[Fic. jelsa] XXX Mission ภารกิจลับจับหัวใจนายจอมโหด

ลำดับตอนที่ #5 : [ Mission 04th ] Dead or Alive

△ Presented by Papermail △







You only know you " love " her when you let her go, And now you know
 

 

[MISSION 04th] Dead or Alive ...
                   is loading
 

 ตือดึง รู้ตัวว่า..เด็กกดนะจ๊ะ

“นะ..นาย นี้คงไม่ได้...”

“คงไม่ได้อะไรล่ะ หื่ม~~~” แจ็คว่าพล่างปลดกระดุมเสื้อเชิตที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อของตนออกก่อนจะโยนมันลงปลายเตียงอย่างไม่ใยดี เผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่แข็งกร้าวของเด็กหนุ่มที่บ่งบอกว่าเจ้าตัวนั้นผ่านการฝึกฝนมาดีขนาดไหน...

ดีเกินกว่าที่จะเป็น D คลาส

“นายก็รู้ว่าฉันไม่....วะ..(ไหว) ออกไป” เอลซ่าว่าพลางพยายามส่งสายตาอาฆาตไปทางเด็กหนุ่มก่อนจะยกเท้าขึ้นมายันแผงอกของอีกฝ่ายไว้

แจ็คเหลือบมองเท้าของหญิงสาวที่ยันร่างของตนเอาไว้อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกระตุกยิ้ม มือหนาหยิบเท้าของเธอที่กำลังยันแผงอกของเขาออกแล้วพาดมันบนไหล่กว้างของตนก่อนจะเบียดกายแทรกระหว่างท่อนขาเรียวบางทั้งสองข้างของหญิงสาว

“นั้นมันก็เรื่องของเจ้า..ข้าไม่เห็นจะสนใจ”

เสียงทุ้มแตกพร่าของเด็กหนุ่มดังก้องอยู่ข้างหูของหญิงสาว พร้อมกับริมฝีปากร้อนกรุ่นที่ประทับลงบนต้นคอขาวนวลอย่างคุ้นเคยในอารมณ์ ลิ้นหนาค่อยๆยื่นออกมาช้าๆก่อนจะเลียคราบเลือดบนต้นคอของอีกฝ่ายอย่างเบามือ

“อ่ะ..” เท้าเรียวเล็กเผลอจิกเข้าที่เท้าของเด็กหนุ่มด้วยความเจ็บปวด เอลซ่าพยายามดันร่างหนาให้ออกห่างแต่ทว่าเรี่ยวแรงของเธอตอนนี้มันแทบไม่เหลือให้หายใจด้วยซ้ำ

“ถ้า เจ็บ จะ ร้อง ออกมาก็ได้นี่..ไม่เห็นจะเป็นไรเลย” แจ็คว่าพล่างดึงมือของเอลซ่าที่กำลังดันร่างของเขาเอาไว้ออก

“หึ! นายกำลังฝันอยู่รึไง” เอลซ่าว่าพยายามจะดึงมือของตัวเองกลับ

“ก็ไม่แน่..”

แจ็คว่าจบก็ล๊อคข้อมือเอลซ่าไว้ที่ด้านหลังก่อนจะพลิกร่างของเธอให้คว่ำลงเตียง ริมฝีปากร้อนกรุ่นของเด็กหนุ่มพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังของอีกฝ่ายโดยที่ไม่รู้เลยว่าทุกครั้งที่ลิ้นหนาของตนพลาดไปสัมผัสกับปากแผลของอีกฝ่ายนั้นทำให้ร่างบางแทบอยากกรีดร้องเพียงใด

“ที่เงียบไปแบบนี้ กำลังโกรธตัวเองอยู่รึไง..?? ” เด็กหนุ่มว่าจบก็ประทับจูบลงบนต้นคอของหญิงสาว พลันสายตาของเขาก็ไปสะดุดเข้ากับบางสิ่งที่ตีตราร่างของเธอเอาไว้ที่ด้านไหล่ซ้าย…

P E R D E R of the pass is my fault

But it keeps me alive.

