ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ความเชื่อใจ
...เ้าวัน่อมา...
พะพายออมาาห้อเา (ไร์ ;ไม่ใ่สิระโม่าหาละ) (พะพาย ;โทษๆ ลืมไป)"ทำไมพวทหารมอเราแปลๆวะ" ทหารใน่ายมอพะพายเเล้วุบิบัน (นินทาุเหรอวะ)
"นนั้นไ ที่้าเล่าให้พวเ้าฟั มันสามารถเรียนายให้ลับมามีีวิไ้ละ ้าว่าเ้านั้น้อเป็นปีศาแน่ อ์ายโนทำเสน่ห์ เ้านั้นถึยัอยู่ที่นี่ไ้ อ์ายไม่เยทำเ่นนี้มา่อนเลย"
"นี่พวทหารยัไม่เลยสสัยเราอีเหรอเนี้ย ุ่วยนไว้นะเว้ย ทำไีวะ ยัไ็้อมีพวไว้่อนะไ้ทำาน่ายึ้น" พะพายบ่นเบาๆ ิในใว่าะทำอย่าไรให้พวทหารไว้ใี
"ทำอาหารเเล้วัน ทหารใน่ายน่าะไม่่อยไ้ินออร่อยๆมานั เียวพายะทำออร่อยๆให้ินละันน่าาา" ิไ้ันั้น พาย็เินไปยัโรอาหารอ่ายทันที
"พ่อรัว!! พ่อรัวววว" พะพายะโนเรียเสียั
"อรับๆ ้าอยู่นี่อรับ" พ่อรัวหวาลัวพะพาย เพราะเารู้่าวลือเรื่อพะพายมาาทหารหลายๆน ่าวพวนั้นถูบิเบือนนไม่เหลือเ้าโรวามริอยู่เลย
"ผม...ไม่ใ่สิ ้าะมาทำอาหารให้ทหารใน่ายนี้เอะไ้ไหม" พะพายถามไป
"้าว่ามันไม่สมวรนะอรับ ท่านเป็นหมอออ์าย ไม่วระทำอะไรเเบบนี้นะอรับ" (้าลัวท่านะใส่ยาพิษให้ทหารินมาว่า) พ่อรัวิในใ
"้าเ็มใ ห้อรัวอยู่ไหนละ" พูบพะพาย็เินไปามทาที่พ่อรัวออมาหาเา
"เียวอรับ รอ้า้วยอรับ ท่านหมออออ" พ่อรัวรีบวิ่ามพะพายไปทันที
"เเล้ววันนี้ พ่อรัวทำอะไรินละ"
"วันนี้้าทำผัผัับน้ำเเไ่อรับ" (ผัผัเหรอ ทำไมเหมือนเเืเลยวะ น้ำเเไ่็.....อืมมมม มีเเ่น้ำเเริๆ้วย ไม่มีเนื้อเลยวะ)
"วันนี้้าะ ทำอาหารให้เอ ถ้าเ้าลัว้าใส่ยาพิษในอาหาร็ยืนเฝ้า้ารนี้ละ" เื่อมือลูเ้าอร้านอาหารไ้เลย
วันนี้อร่อยเเน่นอน
ทำอะไรีน่าาาาา เอาเป็นปลาทอผัิ ะหล่ำปลีทอน้ำปลา เ้าหู้ผัเผ็ สามอย่า่อนละัน
....หลัานั้นพะพาย็เริ่มทำอาหาร....
