คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนพิเศษ ในวันที่ฝนตก
''ลับมาแล้ววววว
วันนี้ฝนหนัเป็นบ้าเลยยย" ผมล่าวพร้อมเปิประูบ้าน
"ยินี้อนรับลับรับเนโระ....ทำไมัวเปียนานั้นรับผมำไ้ว่าุเอาร่มไปแล้วนะ?"
เบาสเียนพู้วยท่าทาใเินมาทาผมพร้อมับผ้าเ็ัว
"พร้อมีระหว่าทาลับมาบ้านเอุเพนนีน่ะ
แล้วเธอไม่ไ้พร่มเลยให้เธอ..ไป...."
เสียอผมเบาลไปเมื่อเบาสเียนหยุนิ่....พร้อมสายาที่เหมือนะินหัวอผมไปไ้เลย
"เบบี้...เป็นไรอะ?"
ผมพูท่าทาระแหวนรหน้า
"เปล่าหรอ...มานี่เี้ยวเ็ผมให้นะ"
เบาสเียนพูพลาไปนั่ที่โฟา "มานี่สิ..."
ผมไปนั่ระหว่าาอเบาสเียน พอนั่เบาสเียน็เริ่มเ็ผมใ็
"เบบี้อนอะไรผมหรอ?"
"็เปล่า"
"แน่ใหรอ??" ผมถามเบาสเียนที่ทำหน้าบู๊เหมือนูลิใส่ผมอยู่
".....เฮ้อ~นายน่ะอบใีับนอื่นลอเลย ผมลัวว่าสัวันะมีนมาแย่เนโระไปาผมน่ะสิ"
"......"
"เนโระ..ผมอร้อไ้มั้ยว่าอย่าทิ้ผมไปนะ..." ผมนั่ฟัเบาสเียนพู้วยน้ำเสียเศร้าสร้อย
"ผมไม่ทิ้นายอยู่แล้วเบบี้" ผมพูหันไปมอาอเบาสเียน วาู่นั้นสั่นไหวเมื่อสบาับผม
"รินะ?"
"....หึๆ"
"ำอะไรอนายน่ะ!?" เบาสเียนโวยว้ายใส่ผมเมื่อเห็นผมำออมา
"็ำนายไเบบี้ ทำไมนายทำัวเหมือนเ็ัเลย5555" ผมำท่าทาที่เ้าัวเผลอทำออมา
ไม่บ่อยนัที่เบาสเียนะทำท่าทาเหมือนเ็เอาแ่ใหรืออ้อนผม เพราะปิเ้าัวะนิ่ใส่ ผมแอบสสัยนะว่าผมับเบาสเียนเราสอนเป็นเป็นแฟนันหรือเปล่า?
"นายล้าหัวเราะใส่ันเนโระ?" เบาสเียนไ้เอาผ้าเ็ผมมาุมเอาพร้อมเย่าหัวผมแรๆ
"โอ้ยยย!!เบบี้ผมเ็บน้าาา" ผมพูพร้อมพยายามเอาับมือเบาสเียนให้หยุ
"นี่ือบทลโทษนายที่ล้าหัวเราะใส่ัน"
"บทลโทษหรอ? ั้นผม็มีบทลโทษให้นายเหมือนันเบบี้"
"เอ๊ะ??"
ผมหันหลัไป้านหน้าเบาสเียน พร้อมึาเอนรหน้าล
"ว่าไเบน้อย ไม่ไ้เอันน๊านนาน..."
ผมพูเบาๆแ่เหมือนนรหน้าะหูีเินไป เพราะพอผมพูเสร็เบาสเียนะสะุ้เบาๆ
"เี้ยว่อนเน-'' ผมไม่สนใำพูอเบาสเียน เพราะผมสนใสิ่ที่อยู่รหน้ามาว่า
ผมับสิ่ๆนั้น พร้อมนำมันเ้าปา พร้อมูมันเหมือนไอิม แ่ไอิมรหน้าับเป็นไอิมอุ่นแทนไอิมเย็นน่ะสิ
"อะ...อืม..เนโระ"
เบาสเียนส่เสียออมา พร้อมหัวผมให้รับับไอิมที่ยายนาึ้น
"อืม..อะ-อ๊าา..." ผมส่เสียออมา เพราะเบาสเียนมายีุ้่มสีเอรี่อผม
"ะเสร็แล้ว..." เบาสเียนพูพร้อมหัวผมให้รับับแรระแท และไม่นาน็มีน้ำอุ่นๆอยู่ในปาผม
"อืม../อืม..." ผมับเบาสเียนส่ออมาพร้อมัน
"แสบันะเนโระ เอาล่ะายมันออมาสิ" เบาสเียนึผ้าทีุ่มหัวอผมออมาพร้อมแบมือมาที่ปาผม
ผมมอมืออเบาสเียน ่อนะเยหน้ามอเบาสเียนพร้อมยิ้มออมาพร้อมสายาเ้าเล่ห์
"ยิ้มอะไรอนา-เฮ้ยย!เี้ยว!" ผมไ้ทำสิ่ที่เบาสเียนเห็นแล้ว้อใ นั้น็ือารลืนสิ่ๆนั้นลไป
"ผมว่าเบบี้้อินอหวานบ่อยๆแล้วนะรับ..ฮิฮิ"
"ั้นหรอรับเนโระ? ั้นืนนี้ผมว่านายะไม่ไ้นอนทั้ืนแน่ๆเลย"
"เอ๊ะ?" ยัไม่ทันที่ผมะหาย เบาสเียนไ้ทำารอุ้มผมแล้วเินไปที่เีย
"ืนนี้นว่าผมะเหนื่อยหรือหมแรไปะไม่มีารหยุนะรับเนโระ.."
"ม่ายยยยยยย"
--------------------------------------บ---------------------------------------
ที่เหลือไปมโนเอาเอนะ้าาาาา และอโทษที่ม่อัพ้าน้าาาา
ที่ริอยาแ่ฮาเร็มแ่สิลเรายัไม่ถึน่ะสิ เสียใเบาๆที่ทำามำอไม่ไ้
ในเมเราแ่านับแมนะ แ่็อยาลอแ่อเบบีู้บ้า
ั้นเราไป่อนน้าาาาาาา ะพยายามมาอัพเน้อออ
ความคิดเห็น