คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : +-+--(-5-)--+-+ : Story Short (1)
ในห้องประชุมขนาดใหญ่ของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ ผู้บริหารของแต่ละฝ่ายกำลังนั่งประชุมกันถึงเรื่องของข่าวใหญ่ แต่ยังมีตัวแทนของฝ่ายสปอนต์เซอร์ยังไม่มาร่วมประชุม ใครคนนั้นคือบุคคลที่อันตรายและไม่น่าเข้าใกล้มากที่สุด
"ขอโทษที่มาสายครับ" เยชันเดินนำเข้ามาโดยมีแทยังเดินตามเข้ามาเงียบๆ สาวหล่อมองไปรอบๆ ห้องและพบว่ายังมาไม่ครบองค์ประชุม ใครบางคนที่เขาต้องการมากในตอนนี้
"เขา...ยังไม่มาอีกหรือครับ"
จุงโทซอง ชายวัย 60 กว่าๆ หันมามองแทยัง ก่อนจะส่ายหน้าเป็นคำตอบแล้วเรียกลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเข้าไปคุยถึงเรื่องข่าว่าจะทำยังไงต่อไป
แอ๊ด!
ประตูบานใหญ่ถูกผลักเข้ามา ปรากฏร่างสูงใหญ่ในชุดสูทอย่างดีสีดำสนิท ดวงหน้ารูปสลักไร้รอยสิวและรอยแผลเป็น นัยน์ตาคมกริบดังพญาอินทรี ริมฝีปากหยักสวยได้รูป ภูมิฐานน่าเกรงขาม สุขุมและเยือกเย็น ต่างกับใครบางคนในที่นี้อย่างสิ้นเชิง
"แทยอน!!" สาวหล่อวิ่งโร่เข้ากอดชายหนุ่มคนนั้นทันทีที่เห็น ร่างสูงเองก็ลูบหัวอย่างเอ็นดู ความเย็นชาและน่าเกรงขามมลายหายไปสิ้นเหลือเพียงความใจดีเท่านั้น "เป็นไงบ้างเราน่ะ"
"สบายดีฮะ ผมคิดถึงพี่จัง"
แทยอนเขกศีรษะแทยังด้วยความเอ็นดูเข้าให้ ก่อนจะปรายตามองไปยังคุณชายเล็กแห่งตระกูลจุง ร้อนถึงแทยังที่พอจะเข้าใจว่าพี่ชายตัวเองจะทำอะไรจึงได้สะกิดยิกๆ
"เอาล่ะ ทุกคนฟังนะ" เสียงเรียกของโทซองเรียกให้ทุกคนในที่นั้นที่กำลังคุยกันอยู่ต้องละทิ้งแล้วหันมาฟัง "เยชัน ลูกชายของฉันมีความคิดที่ว่า จะแก้ข่าวนี้ โดยที่จะบอกกับพวกนักข่าวว่า ที่พวกนั้นเห็นเป็นการซ้อมแสดงหนังสั้น ที่ทางค่ายเพลงของเราคิดกันอย่างลับๆ"
แทยอนยกมือขึ้น "คุณจุงเยชันคิดจะทำหนังสั้น yaoi รึยังไงครับ"
"ครับ ผมคิดว่าในเมื่อภาพนั้นออกมาในลักษณะที่ดูเหมือผมกับแทยังคบหากันอยู่ ผมก็จะทำหนังสั้นโดยมีผมเป็นพระเอก และแทยัง...เป็นนายเอกของเรื่อ..."
"ผมไม่เห็นด้วย!!!!"
