ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เสียงตะโกน
ตอนนี้ถึงเวลากินข้าวเย็นแล้ว
ฉันพยายามจะลงไปกินข้าวเย็น แต่ฉันยังรู้สึกเจ็บที่ขาอยู่
ตึงๆๆๆๆๆ เสียงขึ้นบันไดอย่างนีี้ไม่มีใครทำได้หรอกนอกจาก เจ๊ค...
"ลงมากินข้าวเย็นได้แล้วทุกคนรอเธออยู่" เขายืนหน้ามาพูดในห้องฉัน
"ฉะ... ฉันเดินไม่ได้"
เขาเงียบไปอึดใจนึง ก่อนจะเปิดประตูเข้ามาเห็นฉันที่นั่งอยู่ปลายเตียง เขาเดินมาก่อนพยูงให้ลุกขึ้นยืน
ตอนนี้เราสองคนอยู่ในท่ายืน ตัวของเขาอุ่นมากจนเกือบจะร้อน แผลที่ไหลของเขาหายไปแล้ว ฉันเลยถามเขาตอนกำลังลงบันได
"แผลนายหายเร็วนี่"
"สงสัยยาคงดี"เขาพึ่งตอบเมื่อลงบันไดมาเสร็จแล้ว
กลิ่นที่ลอยออกมามันหอมมากจนอดใจไม่ไหวที่จะเดินเข้าไป
ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องรัปทานอาหาร ที่มีอาหารวางอยู่บนโต๊ะอยู่มากมาย มีผู้หญิงสองคนคนหนึ่งนั่งอยู่หัวโต๊ะ อีกคนคือยายแก่คนนั้นนั่งข้างๆ และผู้ชายอีกห้าชีวิตถ้ารวมเจ๊ค
เจ๊คพาฉันไปนั่งที่เก้าอี้ข้างใครคนหนึ่ง และเขาก็เดินไปนั่งตรงข้าม
ฉันมองดูรอบโต๊ะ ทุกคนนั่งก้มหน้ายกเว้นผู้หญิงที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ หล่อนมีสีผิวที่ขาวมากขาวจนซีด ตาที่เป็นประกายสีฟ้าชวนมอง
"เอาล่ะ ทานได้" หล่อนกล่าวขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ
ทุกคนลงมือกินกันอย่างรวดเร็ว ฉันยังอยากรูปคำถามนั้นอยู่
"ขอโทษนะค่ะแต่พวกคุณเป็นใคร "
"อ่อ พวกเราเป็นนักล่าสัตว์จ่ะ หรือนายพาลนั่นเอง" หล่อนบอก แต่ดูไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไรบางทีเธออาจจะเป็นมนุษย์ต่างดาวก็ได้
"ฉันจะได้กลับบ้านไหมค่ะ"
"โอ้วแน่นอน เมื่อแผลเธอใกล้หายจ่ะ"หล่อนบอกพร้อมสีหน้ายิ้มแย้มก่อนจะจิ้มใส้กอกอันนึงเข้าปากไป
"หยุดกันได้แล้ว"
ฉันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงตะโกนปริศนากางดึก
"ทำอะไรก็ให้มันแนบเนียนหน่อย ถ้าเธอรู้ขึ้นมาล่ะใครเดือดร้อน"
ฉันพยายามฟังว่าเรื่องอะไร เสียงที่ได้ยินน่าจะเป็นเสียงของผู้หญิงคนนั้น
"ใครทำล่ะน่าจะฆ่าเธอให้จบเรื่องไปภาระปล่าวๆ" เสียงอีกเสียงกล่าวขึ้นซึ่งไม่ใช้เสียงเจ๊ค
ฆ่า!หรอ คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากฉัน ฉันว่าแล้วมันมีอะไรแปลกๆอยู่ในบ้านนี้ พวกเขาคงเป็นพวกค้ามนุษย์แน่
ฉันไม่รออะไรทั่งนั้นเสียงข้างล่างยังพูดต่อไป ฉันรีบคว้าเป้ของโลน่ามาที่อยู่ข้างโต๊ะ
แต่ฉันจะเดินอย่างไร!!!
"ตึงๆๆๆๆๆๆ"เสียงขึ้นบันไดมาแต่มันดังกว่าปรกติ ตายแน่ฉันจะทำยังไงดีถ้าเขาขึ้นมาฆ่าฉันล่ะ
เสียงขึ้นบันไดเงียบแล้ว
"แอ๊ดดดดดด" เสียงเปิดประตูน่าสยองกว่า
"พวกเราว่าคุณต้องกลับบ้านแล้ว เตรียมของแล้วใช่ไหม"เจ๊คพูดแบบเรียบๆ
"นายรู้ได้ไง แล้วจะทำอะไรฉัน" ฉันขึ้นเสียงดัง
สิ้นสุดเสียงฉันมีผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาข้างหลังเจ๊คแล้วเฟี้ยงผงอะไรไม่รู้ใส่ฉัน
"ตุบ"เสียงฉันเองที่ล้มลงนอนบนพื้น
STAR
THEME
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น