คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : โอรสบุญธรรม
หลัาที่พระสนมยุนอาทรหมสิไปเหล่าัุ่าพาันมา่วยันปรนนิบัิรับใ้อยูแลพระนาอยู่ไม่ห่า
"พระสนมเพะ ทรทำพระทัยีๆไว้นะเพะ"
ัุนสนิทเอ่ยเรียพระสิพระสนมยุนอา พร้อมับเอายามมา่อที่พระนาสิอพระนาวนไปมาเพื่อให้พระนาทรรู้สึพระอ์ ัุนอื่น ๆ่า่วยันบีบๆนวๆพระวรายพระนาให้ผ่อนลายไป้วย
ระหว่านั้น พระราาอนโที่ทรำลัอุ้มพระโอรสอยู่ยืน้าๆพระมเหสี เมื่อเห็นว่าพระสนมยัไม่ทรฟื้น ทั้สอพระอ์ึพาันเส็ออาพระำหนัไป โยที่ฝ่าบาทเป็นผู้ทรอุ้มอ์ายน้อยเอาไว้ในพระหัถ์
"ุอน"
"เพะ"
"เราไปันเถอะปล่อยให้สนมยุนอาบินนอนพัไป่อน"
"เพะ ฝ่าบาท"
แล้วทั้สอพระอ์พาันเส็ลับพระำหนัไปพร้อมับอ์ายน้อยที่ำลัเฝ้าสัเสิ่รอบพระอ์อยู่อย่าเพลิเพลิน ึ่ระหว่าทาที่ำลัะลับทรหันไปเรียัุผู้ิามให้มารับำสั่
"าันุ"
"เพะฝ่าบาท"
ัุปรอสูสุผู้ทีู่แลพระำหนัพระราาอนโที่เฝ้าิามเส็มา้วย รีบเินมาหาแล้ว้มหัวน้อมรับำสั่อย่าสำรวม
"แอ๊......."
อ์ายน้อยส่พระสุรเสียทัทายัุที่เินมา ทรทอพระเนร้วยวามสนพระทัย ัุผู้นั้นึหันมายิ้มให้พระอ์่อน แล้วหันมาั้ใฟัรับสั่อฝ่าบาทอีที
"เ้าอยูแลสนมยุนอาบินให้ี แล้วบอนา้วยว่าไม่้อเป็นห่วอ์าย ้าะเอาไปูแลเอ บอให้นาพัผ่อนให้เ็มที่ ไว้หายีเมื่อไหร่่อยไปหาเรา ส่วนัุาำหนัสนมยุนให้ไปพัเสียให้หม"
"เพะ ฝ่าบาท"
"ไปันเถอะลู้า"
"แอ๊......."
แล้วพระราาอนโทรอุ้มพระโอรสเรียมะลับพระำหนัแทยั้วยัน
ระหว่านั้น..........
"หม่อมันอลออุ้มอ์ายบ้าไ้มัยเพะ"
พระมเหสีทรเส็มาสมทบับพระสวามี แล้วทูลออุ้มโอรสน้อยมาไว้อ้อมพระหัถ์อพระนาบ้า พระนาทรรู้สึเอ็นูอ์ายมุนยอไม่น้อย
"ไ้สิ"
แล้วฝ่าบาททรส่พระโอรสมาให้พระมเหสีลอทรอุ้มู
"แ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
และทันทีที่พระมเหสีทรไ้อุ้มอ์ายน้อย พระอ์็ทรแผพระสุรเสียันแสัลั่น
"โอ๋ ไม่ร้อๆไม่ร้อนะะ อ์าย โอ๋ๆๆ"พระนาทรปลอบอย่าทุลัทุลา แ่ทว่าอ์ายลับรรแสไม่หยุ ยิ่โอ๋ยิ่มีพระสุรเสียเี้ยวรามาึ้นเรื่อย ๆ
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!!!! "
"หึหึหึ ท่าทาเ้าะเอาไม่อยู่นะ ุอน ส่อ์ายมา ้าอุ้มเอ"