“ตอนแรกฉันนึกว่าเธอเป็นคนอังกฤษ ไม่คิดว่าจะเป็นคนสเปน... แต่ถ้าให้ฉันเดาเธอไม่มีเชื้อสเปนเลย เธออาจจะแค่โตมาจากที่นั้น”

เอลซ่าสะดุ้งเฮือกกับคำพูดของเด็กหนุ่มก่อนจะรีบพลิกตัวมาอีกด้านหนึ่ง

“อย่ามองนะ...” ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ก่อนจะขยับหนีจนชิดหัวเตียง

แจ็คมองร่างตรงหน้าที่สั่นราวกับลูกนกด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ 

 

 

“ฉันว่าฉันเคยเห็นคนที่มีสัญลักษณ์แบบนี้เหมือนเธอที่ไหนสักแห่ง.. และที่มันต้องสลักไว้บนตัวเธอเนี่ย ก็เพราะว่าถึงจะโดนตัดแขน...ตัดขา หรือตัดหัว มันก็จะเป็นเครื่องยืนยันว่าเธอเป็นคนของใคร..ใช่รึเปล่า..”

“เงียบนะ!! พอสักที” เอลซ่าว่าพล่างยกมือขึ้นมาปิดหูก่อนจะเบนหน้าหลบไปทางอื่น นั้นก็เพราะเธอไม่อยากให้คนตรงหน้าต้องมาเห็นสีหน้าของเธอตอนนี้เลยแม้สักนิดเดียว

“นั้นคือ...สิ่งที่ต่อให้ต้องตาย ฉันก็จะไม่ยอมให้ใครเห็นมันเด็ดขาด”

“งั้นเธอก็พลาดที่ให้คนอย่างฉันเห็นซะแล้วละ” รอยยิ้มที่เยือกเย็นฉายลงบนใบหน้าของเด็กหนุ่มจนร่างบางรู้สึกกลัว มือร้อนผ่าวค่อยๆไล้ไปทั่วร่างหญิงสาวก่อนจะปลดชุดบางที่คลุมร่างตรงหน้าเอาไว้ออกจนหญิงสาวสัมผัสได้ถึงลมที่เย็นจนบาดผิว

“นี่..นายจะ” ยังไม่ทันที่เอลซ่าจะได้ร้องท้วง ริมฝีปากร้อนของเด็กหนุ่มก็ฉวยประกบเข้ากับกลีบปากบางของหญิงสาวด้วยแรงปรารถนา ลิ้นหนาที่รุกล้ำเข้าไปปรนเปรออารมณ์ของตัวเองอยู่นั้นกวาดชิมรสชาติของหญิงสาวอย่างค่อยเป็นค่อยไปจนร่างบางรู้สึกได้ถึงรสเฝื่อนของเลือดที่ติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเด็กหนุ่ม

แจ็คซุกไซร้ลิ้นร้อนกรุ่นของตนอย่างเนินนานจนหญิงสาวที่ถูกกดอยู่ใต้ร่างนั้นรู้สึกทรมานเพราะขาดอากาศ ใบหน้าเรียวเล็กที่แดงก่ำพยายามเบนหลบลิ้นหนาที่รุกล้ำเข้ามาอย่างไร้ความปราณี...จนร่างบางทำท่าจะหมดลมจริงๆ เด็กหนุ่มจึงตัดสินใจปล่อยแขนเรียวบางที่เคยตรึงเอาไว้ก่อนจะถอดริมฝีบากออกอย่างช้าๆ

ยังไม่พอ...

ร่างกายร้อนผ่าว...สัญชาตญาณของเด็กหนุ่มถูกปลุกขึ้นมาจนถึงขีดสุด มือหนาไล้ต้นขาเรียวบางก่อนจะเลื่อนขึ้นมาเรื่อยๆอย่างย่ามใจก่อนจะสอดนิ้วของตนเข้าไปด้านในของอีกฝ่าย

ฮึก..

