ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    U & I ไคกับโด้ Ft. ลู่หมิน,ชาลแบค,เทาโฮ,เฉินเลย์,คริสฮุน

    ลำดับตอนที่ #5 : EP. 5 // แฮปปี้มินซอกเดย์

    • อัปเดตล่าสุด 24 ส.ค. 57


    [มินซอกกี้] อ๊าาา วันนี้วันเกิดของผมแล้ววววว กลุ่มเพื่อนสนิทเขาจำกันได้เขาค่อยๆ นับมันถอยหลังพร้อมๆ กับผมในทุกๆ วัน ผมมีความสุขมากเลยล่ะ แต่สำหรับผมอีกคนนึงที่ผมรู้ตัวเองดีว่าผมแคร์เขามาก 'เสี่ยว ลู่หาน' เขาจะจำมันได้รึป่าว เขาไม่เคยพูดถึงมันเวลาที่อยู่ด้วยกันเลย (อย่าดราม่า ฮรืออออออออ T[]T) มันก็น่าเศร้านะ พอคิดๆ ดูแล้วถ้าเขาลืมผมคงเสียใจน่าดูเลย โอยยย ไม่อยากไปโรงเรียนเล้วววว ยังไงก็ต้องไปอยู่ดี ตอนนี้นั่งอยู่บนรถแล้ว -..-
    "คุณหนูเป็นอะไรรึป่าวครับ" ลุงที่ขับรถมองผมผ่านกระจก
    "อ๋อ.. ป..ป่าวคับ" ผมยิ้มแห้งๆ ส่งไปให้หน้าเหี่ยวๆ ของลุง (-.,-?)
    "ถึงแล้วครับ วันนี้ตั้งใจเรียนนะครับ คุณหนู"
    "คับลุง" ผมยิ้มให้แล้วเดินออกจากรถ ผมกลัวลู่หานเขาลืมวันเกิดผมจริงๆ นะ ผมยังไม่อยากเจอเขาเลย เขาจะมารอรับผมหน้าประตูโรงเรียนทุกเช้า เอาไงดีๆ เห้อ... ยังไงก็ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าเขาลืมเราก็ต้องทำใจ Y-Y
    "เป็นอะไรล่ะเรา" เขากุมมือผมเดินไปตามทาง เขาคงเห็นผมเงียบๆ ซึมๆ มั้ง
    "ป.. ป่าวหรอก" ผมไม่กล้าสบตาเขาเลยจริงๆ ผมแคร์เขามากเกินไปรึป่าว เขาเคยแคร์ผมบ้างมั้ย ผมเป็นคนที่คิดมาก จนบางครั้งก็คิดไปเอง เขาอาจจะไม่ได้ลืมก็ได้ มินซอกอย่าคิดไปเองสิ่ ....
    "แน่นะ" เขาหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าผม
    "อ.. อื้อ" เราเดินไปที่โต๊ะเดิมที่มักจะมีพี่จงอิน พี่ชาลยอน คยองซู แบคฮยอน นั่งอยู่ บางครั้งก็จะมีเทากับอี้ชิง มานั่งด้วย
    "มินซอก เป็นอะไรหรอ ทำไมวันนี้ดูซึมๆ ล่ะ วันนี้วัน.." ผมส่งสัญญาณไปให้แบคฮยอนเงียบไว้
    "ไม่เป็นไรหรอก" ผมยิ้มให้เขา แล้วนั่งลงข้างๆ คยองซู
    "พี่ลู่ๆ จำได้มั้ยวันนี้วันอะไร" คยองซูถาม ผมตั้งตารอคำตอบมาก
    "วันศุกร์.." ... อธิบายไม่ถูกเหมือนน้ำตาจะไหลออกมาเลย มันเสียใจอยู่นะ ที่ได้ยินคำตอบแบบนี้
    "ขอบคุณ -..-"
    "มินซอก ไปไหน" แบคฮยอนถามเพราะเห็นว่าผมเดินออกมา
    "ม.. ไม่ๆ เดี๋ยวชั้นมาแป๊บนึง.." ผมพูดจบก็รีบวิ่งไปไกลๆ จากโต๊ะนั้นเลย ผมรู้ว่าคยองซูและแบคฮยอนรู้ว่าผมเป็นอะไร มันน่าเสียใจนะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ เขาไม่รู้จริงๆ หรอ 
    ผมเรียกสติอยู่ซักพักแล้วค่อยๆ เดินกลับไปที่โต๊ะ
    "อ.. อ้าวว มินซอกแฮปปี้เบิร์ดเดย์นะ ^^" เพื่อนผู้หญิงที่อยู่ห้องเดียวกันเมื่อปีก่อนยังจำได้เลย เธอยื่นกล่องของขวัญใบเล็กมาให้ผม
    "ขอบใจนะ ^^" ผมยิ้มให้เธอแล้วค่อยๆ เดินกลับไปที่โต๊ะ 
    "กล่องไรอะ อ้วน" ลู่หานดึงกล่องของผมไปเขย่าๆ แล้วยื่นกลับคืน
    "เพื่อนให้มา"
    "อ๋อ.."