พระราาอนโทรพระสรวล บันเมื่อไ้เห็นอ์ายน้อยทรแผลฤทธิ์ใส่พระมเหสี ท่าทาะไม่เอาใรเลยนอาพระบิาและพระมาราอพระอ์เอเท่านั้นริๆ
"เพะ อาละวานานี้หม่อมัน้อืนให้พระอ์แล้วล่ะเพะ"
พระมเหสีึทรส่อ์ายน้อยืนลับไปให้พระสวามีไ้ทรอุ้มโอรสเออีรั้
"ฮ่าๆๆๆๆ ลู้า่าร้ายนั ั้น่วนี้ให้้าูแลเาไป่อนไว้โึ้นเ้าอยูแลแล้วันนะ ุอน ฮ่าๆ"
ราาอนโทรแย้มพระสรวลอย่าบัน ่อนะทร้มลทอพระเนรอ์ายน้อยในอ้อมพระหัถ์้วยวามเอ็นู พออ์ายน้อยไ้ลับมาอยู่ับพระบิาอพระอ์เท่านั้นหยุันแสในทันที ่าเป็นเ็ีอพ่อเหลือเิน
"เพะ ไม่มีใรเอาอ์ายอยู่แล้วนอาพระอ์ับสนมยุนน่ะเพะ ส่วนเรื่อที่ะรับอ์ายเป็นลูอหม่อมันล่ะเพะ ะทรอนุาอยู่หรือไม่" พระนาเินึถึเรื่อรับโอรสบุธรรมึ้นมา
"เ้าแน่ใว่าเลี้ยไหว ลูนนี้ท่าทาื้อเอาแ่ใะาย เห็นแววั้แ่อนนี้เลยเียวนะ ฮ่าๆๆ"
พระราาอนโทรเอาแ่พระสรวลอย่าสำรา สอพระหัถ์อยโอบอุ้มประออ์ายน้อยอย่าถนุถนอมั่แ้วาวใเลยทีเียว
"เอาไว้โอีนิหม่อมัน่อยูแล็ไ้เพะ อนนี้ให้ฝ่าบาททรูแลไปพร้อมับสนมยุนไป่อน แ่ถึอย่าั้นหม่อมัน็อยาไ้เามาเป็นลูอหม่อมันนะเพะ หม่อมันะอยปป้อุ้มรออ์าย รัเาั่ลูในอุทรอหม่อมันเอเลยเพะ"
"ในเมื่อเ้าอยาไ้มุนยอเป็นลูเ้านั้า็อนุา เี๋ยวพรุ่นี้้าะมีหนัสือแ่ั้อ์ายเป็นโอรสบุธรรมอเ้าอย่าเป็นทาารแน่นอน ้าะประาศในที่ประุมให้ทุนไ้รู้โยทั่วัน"
"เป็นพระรุายิ่แล้วเพะ"
หลัาที่ทั้สอพระอ์ทรลันเรียบร้อย พระราาอนโึเส็นำพระมเหสีเ้าไปที่พระำหนัแทยั
พระนาทรประทับอยู่ไ้ไม่นานนั ึทูลอลาลับพระำหนั เพราะพระนาเอทรอยาพัผ่อนบ้า เพราะนี่ใล้ะเที่ยแล้ว ไ้เวลาที่พระนา้อไปเสวยพระระยาหารามปิ
"หม่อมันอทูลลาลับำหนั่อน เี๋ยวพรุ่นี้หม่อมันะมาหานะเพะ"
"ไ้สิ"
"มุนยอแม่ไป่อนนะลูพรุ่นี้แม่ะมารับเ้าไปอยู่ำหนั้วย"
"แอ๊"
อ์ายน้อยส่พระสุรเสียอบลับไป่อนที่พระมเหสีะเส็ออาพระำหนัแทยัเล่นทำเอานทั้พระำหนัอำันไม่ไ้เลย้วยวามเอ็นู ที่พระอ์ทรพระปรีาั้แ่ยัทรพระเยาวน์ยิ่นั
หลัาที่พระมเหสีเส็ลับไปแล้ว พระราาอนโทรนำพระโอรสมาประทับบนพระเพลา ่อนที่ะทรเรียมหาเล็นสนิทอพระอ์เ้ามา
"า"
"พ่ะย่ะ่ะ ฝ่าบาท"
ารีบเินเ้ามารอรับำสั่โยทันที
"ไปามท่านราเลาัมาพบ้าเี๋ยวนี้"
"พ่ะย่ะ่ะ ฝ่าบาท"
าำนับให้ฝ่าบาทหนึ่รั้่อนะเินออไปามราเลา ัินมูมาเฝ้าามรับสั่อพระอ์ในทันที
ไม่นานนั....
