คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : KING & QUEEN Story5 [75%]
KING & QUEEN Story5
Dok2 + CL
หลังจากวันนั้น ฉันก็ไม่ได้เจออิตาด้อกกี้จอมโรคจิตคนนั้นอีก เหอะ
มีอย่างที่ไหนแก้ผ้าวิ่งโทงๆ เห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอรึไงนะ บ้าจริง! ฉันควรไปอาบน้ำมนต์ที่ไหนดี ภาพยังหลอนติดตาไม่หายเลย
โธ่ น่าขยะแขยงชะมัด
แล้วอิตาแทยังเพื่อนหัวเปียกของฉันหายไปไหนเนี่ย
ไม่เคยเป็นห่วงฉันเลยใช่มั๊ย? ชิส์ แค่มิสคอลเดียวก็ยังไม่มี
แบบนี้ต้องตัดเพื่อนค่ะ!
ยอมรับว่าตอนนี้ฉันยังโมโหมาก
ถึงแม้ว่าหมอนั่นจะยืนกรานว่าไม่ได้ล่วงเกินฉันแต่อย่างใด โอเคฉันเชื่อก็ได้
แหม ไปลากแม่บ้านมาซะขนาดนั้น
เธอขอโทษขอโพยฉันใหญ่โตเลยล่ะ หึ! ฉันก็เข้าใจนะ
เพราะว่าเธอไม่ได้ผิด คนผิดคืออิตาด้อกกี้นั่นคนเดียวเท่านั้น
หมอนั่นยังมีหน้ามาว่าฉันโง่อีก ว่าฉันไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคน หึ L พูดแล้วก็ขึ้น
หลายคนคงสงสัยว่าทำไมฉันถึงหน่อมแน้มขนาดนี้ ทำไมคะ? อยากจะครุคริ สุจิปุริ
อะคึอะคริ หน่อยไม่ได้รึไง
ช่วงนี้ฉันดวงซวยชะมัดเลย ควรจะไปพักผ่อนหย่อนกายา หาที่เที่ยวแก้ซวยซักที่ดีมั๊ยนะ?
เพลงเดโม่ อะไรก็ทำเสร็จหมดแล้ว ใช่ค่ะ งานฉันมันค่อนข้างจะยุ่งน่ะ ก่อนหน้านี้
เพราะศิลปินในค่ายกำลังจะคัมแบค แต่เอาเถอะ ตอนนี้ก็เคลียร์เสร็จหมดแล้วล่ะ
เหลือแค่ทำเอ็มวีโปรโมทไปตามสไตล์ของหยาง?
เพราะฉันมีหน้าที่แค่ทำเพลงให้พวกเค้าเท่านั้น
ว่าแต่ฉันไปเยี่ยมเพื่อนสาวสวยน้อยกว่าฉันที่อเมริกาสักหน่อยดีมั้ยนะ? เพื่อนเซเล็บฉันมีเยอะแยะทั่วโลกเลยล่ะ คนมันเฟรนด์ลี่ค่ะ
ฮอลิวงฮอลิวูดถามมาค่ะฉันไปกระทบไหล่จิบไวน์มาหมดแล้ว ฉันไม่ได้ดังแค่เกาหลีที่เดียวนะคะ
โกลบอลเลยล่ะ อิอิ แล้วนี่ใช่เวลามาอวยตัวเองมั๊ย? ตอบเลยค่ะว่า ไม่...
เอาเถอะแต่ว่าคนนี้แซ่บจริงค่ะ เพราะนางเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุด
ร่วมทุกข์ร่วมสุข ตีลังกา เหินฟ้า ท่องจักรวารมาด้วยกันตั้งมากมาย
และที่สำคัญคือนางเป็นคนเดียวที่รู้ความลับของฉัน ลับถึงขนาดที่คนในครอบครัวฉันยังไม่รู้เลยเชียวล่ะค่ะ!!
.
.
.
.
.
.
.
เจเรมี่ สก็อต
ถ้าจะให้เดาฉันว่าตอนนี้นางคงกกผู้รายชุย (ผู้ชาย)
อยู่ที่ไหนซักที่บนโลกใบนี้แน่ๆ ว่าแล้วจะรอช้าทำไมล่ะค้ะ? โทรศัพท์มีไว้ทำไม? ห้ามตอบว่าเลื่อนทวิต
เช็คอินสตาแกรม วีแชท เฟสบุ๊คหรืออะไรมานะคะ ซีแอลตบคว่ำ
เสียงรอสายดังมาจากลำโพงอันเล็กเท่าแตร๊ดมด บนโทรศัพท์ของฉัน
นานพอสมควรกว่าปลายสายจะรับ
(กรี้ดดดดดดดดด นังศรี อะไรดลใจให้แกโทรมาหาฉันยะ!)
