คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : นักรบมังกร V เมืองรีเวิร์ส/เสน่หาที่มากล้น
นักรบมังกร V เมืองรีเวิร์ส/เสน่หาที่มากล้น
นักทำนายอนาคตวิทตอเรีย อแมนด้า ผู้ซึ่งทำนายว่าโลกเราจะมีการเปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังมือ สาเหตุมาจากอุกาบาตพุ่งชนโลก เหล่ามังกรที่หลับใหลจึงตื่นขึ้นพร้อมกับมนุษย์ที่ถูกเลือก.....มันบัญเอิญไปหรือเปล่า แถมเจ้าตัวเป็นใครก็ไม่ใครรู้หรือเคยเห็นมาก่อนไม่ยอมเปิดเผยตัวตน สถานที่ที่อยู่ก็ไม่บอก ดูลึกลับยังไงไม่รู้ มีเพียงแผ่นคำทำนายที่แจ้งเห็นการณ์ต่างๆผ่านทางทีวี โทรศัพท์มือถือ หนังสือพิมพ์ และอินเตอร์เน็ต.....อ่าใช่......ตอนนี้ก็ไม่มีแล้ว คงมีข่าวสารแบบปากต่อปากเท่านั้นที่ยังอยู่......อืมเอายังไงดี
"ลันด์.....นาย......ดาลันด์..............ได้ยินไหม" ณ ตอนนี้ พวกเรามาอยู่ที่เมืองรีเวิร์สที่แปลว่าย้อยกลับหรือกลับตาลปัตรนั้นเอง ที่จริงเดิมทีเมืองนี้ไม่ได้ชื่อแบบนี้หรอก แต่เพราะเหตุการณ์เมื่อสองปีก่อนต่างหากที่ทำทุกอย่างกับมายังยุคที่ไม่สามารถใช้ไฟฟ้าได้ถ้าไม่มีแสงเทียนจากเทียนหรือเครื่องปั้นกระแสไฟฟ้าที่มีเฉพาะบางจุดของเมืองเท่านั้น ชาวเมืองที่เหลือรอดจึงต้องปรับตัวเพื่อที่จะมีชีวิตต่อไป....แม้ว่าจะยากลำบากก็ตาม "......จะให้บอกเรื่องน้ำตกไหม"
"!!!.....มะ...ไม่ต้อง" สติที่คิดอยู่มีอันต้องหลุดออกมาทันที เขาถอนแว่นที่ใส่อยู่ออกพร้อมเอาไปเน็บที่คอเสื้อจากนั้นก็เอาสมุดกับปากกาที่ใช้เขียนอยู่เอามาวางไว้บนโต๊ะด้านหน้าตัวเอง พร้อมกับมองหน้าอีกฝ่ายและพยายามที่จะไม่คิดถึงเรื่องนั้น....อย่างลำบาก "......มีอะไร เธอเรียกฉัันมีอะไรหรือเปล่า"
"......" หญิงสาวผมสีเงินดวงตาสีแดงเลือกที่จะไม่ตอบพร้อมยื้นแผ่นกระดาษแข็งมาให้ เขาก็รับมาอย่างมึนงงแล้วยิ่งงงไปเท่าไรเพราะสิ่งที่รับคือรายชื่ออาหารแต่ละอย่างที่ถูกเขียนขึ้นมา คนตรงหน้านิ่งเงียบเขาที่รับก็นิ่งตอบจนสุดท้ายอีกฝ่ายทนไม่ไหวถอนหายใจออกมา พร้อมกับชี้ไปที่ใครคนใดคนหนึ่งที่ยืนคุมอยู่อย่างกับเขาทำผิดอะไรสักอย่าง "......นายจะไม่กินอาหารหรือไง......เขารออยู่นะ"
".....แล้วทำไมต้องรอละ"
"....."
".......เฮ้อ! พี่ชายที่นี้มันร้านอาหารนะ" คนที่กล่าวเตือนคือน้องสาวผู้น่ารักของเขาที่มองมาอย่างเหนื่อยใจ "รีบสั่งเถอะพี่เราสองคนหิวจะแย่อยู่แล้ว....."