ร่างบางเกร็งไปทั้งร่างเมื่อถูกมือที่ร้อนผ่าวของอีกฝ่ายล่วงล้ำเข้ามาในร่างของตน มือเรียวบางเผลอจิกไหล่คนตรงหน้าอย่างแรงเพราะความรู้สึกประหลาดที่สอดแทรกเข้ามาภายใน

“ปะ..” ร่างบางพยายามขัดขืนแต่ทั่วทั้งร่างกลับอ่อนเพลียไร้เรียวแรง ได้แต่นอนนิ่งอยู่ในอ้อมแขนของเด็กหนุ่ม

แม้ปากอยากจะตะโกนห้ามเท่าไร แม้อยากจะบอกให้ปล่อยเธอสักเพียงใด แต่แค่จะขยับปากยังทำไม่ได้ ร่างทั้งร่างของเธอตอนนี้มันอ่อนล้า...

เกินกว่าจะขัดขืน

แจ็คเริ่มเร่งจังหวะของตนโดยการประทับริมฝีปากของตนสำรวจร่างบาง พร้อมทั้งขยับนิ้วของตนที่อยู่ในร่างอีกฝ่ายเพื่อสร้างอารมณ์ร่วม เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าของหญิงสาวที่แดงก่ำ มือหนาค่อยๆช้อนต้นคอขึ้นมาก่อนจะประทับจูบอีกครั้งหนึ่งร่างบางพยายามพลิกหน้าหนีแต่กลับถูกมือที่ช้อนเธออยู่นั้นตรึงไว้จนหมดหนทาง

“หยุดเถอะ..ฉันเจ็บ” เอลซ่าพยายามเค้นเสียงของเธอให้ออกมา แต่ทว่าเสียงของเธอตอนนี้มันทั้งสั่นทั้งแหบพล่าจนเด็กหนุ่มไม่แม้แต่จะสนใจ

“บางทีคำพูด กับการกระทำของร่างกาย...มันก็ตรงข้ามกันว่าไหม...”

นิ้วหนาถูกดึงออกจากร่างของหญิงสาวอย่างช้าๆ เด็กหนุ่มก้มมองมือของตนที่เต็มไปด้วยน้ำใสของอีกฝ่ายด้วยสีหน้าที่พอใจในผลลัพธ์

“...ดูเหมือนว่าเธอจะชอบมันด้วยสิ ”
 

 นี่ไง!! คนอ่านแล้วไม่เม้นต์ !!! คนใจร้าย!!

อัพแล้วขอแสดงความยินดีด้วย 55+ ถึงตรงนี้จะขอแปลรอยสักของเอลซ่าเอาไว้ให้จะได้เอารู้อะไรบางอย่างที่ซ่อนเอาไว้ หึๆๆๆ

P E R D E R of the pass is my fault

But it keeps me alive.


--- สิ่งที่สูญเสียในอดีตนั้นคือความผิดของฉัน แต่มันก็เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันต้องมีชีวิตอยู่ต่อ ♥ (นึกอะไรออกกันบ้างรึยังเอ่ย...?? ปล. PERDER เป็นภาษาสเปนแปลว่าสูญเสีย

--- ที่รีด Panghom ถามมาว่าเอลซ่าเป็นอะไรทำไมต้องกินยา...หึๆๆนั้นสิเอลซ่าเป็นอะไร

แล้วที่ไรต์แบร์บอกว่าแจ็คอยู่ D คลาสแน่หรอ..เล่นซะ S คลาสลุกไม่ขึ้นขนาดนี้ ก็ต้องบอกว่า...ก็ไม่รู้สินะ~~ (ทำหน้ามีเล่ห์สนัย) 

สุดท้ายต่อจากนี้เมลล์ขอเอาจริงในมาตรการประการการอัพ (ทำหน้าจริง)

ถ้าไม่ช่วยกันคอมเม้นต์จะไม่มีการอัพโหลดตอนต่อไปแต่อย่างใด

เมลล์มีตัวเลขในใจของเมลล์อยู่ไม่ขอพูด..

