พิศวาสร้ายลวงใจรัก

ลำดับตอนที่ #5 : พิศวาสร้ายลวงใจรัก - 5 (Rewrite)

พิศวาสร้ายลวงใจรัก วางจำหน่ายแล้วนะคะ

ดาวน์โหลดนิยายได้ที่ Meb (โหลดไม่เป็นสอบถามได้นะคะ ยินดีตอบค่า)

>>>ลิงก์สำหรับโหลด E - book พิศวาสร้ายลวงใจรัก<<<

(พี่ไฟ VS หนูหอม)

>>>ลิงก์สำหรับโหลด E - book พิศวาสลวงบ่วงราคี<<<

(ป๊าไทม์ VS แม่ฝน)

“เมาแล้วรั่ว” คนขับอดสบถอย่างหงุดหงิดไม่ได้ กว่าจะพากันมาถึงคอนโดฯหัวใจเกือบจะวายตาย เพราะยายหอมระรินคนเดียวเลย!

“โอ๊ย! อยู่เฉยๆ ได้ไหม” เพชรตะวันดุน้ำเสียงกดต่ำเมื่อคนเมาแว้งมือเข้าที่กกหูแทบมึน แล้วอุ้มขึ้นไปโยนใส่อ่างน้ำคุซซี เปิดน้ำฝักบัวแรงๆ เอามาฉีดใส่หน้าคนเมาให้รีบสร่าง

“ทำอะไรของ… คูณ เปียก… หมดแล้ว... นะ” หอมระรินเอามือลูบเอาน้ำออกจากหน้าสวยๆ แล้วตวาดถามเสียงอ้อแอ้

“สร่างแล้วสินะ” หันไปปิดวาล์วน้ำ เก็บฝักบัวเข้าที่แล้วหันกลับมาเปิดน้ำใส่อ่างให้คนเมาแช่สักครู่ น่าจะรู้สึกดีขึ้น

“เฮ้ย! อย่าถอดนะหอมระริน”

เหมือนจะห้ามไม่ทัน ยายหอมระรินเมารั่วไม่รู้เรื่อง ถอดเกาะอกโยนมาให้เพชรตะวันอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย

เฮียไฟของยายจันทร์ใจหายใจคว่ำ ไม่กล้ามองต่ำไปกว่านั้นกลัวอดใจไม่ไหว ยายน้องตัวแสบย้ำหนักย้ำหนาให้มาทิ้ง ไม่ใช่ให้พามาปล้ำเพราะหล่อนมีแฟนแล้ว

แต่แม่เจ้าโว้ย… หน้าอกสวยเป็นบ้า แถมผิวก็ขาวราวกับหยวกน่าสัมผัสออกปานนั้น คิดๆ แล้วก็อยากด่าน้องเหมือนกัน รู้ว่าพี่หื่นก็ยังจะฝากปลาย่างเอามาเก็บ

‘มันจะเหลือไหมเล่า แม่เจ้าประคุณเล่นปอกเปลือกตัวเองซะเกลี้ยงไปแล้ว’

“หายใจเข้าลึกๆ ไอ้ไฟ จำไว้เขามีแฟนแล้ว” เพชรตะวันสูดหายใจเข้าลึกเรียกสติ เดินออกไปเอาผ้าขนหนูกับชุดคลุมสีขาวมาจัดการปิดทับปลาย่างหอมๆ จนมิดฉิ่งแล้วอุ้มมาทิ้งที่เตียงนอนอย่างเหนื่อยใจ

 แต่มือตุ๊กแกของเจ้าหล่อนเกาะแน่นอยู่ที่คอไม่ยอมปล่อย เอาไงวะคราวนี้!

“หอม!” ฝ่ามือร้อนผ่าวเพราะเลือดในกายร้อนระอุตบแก้มนวลเรียกสติอยู่หลายครั้ง

หอมระรินปรือตาขึ้นมาขานรับเสียงยานคาง “ขา…”

“ปล่อย!”

“ปล่อยอะไร ไม่ปล่อยหรอก” รั้งคอคนสั่งการเสียงแตกพร่าให้ต่ำลงมาชิดจนริมฝีปากคลอเคลียกันไปมา “แพทจะรีบไปไหนคะ ไม่อยากอยู่กับหอมเหรอ”

ร่างบางพลิกตัวขึ้นไปทับร่างกำยำที่คิดว่าเป็นแฟนหนุ่ม ลุกขึ้นไปนั่งคร่อมแล้วปลดเสื้อคลุมออกจากไหล่กลมกลึงหนึ่งข้าง

“หอมน่ะ ไม่จืดชืดอย่างที่แพทคิดหรอก เห็นม้า… หอมน่ะ… เซ็กซี่… จาตาย”

‘เออ… จาตายก็ไอ้ไฟนี่แหละ กำเดาไหลทะลักไปแล้วก็ไม่รู้’

อยากจะยกมือขึ้นมาเช็ดดูให้รู้กันไป แต่แม่จอมยั่วกดมันไว้จนจมฟูก หนำซ้ำยังก้มต่ำลงมาเหมือนจะ…

“หะ… หอม…” ไม่หอมล่ะ จูบไปแล้ว

เฮียไฟถลึงตาโตอย่างกับเป็นจูบแรก จะสะบัดหน้าหนีแม่เจ้าประคุณก็เอามือมาประกบหน้าหล่อร้ายล็อกเอาไว้

“หอมอย่าเลย เฮียไม่อยากเสียตัวให้คนเมา”

“แต่หอมอยาก อยากเป็นของแพทคนเดียว หอมรักแพทคนเดียว” หอมระรินบอกเสียงเศร้า ชวนให้คนใต้ร่างอดคิดตามไม่ได้