    "......." คยองซูกับแบคฮยอนคงจะรู้สึกอึดอัดสิ่นะ
    สักพักใหญ่ๆ เราก็ต้องแยกกันเพราะต้องไปเข้าแถวและไปเรียนหนังสือ
    บนห้องเรียน
    "นี่ๆ มินซอกกี้ของขวัญของอี้ชิงนะ" เขายื่นตุ๊กตาหมีสีขาวน่ารักๆ มาให้ผม ผมรู้สึกดีจริงๆ
    "ขอบคุณนะอี้ชิง" ผมกอดอี้ชิงพร้อมกับคำว่าขอบคุณ
    "นักเรียนเตรียมตัวทำความเคารพ" ครูเข้ามาตอนไหนนิ
    "ครูซึลกิจะมาสอนเรื่อง บลาๆๆๆๆๆๆ ~" ครูซึลกิเริ่มเทศนาเอ๊ย.. สอน ผมพยายามตั้งใจเรียนแล้วแต่สติไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกันตัวเลย
    "อ้าวว ไปพักได้" หมดคาบแล้ววว ไปทานอาหารกลางวัน
    โรงอาหาร
    พวกผมก็ซื้ออาหารมาทานอย่างทุกๆ วัน
    "อ๊ะ !!" ผมตกใจเพราะจู่ๆ ก็มีมือของใครก็ไม่รู้มาปิดตามผม
    "แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยูววว ~" เพลงวันเกิด แฮปปี้เบิร์ดเดย์ได้ถูกขับร้องในโลกอันมืดมิดของผม (?)
    "เปิดตาสิ่ ไอหูกาง -..-" เสียงของลู่หานสั่ง คงจะเป็นพี่ชาลยอนล่ะมั้งที่ปิดตาผม
    "แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะอ้วน" อร๊ายยยย เขาไม่ได้ลืมมัน >[]< ผมยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม จนขากรรไกรจะค้าง เขาถือเค้กวันเกิดที่เขียนว่า 'แฮปปี้เบิร์ดเดย์ อ้วนของลู่เก่อ'
    "รักลู่เก่อที่สุดเลย" ผมกอดเขา (วางเค้กแล้ว) ผมรู้สึกดีกว่าคนอื่นที่ให้ของขวัญผมเป็นร้อยเท่า
    "ลู่ก็รักอ้วนนะ ^^" เขาจับหน้าผมแล้วจุ๊บปากกันเบาๆ
    "0v0 (คยองซู) // *^* (แบคฮยอน (อิจฉา)) // ^[]^ (อี้ชิงกับเทา) // :) (ชาลยอนกับจงอิน) // T[]T (สาวๆ ที่กรี๊สพี่ลู่)" (พอเถอะ -.,-)
    "ตอนเย็นไปเลี้ยงกันที่คอนโดกูช้ะ ???" พี่จงอินถามขึ้นมา
    "อื้มม" ลู่หานตอบ
    "ไปกันหมดนี่เลยหรอ"
    "เออ"
    "งั้นไปที่บ้านกูเถอะ เดี๋ยวห้องข้างๆ แม่งมาด่า"
    >[]< ผมมีความสุขที่สุดเลยยยยยยยยย ผมคิดไปเองจริงๆ ด้วย
    เรียนๆๆๆๆ กลับบ้าน ~