"ฝ่าบาท ใ้เท้าัมาแล้วพ่ะย่ะ่ะ"
ารีบเินเ้ามาทูลในทันที
"ให้เ้ามาไ้"
"แอ๊"
ทั้ราาอนโและอ์าย่าส่พระสุรเสียึ้นมาพร้อมัน พระอ์้มลทอพระเนรไปยัโอรสน้อย้วยวามเอ็นู พระหัถ์้าหนึ่อยลูบไล้พระปราน้อยๆนุ่มนิ่มไปมาอย่าเพลิเพลิน
"หึหึ เ้า่าน่ารัยิ่นัมุนยอลูพ่อ "
ูเหมือนฝ่าบาทะทรโปรพระโอรสอ์นี้ยิ่นั พระอ์ทรมีวามสุมาที่ไ้อยูู่แลใล้ิอ์ายมุนยอแบบนี้ทำให้ทรทำพระทัยเรื่อออีรัทายาทผู้ล่วลับไปไ้บ้าแล้วในระับหนึ่
"ถวายบัมฝ่าบาท หม่อมันัินมูพ่ะย่ะ่ะ" ราเลาัินมูเินเ้ามาแล้วถวายวามเารพในทันทีแล้วยืนอยู่รอรับสั่้วยิริยาสำรวม เาเป็นายราหนวสีาวสะอา ใบหน้าูส่าเร่รึมูสุุม สายาอเาอยำเลือมอพระพัร์อ์ายน้อย้วยวามสนใไป้วย เพราะหลัาที่พระสนมทรประสูิพระโอรสมายัไม่มีใรไ้เห็นพระพัร์อ์ายัๆมา่อน มีน้อยนนัที่ะไ้เห็น ส่วนมาะเป็นนอพระำหนัพระสนมและพระมเหสีเท่านั้น
"เินั่ท่านราเลา ้ามีเรื่อที่ะให้ท่านบันทึเียนเป็นลายลัษ์อัษร เรื่อ ารรับอ์ายมุนยอ ึ้นเป็นโอรสบุธรรมอพระมเหสีอนาพิน"
"พ่ะย่ะ่ะ" ราเลาทรุัวลนั่พร้อมหยิบระาษพร้อมหมึพู่ัน เรียมเอามารอบันทึเอสารามพระราำรัสอฝ่าบาท
แล้วพระราาอนโทรมีพระราระแสออมา ราเลา้มหน้า้มาบันทึไปนเสร็เรียบร้อย ราเลาัึเอาเอสารนี้ยื่นให้พระราาอนโทรอ่านทวนอีรอบ
"เป็นอย่าไรบ้าพ่ะย่ะ่ะ มีอะไราบพร่อหรือไม่"
เมื่อพระราาอนโทรอ่านนบรวทานเรียบร้อย พระอ์ึเอารามัรมาประทับราเอาไว้เพราะเป็นเอสารสำั
ระหว่านั้นอ์ายน้อยทริ้นยุยิๆอยู่บนพระเพลาอพระบิา ูพระหัถ์เล็ๆไปมา ้วยวามุน
"เอาอะไรลู มุนยอ หิวนมหรือยั หือ"
ฝ่าบาทรัสถามอ์ายน้อย้วยวามเป็นห่ว
"แอ๊....๊วฟๆ"
อ์ายน้อยส่พระสุรเสียอบลับมา เอาพระอัุมาูๆเพื่อบอให้พระบิาทรทราบว่าพระอ์ทรหิวแล้ว
"ฝ่าบาท อ์ายทรพระปรีายิ่นัพ่ะย่ะ่ะ" ราเลาัินมูเอ่ยมมออ์าย้วยวามเอ็นู
"หึ แน่นอนสิ ลู้านี่นา โึ้นเา้อเ่เหมือน้าแหละ"
"เห็น้วยพ่ะย่ะ่ะ"
ราเลาัยิ้มแย้มเออออไปับฝ่าบาท้วย
"ั้นระหม่อมอทูลลาพ่ะย่ะ่ะ"
ุยันหอมปาหอมอแล้วราเลาึทูลลาฝ่าบาทำนับหนึ่รั้่อนะเินออไปาพระำหนัเอาเอสารนั้นไปเ็บไว้รอวันประาศในที่ประุมราิในวันพรุ่นี้
หลัานั้น
"า"
"พ่ะย่ะ่ะ"
ารีบเินมาเ้าเฝ้าในทันที
"ไปามอรัษ์ฮันุนมาสิ"
"พ่ะย่ะ่ะ"
แล้วา็ไปทำามรับสั่ใันทันที
หลายนาที่อมา
"ฝ่าบาทหม่อมัน ฮันุนพ่ะย่ะ่ะ"