♥♥♥แต่เมลล์ก็ต้องขอขอบคุณรีดที่เม้นต์ให้กำลังใจกันเสมอมา มากๆๆๆๆเลยนะคะ♥♥♥
 

 

“บางทีคำพูด กับการกระทำของร่างกาย...มันก็ตรงข้ามกันว่าไหม...”

นิ้วหนาถูกดึงออกจากร่างของหญิงสาวอย่างช้าๆ เด็กหนุ่มก้มมองมือของตนที่เต็มไปด้วยน้ำใสของอีกฝ่ายด้วยสีหน้าที่พอใจในผลลัพธ์

“...ดูเหมือนว่าเธอจะชอบมันด้วยสิ ”

แจ็คว่าจบก็ผละออกจากร่างหญิงสาวแล้วค่อยๆปลดเข็มขัดเส้นหนาของตนทิ้งก่อนจะเดินไปที่อีกฝากของเตียง เด็กหนุ่มหยิบบางอย่างออกจากกระเป๋าสตางค์ก่อนจะหันมาทางร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง

“ตอนนี้มีอยู่สองอัน มีรสพีท กับรสช็อกโกแลต เลือกเอาชอบแบบไหน...??”

 

“แต่ถ้ายังไม่ถูกใจ...รู้สึกว่าในรถจะมีอีกสามสี่แบบมั้ง เอาไง” แจ็คว่าพล่างชูห่อพลาสติกสองห่อในมือก่อนจะเดินมาทางหญิงสาว

แต่ทว่าคำตอบที่ได้นั้นกลับเป็นดวงตาสีฟ้าสดคู่สวยที่จ้องมองมาที่เด็กหนุ่มอย่างไม่พอใจ

“อ่อ..ลืมไปจะแบบไหนก็คงไม่ต่าง..

.

.

.

เพราะตอนนี้เธอคงไม่มีแรงพอที่จะใช้ปากหรอกเนอะ” เด็กหนุ่มว่าจบก็ค่อยๆก้าวเท้าเปื่อยเปล่าขึ้นมาบนเตียงก่อนจะตรึงร่างบางเอาไว้ด้วยแขนแกร่งทั้งสองข้างของตน

ร่างบางกระตุกฮวบเมื่อสัมผัสได้ถึงความรู้สึกร้อนกรุ่นที่รุกล้ำเข้ามาภายในร่างของตนมือเรียวเล็กจิกไหล่ร่างตรงหน้าอย่างทรมาร

ฮึก!!...เจ็บ...

สองเท้าเหยียดเกร็ง หญิงสาวรู้สึกร้อนวูบราวกับร่างทั้งร่างถูกฉีกออกด้วยแรงปรารถนาของอีกฝ่าย

แจ๊คโน้มใบหน้าลงสำผัสต้นคอขาวที่สั่นราวกับลูกนกของอีกฝ่าย ลมหายใจร้อนสำผัสใบหูอย่างแผ่วเบาตามจังหวะหายใจที่ถี่ระรัว เอลซ่าพยายามพลิกหน้าหนีไปอีกทางแต่ทว่ากลับถูกมือของเด็กหนุ่มตรึงเอาไว้อย่างหนาแน่น “นี่~ อย่าเกร็งสิ...”

มือหนาค่อยๆช้อนต้นขาเรียวบางขึ้นมา ก่อนจะกระทุ้งเบียดกายเข้าแนบชิดกับอีกฝ่ายตามจังหวะรักของตน

แจ็คเหลือบตามองร่างเล็กตรงหน้าที่เอนไหวไปตามแรงปรารถนาของตนอย่างไร้แรงต้าน ก่อนจะประทับริมฝีปากร้อนผ่าวเข้ากับกลีบปากบางที่พยายามไขว่คว้าอากาศอย่างโหยหา

เจ็บ....หยุดสักที

มือเรียวเล็กทั้งปัดทั้งจิกผ้าห่มผืนหน้าอย่างทรมารก่อนจะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่ถูกวางเอาไว้ที่ข้างหมอน

ปัก!!!