    ผมโทร. ไปบอกคนที่บ้าน พ่อกับแม่ก็อยู่ต่างประเทศ ค่อยสบายไปหน่อย แต่ว่าอี้ชิงกับเทาไปไม่ได้เพราะทางที่บ้านไม่อนุญาติ แต่ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้ผมก็มีความสุขมาแล้ว ^^
    "ปะ ซ้อนเลยอ้วน" ลู่หานเรียกผมให้ซ้อนบิ๊กไบท์ แบคก็ซ้อนพี่ยอน คยองก็ซ้อนพี่จงอิน
    พอมาถึงบ้านพี่จงอินก็มีแต่เด็กน้อยคนนึง นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น
    "ซึลกิ.." ทำไมคยองซูทำเสียงแบบนั้นน่ะ -.-
    "หม่ามี้นี่นา หม่ามี้ๆๆๆ" ซึลกิกระโดดลงมาจากโซฟาแล้วมาเกาะขาของคยองซู
    "อีกแล้วนะซึลกิ" พี่จงอินอุ้มเด็กน้อยพาดบ่าไปตีก้นไปแล้วพาไปที่ห้องนอน
    "มีเรื่องอะไรกันหรอ -.-??" แบคถามหน้าอึนเรย -0-
    "เอ่อ.. ก็ บลาๆๆๆ (ตอนที่ 3)" 
    "ฮ่าๆๆๆๆๆ" ขำกันน้ำตาร่วง >[]<
    "-..-" ดูหน้าพี่จงอินแกไม่เล่นนะเนี่ย
    "พอเถอะ รู้สึกว่างานนี้มีแค่เค้กกับเครื่องดื่มแอลกอฮอร์นะ ._." เออ.. จริงด้วย คยองซูพูดถูก
    "......." พี่ชาลยอนยกแก้วกระดกเข้าปากที่เดียวหมดแก้ว โหดชริฟ *^*
    สักพักใหญ่ๆ พวกพี่ๆ แกก็ดื่มไป พวกผม 3 คนก็นั่งมอง
    "เงียบจัง เล่นเกมดีกว่า" พี่ชลยอนทัก
    "มาๆ ใครแพ้ดื่มนี่" พี่ชาลยอนชูแก้วที่มีน้ำสีขาวขุ่นๆ ดูซ่าๆ ขึ้นมา 2 แก้ว โซดา ???
    "มาดิ๊ๆๆ" พวกพี่ๆ เริ่มท้าทายกัน
    "มันคืออะไรอ่ะ 0^0" คยองซูถามตาแป๋วเรยย -w-
    "แก้วนึงเป็นโซดา อีกแก้วเป็นน้ำที่ผสมยาปลุกอารมณ์เอาไว้ทรมานเล่น เซ็กส์ด๊อปกูแรงนะเว้ย ฮ่าๆๆ" มันเล่นตรงไหนห๊ะ พี่ชาลยอน !! แล้วโตเป็นอะ.. หืม.. เล่นอะไรมันใช่เรื่องมั้ยเนี่ย !!
    "-0- เล่นๆ หรอเนี้ย"
    "อ่าห๊ะ แหม อย่าคิดมาก ดวงดีก็ได้โซดาแค่นั้น" ไอพี่ชาลยอนเมาแล้วหรอเป็นอะไรห๊ะ วันเกิดของซอกกี้ก็เล่นอะไรกันไม่รู้อ่ะ -0-
    "เอ่อ.. ไม่เล่นนะ ~" ผมถอนตัวเสียงอ่อยเลยล่ะ
    "ไม่หรอกน่าา มีตั้ง 6 ลงโทษ 2 เอง" อีนี่ก็บังคับกูจัง !!!!! (ซอกโหด ;_;)
    "ก็ได้ๆ"
    "ไคไบโบ !!" =_= !!