"โทษทีนะ......ถ้างั้นขออมเล็ทหนึ่ง เนื้อแกะย่างเปลวไฟสอง ซุปแฮมชีทสาม ของหวานเป็นชูครีมแบบพิเศษ ส่วนน้ำขอน้ำผึ้งมะนาวละกัน....เอาเท่านี้ละครับ" เขาจัดการสั่งอาหารตามที่ต้องการแบบเสร็จสับก่อนจะหันมามองเหล่าผู้ร่วมโต๊ะทั้งสองที่มองที่เขาอย่างอึ้งๆ "พวกเธอเป็นอะไรไปฉันก็สั่งอาหารตามที่ต้องการแล้วไง"
".....นี้นายกินคนเดียวงั้นเหรอ" ไอริสเอ่ยถามด้วยความแปลกใจก่อนจะปลายตาไปมองในสมุดบันทึกที่อยู่บนโต๊ะ "แล้วนั้นนายกำลังเขียนอะไรอยู่นะถึงได้ไม่สนใจสิ่งที่อยู่รอบตัวนายเลยสักนิด"
"......อ๋อ! กำลังวิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวกับนักทำนายคนนี้อยู่นะ" เขายื้นสมุดให้อีกฝ่ายดูอย่าวไม่ปิดบังจังหวะนั้นเครื่องดื่มก็ถูกเสริฟออกมาเป็นสิ่งแรก "ตอนนี้ข้อมูลที่มีเพียงแค่นี้....คงต้องตามหาข้อมูลเพิ่มเติมอีกสักพัก"
"งั้นเหรอ......"ดูเหมือนว่าเด็กสาวผมสีเงินดวงตาสีแดงจะสนใจสมุดที่เขาบันทึกข้อมูลต่างๆที่เขาไปสำรวจมาตามที่สถานที่ที่เคยผ่านมา "....นายท่าทางชอบจดบันทึกน่าดูเลยนะ ถึงว่าสิรู้เรื่องมังกรดีจริงๆ"
"ขออนุญาตเสริฟอาหารครับ" อาหารถูกเสริฟอีกครั้งคราวนี้มาชุดใหญ่จนโต๊ที่วางไม่พอต้องต่อโต๊ะเสริม คนทั้งร้านพากันหันมามองด้วยความสนใจปนตกใจ พนักงานโค้งเล็กน้อย "ของที่สั่งได้ครบแล้วนะครับ ขอให้ทานให้อร่อยครับ"
"หึ! เปลี่ยนท่าทีเป็นอีกแบบเลยนะ นี้แหละมนุษย์" เขาสายหน้าให้กับท่าทีที่เปลี่ยนไปของพนักงาน ก่อนจะเริ่มกินอาหารที่สั่งอย่างไม่สนใจคนรอบข้าง จากนั้นก็หยิบเนื้อแกะสองชิ้นใหญ่มาวางไว้ตรงที่นั่งว่างข้างๆซึ่งเป็นมุมอับที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยเห็นกัน "ภักดี ซื่อสัตย์ พวกนายออกมากินกันได้แล้ว เนื้อแกะย่างเปลวไฟของโปรดพวกนายไง"
ร่างของมังกรสีแดงกับมังกรสีน้ำตาลปนเหล็กออกมาจากกระเป๋าเป้ก่อนจะบินตรงเก้าอี้และเริ่มที่จะกินมันอย่างเอร็ดอร่อย โดยมีสองสาวมองอย่างสนใจ
"โห! ไม่นึกเลยว่าพวกมันจะกินอาหารของมนุษย์ได้ด้วย" ลินดากล่าวขึ้นอย่างตื่นเต้นขณะหยิบอาหารของตนเองหันไปยื้นให้มังกรตัวเองลองกินดูบ้างผลปรากฏว่านอกจากไม่กินแล้วยังหาหันมองเขาเล็กน้อยและก็หันมานอนต่อ คนเป็นน้องหันมามองเขาด้วยความไม่เข้าใจว่าตัวเองทำผิดอะไร "พี่ลันด์ ทำยังไงเจ้านี้ถึงยอมกินละ"
