คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เนื้อเรื่อง 3
นิยาย
หนึ่ำใน “นิยาม”
อนที่
3
ไอ้าราโริ
( Cr. IG: teamtoeywawwa อบุ่ะ)
พลอยพระโนเสียัลั่น
พลอยพร: นายย!!!
อัศวิน: เธอ!!! เธอเ้ามาที่นี่ไ้ยัใ
พลอยพร: นี่!!! ั้นน่ะ้อเป็นถามนาย นี่มันห้อน้ำหิ
อัศวินทำหน้าใ
นึถึอนัวเอเินุยโทรศํพท์เ้ามาเลยไม่ทันไู้ป้ายห้อน้ำ
พลอยพร: นี่ หรื่อว่านาย เป็นโริหรอ
่วย้วยย ่วย้วย่ะ
พลอยพรร้อลั่น
อัศวินรีบเอามือปิปาเธอททแล้วันัวเธอเ้าไปในห้อน้ำพร้อมปิประู
พลอยพรัสินใัเ้าที่มือออัศวินเ็มแร
อัศวิน: โอ๊ย!!! เธฮทำบ้าอะไรอเธอเนี่ยห๊ะ
พลอยพร: นายนั่นแหละบ้า อย่าบอนะว่านายเนี่ยเป็นไอพวาราโริอ่ะ ห๊ะ!! นี่ันะบอให้นะนาย เป็นาราเนี่ยมัน้อเป็นัวแบบอเยาวน ทำไมนายไม่ทำัวีๆ บทบาทในละรไม่ไ้ทำให้นายูีึ้นเลยรึใ แล้วทำไม…
อัศวิน: โอ๊ย!!! นี่เธอเลิพูมาะทีไ้มั้ยห๊ะ!
ะนั้นเอ็มีเสียนเินเ้ามา พลอยพรพยายาม0t9tFdo
พลอยพร: ่วยย….
อัศวินปิปาอเธอ พลอยพรพยายามะพู แ่โนอัศวินบัับให้หยุ
อัศวิน: ั้นบอให้หยุ
ถ้าเธฮไม่หยุ
ั้นะูบเธฮเี๋ยวเนี้ย!!
พลอยพร: ไม่…..
อัศวิน: ไม่หยุเหรอ
อัศวิน่อยๆเอาหน้าไปใล้เธอึ้นเรื่อยๆนพลอยพร้อหันหน้าหนีแล้วยอมพยัหน้าเียบแ่โยี
พอนออไปหม
พลอยพรสัเหน้าออัศวินที่ำลัเหม่อับารฟัว่านออไปหมรึยั
พลอยพรัสินใใ้ศอระแทเ้าที่ท้อออัศวินอย่าแรรีบวิ่ออไป แล้วว้าไม้ถูพื้นมาฟาอัศวินเ้าอย่าั อัศวินสลบไป
ทำให้พลอยพรใมา
โยนไม้ถูพื้นทิ้ แล้วเ้าไปสะิัวอัศวิน
พลอยพร: นาย นาย ายมั้ยว่ะเนี่ย
อัศวินลืมายิ้ม ว้ามืออพลอยพรมาทำให้เธอล้มล อัศวินใ้ที่ีน้ำีใส่เธฮ
พลอยพร: หยุๆๆ นายไม่หยุใ่มั้ย
พลอยพรพยายามแย่ที่ีน้ำามือออัศวินทำให้เปียันทัู้่
ะนั้นเอ็มีนเ้ามาเห็น นที่เ้ามาเห็นยืนๆับภาพที่เห็น
…..: มีอะไรันรึป่าวะ
พลอยพร: เอ่อ ือว่า….
อัศวินเอามือปิปาอพลอยพร
อัศวิน: พอีแฟนผมเ้าแพ้ท้อน่ะรับ แล้วเ้ามาอาเียน เผอิ๊อน้ำมันแรับผม็เลยเ้ามา่วยแฟน อโทษทีนะรับที่ทำให้ใัน
นที่มาเห็นับมอัศวินที่ล้าเ้ามา่วยแฟนในห้อน้ำหิแบบนี้
พลอยพร: นี่ ใรเป็นแฟนนาย แล้วท้อ้วยเนี่ยนะ
อัศวินระิบ:
หรือุอยาะให้เ้าิว่าเราเป็นโริ เ้ามาทำอะไรันในห้อน้ำร้านอาหารละ ห๊ะ!!
…..: อโทษนะะ ุใ่ารามั้ยะเนี่ย
อัศวิน: ไม่ใ่รับ สสัยหน้าะล้ายันมีนทับ่อยๆ ใ่มั้ยที่รั
พลอยพร: อ๋อ!!! ใ่่ะ
าราอะไรี้เหล่นานี้
เนอะที่รั
พลอยพรหยิแ้มออัศวินอย่าแร อัศวินมืออเธออแล้วประอเธอ
อัศวิน: ยัใผมอพาแฟนไปพั่อนนรับ
พอออมา้านอไ้่าถอนหายใันอย่าโล่อ พลอยพรมอที่มือออัศวินที่ยัโอบไหล่เธออยู่
พลอยพร: นี่นาย ปล่อยมืออาั้นไ้ละ
อัศวินรีบปล่อยมืออาไหล่อเธอ
อัศวิน: นึว่าอยาับนัรึใ
พลอยพร: นี่!!!!
อัศวิน: นี่ ผมถามุริๆเถอะ ุินร็อไวเลอร์เ้าไปรึใ ถึุนาเนี่ย
อัศวินหัวเราะเธออย่าสะใ พลอยพรยิ้มพร้อมพยัหน้า
พลอยพร: ร็อไวเรอร์ ร็อไวเรอร์หรอ
พลอยพรอออัศวินและเะผ่าหมาเาอย่าแร อัศวินุถึั้นะทรุลพื้น
พลอยพร้มหน้าไปพูใล้ๆ
พลอยพร: เป็นใ ร็อไวเรอร์ัวนี้ นอามันะัเ็บแล้วยัเะเ็บอีวยใ่มั้ย
พลอยพรยิ้มสะใแล้วเินหนีไป
อัศวิน: ฝาไว้่อนเถอะ ยัยร็อไวเรอร์
พลอยพรเินลับไปห้ออาหาร ทุนเห็นเธอถึับใ
นริศรา: น้อเิอะไรึ้นเนี่ย
พลอยพร: น้อเอโริมาน่ะ
ภาิน: แล้วเราเป็นอะไรรึป่าว
พลอยพร: ไม่่ะ
ภาินรีบถอเสื้อัวนอมาลุมให้พลอยพรที่ใสุ่นัศึษาเปียๆอยู่
ภาิน: ผมว่าผมพาน้อๆไปส่บ้าน่อนีว่ารับ
พลอยพร: แ่ พลอยไม่เป็นไร่ะ
นริศรา: ลับเถอะ ัวเปียนานี้
ปุยนุ่น มีมันรา
นิยายเรื่อนี้ัทำึ้นเพื่อวามบันเทิและื่นอบในัวนัแสเท่านั้น
มิไ้มีเนาะพาพิหรือทำให้ผู้อื่นเสียหายแ่อย่าใ
ความคิดเห็น