    ผม.กรรไกร ลู่เก่อ.กระดาษ พี่จงอิน.ค้อน พอๆ ดูแค่นี้ก็รู้และ
    "ไคไบโบ !!" ไบโบๆ อยู่ 5-6 ที ตกใจตื่นมาตี 4 แหม.. เสียดายจังง ถุ๊ย !! -.,- ผลออกมาว่าาา พี่จงอินกับพี่ชาลยอนโดนแดรกน้ำซ่า กร๊ากๆ =0= ~
    "กูเอาแก้วนี้ๆๆๆๆๆ" พี่ขาลยอนคว้าแล้วกระดกดื่มหมด พี่จงอินส่ายหน้านิดๆ แล้วดื่มอีกแก้ว
    "อ๊าาา -0- อืม... อ่า... อืม..." เวรละ พี่จงอินโดนหรอ !? หรือเทสเสียงจะร้องเพลง !? แต่คือปกติเฮียแกก็เซ็กส์จัดอยู่แล้วมาโดนยาอีกก็ หือ... ไม่อยากจะคิด ใครโดนฉุดไปใน 2-3 นาทีนี้เป็นอันรู้กัน
    "เอ่อ.. กูว่ากูโดนว่ะ" น่านนนน พี่จงอินโดนจริงๆ ด้วย มือไม้สั่นเทาคลำไปทั่ว
    "=[]= ออกห่างๆ ไอจงอินเถอะ ไอพวกตัวเล็กๆ อะ" คยองซูและแบคฮยอนกระโดดมาเกาะหลังพี่ชาลยอน
    "อ้วนมานี่ มาอยู่กับเค้านี่" ลู่เก่อเรียกผม ผมกระโดดนั่งตักมันเลยย มันน่ากลัวนะ T-T
    "ส.. สัส ยอน" พี่จงอินลุกขึ้นเดินไปจับมือของพี่ชาลยอนลุกขึ้น
    "ร.. ไรมึง อย่านะ กูเมะ เชี้ยยย กูบอกอย่าาา อ๊าาาาา มึงอย่าอุ้มกรู๊วววว ไอส๊าสสสสสสสส อ๊าาาาาาาา กูเป็นเม๊ะ อีเชี้ยยยยยยย ว๊ากกกกก อย๊าาาาาาา ไอด๊ามมมมมม อย่าทำกรู๊วววววววว T[]T" -0- พี่ชาลยอนถูกอุ้มพาดบ่าแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ
    "อ๊าาาาาาา ไอเชี๊ยยยยย มรึ๊งงงงงงงงง อร๊ากกกกกกกก" เสียงพี่ชาลยอนดังมากเลยอะ -.-
    "ลู่เก่อว่าพี่ยอนจะรอดมั้ย" ผมหันไปถามคือผมใสๆ คิกๆ (-.,-)
    "เดินไม่ได้ 2 วันจากสภาพจงอินอะนะ" -0- ปานนั้นเชียววววว
    "เอ่อ.. เดียวคยองซูไปเดินเล่นข้างนอกก่อนนะ รอให้พี่ๆ ออกมาก่อน เดี๋ยวคยองจะรีบเขามานะ"
    "แบคไปด้วยสิ่ ~" ไปกันหมด เหลือแต่ผมที่นั่งตักลู่เก่ออยู
    "จุ๊บ"
    "อื้อ อะไร" ลู่เก่อจุ๊บแก้มผม ผมเลยหันไปตีแขนเขา -///-
    "ขอจูบหน่อย" มือหนาสองข้างค่อยๆ ประสานตรงหน้าท้องของผม แล้วประกบริมฝีปากกันอย่างลึกซึ้ง -//////-
    "หม่ามี้ๆๆ" ซึลกินี่นา เดินมาดึงขากางเกงของผม
    "โอยยยย ไอเด็กบ้าเอ๊ย !!!"
    "ลู่เก่อ !!!" ผมหันไปว่าเขาแล้วอุ้มซึลกิขึ้นมานั่งบนตักผมอีกที หนักเป็น 2 เท่าเลยลู่เก่อ คริๆ
    "หม่ามี้ๆ ซึลกิหิวนม *^*"
    "อย่านะๆ แกดูดชั้นเตะแกออกไปดาวอังคารเลยนะเฟ้ย !!!"
    [ลู่เก่อ] โด่ววว ไอเด็กผี อย่านะๆๆๆ กูหวง !!