ฉันกลอกตามองบน แบบว่าปลงแล้วล่ะ คุยกับชะนีเทียมตนนี้ทีไร แก้วหูฉันเต้นระบำทุกที
“แกอยู่ไหนยะ? อยู่แห่งหนใดใครเก็บเอาไว้
หลบอยู่ไหนเหตุใดไม่ปรากฎตัว?”
(บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่
ได้ยินเสียงก็น่าจะรู้ฉันอยู่ที่ใด อย่าสร้างความลับเอาไว้ในหัวใจ
มากเพียงไหนฉันก็ไม่ยอมพูดไป)
เอ่อ... นางต่อมายาวกว่าเพลงฉันอีก แบบนี้ยอมไม่ได้ค่ะ!!
“ตอบคำถาม ฉันทีได้ไหม ถ้าเธอแค่มองผิดไป
ถ้าฉันไม่ดีเท่าไหร่ ไม่เลิศเลอ แล้วถ้าวันนั้น
จะยังต้องการกันไหม ถ้าฉันไม่ใช่อย่างฝัน จะรักฉันอยู่ไหมเธอ
ฮู้วฮูวววววววว”
ฉันยกยิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อย
เมื่อได้ยินปลายสายเงียบไปทำเสียงตะกุกตะกัก นิดหน่อย โอเคค่ะ ยกนี้ฉันชนะ อิอิ
(โอเคๆๆ ยกนี้ฉันยอม แหมมมมม อย่าให้ถึงคราวฉันนะยะ ตอนนี้มางานแฟชั่นโชว์ของ Maison Martin Margiela ที่ปารีสยะ )
“อ่อ ฉันว่าช่วงนี้เบื่อๆซวยๆ อยากไปหาที่นั่งชิลๆแถวฮาวายสักหน่อย รับลมวิวทะเลสดชื่นๆ อากาศแถวนี้ก็เริ่มจะไม่ค่อยดีละ เบื่อก็เบื่อวันๆ นั่งอยู่แต่ในสตูดิโอ แกเสร็จงานวันไหนอ่ะ?”
(อีกสองวัน เป็นอะไรยะ อารมณ์ศิลปินอีกละ
นี่คือจะชวนฉันไปเป็นเพื่อนใช่มั้ย ยัยศรีฉันรู้ทันเธอน่า ไม่ต้องนอกประเด็นไปไกลหรอกย่ะ!!)
“ชิส์ แสนรู้ที่สุด เสร็จงานแล้วแวะมาฉันที่เกาหลีด้วยนะยะ
บายยยย เลิฟยูจุ๊ฟฟฟ”
ไม่ร่ำไรรีรอพร่ำพรรณาต่อไปให้เปลืองเงินในโทรศัพท์ค่ะ
เมื่อนัดกันเสร็จแล้ว ก็ได้ฤกษ์งามยามดี เจ้าภาพจึงนำเจ้านาคมานั่งกลางวงพิธี
แวดล้อมด้วยบิดามารดา ญาติผู้ใหญ่และผู้ร่วมอนุโมทนา
เตรียมเครื่องอัฐบริขารที่จะใช้ในการบวชนำวางตั้งไว้ให้พร้อม ถุร้ยยย!!