แต่ไม่ทันคิดต่อเจ้าหล่อนก็สลัดชุดคลุมอาบน้ำไปจนพ้นตัว เพชรตะวันคอแห้งผากกับเรือนร่างเย้ายวนใจ ตาคมคายลูบลงต่ำมาหยุดที่เอวคอดกิ่ว

หอมระรินมีรูปร่างผอมบาง หากแต่หน้าอกคัพซี(เฮียไฟเชียวชาญในการกะขนาดทรวงอก ไม่พลาดแน่นอน)รับกับเอวคอดอย่างเหมาะเจาะ ผิวขาวจัดละเอียดลออราวกับลูกสาวผู้ดีมีเงิน

เขายังสงสัย หล่อนมีแฟนร่ำรวยแต่ทำไมถึงมาทำงานเป็นลูกจ้างรายเดือนในร้านขนมไทยน้องสาว เพราะอะไรกันนะ?

นิ้วเรียวเย็นเฉียบแตะกลีบปากแดงจัดของเพชรตะวันแล้วลากลงมาหยุดกลางอก หล่อนปลดกระดุมเสื้อเขาออกทีละเม็ดๆ จนสามารถแยกสาบเสื้อออกจากกัน น่าตกใจยิ่งกว่านั้น หล่อนกดจูบกลางอกแน่นหนั่นแล้วเลื่อนขึ้นมาจูบปากหากแต่ไม่ประสา

ชายหนุ่มนิ่วหน้าอย่างสงสัยขณะโดนสาวเจ้าจูบไล้ไปตามกลีบปากและแก้มสาก

ร่างงามถูกพลิกลงนอน ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมากระซิบแผ่วเหนือใบหน้านวลลออ “คุณจูบไม่เป็น”

“สอนสิคะ” นัยน์ตาคู่สวยหวานฉ่ำปรือ เกาะเกี่ยวมือทั้งสองข้างไว้กับบ่าแกร่ง

“หอมระริน”

“ขา…”

ให้ตายเถอะ! หล่อนจะรู้ไหมว่ากำลังทำให้เขาอดใจไม่ไหว

นัยน์ตาคู่คมไหวระริกยามทอดมองดวงหน้านวลสวย ผิวแก้มขาวจัดแดงเรื่อน่าสัมผัส เขาใช้ปลายนิ้วเกลี่ยเล่นอย่างหลงใหล

“อืม… ดีจัง” สาวสวยครางแผ่ว หล่อนร้อนและอึดอัดไปหมด ยิ่งถูกเขาสัมผัสยิ่งสะท้าน หากแต่ผ่อนคลายจากกำหนัดที่อัดแน่นทรวงใน

“หอม… นี่เฮียไฟ ไม่ใช่แพท หอมดูดีๆ”

เพชรตะวันใจหล่นวูบเมื่อเจ้าหล่อนกดคอลงไปเสียใกล้ กลีบปากแตะกันมันก็สปาร์คทันใด ชายหนุ่มจูบเน้นแล้วเปลี่ยนเป็นเคล้นคลึงกลีบปากนุ่มนิ่มนุ่มนวล

ร่างบางสะท้านเยือก เกาะเกี่ยวลำคอเขาเสียแน่น หรือไม่หนำใจ เจ้าหล่อนกดลงไปจนปากเบียดชิดรุนแรง

“หอม… พอแค่นี้ เฮียไม่อยากขืนใจ”

“หอมเต็มใจให้จูบ” หล่อนร้อน พอเขาจูบนุ่มนวลลงมากลับรู้สึกผ่อนคลายอย่างน่าอัศจรรย์ “จูบหอมสิคะ”

เส้นอารมณ์ขาดผึ่ง แต่สติยังพอมี… ชายหนุ่มครุ่นคิดไม่อยากฝืนใจ รู้ว่าซัดเหล้าเข้าไปหล่อนเลยใจกล้าเพราะขาดสติ

“เฮียทำไม่ได้”

“แค่จูบ หอมขอ” หล่อนเบียดตัวเข้าหา ต้องการจูบจากเขาอีกครั้ง “หอมร้อน หอมอยากให้จูบ”

เพชรตะวันครุ่นคิดอีกหน “หรือโดนวางยา ถึงว่าแปลกๆ”

ขณะครุ่นคิดหาเหตุผลถึงความรุ่มร้อนเกินอัตรานั้น หล่อนไม่รอช้าคว้าคอเขาไปจูบอย่างไม่ประสา ประหนึ่งว่าต้องการหนักหนาจนรอช้าไม่ไหว แต่ความต้องการรุนแรงทำให้เพชรตะวันมั่นใจ

หล่อนโดนวางยาเสียสาวมาจากผับแน่นอน…

<<<อ่านแล้วถูกใจ กดสับตะไคร้ตรงนี้>>>

>>>อ่านเรื่อง ทัณฑ์รักเมียบำเรอ คลิก<<<

>>>อ่านเรื่อง พิศวาสลวงบ่วงราคี คลิก<<<

สงสารเฮียไฟ ไม่อยากเสียตัวให้คนเมา (พูดน่าสงสารมาก) 

หอมๆๆๆ ใจเย็นๆ นะลูก พี่ไฟเขามีพ่อมีแม่น้า

ขอให้สนุกกับการอ่าน ติดใจอย่าลืมกดสับตะไคร้

ชอบใจฝุดๆ ก็รัวแป้นคอมเม้นท์เม้าท์มอยกันเน้อ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะคะ

ดารารินทร์