คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Dangerous Situation
"...แล้วเราก็เพิ่งเจอปัญหาเรื่องแผงควบคุมของบรินฮิลด์ เลยคิดว่าต้องใช้เวลามากขึ้นในการซ่อม บางทีอาจจะยืดไปอีก 6 เดือน..."
"อา...ซวยจริงๆ"
เซต้ามาฟังรายงานผลการซ่อม'บรินฮิดล์'ล่าสุด ดูม่าเธอคงจะไม่ได้ขึ้น'พรีเดเตอร์'ไปอีกสักพักใหญ่ๆ
"ไม่เป็นไรน่า เธอยังมีพวกเราอยู่นะ แล้วเรายังสลับเครื่องได้อีกด้วย" อามาเนะปลอบเธอ
"ฉันไม่เคยขับเครื่องอื่นนอกจากบรินฮิลด์น่ะสิ แล้วของพวกเธอเป็นมาร์ก-8ทั้งหมดด้วย"
"งั้นเราจะฝึกให้เธอเอง" คาราสุบอก
"ใช่ๆ ไม่ต้องห่วงหรอกนะ เรื่องแค่นี้เอง"
"แล้วในระหว่างที่พวกเราออกปฏิบัติการ เธอจะทำอะไรล่ะ?" ไอโกะถาม
"ผบ.ให้ฉันไปเป็นคนเช็คสภาพพรีเดเตอร์ชั่วคราวน่ะ แต่ยังไงก็ไม่เท่าออกไปขับพรีเดเตอร์หรอก"
__________________
ในห้องทำงานของเอซ มอธเข้ามารายงานผลการซ่อที่เขากำลังจัดการอยู่
"...ตอนนี้เครื่องเดินได้ปกติแล้ว เหลือจัดการเติมอาวุธแล้วก็คนขับ" มอธบอก
"สรุปแล้วนายจะไม่ขับเหรอ?"
"ผมบอกไปแล้วนี่ ไม่มีใครจะเชื่อมประสานกับผมได้อีกแล้ว สิบสี่รายที่มาลองทนไท่ไหวสักคน ถ้าไม่ใช่คนที่จนหนทางจริงๆก็ไม่ได้หรอก "
"แล้วเรื่องของคอนโทรลเลอร์พวกนั้นนายคิดว่าไง?"
"พวกเขามีความทะเยอทะยานและจิตใจที่แกร่งมาก แต่ยังขาดความจริงจัง มันอาจทำให้พวกเขาตายได้"
"วิเคราะห์ได้เฉียบจริงๆ"
"ผมไปละ ต้องไปจัดการเรื่องอาวุธ" มอธหันหลังเดินออกไป
"อา...เจอกัน ไอ้ปีศาจ"
_____________________
มอธกลับมายังห้องพักพรีเดเตอร์และเจอเซต้ายืนเหม่ออยู่หน้าห้องของเธอ
"ทำอะไรน่ะ?"
"แค่ใจลอยเฉยๆน่ะ"
"เพื่อนเธอล่ะ?"
"ไปทำภารกิจลาดตระเวณ ฉันเลยกลับมาก่อน" เซต้าตอบเเบบเอื่อยๆ
"ยังคิดมากเรื่องพรีเดเตอร์อยู่เหรอ?" มอธถาม
"คิดสิ...ตอนนี้ฉันเหมือนเป็นคนไร้ประโยชน์ไปแล้ว ทั้งชีวิตคิดแต่เรื่องขับ'พรีเดเตอร์' พอไม่มีมัน ฉันก็แทบทำอะไรไม่ได้ เครื่องอื่นก็ขับไม่เป็น ตอนนี้ฉันไร้ประโยชน์ยิ่งกว่านายอีก" น้ำตาเริ่มเอ่อขึ้นตาเซต้า
มอธยื่นมือไปลูบหัวเธอ
"หือ?"
"ปกติเวลาฉันเศร้าแม่ฉันจะลูบหัวน่ะ...พี่ฉันก็ด้วย มันจะช่วยให้รู้สึกดีขึ้น"
เซต้าไม่ตอบอะไรเขา และจมอยู่ในความเงียบ
'อี๊ด อี๊ด อี๊ด' เสียงสัญญาณขนาดเล็กดังขึ้น
"ตรวจพบเซลกี เธอไปไหวไหม?" มอธถามเซต้า
เธอเช็ดน้ำตาออก " ไหว แล้วเจอกัน"
________________________
[18.00]
"เราสำเร็จการลาดตระเวณแล้ว กำลังจะกลับฐาน" คาราสุดที่ตอนนี้ขยับมาเป็นหัวหน้าทีมชั่วคราววิทยุกลับฐาน
"มีคำสั่งใหม่ เราตรวจพบสัญญาณ'เซลกี'ระดับ 7 สามตัวกำลังมุ่งหน้ามายังสะพานโกลเดนเกท กลับมาเดี๋ยวนี้ ให้รหัสพวกมันว่าไลท์ฮอร์น ไอซ์ชาฟต์และโบนเฮด"
"รับทราบ กำลังไป...เฮ่ยพวกเรา มี'เซลกี'ให้กระทืบแล้ว"
"เจ๋งไปเลย จะได้ออกแรงสักที"
'พรีเดเตอร์'ทั้งสามเคลื่อนที่ไปประจำหน้าโกลเดนเกทที่ตอนนี้มืดไปหมดเพราะอพยพคนออกไม่ให้โดนลูกหลง
เมื่อพวกเขาตั้งท่าได้ คลื่นน้ำสามลูกก็พุ่งมาทางพวกเขา
"มันมาแล้ว เอาคนละตัวเลย"
คาราสุให้สัญญาณ ก่อนที่คลื่นน้ำทั้งสามจะแตกออก
'ไลท์ฮอร์น'ตัวเหมือนกอริลล่าที่มีเขาสองอันบนหัว
'ไอซ์ชาฟต์'เหมือนอิกัวน่ายืนสองขาและมีหาฃสองข้าง ตรงปลายหางเป็นกรงเล็บสีฟ้า
'โบนเฮด'เหมือนทีเร็กซ์ที่มีหัวเป็นขวานทำจากกระโหลก
"รับนี่ซะ!!!"