อรัษ์ฮันุนเินเ้ามาแล้วถวายวามเารพในทันที เาเป็นายร่าสูให่มีิ้วหนาร่าบึบึนแ็แร สวมุอรัษ์สีน้ำเินเ้มูส่า
"เ้าเอาสิ่นี้ไปที่้าิ ส่่าวให้ฮ้อเ้รู้ว่า้า้อารเราเรื่อแ่ั้รัทายาทให้เร็วที่สุ"
"รับ้วยเล้าพ่ะย่ะ่ะ" อรัษ์ฮันุนยื่นมือไปรับเอสาราราาอนโ แล้วำนับให้หนึ่รั้่อนะเินออาพระำหนัไปเพื่อไปทำานามพระราโอารอฝ่าบาทอย่ารวเร็ว เาเป็นายที่มีวรยุทธเ่ล้า ารไป้าิในรั้นี้่อน้าลำบาและยาวนานว่าะไ้ลับมาใ้เวลาหลายเือนเลยทีเียว
หลัานั้น
"เอาหล่ะมุนยอไปหาเส็แม่อเ้าันีว่านะลูป่านนี้นาื่นแล้ว เ้าะไ้ินนม"
"แอ๊"
แล้วพระราาอนโทรอุ้มอ์ายน้อยออาพระำหนัอพระอ์เส็ไปยัพระำหนัพระสนมยุนอาเพื่อพาโอรสน้อยไปหาเส็แม่อพระอ์
--พระำหนััวอน พระสนมยุนอาบิน--
"อ์ายล่ะ"
ูเหมือนว่าพระสนมยุนอาะทรฟื้นแล้ว พอฟื้นมาทรถามหาโอรสอพระนาในทันที
"อยู่ับฝ่าบาทเพะ"าัุทูลให้พระสนมทรทราบแล้วนั่อยบีบๆนวๆพระวรายให้พระสนม นาอย่วยพวัุนอื่น ๆอีแร เพราะอนนี้ัุในพระำหนั่าพาันผลัเปลี่ยนันไปพัผ่อนบ้าแล้วามรับสั่อฝ่าบาท นาึ้อูแลแทนั่วราวพร้อมับบรรานาในรับใ้ที่เป็นลูน้ออนาอีหลายน
เมื่อเอ่ยถึฝ่าบาท ฝ่าบาท็เส็มา
"ไื่นแล้วหรือยุนอา"
"ฝ่าบาท"
พระสนมทรเยพระพัร์ึ้นมาทอพระเนรไปยัพระสวามี้วยวามีพระทัยยิ่ที่พอทรื่นบรรทมมาแล้วไ้เห็นพระอ์ับอ์ายน้อยในทันที
"แอ๊!!!"
พออ์ายน้อยทรเห็นพระมาราเ้าึเิวามโหยหาอ้าพระรป้อมๆเล็ๆทั้สอะโผลหาพระมาราเสียแล้ว
"โถมุนยอิถึแม่หรือลู หืม มาหอมทีสิ ุ๊บๆ"
พระสนมยุนรีบรับอ์ายมาอุ้ม่อาฝ่าบาทแล้ว หอมพระปราน้อยๆเบาๆ้วยวามมันเี้ยว ลูนนี้่าน่ารัน่าฟัยิ่นั โึ้นรูปามเหมือนฝ่าบาทเป็นแน่
"แอ๊ ...๊วฟๆ" อ์ายน้อยส่พระสุรเสียเอาพระอัุมาูๆ มอพระมาราอพระอ์พระัษุแป๋วเียว
"หือสสัยลูะหิวนมแล้ว อหม่อมันให้นมลู่อนนะเพะ ฝ่าบาทเส็ไป้านอ่อนนะเพะ"
"พอไ้ลู็ไล่้าเียวนะ ยุนอา ฮ่าๆๆ"
ฝ่าบาทไม่ทรพิโรธ่อารับไล่อพระสนมแ่อย่าใลับทรรู้สึบันเอ็นูสอแม่ลูมาว่า เพราะทรทราบีว่าเวลาสรีให้นมบุระเินอายไม่ให้ผู้เป็นสามีเห็นอนให้นมเป็นอันา
"หม่อมันะให้นมลูนะเพะ"
"้าเ้าใแล้วะออไปเี๋ยวนี้แหละ เสร็แล้วบอ้วย ้าะเ้ามาุยเรื่อสำัับเ้า"
"เรื่อสำัอันใหรือเพะ"
"เอาไว้เ้าป้อนนมมุนยอเสร็้าะบอแล้วัน"
"เพะ ฝ่าบาท"
แล้วพระราาอนโเส็ออไปรอ้านอในทันที
