คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : การต่อสู้ที่ลิเบริโอเเละการประกาศสงคราม
พวกเขากำลังจัดงานเทศกาลในเมืองลิเบริโอ มีนายพลเเละคนยศสูงจำนวนมากของมาร์เลยจะอยู่ที่นั่น นายพลกองทัพมาร์ลีย์ เป็นคนสำคัญทางการเมือง ที่นี้เป็นสถานที่ ที่เหมาะสำหรับการโจมตีของศัตรู ยิ่งความรู้สึกว่าเรามาร์เลยกำลังจะประกาศสงครามกับพวกเอลเดียที่อยู่บนเกาะ ฉันถามผู้บังคับบัญชาการมากัธ ว่าฉันสามารถใช้สไนเปอร์เพื่อเฝ้ามองงานเทศกาลได้ไหม ฉันรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาจึง ตกลง ฉันส่องสไนเปอร์สํารวจงานเทศกาล มองไปที่นักรบและนักรบฝึกหัด ไม่กี่นาทีก่อนที่จะเริ่มงาน ฟัลโกก็วิ่งไปหาอีกคนหนึ่ง ชายคนนั้นเขาพูดอะไรบางอย่าง จากนั้นเขาไปเริ่มเดินหายไปไหน
(มุมมองของพีค)
ฟัลโก้ : คุณบราวน์
ไรเนอร์ : มีอะไรงั้นหรอฟัลโก
ฟัลโก : คุณช่วยมากับฉันสักครู่ได้ไหม
ซีค: คุณมีเวลาไม่กี่นาทีก่อนที่งานจะเริ่ม จากนั้นไรเนอร์กับฟัลโก้ก็เดินจากไป
พอร์โก้ : ได้ข่าวว่าเธอกับฮาเวิร์ดคบกันงั้นหรอพีค
พีค : ใช่เเล้วป๊อกโกะ (เธอพูดพลางยิ้ม)
พอร์โก้กับซีค : ยินดีด้วยละพีค
พีค : ขอบคุณ
พีค : มีใครเห็นฮาเวิร์ดมั้ย
พอร์โก: ไม่ ฉันไม่เห็นเขาอยู่ที่นี่เลย
ซีค : บางทีเขาอาจจะมาสาย
ฉันเริ่มมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นเขาเลย
(ภาพมุมมองจากของฮาเวิร์ด)
การประกาศของ วิลลี่ ไทเบอร์ ดำเนินไปโดยไม่มีปัญหา มียามเข้ามาพูดอะไรสักอย่างกับ ซีค พีค และ พอร์โก้ เเะลพวกเขาก็เดินตามยามคนนั้นไปออกไป ไรเนอร์และฟัลโก้ยัง ไม่กลับมา ทันทีที่ วิลลี่ ไทเบอร์ ประกาศสงครามเสร็จ ไททันจู่โจมก็ปรากฏตัวขึ้นและเริ่มโจมตีทุกคนในฝูงชน มันกระโดดใส่เจ้าหน้าที่ทหารของมาร์เลย ก้อนหินยักษ์ที่กำลังจะโดนโซเฟียมาก เเต่มันพลาดเเละเฉียดเธอไปนิดเดียว ไททันค้อนสงคราม แปลงร่างและกำลังจะโดนโจมตี โคลต์อุ้มอูโด้ออกไป ขณะที่โซเฟียและกาบิวิ่งอยู่ข้างๆ เขา ฉันโหลดกระสุนเจาะเกราะแล้วรีบวิ่งไปหา พีค ซีค และพอร์โก้ ฉันกำลังเข้าใกล้อาคารและพบหน่วยยานเกราะ ฉันกระโดดลงจากที่สูง ไปต่อหน้าพวกเขาและทำให้พวกเขากลัว
ฮาเวิร์ด : พวกนายรู้ไหมว่านักรบคนอื่นๆ อยู่ที่ไหน
หน่วยยานเกราะ1: ใช่เรารู้ พวกเรากำลังจะช่วยพวกเขา
ฮาเวิร์ด : โอเค นำทางไป
เราไปถึงบ้านแล้วเข้าไปก็พบว่ามีหลุมขนาดใหญ่อยู้ด้านล่าง มีพีคและพอร์โก้
ฮาเวิร์ด : ในขณะที่ไททันค้อนสงครามกำลังฟาดตูด คุณสองคนก็มานั่งคุยเล่นกันที่นี่ (คุณพูดเเล้วหัวเราะไปด้วย)