"....ไม่ได้ผล" คนที่ลองเอาอาหารตัวเองให้มังกรในสังกัดจะไม่มีแค่น้องสาวของเขาคนเดียว หญิงสาวผมสีเงินดวงตาสีแดงหันมาสบตาเขาด้วยความสงสัยเหมือนกัน "......เพราะอะไร"
" เพราะว่าพวกเธอยังไม่ได้ทำสัญญาลงนามเป็นเจ้าของโดยแทนจริงยังไงละ" เขาหันไปมองมังกรสองตัวที่กินอิ่มแล้วพร้อมกับลูบท้องตัวเองอย่างสบายใจก่อนจะหันไปมองมังกรอีกสองตัวที่อยู่กับเจ้าของด้วยการนอนหลับ "จึงไม่ได้ยินเสียงของเจ้าพวกนี้ยังไงละว่าต้องการอะไร .......น้อง ขอน้ำผึ้งมะนาวโซดาหนึ่งและไอศครีมผลไม้รวมมิตรอีกสองที่ละกัน"
"เอ่อ......ต้องขอประทานอภัยด้วยเนื่องจากไอศครีมที่ส่งจากทางเมืองอื่นได้หมดแล้วครับ" พนักงานเสริฟโค้งขออภัยครั้งหนึ่ง "รับสั่งเป็นอย่างอื่นได้หรือเปล่าครับ"
"......จริงสินะที่นี้ไม่ได้มีเครื่องทำไอศครีมนี้นะ งั้นขอผลไม้สี่อย่างแอปเปิ้ล แก้วมังกร สตอเบอรี่ ฝรั่ง โยเกิร์ตสองถ้วย น้ำแข็งหนึ่งถ้วยแค่นี้แหละอ๋ออย่าลืมช้อนกับถ้วยเปล่าด้วยละ" แม้ว่ารายการอาหารที่สั่งไปจะแปลกไปสักหน่อย แต่ในฐานะพนันงานของร้านก็จะทำงานให้เต็มที่ สองสาวยังคงมองเขาอยู่เพราะเขายังไม่ได้ตอบคำถามอีกฝ่ายอย่างชัดเจนเท่าไร แต่เขาก็ไม่สนใจผ่านไปครู่หนึ่งพนันงานก็กลับมาพร้อมกับของที่สั่ง "ของที่สั่งได้แล้วครับ ขอให้อร่อยนะครับ"
"เอาละได้เวลาทำสลัดผลไม้แล้ว ก่อนอื่นก็ต้อง......" ดาลันด์หยิบผลไม้ทั้งสี่ที่จัดเรียงอย่างสวยงานมาใส่ในถ้วยเปล่าส่วนหนึ่งเก็บไว้อีกส่วนกลายเป็นสองถ้วยจากนั้นก็ราดโยเกิร์ตสองถ้วยลงไปแต่ละถ้วย จากนั้นก็คลุกเคล้าให้เข้ากัน สุดท้ายก็เอาน้ำแข็งมาโป๊ะด้านบน เขานำน้ำผึ้งมะนาวโซดาไปตรงหน้าน้องตนเอง จากนั้นก็สลัดผลไม้ที่พึ่งทำเสร็จไปตรงหน้าหญิงสาวอีกคน "ที่นี้พวกเธอก็กินได้แล้ว"
"แต่หนูไม่อยาก.......อ่ะ!!" คำพูดของลินดาต้องหยุดลงทันที ร่างของมังกรน้อยทั้งสองของสองสาวบินมานั่งที่โต๊ะก่อนจะกินสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย ทำให้คนเป็นเจ้าของต่างมองหน้ากันก่อนจะหันมามองเขาที่กำลังกินสลัดผลไม้ที่แยกออกมาอีกชุดก่อนหน้านี้อย่างมีความสุข "ทำไม ทำไม"
"อื้ม!อร่อย!เย็นดีจัง......เอาสั่งไปกินที่เต้นท์ด้วยดีกว่ายังไงก็มีอุปกรณ์แช่แข็งอยู่แล้ว น้องครับ"
"พอได้แล้วละพี่ลันด์!!"