--เวลาหนึ่้านธูป--
"ฝ่าบาทเ้ามาไ้แล้วเพะหม่อมันให้นมลูเสร็แล้วเพะ"
พระสนมทรเปิประูออมาทรเรียหาพระสวามีให้เ้าไปไ้
เมื่อพระราาอนโเ้ามาแล้วทรทอพระเนรเห็นอ์ายน้อยทรหลับอยู่ในพระหัถ์อพระสนมยุนอา ไม่มีพี่เลี้ยมาอยูแลเพราะอ์ายทรไม่เอาใรเลย พระนาึ้ออุ้มอ์ายเอ
"ฝ่าบาทลว่ามีเรื่ออะไระรัสหรือเพะ"
พระสนมยุนอา่อยๆทรวาพระโอรสลบรรทมบนเบาะนุ่มๆแล้วทรห่มผ้าให้ เอาพระหัถ์บพระโสนีน้อยๆเบาๆเห่ล่อมไป้วย
"เอาหล่ะ ้าะมาบอว่า้าะยอ์ายมุนยอให้เป็นโอรสบุธรรมอพระมเหสี เ้าะยอมหรือไม่"
"ทำไม้อเป็นพระมเหสี ทำไมถึไม่เป็นหม่อมันที่ะไ้เป็นพระมาราอ์ายล่ะเพะ"
พระสนมเริ่มไม่พอพระทัยรับสั่ัพ้อับพระสวามี น้ำาลอ้วยวามอึอัพระทัยึ้นมา พระนาทรไม่อยายลูให้ใร พระนาอยาเลี้ยอ์าย้วยพระนาเอมาว่า
"ยุนอา ฟั่อนอย่าพึ่ัพ้อ้า ยัไเ้า็ยัเป็นแม่ออ์ายไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลอยู่แล้ว เพียแ่แ่เพิ่มแม่ให้อ์ายไปอีนเท่านั้น"
"แล้วหม่อมันะมีสิทธิ์ในารเลี้ยูอ์ายมัยเพะ"
"มีสิ แ่ส่อ์ายไปอยู่พระำหนัพระมเหสีเท่านั้น ส่วนหน้าทีเลี้ยู้าอยาให้เ้าับุอน่วยันเลี้ยมาว่า ถือะว่าอ์ายมีพระมาราสอพระอ์็แล้วัน เ้าะยอมหรือไม่ ยุนอา"
"ถ้าหาทรให้หม่อมันไ้ทำหน้าที่แม่ไู้แลลูบ้าหม่อมัน็ยินีเพะ อเพียไ้อยูู่แลอ์ายบ้าแ่นั้น็พอแล้วเพะ"
"ไ้ ้าะไปบอพระมเหสีให้มาลับเ้าอีทีในวันพรุ่นี้"
"ั้นวันนี้หม่อมันะอให้อ์ายมาอยู่ับหม่อมันทั้วันนว่าะถึวันพรุ่นี้ไ้มัยเพะ"
"ไ้ ้าอนุา"
"ั้นหม่อมันไม่มีอะไระทูลแล้วเพะ"
"ืนนี้้าะมานอนับเ้า"
"เพะหม่อมันะรอ"
แล้วพระราาอนโทรนั่ล้าๆแล้วยื่นพระหัถ์ไปับับพระหัถ์อพระสนมมาุมพิเบาๆ้วยวามิถึพระายาอพระอ์ยิ่นั
"ฝ่าบาท ระหม่อมาพ่ะย่ะ่ะ"
ู่ๆ้านนอพระำหนั็มีมหาเล็ส่เสียึ้นมา
รื เสียเปิประู
"มีอะไร า"
"ฝ่าบาทไ้เวลาเสวยพระระยาหารแล้วพ่ะย่ะ่ะ"
"ั้นยสำรับมาที่นี่เี๋ยว้าะินพร้อมับสนมยุน"
"พ่ะย่ะ่ะ"
พระสนมทรยิ้ม้วยวามีพระทัยที่วันนี้ฝ่าบาทะมาเสวยพระระยาหาร้วยันับพระนา
ไม่นานพระสำรับ็ถูเหล่า้ารับใ้ยเ้ามาในพระำหนัพระสนมยุนอา อ์ายน้อยทรสะุ้ื่นบรรทม้วยวามพระทัยเพราะเสียรอบ้าแลูวุ่นวาย นทำให้พระอ์ทรริ้วหนัึแผพระสุรเสียประท้ว
"แ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!"