เอลซ่าฟาดปืนกระบอกหน้าเข้าที่หน้าของเด็กหนุ่มเต็มๆก่อนจะอาศัยจังหวะที่อีกฝ่ายเซไปตามแรงฟาดพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างตรงหน้าก่อนจะเอาหมอนกดลงที่ใบหน้าของเด็กหนุ่มอย่างไม่ยอมแพ้

แจ็คทั้งดิ้นทั้งสะบัดราวกับปลาขาดน้ำ มือหนาคว้าแขนของร่างบางเอาไว้ได้ก่อนจะบิดมันอย่างแรงแต่ทว่าไม่ว่าจะทำอย่างไรร่างตรงหน้าก็ไม่มีท่าทีว่าจะปล่อยมือของตนออก

ไม่เอลซ่า ให้ตายยังไงก็ห้ามปล่อยมือเด็ดขาด!! ..ยังไงก็ห้าม..ปล่อยมือ..  


เอลซ่าคิดพล่างก้มลงมองเลือดสีแดงสดที่เริ่มไหลออกจากร่างอีกครั้ง ร่างบางกัดปากแน่นเพื่อระงับความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้าใส่เธออย่างไม่ยั้ง มันทั้งเจ็บ ทั้งชาจนร่างทั้งร่างแทบไร้เรียวแรง

ปึก!!..

สัมผัสหนักที่กระแทกเข้าที่แผลอย่างแรงแล่นไปทั่วทั้งร่าง จนหญิงสาวทรุดลงมานอนตัวงอร่างบนร่างของเด็กหนุ่ม มือเรียวบางลดลงกุมท้องตัวเองเอาไว้แน่นด้วยความเจ็บปวด เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาจากปากแผลไม่หยุดจนร่างบางรู้สึกชาไปทั้งตัว

แจ็คใช้มือหนาของตนปัดหมอนที่ปิดของเขาเอาไว้ออกก่อนจะคว้าข้อมือทั้งสองข้างของหญิงสาวแล้วรวบมันเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว

“ฮึ! เจ็บหรอ..? ”ดวงตาสีฟ้าสดจ้องมองร่างของหญิงสาวตรงหน้าที่นอนหายใจหอบถี่จนแทบไม่เป็นจังหวะก่อนจะกระชากแขนของเธอให้สูงขึ้นจนร่างบางไถลไปตามแรง

“อ่า~~ อึก อ่า” เอลซ่าทำได้แต่เพียงพยายามดิ้นรนอย่างไร้เรียวแรง แต่ทว่าไม่ว่าเธอจะขยับไปทางไหนก็กลับถูกร่างหนาพันธนาการเอาไว้ทุกทาง

“ฟาดฉันได้เต็มแรงขนาดนี้..คงไม่ว่ากันนะถ้าฉันจะรุนแรงกับเธอบ้าง”

“ฮึก..” เอลซ่าพยายามถอยหนีอีกฝ่ายจนชิดหัวเตียง

“เล่นสด ยาชาไม่ต้อง ” มือหนาสอดเข้าไปในแผลของอีกฝ่ายก่อนจะควานหาลูกกระสุนลูกเล็กที่ฝังอยู่ในร่างของหญิงสาว

“ฮึก..อ่า อ่ะ..... อ่า!!” เอลซ่าทั้งเกร็งทั้งดิ้นพล่าราวกับจะขาดใจ เท้าเรียวบางจิกเข้ากับเท้าของอีกฝ่ายแน่นทั้งๆที่ร่างทั้งร่างตอนนี้นั้นแทบจะไร้เรียวแรง แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามสักแค่ไหนจะกรีดร้องสักเพียงใดเธอกลับรู้สึกเพียงเลือดอุ่นที่ไหลทะลักออกจากปากแผลอย่างไม่หยุด หญิงสาวดิ้นอย่างสุดแรงจนร่างของเธอนั้นอ่อนล้าไปทั้งร่าง