ณ โรงแรมแห่งหนึ่งของเมืองรีเวิร์ส
ภาพโรงแรมหรูระดับติดดาวที่อยู่ในหัวของทุกคนตอนนี้เชิญลบออกจากหัวได้เลย ให้คิดถึงโรงแรมธรรมดาที่เคยดูในการ์ตูนหรือหนัง ข้างบนเป็นห้องพักสำหรับพักผ่อน ข้างล่างจะเป็นร้านเหล้าหรือร้านอาหารเล็กๆ บร์อดติดประกาศเพื่อทำภารกิจและสมาคมกิลล์ที่ก่อตั้งขึ้นเพื่อมอบหมายภารกิจและให้รางวัลเมื่อมีคนทำภารกิจสำเร็จ
หลังจากที่เกิดเหตุการ์ณเมื่อสองปีก่อนนอกจากมังกรที่ตื่นการหลับใหลแล้วไม่รู้ทำไมถึงมีสัตว์แปลกปรากกฏตัวขึ้นมาเหมือนกัน จนผู้คนพากันเรียกว่ามอนสเตอร์ ดังนั้นจึงมีคนคอยกำจัดซึ่งพากันเรียกว่ากลุ่มนักล่ามอนสเตอร์
ช่วงเวลาเย็นเป็นช่วงเวลาพักผ่อนของนักล่าและนักท่องเที่ยว พื้นที่ด้านล่างจึงเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย เสียงดังจากการพูดคุย หัวเราะ ทะเลาะกัน ชนแก้ว แข่งกันกินดูเป็นเรื่องปกติไปแล้ว เสียงประตูเปิดออกทำให้ผู้คนทั้งหมดต่างหันไปมองผู้มาใหม่อย่างสนใจ
"ไม่เห็นเข้าใจเลยว่าทำไมต้องเช่าห้องพักที่โรงแรมด้วย ในเมื่อพวกเราก็มีเต็นท์อยู่แล้ว" กลุ่มคนที่เข้ามาคือหนึ่งหนุ่มหน้าตาดีกับสองสาวสวย และเพราะเสียงของหนุ่มค่องข้างที่จะดังอยู่ทำให้เป็นจุดสนใจมากกว่าเดิม "ข้าวของเครื่องใช้ก็มีให้ครบยังต้องการอะไรอีก"
"โธ่เอ๊ย! พี่ชายพวกหนูต้องการพื้นที่ส่วนตัวของตนเองบ้าน อย่างห้องอาบน้ำกับเตียงนุ่มๆอย่างนี้ นอนแต่ในป่าตลอดจิตใจหนูหดหู่หมดแล้ว" เสียงหวานของหญิงสาวผมสีน้ำตาลแสดงความคิดเห็นของตัวเองหลายคนที่ได้ฟังต่างพากันใจเต้นไปตามๆกัน ก่อนหันไปทางหญิงสาวอีกคนที่หน้านิ่งแต่ก็ดูดีมีเสน่ห์ก็พากันหน้าแดงอย่างบอกไม่ถูก "อย่าลืมสิว่าพวกเราเป็นผู้หญิงที่จะทนอยู่แบบนั้นกับพี่ได้นะ"
"ก็เห็นอยู่ว่าเป็นผู้หญิงจะให้เห็นเป็นผู้ชายหรือไง.....เฮ้อ! แล้วเธอเห็นด้วยกับน้องฉันหรือเปล่า ไอริส" ตอนนี้มาอยู่ตรงเคาน์เตอร์บาร์มีพนันงานสาวสวยมาตอนรับ แต่ชายหนุ่มไม่สนใจกับหันไปถามหญิงสาวผมสีเงินแทน ทำให้ใจของพนันงานสาวแป๋วไปเลย เมื่อได้สัญญาพยักหน้าของหญิงสาว ดาลันด์ถึงกับถอนหายใจอีกครั้ง "ขอเช่าห้องพักหนึ่งคืนหนึ่งห้องใหญ่พิเศษ สำหรับสามคนครับ"
"ทำไมห้องเดียวละพี่ลันด์ ถึงเราจะเป็นพี่น้องกันแต่ก็ชายหญิงนะ" ดูเหมือนว่าการเลือกห้องจะมีปัญหาเสียแล้ว น้องสาวที่ไม่เจอกันมาตั้งสองปีรู้สึกว่าจะดุขึ้นเยอะ บ่นเก่งขึ้น....หรือมากกว่าเดิมนะ ผู้คนเริ่มหันมามองอย่างสนใจ "นี้พี่ถามจริงเถอะ พี่มีสามัญสำนึกสักนิดบ้างไหม ผู้หญิงกับผู้ชายไม่ควรอยู่ห้องเดียวกันถ้าไม่ใช่คนรักกัน หรือ....."
"พี่น้อง แล้วขอถามหน่อยพวกเราไม่ใช่พี่น้องกันหรือไง" เขาตัดบทคำพูดอีกฝ่ายแล้วกล่าวแทรกขึ้นมา ดวงตาสำรวจมองรอบๆที่เห็นกลุ่มคนส่วนใหญ่เป็นพวกผู้ชายที่กำลังทำหน้าราวกับดีใจที่เขาบอกว่าเป็นพี่น้องกัน ถ้ามองดีดีแล้วคนที่นี้รู้สึกจะสนใจพวกเขาอยู่ไม่น้อยโดยเฉพาะสองสาวที่ตามเขามา.....เข้าใจแหละเจ้าพวกนี้โดนสองสาวปักธง(*หมายถึงอีกฝ่ายมีใจให้หรือเป็นที่สนใจ)เข้าให้แล้ว "ทีเมื่อก่อนยังเข้ามานอนด้วยกันออกจากบ่อย.....เอางั้นก็ได้พวกเธอสองคนนอนห้องเดียวกันเดี๋ยวพี่นอนห้องใหญ่พิเศษ ยังไงก็ช่วยเหลือกันเองได้อยู่แล้วนี้....."