"ายริพวเ้าส่เสียันทำลู้าื่นเลยเห็นมัย!!"
พระราาอนโทรวาลั่น้วยวามไม่พอพระทัยที่พว้ารับใ้ส่เสียัรบวนารบรรทมออ์ายทำให้ทรื่นเลย
"แ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!"
อ์ายน้อยยัทรแผพระสุรเสียัไม่หยุแถมยัเรี้ยวรานผู้เป็นพระมารา้ออุ้มมาอยปลอบอยโอ่ัน้าละหวั่น
"โอ่ๆมุนยอไม่เป็นไรแล้วลู โอ๋ๆ เ้าใั้นหรือ วัเอ๊ยวัมา โอ๋..แม่อยู่นี่แล้วไม่้อลัวนะ โอ๋ๆ ไม่้อลัวๆ"
พระนาอยลูบพระวรายน้อยๆออ์ายปลอบพระวัันยให่ แ่สุท้ายอ์ายูเหมือนะทรื้อมา แม้พระมาราะปลอบสัแ่ไหนอ์ายยัรรแสไม่หยุอยู่ี
"แ๊ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!!! "
"โอยย ยิ่โอ๋ยิ่ร้อ ฝ่าบาท่วยหน่อยเพะ"
พระสนมทรหมหนทาที่ะทำให้อ์ายหยุันแส พระนาึส่มอบให้ฝ่าบาททรอุ้มแทน
และทันทีที่อ์ายน้อยถึพระหัถ์อฝ่าบาท
"แอ๊ะ"
ทรหยุันแสทันที
"เฮ้อ...ให้มันไ้อย่านี้สิลูแม่ เ้า่าื้อนั"
พระสนมถึับทรแย้มพระสรวลบัน ส่ายพระพัร์ไปมา้วยวามหน่ายพระทัยถึวามเอาแ่ใเ้าอารม์ออ์าย ไม่มีใรเอาอยู่ริๆ นอาฝ่าบาท สมแล้วที่เป็นพระโอรสอฝ่าบาท นิสัยเหมือนันไม่มีผิ
"มาๆ..ไหนเ้าัวแสบ็หยุร้ออแแล้วมาิน้าวันีว่า"
"เพะ"
"นี่เ้า้อินปลาเยอะๆ บำรุร่าายเ้า"
"อบพระทัยเพะ แล้วนี่อโปรอฝ่าบาท"
"อ้ามมม เพะ"
"อ้ามมม"
"อร่อยมัยเพะ"
"อร่อยมา เ้า็ิน้วยสิ ยุนอา อ้ามมม"
"อ้าามมม ิๆๆ ฝ่าบาททรน่ารััเลยเพะ"
"เ้า็น่ารั ยุนอา อ่ะิน่อ อ้าปาเร็ว"
"เพะ อ้าาาาาาาาม"
ทั้สอพระอ์ทรผลัันัผลัันป้อนให้ันและันอย่ามีวามสุ ท่ามลาสายพระัษุออ์ายน้อยที่ยับรรทมอยู่บนพระเพลาอพระบิาทรยัทอพระเนรพระมาราพระบิาอพระอ์อยู่เียบๆ
หลัานั้น ทั้สอพระอ์็ประทับอยู่แ่ในพระำหนัลอทั้วันทั้ืน่วยันูแลอ์ายน้อย นพวบรรา้ารับใ้่าพาันสุมหัวุบิบนินทาันว่า ฝ่าบาททริพระโอรสมาว่าที่ิ และทรเป็นพระบิาที่ยอเยี่ยม
----------เ้าวัน่อมา-------
เ้านี้พระราาอนโอุ้มพระโอรสเ้ามาในที่ประุม้วย
"ถวายบัมฝ่าบาท อทรพระเริยิ่ยืนนาน!!!"
