Fic reborn 18 × OC นายกรรมการคุมกฎสุดโหด กับ สาวนักฆ่า

ลำดับตอนที่ #5 : 4 : เป้าหมาย

4 : เป้าหมาย

-Patty talk-

หลังจากที่ฟรานเดินออกไปจากโต๊ะ ก็มีกลุ่มชายวัยกลางคน 4 คนเดินมาที่โต๊ะของเฟรน

      "พ่อค่ะ! อีนี่แหละค่ะที่ตบหน้าหนู"

มีเสียงของผู้หญิงผมสีน้ำตาลดังขึ้น เสียงของเธอดังมากจนแทบทุกคนในโรงอาหารหันมามอง

      "คนนี่แน่ใช่ไหม 'ซาฮาระ' "

ผู้ชายที่น่าจะเป็นพ่อของซาฮาระถาม

      "แน่ใจค่ะ พ่อคนนี้แหละ พ่อจัดการมันเลย"

      "ท่านอาชิโอะ จัดการมันเลยไหมครับ"

ลูกน้องของมันถาม พร้อมกับมาล็อคตัวเฟรนไว้ เฟรนสะดุ้งนิดนึงตอนรู้ว่าเขาเป็นใครละยิ้มออกมา

       -ย้อนไปเมื่อ 20 นาทีก่อน-

      "เฟรน นี่เมื่อกี้บอสโทรมาบอกว่า เป้าหมายของเรามีหัวหน้าใหญ่ชื่อ 'อาชิโอะ คาฮิระ' น่ะ เคยเป็นพันธมิตรกับวองโกเล่ แต่เขาก็หักหลังวองโกเล่ด้วยการไปช่วยเหลือศัตรูน่ะ"

      -กลับมาปัจจุบัน-

เฟรนยิ้มขึ้นเพราะว่าเธอได้เจอเป้าหมายของแล้ว แล้วเฟรนก็พูดขึ้น

      "หิหึหึหึ นายเองหรอกหรอ อาชิโอะ คาฮิระ ไอ้คนทรยศ"

      คาฮิระ ตกใจเมื่อรู้ว่าเฟรนรู้จักเขา แล้วหลังจากนั้นพวกซาวาดะกับฟรานก็กลับมา พวกเขาตกใจเมื่อเห็นเฟรนถูกล็อคเอาไว้

 

      ซาวาดะพยายามวิ่งเหมือนจะไปช่วยเฟรนแต่ถูกฟรานห้ามไว้

      "ไม่ต้องไปหรอกเฟรนเขาจัดการเองได้"

      ฟรานพูดกับสึนะ แล้วยามาโมโตะก็หันมาถามฟรานว่า

      "นี่มันเกิดอะไรขึ้น" 

      "me ก็ไม่รู้เหมือนกัน"

      "แล้วแกจะไม่รู้ได้ไงห่ะ!"

โกคุเดระหันมาตะโกนใส่ฟราน แล้วเสียงของเฟรนก็ดังขึ้น

      "ฮ่าๆๆ คาฮิระ นายคือลูกน้องที่มีคุณภาพอยู่มากเลยนะะ แต่เสียดายจังเลยนะที่แกมาเจอฉันก่อน ฮิฮิ"

      "แกเป็นใครน่ะ!? "

คาฮิระพูดด้วยน้ำเสียงตกใจปนสับสน

      "ทำไมฉันต้องบอกล่ะ" 

เฟรนพูดแบบกวนๆ 

      "จัดการมันซะ!"

หลังจากที่คาฮิระพูดจบ ลูกน้องของมันก็ใช้เท้าเตะท้องของเฟรนอย่างเต็มแรกเฟรนสะดุ้งนิดหน่อยแต่ไม่ร้องสักแอะ

       "ลูกน้องแกก็ห่วยตามแกเลยนะ ลูกแกก็บ้าแต่ผู้ชาย ห่วยแม่งทั้งบ้านเลย"

      "พ่อ! มันว่าหนู จัดการมันเลย"

      "ฉันขอถามอีกครั้งว่าแกเป็นใคร"

คาฮิระเสียงสั่นขึ้น

      "ได้นะแต่ฉันจะบอกแค่ครั้งเดียวนะ ฮิฮิ ฉันคือ 'เฟรน เฟรน ฟาเรีย ฉันคือหน่วยลอบสังหาร วาเรีย' "

พอคาฮิระได้ยินชื่อของเฟรนแล้วถึงกับเหงื่อตก คาฮิระ ตัวสั่นแล้วเขาก็ก้มลงพร้อมกับพูดว่า

      "ผมขอโทษครับ! ท่าน! ไว้ชีวิตผมด้วยครับ!"

พอลูกน้องของคาฮิระได้ยินอย่างนั้นคนที่ล็อคตัวเฟรนอยู่ก็ปล่อยออก และทุกได้ยินอย่างนั้นถึงกับสะดุ้งแล้วถอยห่างไปตามๆกัน

       "พ่อค่ะ! นี่มันหมายความว่าไงค่ะ!"

      "เธอยังไม่รู้หรอว่าตัวเองอยู่ในสถานะอะไรในตอนนี้" 

      "ท่านจะให้ผมทำอะไร ผมยอมทำให้หมด แต่ท่านอย่าทำอะไรลูกสาวผมเลยนะครับ"

คาฮิระพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน

      "งั้นก็อย่าให้เธอมายุ่งกับฉันอีกก็แล้วกัน"

      "ได้ครับ ท่าน"

      "ไปได้แล้วแระ"

      "ครับท่าน"

หลังจากที่เขาเดินออกไป พวกสึนะก็รีบวิ่งมาหาเฟรน 

      "เฟรนๆไว้ไหม"

ฟรานถามเฟรนเมื่อเห็นว่าหน้าเฟรนซื้ด

      "พอไว้อ..ยู่..."

แต่ยังไม่ทันที่เฟรนจะพูดจบ เธอก็ล้มลงไปที่พื้นแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจมากกว่าก็คือ หลังจากที่ดฟรนล้มลงไปก็มีรอยเลือดและรอยแผลมากมายเกิดขึ้น

      "เฟรน!!!"

                                            โปรดติดตามตอนต่อไป