“ทำไม..ไม่ลองคุกเข่าขอร้องฉันดูล่ะ เผื่อบางทีฉันอาจจะสงสารเธอขึ้นมาบ้างก็ได้..” แจ็คว่าพล่างสอดนิ้วมือของตนให้เข้าไปลึกกว่าเดิม เลือดสีแดงอุ่นไหลออกมาอย่างไม่หยุดจนเปรอะผ้าสีขาวสะอาดตาที่ปูคลุมเตียงเอาไว้

“งั้นนายก็คงต้องรอจนถึงวันที่ฉันตาย... เพราะฉันไม่มีทำแน่”

“ก็ดี..เพราะฉันก็ไม่คิดจะหยุดเหมือนกัน” แจ็คว่าก่อนจะค่อยๆถอดมือของตนออกจากร่างบางพร้อมกับลูกกระสุนลูกเล็กในมือที่เปื้อนคราบเลือดจนแทบไม่เห็นสีเดิม

“อ่า~ อึก!!”

“ที่เธอไม่ สลบ หรือ ตาย คามือฉันเนี่ย..ขอยอมรับเลยว่าเธอผ่านการฝึกมาดี ทนไม้ทนมือแบบนี้ค่อยต่อจากตอนที่แล้วได้หน่อย” แจ็คว่าจบก็โน้มใบหน้าไปกระซิบข้างหูร่างบาง

“แต่ต่อจากนี้คงต้องขอรุนแรงกับเธอบ้างนะ”

แจ็คว่าจบก็โถมร่างของตนลงบนร่างตรงหน้า ไม่มีการปลุกเร้า ไม่มีการเคล้าคลอเอาใจ เด็กหนุ่มทำเพียงแค่ขยับกายไปตามแรงปรารถนาของตนโดยไม่สนใจร่างตรงหน้าที่ทำได้เพียงหายใจหอบถี่เพราะตามจังหวะของเขาไม่ทัน

กึด..

เอลซ่ากัดริมฝีปากของตนแน่นจนสัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งอยู่ในปาก

พอได้แล้วได้โปรด....หยุดสักที…

มือเรียวเล็กจิกไหล่ร่างสูงอย่างทรมาร เด็กหนุ่มเหลือบตามองร่างบางตรงหน้าอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเร่งขยับกายไปตามอารมณ์ปรารถนาจนรอยต่อระหว่างสองร่างเริ่ทเปียกชื้น

ลิ้นหนาที่กวาดชิมความหวานจนสุขสม...ค่อยๆเลื่อนไล้ลงมาฝากฝังรอยจูบลงบนเนินอกอวบอิ่มเพื่อตีตราจอง

ร่างบางที่ดิ้นขัดขื่นเริ่มหมดแรงลงจริงๆ ทำได้เพียงปล่อยกายให้คนตรงหน้าทำในสิ่งที่ต้องการ...

ซ้ำแล้ว...ซ้ำล่า

เข็มนาฬิกาที่เดินเวียนช้าๆดังก้องอยู่ในหัวของหญิงสาวมันทั้งเนินนาน.....ยาวนานเสียจนอยากจะลืม ร่างบางจมอยู่ในความรู้สึกที่ปวดร้าวจนแทบขาดใจ แม้จะอยากจะตะโกนห้ามหรือขัดขืนสักแค่ไหน..แต่เรียวแรงที่มีกลับถูกแทนที่ด้วยความหนักอึ่งที่ทับถมอยู่ทั่วร่างจนรู้สึกร้อนไปทั้งตัว