    "ฮึก.. ฮึก.. ฮรือออออ..." ฟัค เด็กบ้า
    "ไปว่าน้องได้ไงเนี่ยลู่เก่อ ซึลกิไม่ร้องนะ" หันมาตีผมแล้วหันกลับไปกอดแล้วลูบผมเด็กนั้นอะนะ -0- คนกำลังได้อารมณ์ แม่งงง มาหม่ามง หม่ามี้อะไร กูยังไม่อยากมีลูกเว้ยย !!
    "ฮึกๆ ไอลุงแก่ใจร้ายมาว่าซึลกิอะหม่ามี้" มันชี้หน้าผม หน้ากูเหมือนลุงหรอว่ะ หน้าผมแค่มีรอยเหี่ยวย่นเล็กน้อยเองงง (มั่นว่าน้อย ??)
    "โอ๋ๆๆ"
    "T-T" ผมจิครายยยยยยยยยยยย แม่งเอร๊ยยย ไอเด็กผี ไอปีศาจ ไอฟันไม่ครบ 32 ซี่ ไอแขนสั้น ไอแก่แดด ไอเด็กหื่น ไอบ้ากาม ไอเด็กไม่มีธรรมะ กี่ขวบเองเนี่ยทำผิดศีลแล้ว !!!!
    "ซึลกิหิวนม ขอกินนมหม่ามี้หน่อยนะๆ *^*" เหมือนว่ามึงจะไร้เดียงสานะ แต่กูว่ามึงนี่ยังไงๆ อยู่นะ -.- เอ้าๆ อีเด็กเวรนี่ดึงเสื้อซอกขึ้นแล้ว ม่ายยยยยย ผมใช้มือดันหัวมันออก แม้ว่ามือมันยังเปิดเสื้อทิ้งไว้อยู่ก็ตาม มันดิ้นไปดิ้นมาอยู่นั้นแหละ โอยยยย
    "-0- ซึลกิไปดูดนมป๊าลู่หานไป" =[]= อะไรว่ะ อ้วนมันทรยศโผ๊มมมมมมม มันลุกแล้วเอาไอเด็กบ้านั้นมานั่ง ดึงเสื้อให้อย่างดีเลยนะ..
    "ง่ำๆ" โอยยย กูเสียวว
    "เชี้ยย เบาๆ กูเสียวว ~"
    "อ๊ากกกกก" เชี้ยเอ๊ย รีดเดอร์ รีด !!!! ดูมันๆๆๆๆๆๆๆๆ มัน.. มัน.. มันกัดนมผม T[]T ยันโครมเลย มันกลิ้งลงไปนอนกับพื้นเลย ผมไม่ผิด มันกัดผมถีบ คล้ายๆ กันนั้นแหละ 
    "T[]T อ๊าาาา ~"
    "ลู่เก่อเป็นอะไร ถีบซึลกิลงมาทำไม"
    "มัน.. มัน.. มันกัดนมพี่ T[]T ~"
    "-0- เป็นอะไรมากป่าว"
    "เจ๊บบบบ T[]T ~"
    "เดี๋ยวก็หายนะ จุ๊บ" ฟิน อ้วนมากอดผมแล้วจุ๊บแก้ม หายเจ็บและ เห้ยๆๆ ไม่ๆๆ ต้องเจ็บต่อๆๆ
    "ฮรือออ อ้วนเค้าเจ็บ T[]T ~"
    "โอ๋ๆๆ แป๊บนึงๆ เดี๋ยวหาย จุ๊บ"
    "T[]T ~" หน้าผมแม่งโครตดราม่าอะ ฮ่าๆๆๆ
    "ไม่เอาน่า เดี๋ยวหายน้าา จุ๊บ" แหม... ทำขนาดนี้ใครจะอยากหายเจ็บล่ะ หือ ??
    "เจ็บๆๆๆ T[]T ~"
    "ลู่เก่อขี้งอแงจัง เดี๋ยวก็หายแล้วน่า จุ๊บ" มันจะจุ๊บไปซะทุกประโยคเลยหรอ
    "T[]T ~"
    "ลู่เก่อ รักเค้ามั้ย" 0.0???