มาซามูเนะฟาดค้อนใส่หัวโยนเฮด มันรับแรงกระแทกได้อย่างง่ายดาย มาศามูเนะเลยใข้ปืนวอร์เท็กซ์ยิงอัดใส่ พลังงานที่ออกมาจากปืนกระแทกโบนเฮดล้มลงไป มาซามูเนะเลยตามเอาค้อนไปฟาดจนมันจมหายไป
ฝั่งของมุรามาสะรับมือกับไลค์ฮอร์นได้อย่างสูสี เพราะตัวที่ใหญ่มากทำให้เคลื่อนไหวได้ช้ากว่าเซลกีตัวอื่นๆ มุรามาสะฟันดาบใส่รอบๆตัวมันได้อย่างสบาย ทำให้ตัวไลท์ฮอร์นเต็มไปด้วยแผล
ในส่วนของ'คุซานางิ'ที่ปะทะกับไอซ์ชาฟต์นั้นดูจะวุ่นวายที่สุดเพราะความไวของมัน ทำให้คุซานางิฟาดมีดสั้นของมันไม่โดน
"อามาเนะ เดี๋ยวฉันช่วยเอง"
มาซามูเนะวิ่งเข้ามาและใช้ตัวกระแทกไอซ์ชาฟต์จนกระเด็นไปไกล
"ย่าห์!!" มุรามาสะกระโดดถีบหน้าไลท์ฮอร์นจนมันล้มและแทงดาบไปตรงหน้ามัน แต่ไอซ์ชาฟต์กลับโผล่ขึ้นมาและใช้กรงเล็บที่หางมันปัดดาบไปได้
"ฮึ่ย!! มาช่วยตรงนี้หน่อย!!"
"ได้เลย!! อามาเนะ ยิงสนับสนุนที" มาซามูเนะวิ่งเข้าไปฟาดค้อนใส่ไอซ์ชาฟต์ในขณะที่คุซานางิหยิบเครื่องยิงจรวดขึ้นมา
"โฮกกกกกก"
โบนเฮดโผล่ขึ้นมาหน้าคุซานางิ
"อามาเนะ!!"
"ไม่ต้องห่วงฉันเอาอยู่"
คุซานางิเก็บเครื่องยิงจรวดและหยิบมีดสั้นไอออนออกมา
ทันใดนั้น ฟองคลื่นด้านหลังคุซานางิก็แตกออก 'เซลกี'อีกตัวกระโจนขึ้นมาเกาะหลังของคุซานางิ
"มี'เซลกี'อีกตัว!!!"
"อะไรเนี่ย!! ไหนว่ามีสามตัวไงฐาน!!" ไอโกะวิทยุไปหาฐาน
"เรดาห์ทางใต้ของเราขัดข้อง ดูเหมือนมันจะอ้อมมาจากฝั่งแอตแลนติก และมันเป็น'เซลกี'ระดับ9 พวกเธอต้องถอนตัวเดี๋ยวนี้!!" เสียงเอซดังออกมาจากวิทยุ
"ว่าไงนะ!!!??"
"ไม่ทันแล้ว!!" ไอโกะตะโกนก่อนจะบังคับมุรามาสะไปหาคุซานางิแต่กลับถูกไอซ์ชาฟต์ขวางไว้
'เซลกี'ระดับ 9 ตัวนั้น มีรูปร่างเหมือนมังกรโคโมโด แต่มีหางที่ยาวมากและมีแขนที่ยาวกว่าปกติ และที่สำคัญ...
"อ๊าก!!!! มันมีกรด!!!"
เซลกีตัวนั้นอ้าปากและพ่นกรดสีเขียวใส่หน้าของคุซานางิ และเอื้อมมือไปบดขยี้ห้องคอนโทรลเลลอร์จนแบนยัง
คุซานางิที่ไน้การควบคุมทรุดลงและล้มลงไปในทะเลทันที
"อามาเนะ!!!!!!!!!!"
ความคิดเห็น