"......พี่หมายความว่าไง"
"ลินดาลองหันหลังไปมองดูรอบๆตัวพวกน้องดูสิ" ดาลันด์พยักหน้าให้สองสาวผู้มีเสน่ห์แบบไม่รู้ตัว รอบตัวมีเหล่าชายหนุ่มทั้งแก่และหนุ่มมองตาเป็นประกายพร้อมส่งยิ้มที่คิดว่าสองสาวที่อยู่ตรงหน้าสนใจ ต่างทำหน้าทำตาที่คิดว่าดูดีที่สุดเพื่อให้อยู่ในสายตาพวกเธอ คนเป็นพี่ชายหันมาที่เคาร์เตอร์เหมือนเดิมที่มีพนักงานต้อนรับอยู่ "ถ้างั้นขอเปลี่ยนแปลงนะครับ เอาเป็น......"
"อ่ะ! ไม่ต้องค่ะ เอาเป็นห้องใหญ่พิเศษเหมือนเดิมค่ะ......ไม่ต้องเปลี่ยน" น้องสาวเข้ามาขัดขวางทางอีกครั้ง คราวนี้จับแขนเขาอีกต่างหาก "......นี้เธอช่วยเร่งหน่อยได้ไหมค่ะ พอดีพวกเราอยากอาบน้ำแล้ว"
"อ่ะ ได้ค่ะ! เป็นห้องพิเศษใหญ่หนึ่งห้องสำหรับสามคนนะคะ ที่แห่งนี้มีบริการนวดตัวเพื่อคลายเครียดสำหรับนักเดินทาง และสามารถเอาอาหารขึ้นไปเสริฟถึงห้องด้วยไม่ทราบว่าต้องการไหมค่ะ" คราวนี้พนักงานสาวมองมาที่ชายหนุ่มด้วยสายตาเป็นประกายและยัวยวนอีกต่าหาก......อืม แย่แหะแบบนี้ "หรือว่าจะเอาแบบพิเศษดีค่ะ"
"......ไม่ต้อง นวดเองได้" แขนด้านขวามีน้องสาวเกาะกุมส่วนด้านซ้ายก็มีหญิงสาวผมสีเงินดวงตาสีแดงที่เงียบมาตลอดเกาะกุม แถมยังเบียดสิ่งที่หวงแหงของผู้หญิงเข้ามาอีก.....รู้สึกดีแหะ แย่แล้ว!!ปีศาจเข้าสิงเขาอีกแล้ว ".....เพราะฉันไม่ใช่พี่น้องเขา เข้าใจตรงก้นนะ"
"....."
พนังงานสาวพาพวกเขาทั้งสามคนขึ้นไปบนสุดของโรงแรมพร้อมกับไขกุญแจเพื่อเปิดห้องให้พวกเราเข้าไปชมภายใน ห้องกว้างใหญ่มีมุมโซฟายาวกับโต๊ะสำหรับรับแขกติดกำแพง ตรงกลางห้องมีเตียงใหญ่สี่มุมพร้อมผ้าม้านสีขาวบางขนาดคิงไซร์ โต๊ะเครื่องแป้งติดหน้าต่าง และมีพื้นที่บริเวณกว้างสำหรับนั่งเล่นนอนเล่นได้ ถ้านึกไม่ออกให้นึกถึงห้องโซนVIPที่มีทุกอย่างครบ สัญญาเน็ต ทีวี ตู้เย็น แอร์ ตู้เสื้อผ้าหรือมากกว่านั้น เพียงแต่ของที่กล่าวนั้นจะไม่มีในตอนนี้เท่านั้นเองห้องมันเลยกว้างกว่าเดิม แต่ก็มีกระถางต้นไม้วางไปแต่ละมุมอยู่นะ อ๋อใช่ตู้เสื้อผ้าก็ยังมีอยู่นะ