พีค : พาเราออกไปจากที่นี่ที
ฮาเวิร์ด : ใช่ ฉันจะไปเอาเชือก (คุณโยนเชือกลง)
พอร์โก้: ขอบคุณที่พาพวกเราออกจากหลุม
ฮาเวิร์ด : ไม่เป็นไรพีค เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย (คุณจับมือเธอเเล้วถามด้วยความเป็นห่วง)
พีค : ฉันโอเคที่รัก ขอบคุณที่พาเราขึ้นมานะ
ฮาเวิร์ด : ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ขอบคุณหน่วยยานเกราะ ที่พวกเขารู้ว่าพวกนายอยู่ที่ไหน ฉันเพิ่งพบพวกเขาและเดินมาที่นี่
พีค : สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง
ฮาเวิร์ด : ไททันค้อนสงครามกำลังถูกโจมตี และโคลต์กำลังพาเด็กๆไปยังที่ปลอดภัย
พอร์โก้กำลังจะต่อสู้ ขณะที่พีคกำลังจะเตรียมตัว
ฮาเวิร์ด : เฮ้ พอร์โกมารับฉันแล้วพาฉันขึ้นไปบนตึกสักที่ พีคตอนนี้พวกเราอาจมีเวลาไม่ถึง 10 นาที ดังนั้นความรวดเร็วเป็นสิ่งสําคัญ ไททันจู่โจม อยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าเพื่อนๆ ของ เอเรน เยเกอร์ อยู่ที่นี่เช่นกัน
พอร์โก้แปลงร่างแล้วพาฉันขึ้นและพาฉันขึ้นไปบนหลังคา ทำให้ฉันมองเห็นการต่อสู้ได้ดี มีการระเบิดครั้งใหญ่ที่ท้ายทอยของไททันค้อนสงครามขณะที่มันล้มลง มีคนกลุ่มหนึ่งใส่ อุปกรณ์เคลื่อนย้ายสามมิติ มาจากไหนไม่รู้และเริ่ม ฆ่าทุกคน ไม่ว่าจะเป็นชาวบ้านหรือทหาร ฉันเริ่มส่องสไนเปอร์ใส่คนคนหนึ่ง (หลังการต่อสู้ที่ชิกันชินะ คุณเริ่มฝึกฝนตัวเองเพื่อติดตามเป้าหมายที่เคลื่อนที่เร็ว) ฉันได้กระสุนที่เเละเหนี่ยวไกปืน เสียงปืนดังขึ้น และกระสุนเจาะเกราะ พุ่งไปหาคนที่โจมตีเขาจนตาย กระสุนไปที่หน้าอกเเละมันออกก็อีกด้านหนึ่งไปยังคนอื่น ๆ) ศัตรูคนอื่น ๆ สังเกตเห็นว่าฉันอยู่ที่ไหนและเริ่มหาฉัน ขณะนั้นเกิดขึ้นอีกมีคนเเปลงร่างเป็นไททัน
ศัตรูที่ 1 : พวกที่ล้อมรอบเเกเเล้ว ยอมแพ้ซะ
ฮาเวิร์ด : ไม่มีทาง
ฉันดึงปืนพก ออกมาแล้วยิงคนแรกเข้าที่หัว จากนั้น กลิ้งตัวเพื่อหลบการโจมตีต จากนั้นยิงคนที่สอง เข้าที่หน้าอกสามครั้ง คนสุดท้ายคว้าฉันจากด้านหลัง และเริ่มต่อยฉัน
ศัตรูที่ 3: เเกจะชดใช้สิ่งที่เเกทำกับเพื่อนฉัน
มันหยิบปืนเล็ง ไว้บนหน้าอกของฉัน แล้วเหนี่ยวไกกระสุนทะลุผ่านตัวฉัน และฉันก็พุ่งเข้าใส่เขาเเล้วยิงเขา เลือดไหลออกจากอก บาดแผลของฉันเริ่มฟื้นฟูตัวเองทีละนิด ดวงตาของเขาเบิก กว้าง
ศัตรู 3: ฉันไม่อยากตาย
ฮาเวิร์ด : ฉันช่วยเเกได้ แต่เเกต้องเชื่อใจฉัน
ฮาเวิร์ด 3: ทำไมฉันต้อง