เมื่อฟื้นจากความทรงจำเลยทำให้รู้ว่า ไม่ได้ไปผับ JS นานติดต่อกันมาหลายสัปดาห์แล้วล่ะ คืนนี้เลยจะออกไปวิ่งเล่นในแสงไฟสักหน่อย หวังว่าคงจะได้เจออะไรดีๆ กว่าแล็ปทอปที่บ้านแน่ๆ ครุคริ *ยิ้มอ่อน*
- 50% -
ขณะนี้เวลา 22.00 นาฬิกา
ฉันจอดรถเทียบท่าชั้นใต้ดินที่เดิม ข้างล่างผับ JS โอเค
หลายคนยังไม่รู้ว่าฉันได้ลูกสาวกลับมาแล้ว ใช่ค่ะ …
ไม่ค่อยอยากจนบ่นว่าเบื่อสายตาที่มองมาทางฉันเลยค่ะ
กลัวคนแถวนี้หมั่นไส้ ฉันเดินเชิดหน้าเข้ามาในสถานที่ที่แสนคุ้ยเคย
กลิ่นบุหรี่คลุ้งไปทั่วบริเวณ ฉันรีบเดินผ่านเข้ามายังโซนข้างในโดยเร็ว
“โย่วววว ดูสิสาวสวยที่ไหนมาผับเรา ไม่เจอกันนานนะซีแอลนึกว่าจะเทงานนี้ซะแล้วสิ” แทยังเพื่อนหัวเปียกรีบปรี่เข้ามาหาทันทีที่มองเห็นฉัน
“ฉันเบื่อ วันนี้ขอโดดงานมาเป็นลูกค้าสักวันนะ”
ฉันพูดแล้วนั่งลงบนโซฟาว่างแถวนั้น โซนนี้ไม่ค่อยมีคนหรอก
ส่วนมากจะเป็นพวกเซเลบอย่างฉันเพราะว่ามันวีไอพีและสุดๆ
“ฮ่าฮ่า โอเคไหนๆก็โดดละ มาเต้นกันสักหน่อยสิครับเลดี้”
“ได้ คืนนี้นายเลี้ยงเหล้าฉันด้วย”
ไมรอช้า
แทยังก็พาฉันเข้าบนฟลอที่พลุกล่านไปด้วยผู้คนบดเบียดร่างกายแลกสเต็ปแดนซ์กันอย่างเมามันส์ตามอารมณ์เพลง
ที่เปิดโดยดีเจหน้าใหม่ซึ่งฉันไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน ก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่หรอก
ฉันไม่มาทำงานตั้งหลายวัน ป่านนี้แทยังคงจะหาคนทำหน้าที่แทนฉันได้แล้วล่ะ
ฉันปลดปล่อยอารมณ์ให้ไหลผ่านออกมาท่าเต้น
ไปแบบนั้นอยู่นานพอสมควร จนเริ่มรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเล็กน้อย ฉันจึงปลีกตัวออกมาที่บาร์เทนเดอร์แล้วสั่งเครื่องดื่มแก้กระหายสักหน่อย
“ฮู้ววว”
ฉันหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบไปพลางๆ ฉันสูบมันไม่บ่อยนักหรอก แต่มันก็ถือซะว่าช่วยผ่อนคลายไปอีกอย่างนึงเหมือนกัน ฉันพ่นควันออกมาเบาๆ แล้วยกมาการิต้ามาจิบ ก่อนจะหันไปสบตากับหนุ่มตี๋หน้าใส
รอยสักสวยๆยาวลงมาถึงหลังมือ ที่ดูเหมือนว่าจะมองฉันมานานอยู่แล้วเหมือนกัน
เหอะ!
เขายกแก้วขึ้นมาเล็กน้อยแล้วยิ้มให้เพื่อเป็นการทักทายฉัน
เพื่อเป็นการไม่เสียมารยาทฉันก็ยกแก้วของฉันขึ้นเหมือนกัน ก่อนจะจิบอีกครั้ง จากนั้นฉันก็ไม่ได้สนใจเค้าอีก
เนิ่นนานเท่าไหร่แล้วที่ฉันไม่ได้สังเกตุ
หมอนั่นมานั่งเก้าอี้ข้างฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ฉันหันไปมองหน้าเขานิ่งๆ
“ผมเจย์ปาร์ค” รอยยิ้มสวยๆนั่น ทำให้ฉันกำลังคิดว่าเขาก็น่ารักดีแฮะ
- 75% -
- To Be Continue -
- Talk
1.ไม่ค่อยอยากถอกเลย อิไรต์กลัวโดนฆ่า TT 5555555 หายไปสองปี มาต่อนิดเดียวอีก ถรุ้ยยยย จะเอาให้จบปีนี้แหละ แลดูยาวนานมาก ถถถถ
2. มาอัพบ่อยๆ ทีละน้อยก็ยังดี รู้สึกว่าตัวละครจะเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆนะเคอะ 5555 เมนต์บ้าง ไรบ้างก็ดี ตอนนี้จบตอนละ ขอแค่ 10 เม้นต์จะอัพทันที ยักซก!!!
ความคิดเห็น