"กลางคืนจะค่องข้างมืดสนิทเนื่องจากตะเกียจไฟมีอย่างจำกัด จึงใช้แสงจากพระจันทร์แทนที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่างนะคะ" พนังงานสาวอธิบายเพื่อชี้แนะให้กับแขกทั้งสามท่านฟังในการพักที่โรงแรมแห่งนี้ "ห้องน้ำมีอ่างอาบน้ำให้พร้อมแต่น้ำอุ่นต้องบอกกับทางนี้ เพื่อให้คนมาต้มน้ำให้คนมาบริการให้ แต่ก็ต้องมีค่าบริการสำหรับพนักงานเพิ่มเติมนะคะ"
"ครับ....ไม่ทราบว่าที่นี้มีหนังสือคู่มือต่างๆไหมครับ" เขาวางกระเป๋าไว้ข้างๆโซฟายาวโดยปล่อยให้เจ้าสองตัวแสบบินออกมาสำรวจห้องโดยไม่กังวลว่าใครจะเห็นนอกจากผู้ที่ครอบครองเจ้าพวกนี้เหมือนกัน "พอดีกำลังอยู่ในช่วงสำรวจพื้นที่กับหาแหล่งที่เที่ยวกับน้องสาวนะครับเลยอยากศึกษาข้อมูลสักหน่อยนะ"
".....ตกลงคือน้องสาวจริงๆสินะคะ.......อ่ะเปล่าค่ะ! ถ้าจะหาข้อมูลต้องเข้าไปในตัวเมืองจะมีร้านหนังสืออยู่ใกล้กับตึกเก่าที่ถูกทล่มไปแล้วนั่นละค่ะ คุณไปก็จะเห็นเอง" พนังงานส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรให้ ก่อนที่จะทำสีหน้าตื่นเต้นหน้าแดงแล้วบิดตัวไปมา ".....แล้วไม่ทราบว่าจะอยากได้ไกด์นำทางสักคนไหมค่ะ สนใจไหมค่ะ ยินดีบริการ....ตลอดชีวิตก็ยอมค่ะ"
"ไม่เป็นไร พวกเราไปกันเองได้ค่ะ" ร่างของเขาถูกกระชากให้อยู่ห่างพนักงานสาวโดยมีน้องสาวเป็นผู้เข้ามาแทรกตรงกลางพร้อมกับยืนกอดอกแล้วมองพนักงานสาว "แล้วพี่ชายฉันก็ไม่ต้องการคนนำทางหรอกค่ะ พวกเรามีตามองทาง มีแขนไว้หยิบของที่ใช้ มีขาไว้เดินทางที่ต้องการ และมีสมองไว้เลือกคนที่ชอบอ่ะ!ผู้ผิดมีสมองไว้คิดแก้ปัญหา"
".....ไม่เห็นเป็นไรนี้ค่ะ ฉันยินดีเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของพวกคุณนะคะ คุณน้องสาว"
เปรี้ยง!
รู้สึกว่ามีกระแสไฟฟ้าระหว่างสองคนนี้อย่างบอกไม่ถูกแหะ แล้วดูเหมือนว่าพนักงานสาวคนนี้จะกัดไม่ปล่อยเลย สงสัยคงต้องรีบให้จบเรื่องไร้สาระซะแล้วสิ ก่อนที่เขาจะเอ่ยแทรกขึ้นร่างของหญิงสาวผมสีเงินก้าวออกมายืนเคียงข้างน้องสาวเขาจากนั้นก็ชี้ไปที่พนักงาน
".......หน้าอกไม่มี" แหม่ว่าน้ำเสียงจะเย็นชาชวนขนลุก แต่ต้องสะดุดคำพูดของไอริสทำให้เขาต้องมองตามไปที่หน้าอกของสาวเจ้าพนักงาน เอ่อ จริงด้วยแหะไม่มีสวนนูนออกจากเสื้อเลยสักนิด เจ้าตัวรีบปกปิดร่างกายพร้อมกับหน้าที่แดง ไอริสชี้มาที่ตัวเขา ".........เขาชอบคนมีหน้าอก ดังนั้นหมดสิทธิ์"
".....!!"
