตูนสักพักหนึ่ง- -+
อยู่ๆคิดอยากเลิกก็เลิกเลยเราะ 555 คิดง่ายรึเปล่าจ๊ะคิมคีย์
ตอนนี้เผยธาตุแท้โฮ- -+ กร๊ากกกก ก อย่างรุนแรงงง ง ง
เพราะมันเป็นฟิค จึงอย่าพยายามคิดถึงหลักการและเหตุผลเลย=___=
ตอนนี้มาต่อว่อง ยาว รวดเดียว 555
เพราะคงจะไม่ได้มาอัพพรุ่งนี้แล้วTT (อย่าเสียใจ555)
จะมาอัพเร็วๆอย่างไม่มีกำหนดนะเจ๊อะ กิสู้ตายย ย(บอกกับตัวเอง= =)
ความคิดเห็น