love story โหด มันส์ ฮาและเศร้า

ลำดับตอนที่ #5 : ย้ายไปอยู้บ้านดงบัง กริ๊ส

"กลับมาแล้วค่า"
"..."
"แม่ค่ะ"
"..."
"แม่"
"มีอะไรหรอลูก"
"แม่จะไปใหนอ่ะ"
"ไปเยี่ยมพ่อที่อเมริกาน่ะ"
"พ่อเป็นไรไปค่ะ"
"ก็เป็นพ่อของลูกไง"
"..."
"แม่ล้อเล่นน่ะ ไม่สบายนิดหน่อย แม่ไปหล่ะ"

~เจ้มมาก เจ็มใหม หกล้มแล้วเทอเจ็บมั้ย~
"สี่โหล"
"หวัดดี วันนี้คุยกันอีกได้มั้ย"
"ไม่ได้เว้ย"
"ไมอ่ะ"เสียงจ๋อยลงทันตา"
"มันทำให้ฉันเป็นคุณนาย"
"ยังไง"
"ก็คุณนายตื่นสายไงหล่ะ"
"ขอโทดนะ"
"อืม ว่าแต่ข้าวอยู่ใหน"
"ข้าวก็อยู่ในหม้อสิ อยุ่บนหลังคามั้ง"
"เด๋วยหลังคาจะเข้าไปอยุ่ในท้องนาย"
"กลัวตายหล่ะ"
"ว่าไงนะ"
"ปล้าว แค่นี้ก่อนนะ เชิญเทอไปหาข้าวที่ไร่ เอ้ยหลังคา เอ้ยหม้อให้พอเลย"
"เออ เชอะ" 

3 ทุ่ม
ออด ออด
"ดึกป่านนี้แล้วใครมาเนี่ย...อ้าวเลิฟ"
"อืม"เขาพยายามฟืนยื้มแต่ ตาเหมือนพึงโกรธปนเยใจมาเลย
"หน้านายไปโดนอะไรมา"
"อย่ามายุ่ง.. ที่มาวันนี้จะมาขออยุ่ด้วย"
"บ้ายชั้นเนี่ยนะแต่มันมีแค่2ห้อง หรือว่านายจะไปนอนในห้องน้ำ..เอางี้ไปอยู่บ้านดงบังกันดีกว่า"
"อืม"

เพลงซื้อกุหลาบให้ตัวเองดังขึ้น ทำไมยัยเกรซไม่เปลี่ยนเพลงซัดที่เนี่ย
"มีไร"
"ชั้นจะชวนเทอไปอยุ่บ้านดงบัง"
"อืม ว่าไงนะ บ้านดงบัง ชั้นจะได้ไปอญู่ใต้คาเดียวกับดงบังหรือนี่ โอ้วว กริ๊ด"

"ถึงยัง"
"หมู่บ้านนี้แหลาะเล้ยว"
"มาพบใครครับ"
"พวกเรามาพบดงบัง"
"อ๋อคุณเมื่อกลางวัน เชิญครับ"
"ฉันชื่อชมพู่ไม่ใช่เมื่อกลางวัน"

ปิ๊ดๆ
"น้องมินไปดุซิว่าใครมา"
"เอ้าเทอเมื่อกลางวัน เข้ามาสิ"
"-_-ชั้นชื่อเมื่อกลางวันตั้งแต่เมื่ไรเนี่ย ชั้นชื่อชมพู่เฟ้ย"
"แล้วเทอพาใครมาด้วย นี่เลิฟ กับ ชาราง เพื่อนชั้นเองแล้วก็.."
"มาแล้ว ว้าวมินแจสุดน่ารักขอกอดที่"ทันทีที่ยัยเกรซมาถึงก็วิ่งไปกอดมินจนเซไปติดข้างฝา
"อุ๊ย ขอโทดค่า"