ปลาทอผัิ
ะหล่ำปลีทอน้ำปลา
เ้าหู้ผัเผ็
พะพายทำอาหารนเสร็เเล้วึลอให้พ่อรัวลอิมู
"น้ำลายไหลเลยนะ ลอิมูไหมละท่านพ่อรัว" พ่อรัวรีบเอามือเ็น้ำลายออ เเล้วลอิมอาหารอพะพายทันที
"ท่านหมอทำอาหารไ้รสาิีมาเลยอรับ เเ่ถ้า้าน้อยบอพวทหารไปว่าท่านหมอเป็นนทำ พวทหาร้อไม่ยอมินเเน่เลยอรับ ะทำอย่าไรละอรับ" พ่อรัวทำสีหน้าลำบาใ
"ท่าน็บอไปว่า้าเป็นนทำ ถ้าพวเาไม่ิน็บอว่าไม่มีอะไรอย่าอื่นเเล้วละัน"
"เ็ๆยอาหารออไป เเล้ว็ัสำรับยไปให้อ์าย้วย" พ่อรัวสั่นานในรัว
"ออ์ายไม่้อ เียว้าให้พี่ลู่ยไปให้เอ" อาหารออ์ายน่าะมีพิษผสมอยู่ เพราะในร่าายออ์ายมีพิษสะสมอยู่ น่าะผสมอยู่ประมาปีนึไ้เเล้ว เเสว่าใน่ายมีสายลับอยู่ริๆสินะ เเล้วเป็นใรันละที่ทำ
พะพายเ็บวามสสัยนี้ไว้เเล้วเินออไปารัว เพื่อไปบอพี่ลู่เรื่อที่นำลัิอยู่
"พี่ลู่รับ ผมมีเรื่อะบอพี่ลู่รู้เรื่อสายลับที่อยู่ใน่ายไหมรับ"
"้าน้อยรู้อยู่บ้าอรับ มีอะไรรึ"
"ผมรวพบสารพิษในร่าายออ์ายอนที่รัษาเาะรับ"
"ทำไมถึเิเรื่อเเบบนี้ึ้นไ้ละอรับ"
"ผมิว่าน่าะมียาพิษผสมอยู่ในอาหารรับ พิษน่าะใส่ลไปทีละน้อยๆ ทำให้่อยๆอ่อนเเอลรับ ผมอยาให้พี่ลู่อยมาัสำรับให้อ์าย ผมะทำอาหารให้อ์ายเอ รับรอว่าไม่มีพิษ เเล้ว็อร่อย้วย"
"อรับ ผมะเอาเรื่อนี้ไปบอับอ์าย เเล้วำับให้อ์ายินเเ่อาหารอท่านหมออรับ"
"ั้นผมอไปอาบน้ำ่อนนะรับ" ผมบอับพี่ลู่ เเล้วเิลับไปที่ระโมัวเอ
พะพายเรียมเสื้อผ้าเปลี่ยนเพื่อไปอาบน้ำที่ลำธาร เวลาเเบบนี้ไม่น่าะมีใรมาอาบน้ำนะ เพราะไปิน้าวันหม
"ลำธารสวยัเลยยย อยามีล้อถ่ายรูปถ่ายเ็บไว้ั" พอๆรีบอาบน้ำีว่าเียวมีใรมา
พะพายรีบลไปอาบน้ำในลำธารทันที
"น้ำเย็นั วิว็ี ถ้าในยุปัุบันมีเเบบนี้็ีสิ เเ่็นะ มัน็มีเเ่ึสูๆ โรานที่อยทำให้โลร้อน"
พะพายเเ่น้ำอยู่นาน นฮันีลู่มาามหาเพราะหายไปนาน พะพายใเสียเรียนสะุ้
"ใหมเลยพี่ลู่ เรียะัเลย"
"ออภัยอรับ ้าน้อยเห็นว่าท่านหมอออมานานเเล้ว เป็นห่วเลยออมาามหาอรับ"
"อโทษนะรับที่ทำให้เป็นห่ว ผมำลัะึ้นพอี" พะพายึ้นาน้ำ เเ่ลืมไปว่านเปลือยอยู่
ฮันีลู่เห็น็รีบหันหลัเเล้วบอับพะพายว่า
"ท...ท่...ท่านหมอ ท่....านรีบเเ่ัว่อนเถอะอรับ" พี่ลู่ทำท่าเลิ่ลั่ หน้าเเ
(ทำไม้อหันหลั้วยอะผู้ายเหมือนันเเท้ๆ อะไรวะ) พะพายิ
พะพายเเ่ัวเสร็็เินไปหาพี่ลู่ที่ยืนหันหลัรออยู่
"เสร็เเล้วรับไปันเถอะ"
พะพายับฮันีลู่เินุยันมาอย่าสนุสนานโยไม่รู้เลยว่ามีนเเอบูอยู่....
100%
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น