ฮาเวิร์ด: เพราะว่าฉันไม่ฆ่าศัตรูที่ไร้ทางสู้ แถมเราก็เป็นเผ่าพันธ์เดียวกันด้วย
ศัตรู 3: ก็ได้
ฮาเวิร์ด : ให้ตายสิเจ็บเป็นบ้าเลย เเต่ดีนะฉันมีพลังที่รักษาตัวเอง หลังจากที่ไปทดลองกับนักวิจัยมาร์เลย
ฉันฉีกเสื้อของเขาออกและเริ่มผ่าตัดเอากระสุนออก ฉันฉีดมอร์ฟีนให้เขา หลังจากเอากระสุนกระสุนออกแล้ว ฉันก็เย็บแผลของเขาและหยิบอุปกรณ์เคลื่อนย้ายสามมิติของเขามาใส่
ศัตรูที่ 3 : นายไม่รู้วิธีใช้มัน ถอดมันออก
ฮาเวิร์ด : ฉันไม่เป็นไร ฉันจะคืนนายให้กับเพื่อน ๆ ของนาย ถ้าคุณบอกพวกเขาให้ปล่อยฉันไป
ศัตรู 3: ก็ได้
ฉันเรียนรู้วิธีใช้อย่างรวดเร็วและอุ้มเขาขึ้นมา ฉันเห็นเพื่อนของเขาบนหลังคา ฉันก็ลงไปข้างหลัง พวกเขาหนึ่งในนั้นหันกลับมา
ศัตรูที่ 4: นั้นศัตรู
ทุกคนบนหลังคาหันมาหน้ามา ทุกคนเรอ่มชักอาวุธขึ้นมา
ฮาเวิร์ด : ใจเย็นๆ ฉันแค่มาเพื่อเอาเพื่อนของคุณกลับมาคืน
คุณโยนเขาไปหาเพื่อนของเขา ผู้หญิงผมสีน้ำตาลมัดผมหางม้ารีบเข้าไปดูเขาเเละตรวจดู หนึ่งในนั้น คนที่หัวเกรียนดูสงสัย
ศัตรูที่หัวเกรียนศีรษะ: คุณทำอะไรกับเขา ดูเหมือนคุณจะทำอะไรกับเขารึปล่่าว
ฮาเวิร์ด : ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันช่วยเอากระสุนมาจากเเผล และฉันก็ช่วยเขาไว้
ศัตรูที่หัวเกรียน: ทำไมคุณถึงทำอย่างนั้นเราเป็นศัตรูของคุณ
ฮาเวิร์ด : เพราะว่าฉันไม่ฆ่าศัตรูที่ไร้ทางสู้ และเขาก็ยังไม่พร้อมที่จะตาย
ศัตรูที่ 3: เขาทำแผลให้ฉันแล้วพาฉันไปหาพวกนาย
สาวผมสีน้ำตาล: นายต้องการอะไร
ฮาเวิร์ด : สิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือสามารถออกจากพื้นที่นี้ โดยมีชีวิตรอดออกไป
จากนั้นคุณก็ถอดอุปกรณ์ของเขาและเริ่มกระโดด จากหลังคาหนึ่งไปอีกหลังคาหนึ่ง ห่างออกไป (คุณพลางนึกถึงพีคว่าตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง)
(มุมมองของโซเฟีย)
ฉัน โคลต์ และกาบิก็วิ่งไปโรงพยาบาลตอนนี้มันดูวุ่นวายมาก เราดูแลอูโด้ด้วยเขาดูไม่ดีเลย ฉันไม่ค่อยสบายใจสักเท่าไหร่ เมื่อเรามาถึงพวกเขามีห้องว่างไม่พอและดูเหมือนว่าเขากำลังรักษาผู้ได้รับบาดเจ็บเเละมีคนตายจำนวนมาก กาบิวิ่งออกไปข้างนอก ที่ยังมีการการต่อสู้ แม้ว่าฉันจะวิ่งตามเธอไม่ทันเเต่ฉันพยายามวิ่งไปหาเธอ ฉันวิ่งตามเธอเพราะฉันต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับคุณวิลเลียม เราถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย หยุดไว้ ขณะที่กาบิกำลังเถียงกับพวกเขา พวกเขาถูกศัตรูยิง
ความคิดเห็น