เหล่าสภาุนนาน้อยให่ที่มีสิทธิ์เ้าร่วมประุมหารือราิ่าล่าวถวายวามเารพามธรรมเนียมันอย่าพร้อมเพรีย เมื่อเห็นฝ่าบาททรประทับนั่ที่บัลลัสอพระหัถ์ยัโอบอุ้มอ์ายน้อยวัย 6 วันให้มาร่วมประุม้วย เหล่าุนนา่าพาันสนใมอพระพัร์ออ์ายน้อยันถ้วนหน้า แ่เมื่อไ้เห็นพระเนรุๆอฝ่าบาทเ้าพวเา่ารีบนั่อยู่ในท่าทาที่สำรวมันทันที ไม่มีาระเ้อะแห่มอพระพัร์อ์ายน้อยอี
"ในวันนี้้ามีประาศสำัะบอพวท่าน ท่านราเลา อ่านประาศไ้" พระอ์ทรหันไปรับสั่ให้ราเลา ัินมูหยิบประาศที่เาไ้เียนบันทึามพระราำรัสอฝ่าบาทอย่ารบถ้วน
"พ่ะย่ะ่ะ"
แล้วบรรยาาศในท้อพระโรลับเียบสันแทบะไ้ยินเสียอแมลัึ้นมา ราเลาัินมูึเริ่มลี่าพระราสาน เปิอ่านในทันที
"อ่ะแฮ่มๆ วันที่ 26 เมษายน ้าในนามอพระราาแห่อนโ ไ้มีประาศราโอารึ้นเพื่อแ่ั้อ์ายมุนยอ โอรสอ้าับพระสนมยุนอาบิน ให้ึ้นเป็นโอรสบุธรรมอพระมเหสีอนาพิ นับั้แ่บันี้ อ์ายมุนยอะ้อไปอยู่ในวามูแลอพระมเหสีที่ำหนัุา โย้าอนุาให้พระสนมยุนอาบินเ้ามาอยูแลอ์ายที่พระำหนัอมเหสีไ้อย่าเ็มที่นว่าอ์ายะเริันสา บราโอาร"
เมื่อราเลาอ่านประาศราโอารบเหล่าบรราุนนา่าส่เสียปรึษาหารือันเสียหึ่ๆั่ผึ้แรั็ไม่ปาน นระทั่
"แ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!"
อ์ายน้อยเิอาละวาเรี้ยวราึ้นมาเพราะทรหนวหูรำาเสียอพวุนนาที่ำลัเถียันเสียัในท้อพระโร
"เียบ!!"
ราาอนโเิทนไม่ไหวึ้นมาพระอ์ึส่พระสุรเสียัุันึ้นมา ทำให้เหล่าสภาุนนา่าเียบเสียโยทันที
"แอ๊........"
อ์ายน้อยเอ็ทรเียบในทันทีเ่นันเมื่อไ้ยินพระสุรเสียุันน่าลัวอพระบิาสั่อย่าเียบาเ่นนี้
"เอาหล่ะ มีใระั้านหรือไม่"
เหล่าสภาุนนา่าเียบริบ ทำให้พระอ์ิว่าพวเาเห็น้วยับพระำรัสอพระอ์แน่นอน
"ในเมื่อพวเ้าไม่ั้านั้น็เอาามนี้แล้วัน"
ราาอนโทรทอพระเนรไปรอบๆเหล่าสภาุนนาไม่ไ้มีท่าทีอะไรแ่นั่รอฟัพระราำรัสอพระอ์่อ
"เอาหล่ะบเรื่อนี้แล้วเรามาหารือเรื่ออื่นัน่อ"
แล้วารประุมปรึษาหารือันไ้เริ่ม้นึ้นไปนานหลายั่วยาม นระทั่เหล่าุนนาไม่มีเรื่ออะไระราบทูลแล้ว และปัหา่าๆที่ะเอามาแ้ไนั้น่าบมิลทั้หม ารประุมึบไป้วยเ่นัน
พระราาอนโึทรอุ้มพระโอรสออาท้อพระโรลับพระำหนัอพระอ์เอ ยัไม่อยาส่มอบอ์ายมุนยอให้พระมเหสีในอนนี้นว่าพระนาะมาหาเอ