    "รักสิ่คะ" ผมพูดแล้วจับตัวเล็กมานั่งคร่อมตักหันหน้าเข้าหากัน ฟินมากแกร >/////<
    "หายเจ็บแล้วหรอ เค้าก็รักลู่เก่อนะ" พอมันพูดจบก็ใช้แขนคล้องคอแล้วกอดผม ผมก็กอดเอวเจ้าอ้วนข้างหน้า คือสรุปว่ามันรู้ทันรึป่าวหรืออะไร -..-??
    "หอมหน่อย ฟอดดด"
    "คิก >///<" เขินล่ะสิ๊
    "แงงงงงง" ไอเด็กเวรเอ๊ย
    "ร้องทำไมอีกห๊ะเรา" ซอกอุ้มไอเด็กนรกขึ้นมาแทรกกลางระหว่างโผ๊มมมมม T[]T มึงจะเป็นคนดีเกินไปแล้วน้าาา มีเมตตา รักเด็กมากป๊ายยยยย
    "เชี้ยดำพอเลยมึง !!!!" เสียงตะโกนออกมาพร้อมกับยอนที่กำลังเดินมาแบบเดี้ยงๆ ซอมบี้บุก =_=!!!!!!
    "มึง.. กูไม่ผิด -0-" เออ จงอินมึงไม่เคยผิดเว้ย -..-
    "กี่รอบล่ะมึง"
    "5-6 รอบ" ฟัค !!! ยามึงแรงจริง !!!
    "เล่นต่อปะเนี่ย -.-"
    "ไม่ๆ อ้าว ซึลกิออกมาได้ไงเนี่ย"
    "ไอสัส มึงรีบเอาออกไปเลยนะ"
    "ทำไม ดูดนมซอกอ่อ"
    "แม่งกัดหัวนมกูเนี่ย -.-!!"
    "ฮ่าๆๆ ปะๆ ซึลกิเข้าห้องไป"
    "มะเอา จะอยู่กับหม่ามี้" มี้พ่อง !! เวลาที่มันเอาผู้หญิงมานอนด้วยเนี้ย หม่ามี้ปะว่ะ -0-
    "ไปเลย ไอเด็กผี" ผมดันหัวมันออก มันเอาหน้าซุกอกมิกซอกอะ T[]T
    "อะไรของลุงเนี้ย" -..- แดรกจุด
    "ไปเถอะ ซึลกิ เดี๋ยวก็โดนหน้าแข้งไอลู่หรอก -.-" จงอินอุ้มไอเด็กนรกออกไป โด่ววว ผมนักฟุตบอลนะเว้ยย -.- โดดถีบขาคู่เลย เด็กเล็กจนวัยรุ่นผมไม่ปราณีนะ !!!!
    ตอนนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรมากหรอก แค่แดรก เอ๊ยกินเหล้ากันจนเมา เมา เมามากเฟ่อร์ -0- ~
    "ลู่เก่อนอนนี่หรอ"
    "นอนนี่แหละ กลับไม่ไหวหรอก อ้วนนอนนี่ปะ"
    "กลับไปนอนบ้านดีกว่า" หู้ยยยย -..-
    "ไม่ดื่มบ้างหรอ" มันส่ายหน้าอะ หู้ยยยย -..-
    "-3-" ผมยู่ปากใส่มัน มันส่ายหน้าอีก หู้ยยยย -..- (หู้ยยยย -..- // หนีเกิบ ล้ออาลู่)
    "งั้นก็กลับบ้านได้แล้วล่ะ ให้เค้าไปส่งม่ะ"
    "เดี๋ยวลู่เก่อจะกลับไม่ไหวนะ เดี๋ยวเค้ากลับกับคยองแล้วก็แบคก็ได้ ไม่ต้องห่วงหรอก" หู้ยยยย -..- (-0- )
    พออ้วนกลับไปก็ไม่มีรายยมากกกก เมาหัวราน้ำกันหมดจบนะ ครอกกก ~
    – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – 
    อะแฮ่มๆ เทสไมค์ ช่วยเม้นด้วยอย่าลืม !!!
    แฟนฟิคทั้งหลายยย ช่วยแชร์ต่อก็ดีนะ >3< จุฟฟ (รีดเดอร์หันหน้าหนี)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×