"......บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่พี่น้องเขา กุญแจห้องขอนะ" หญิงสาวหยิบกุญแจจากมืออีกฝ่ายพร้อมกับผลักให้ออกจากห้องรวมทั้งกระซิบกันให้ได้ยินกันแค่สองคนและปิดประตูใส่หน้าพนักงานสาวทันที "......เรียบร้อยแล้ว"
"เฮ้อ! จบสักทีไม่นึกว่าการมาพักโรงแรมจะวุ่นวายขนาดนี้" น้องสาวถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายก่อนจะหันมามองค้อนเขาอย่างเอาเรื่อง "รู้สึกว่าจะมีเสน่ห์มากล้นเลยเกินนะพี่ชาย อย่ามายิ้มเยาะนะ"
"หึหึ ก็เป็นเธอเองไม่ใช่หรือไงที่อยากพักโรงแรม บอกแล้วว่าให้นอนเต็นท์อย่างเดิมก็ดีอยู่แล้ว" เขาหัวเราะออกมาเบาเบา ก่อนจะหันไปทางเพื่อนร่วมทางอีกคน "แล้วเมื่อกี่คุยอะไรกับคนนั้นเหรอ ถึงได้น่าซีดเป็นไก่ต้มแบบนั้นนะ"
"......เก็บเงินไปทำนมให้มันใหญ่ขึ้นสะ" นั้นคือสิ่งที่ตอบทำเอาเขาอึ้งไปทีเดียว "......แต่โลกนี้ไม่มีแบบนั้นอีกแล้วนี้ กว่าจะมียัยนั้นคงแก่ไปแล้วละ"
"หึ พวกเธอก็มีเสน่ห์อันมากล้นเหมือนกันนี้เป็นไงมีแต่คนรุมล้อมทั้งหนุ่มและก็แก่ถูกใจเลยละสิ ไปเมืองต่อไปก็พักโรงแรมแบบนี้อีกละกัน.......อ๋อใช่อยู่ที่นี้อย่าเผลอพูดคำว่านวดหรือขอใช้บริการต่อหน้าคนอื่นเดี๋ยวคนข้างนอกจะเข้าใจผิดกันได้ พี่เตือนไว้ก่อน" เขาบิดตัวเพื่อคลายกล้ามเนื้ออย่างขี้เกียจก่อนจะกวัดมือเรียกสองตัวแสบมาใกล้ๆ "ภักดีกล้าหาญพวกเราไปอาบน้ำกันดีกว่า พวกนายเล่นมากไปแล้ว.....โอ๊ย!!เมื่อยเนื้อเมื่อยตัวเหมือนกันนะเนี้ยไปแช่น้ำให้สบายตัวดีกว่าไม่ต้องใช้บริการนวดให้เปลืองเงิน"
"เดี๋ยวก่อนสิพี่หมายความว่าไง.......โธ่!หนีไปอีกแล้ว" ลินดาสายหน้าให้กับพี่ชายตัวเองก่อนจะหันมามองหญิงสาวอีกคน "เธอรู้หรือเปล่าว่าหมายความว่าไงไอริส"
".......อืม คิดว่ารู้นะ"
"อ่าาาา~~" หนึ่งหนุ่มสองมังกรกำลังแช่น้ำในอ่างอาบน้ำที่มีไอระเหยจากความร้อนของน้ำ และดาลันด์ก็ไม่ใช่บริการต้มน้ำของทางโรงแรมที่จัดให้เพราะเขามีมังกรไฟอยู่ตรงนี้แล้ว "นี้สิถึงเรียกว่าชีวิต สบายจริง"
'เจ้านายข้าไม่ชอบอาบน้ำเลย น้ำมันทำให้พลังข้าอ่อนแอลง กล้าหาญช่วยนวดปีกข้าหน่อยนั้นแหละอ่าาาา!!~~' ดูเหมือนว่าคงไม่ใช่แค่เขาหรอกมั่งที่รู้สึกสบาย ภักดีปากบ่นว่าไม่ชอบน้ำแต่กับทำใบหน้าฟินเวอร์อย่างเป็นสุข 'นี้เจ้านายดูเหมือนว่าเหนือเมืองนี้ไปหน่อยมีพลังสองสิ่งที่หน้าจะเหมือนกันอยู่ที่นั่น หน้าจะเป็นประโยคแก่น้องสาวกับผู้หญิงของเจ้านายได้ดี'
"เฮ้! ภักดีเธอไม่ใช่ผู้หญิงของฉัน พูดผิดแล้ว"
'......ก็น้องสาวของเจ้านายกับผู้หญิงคนนั้นมันยาวไป ข้าก็เลยรวบคำว่าน้องสาวกับผู้หญิงของเจ้านาย' เจ้ามังกรแดงหยักไหล่ก่อนจะพลิกด้านแล้วก็ไปนวดให้กับมังกรดินผสมเหล็กที่กำลังนอนฟังอย่างสงบ 'ที่จริงก็ไม่ผิดในสิ่งที่พูดไปหรอกก็ในเมื่อเจ้านาย.......'