"ฝ่าบาทพระมเหสีมาอเฝ้า" เสียอารายานึ้นมาที่้านหน้าอพระำหนั
"ให้เ้ามา"
แล้วพระมเหสีึเส็เ้ามาในพระำหนัแล้วทรทรุอ์ลนั่ที่เบาะที่ประทับโยทันที
"ฝ่าบาทหม่อมันมารับอ์ายลับำหนัเพะ"
"ไ้เวลาแล้วเหรอ หึ เวลา่าผ่านไปเร็วยิ่นั ้ายัอยาอยู่เล่นับอ์ายอยู่เลย"
"ไ้เวลาที่อ์าย้อินนมนอนแล้วนะเพะ อนนี้หม่อมันให้สนมยุนอาไปรอพบอ์ายอยู่ที่ำหนัอหม่อมันแล้ว"
"อืม" แล้วราาอนโ่อยส่มอบอ์ายน้อยที่ทรหลับสนิทไปเมื่อรู่นี้ให้พระมเหสีอุ้มไป้วยวามเสียายเล็น้อย เพราะพระอ์ยั้อทราน่อไม่มีเวลาิามไปหาอ์ายที่พระำหนัพระมเหสีไ้ในอนนี้เลย
"ไว้้าทำานเสร็แล้วะามไปแล้วัน"
"เพะ แล้วืนนี้ะทรประทับที่ำหนัไหนเพะ"
"เ้าับสนมยุนนอน้วยันใ่หรือไม่"
"เพะ เราลันแล้ว่อนที่ะมารับมุนยอ หม่อมันะให้นาไ้อยูู่แลลูนว่าอ์ายะโเพะ"
"อืมีแล้วล่ะ ่วยๆันเลี้ย ั้น้า็นอนับพวเ้านั่นแหละ ัที่ให้้า้วยแล้วัน"
"ไ้เพะ ั้นหม่อมันอทูลลา อ์าย้อเ้านอนแล้ว เ็ทารไม่วรละเลยารให้นอนลาวันอย่าเ็มที่เพะ"
"อืมเ้ารีบไปเถิ่อนที่มุนยอะื่นเี๋ยวเ้าะอุ้มเาไม่ไ้ ะยิ่วุ่นวายไปันให่"
"เพะ ฝ่าบาท ทูลลาเพะ"
แล้วานั้นพระมเหสีทรอุ้มอ์ายน้อยออาพระำหนัแทยัไปที่พระำหนัุาอพระนาโยทันที ึ่ในอนนี้อ์ายน้อยำลับรรทมึไม่ไ้ทรอแอาละวาหาถูเปลี่ยนมือนอุ้มพระอ์ะทันหันเ่นนี้
--พระำหนัุาอพระมเหสีอนา---
"พระมเหสีรับอ์ายมาแล้วหรือเพะ"
"ใ่อนนี้อ์ายหลับอยู่เียวไว้ื่นเ้า่อยป้อนมแล้วันนะยุนอา"
"เพะ หม่อมันะอย่วยพระนาูแลลูเพะ"
"อนนี้มุนยอเป็นลูอ้าแล้วเ่นัน"
"เพะ เราเป็นพระมาราออ์ายทัู้่เพะ"
พระสนมยุนอาทรเอ่ยทัทาย้วยวามีพระทัยยิ่นั ที่ะไ้อยู่่วยพระมเหสีเลี้ยูอุ้มูพระโอรสอพระนาทั้สอให้เิบให่อย่ามีวามสุ และทุวันทุืนฝ่าบาทะทรทิ้พระำหนัแทยัหนีมาบรรทมที่ำหนัอพระมเหสีนับแ่นั้นเป็น้นมา เพราะทรรัและโปรปรานอ์ายน้อยมา นทุวันนี้เหล่าุนนาและ้าราบริพารลอนพวเหล่าทหารอรัษ์่าอที่ะแอบแวพระอ์ไม่ไ้ว่า ฝ่าบาททริพระโอรสมามายนาไหน นอาทรเป็นพระราาที่ีแล้วยัทรเป็นพระบิาที่ยอเยี่ยมอี้วย
-------------บอน-----------
ฝ่าบาทิลู 5555
อยาเปิเรื่อ้วยพระเอ่อน อยัไม่ล่าวถึนายเอแล้วันนะ หึหึหึ
เมื่อไหร่ะโน้า
ความคิดเห็น