ผู้เป็นพี่ชายค้านเสียงดังจนคนทั้งห้องประชุมสะดุ้งโหยง หากว่าเขาเป็นเพียงแค่สปอนต์เซอร์รายใหญ่ธรรมดามันก็ดีอยู่ แต่นี่ฮันแทยอนคนนี้ควบตำแหน่งหัวหน้าแก๊งค์มาเฟียที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโซล รวมทั้งบุคลิกที่หวาดเกรงและความสามารถในการแผ่รังสีอาฆาตออกมาได้ตลอดเวลานั่นอีก ใครอยู่ใกล้แล้วไม่ขนลุกมีซะที่ไหนกัน
"เอ่อ พี่แทยอน ใจเย็นๆ ก่อนสิ" แทยังใช้ลูกอ้อนเข้าช่วย แทยอนจึงยอมลดอาณาเขตการแผ่รังสีอาฆาตลง
"งั้นคุณฮันจะให้ผมทำยังไงล่ะครับ ในเมื่อผมเสนอแล้วคุณก็ไม่ยอม" เยชันยังคงเล่นสงครามประสาทต่อด้วยสีหน้านิ่งๆ (รู้สึกเหมือนโทซองแทบจะไม่มีอำนาจเด็ดขาดอะไรเลยเมื่อลูกชายคนเล็กและแทยอนมาอยู่พร้อมหน้า: Blood_Death)
"ผมต้องดูความเหมาะสมของเนื้อหาหนังก่อน ถ้ามีฉากจูบหรือแตะเนื้อต้องตัว ผมจะไม่ให้แทยังเล่นหนังสั้นเรื่องนี้"
เยชันลอบถอนหายใจนิดๆ ก่อนจะถามลอยๆ
"ทำอย่างกับว่าแทยังเป็นผู้หญิงที่พี่ชายหวงนักหวงหนาอย่างนั้นแหละ"
"เยชัน!/พี่แทยอน!" โทซองกับแทยังตะโกนเป็นเสียงเดียว ด้วยเหตุที่ว่าเยชันพูดกระตุกต่อมความอดทนของแทยอนซะกระจุย จนพี่ชายที่หวงน้องสาวจัดเผลอตัวลืมตนจะเดินเข้าไปต่อยเสียให้ได้
"ระวังคำพูดของตัวเองหน่อยเยชัน" โทซองเตือน
"ครับพ่อ"
"ผมอยากดูสคริปทั้งหมดภายในเย็นวันนี้ และถ้าหลังห้าโมงเย็นไปแล้ว สคริปยังมาไม่ถึงมือผม ผมจะไม่ให้น้องผมเล่นหนังสั้นแนวนี้" แทยอนยื่นคำขาด ก่อนจะหมุนตัวเดินดุ่มๆ ออกไป
"เฮ้อ เลิกประชุมได้ ส่วนเธอ ฮันแทยังอยู่พบฉันก่อน" หันไปหาลูกชาย "แกด้วย เยชัน"
"ครับ" ทั้งสองขานรับพร้อมกัน
เหล่าผู้บริหารของฝ่ายต่างๆ ทยอยออกนอกห้องไป เหลือแค่ จุงโทซอง ผู้บริหารใหญ่สุดของค่ายเพลง จุงเยชัน ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน และ ฮันแทยัง นักร้องและนายแบบที่เขากำลังปั้นให้ดังที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผู้เป็นพ่อมองบุตรชายอย่างเหนื่อยหน่ายใจ ตัวเขาเองก็พอจะรู้ว่าลูกชายคงจะไท่ได้มีจิตคิดชอบผู้ชายด้วยกันแน่นอน แต่ดูจากรูปบางรูปที่ถ่ายมาได้นั้นมันก็ชวนให้คิดเสียจริง
ในเวลาอย่างเขารู้สึกว่าอยากจะให้เจ้าลูกชายคนนี้มีข่าวกับผู้หญิงยังจะดีกว่า มามีข่าวกับผู้ชายที่พักคอนโดเดียวกัน ทำงานที่เดียวกันแบบนี้มันไม่ไหวจะเคลียร์ แม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นผู้ชายแค่ในนามก็เถอะ
"ฮันแทยัง"
"ครับคุณจุง"
"เธอจะอธิบายเรื่องทั้งหมดนี้ยังไง" เยชันทำท่าจะเอ่ยปากพูดแทนแต่พอสบเข้ากับตาของผู้เป็นพ่อเลยได้แต่บ่นหงุงหงิงเพียงลำพัง
"ผมขอยืนยันว่าผมกับเยชันบริสุทธิ์ใจ เราไม่ได้เป็นอะไรเกินกว่าความเป็นเพื่อนร่วมงานครับ" แทยังยืนยันเสียงหนักแน่น โทซองพยักหน้าหงึกเข้าใจ
"แล้วแกล่ะ ไม่ได้คิดอะไรกับแทยังใช่ไหม เยชัน" โทซองหันไปถามเยชันบ้าง นี่ถ้าเกิดตอบว่า 'ใช่ครับ พ่อ ผมชอบแทยัง' ขึ้นมาการันตีได้เลยว่าเขาฆ่าเจ้าลูกชายคนนี้ทิ้งแน่
"นี่พ่อเห็นผมเป็นพวกวิปริตทางเพศเหมือนไอ้กุ้งแห้งนี่รึไงกัน"
"นายเรียกใครกุ้งแห้ง ห๊ะ!"
"ก็นายนั่นแหละ เจ้ากุ้งแห้ง เจ้ากุ้ง..."
ผลั๊วะ โอ๊ย
เยชันร้องเสียงหลงเข้าให้เนื่องจากคิดไม่ถึงว่าแทยังจะคว้าแฟ้มงานอย่างหนาของพ่อเขามาฟาดศีรษะตน โทซองมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างอึ้งๆ ทะเลาะกันทุกวินาทีแบบนี้คงไม่ต้องห่วงเรื่องอย่างว่าหรอกมั้ง -*-
"นี่ๆ หยุดทะเลาะกันก่อน"
"นี่ฉันเห็นแก่คุณจุงหรอกนะ ถึงยังได้ละเว้นโทษตาย" ยังมิวายขู่
------------------------------------
อยากได้คอมเม้นเพิ่มสักเม้นสองเม้น ถ้าไม่มีเราไม่อัพต่อนะ
ความคิดเห็น