"แล้วแน่ใจแค่ไหนว่าพลังที่สัมผัสจะเข้ากับพวกเธอได้"
'พลังที่เหมือนขั่วลบกับข้าแบบนี้ต้องใช่แน่นอน' ภักดีพยักหน้ายืนยันก่อนจะเอาผ้าเปียกมาขัดให้กับคู่หูตัวเองอย่างแรงๆ 'กล้าหาญรู้สึกว่าตัวเจ้ามีดินโคลนเกาะเต็มไปหมดเลย คงต้องออกแรงสักหน่อยแล้ว'
'......เจ้านายผมว่าพวกเราควรขึ้นได้แล้วนะครับ อย่าลืมว่าการทำให้ผู้หญิงรอมันเป็นสิ่งไม่ควรทำ" กล้าหาญเปิดตาขึ้นแล้วมองเขาด้วยความสัตย์ซื่อ หรือที่จริงก็คือหาเรื่องหนีจากการขัดตัวที่แสนเจ็บปวด 'แล้วพวกเรายังต้องต้มน้ำให้พวกเธออีกนะครับ สุภาพบุรุษที่ดีควรรักษาเวลานะครับ เจ้านายสอนผมมาแบบนี้'
"นั้นสินะ งั้นเราขึ้นกันเถอะ" เขาเอื้อมไปหยิบผ้ามาอีกผืนจากนั้นก็รีบจับกุมตัวมังกรสองตัวให้มาอยู่ในอ้อมอกเขา "แต่ก่อนอื่นต้องจัดการกินดินโคลนของนายให้สะอาดก่อน นายก็ด้วยภักดีตัวยังเหนียวอยู่เลย มาฉันจะขัดให้เงาเลย"
'อ็ากกก!! ข้าเจ็บ/.....เจ้านายมันเจ็บนะ'
เขาออกจากห้องน้ำในสภาพกึ่งเปลือยโดยเปิดท่อนบนเอาไว้ส่วนด้านใส่การเกงยาวสีเทา มือข้างหนึ่งกำลังใช้ผ้าเช็ดหัวที่เปียกโดยมีเจ้ามังกรน้อยสองตัวที่ถูกขัดจนเงาวับบิดตามมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวที่คุมหัว เขาปรายตาไปมองสองสาวที่นั่งคุยกันอยู่บนเตียงคิงไซร์อย่างสนุกโดยไม่สนใจเขาเลยสักนิด
"ลินดา ไอริสพวกเธอไปอาบน้ำได้แล้วพี่เตรียมน้ำร้อนให้แล้วรับรองสบายสุดๆ" เขาไปนั่งที่โซฟายาวแล้วก้มหัวเพื่อเช็ดหัวให้แห้ง ก่อนจะเงยหน้าเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงความเงียบ "อ้าว!เป็นอะไรกันไม่ไปอาบหรือไง เดี๋ยวจะมาคุยกันต่อเรื่องมังกรของพวกเธอไง"
"......พี่ลันด์ แผลพวกนั้น!!! เกิดอะไรขึ้น!!" คนเป็นน้องสาวรีบลุกมาหาเขาทันทีโดยมีสาวร่างบางเดินมาสมทบด้วยดวงตาสีแดงสำรวจไปตามร่างกายของเขา และแววตาคู่นี้ก็สื่ออารมณ์ได้หลายความหมาย ทั้งตกใจ กังวล ชื่นชม ตื่นเต้น พอใจ.......รู้สึกว่าจะเข้าใจในหลายความหมายแหะ ฉักเขินแล้วสิ "สองปีพี่ไปทำอะไรมาทำไมทั้งตัวมีแต่แผลเป็นเต็มไปหมด......แล้วยังมีชีวิตอยู่ได้อีกนะ"
"อย่ามาแช่งกันสิ ไปไปรีบไปอาบน้ำกันได้แล้วเดี๋ยวน้ำจะหายร้อนหมดขี้เกียจให้ภักดีต้มน้ำให้ใหม่" เขาขยี้ผมน้องสาวตัวเองอย่างเอ็ดดู ลินดารีบปัดมือผมออกทันทีพร้อมกับจับมือไอริสแล้วหันมาแลบลิ้นใส่เขาทันที
"ระหว่างที่พวกหนูอาบน้ำอย่าริอาจเรียกสาวบริการมานวดที่ห้องเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นพี่ได้แผลเพิ่มแน่"
ปัง!!
"ตกลงนี้น้องสาวสินะ......งั้นเรามาฝึกกันดีกว่ากล้าหาญกางอาณาเขตในห้องนี้ก่อนซะ"
'รับทราบครับ เจ้านาย'
ความคิดเห็น