เสียงแตกทุ้มดังขึ้นพร้อมกับสัมผัสร้อนที่ทะลักเข้ามาในร่างกาย เด็กหนุ่มทิ้งตัวลงแนบกายกับร่างบางก่อนจะค่อยๆเลือนมือหนาของตนช้อนต้นคอของร่างตรงหน้าขึ้นมาในระดับสายตา ดวงตาสีฟ้าสดมองหญิงสาวที่นอนหอบจนตัวโยนในอ้อมแขนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะโน้มใบหน้าของตนกระซิบลงข้างหูอีกฝ่าย

โดยที่ไม่รู้เลยว่าเสียงทุ้มต่ำของตนนั้นฉุดความหวังที่เริ่มจะมีอยู่บ้างของหญิงสาวนั้นให้ดิ่งลงเหวในพริบตา

“อย่าเพิ่งหลับล่ะ เพราะฉันไม่คิดจะเล่นกับเธอแค่รอบเดียวหรอกนะ”

.

.

.

.

แกร๊ง..

แจ็คเทเหล้าลงในแก้วทรงเตี้ยก่อนจะราดมันลงบนแผลของตัวเอง มือหนาค่อยๆเช็ดคราบเลือดของตนออกจนสีอำพันของน้ำถูกย้อมกลายเป็นสีแดงจาง

ยัยบ้านี่ เล่นแสบนักนะ...

แจ็คสำรวจแผลตามร่างของตนอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อย มือหนาก็คว้าขวดเหล้าขึ้นมาแล้วเทมันลงแก้วอีกครั้งก่อนจะดื่มมันรวดเดียวจนหมด

ครืด..ครืด..

เสียงมือถือเครื่องบางสั่นเรียกความสนใจจากเด็กหนุ่มที่กำลังดื่มเหล้าอยู่หน้ากระจกบานหนา แจ็คกระแทกแก้วบางลงกับเคาเตอร์อย่างเสียอารมณ์ก่อนจะเดินมาเปิดแมทเสจที่เพิ่งถูกส่งเข้ามาในมือถือของเขา

ALIVE

ทันทีที่อ่านข้อความจบพลันสายตาของเด็กหนุ่มก็ไปมองเงาของร่างบางที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงที่กำลังสะท้อนอยู่บนกระจกบานหนา

หึ!! จับเป็นงั้นหรอ...  

“เดียวค่อยไปแก้ตัวทีหลังก็ได้” แจ็คว่าจบก็คว้าเสื้อเชิตขึ้นมาสวมอย่างลวกๆก่อนจะชักลำปืนเพื่อบรรจุลูกกระสุนเข้ารังเพลิง มือหนาชี้ปากกระบอกปืนไปทางร่างของหญิงสาวก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปในช่องเหนี่ยวไก

ครืด..ครืด..

GRAMP North.

แจ็คก้มมองโทรศัพท์ในมือก่อนจะกดรับมันอย่างหัวเสีย “มีอะไรนอร์ธ อะไรที่มันสำคัญขนาดที่คุณต้องโทรเข้าเครื่องผมด้วยตัวเองขนาดนี้”

“ฉันสั่งให้นายจับเป็นนะแจ็ค งานนี้ฉันต้องการข้อมูล”

“ผมไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่..แถมได้ข่าวว่าตอนนี้ผมกำลังถูกพักร้อนอยู่ด้วย”

“ฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแจ็ค งานนี้ทางเราต้องการตัวเธอฉันสั่งให้นายจับเป็น”

“ต้องขอโทษด้วยแต่ผมฆ่าเธอไปแล้ว” แจ็คว่าพล่างชี้ปากกระบอกปืนไปยังร่างบางที่นอนหลับไม่ได้สติอยู่บนเตียง

“ฉันรู้ว่านายยังไม่ได้ฆ่าแจ็ค ฉันจะยืนยันคำสั่งอีกครั้ง ฉัน-สั่ง-ให้-นาย-จับ-เป็น”

“หึ..งั้นผมก็ต้องขอโทษด้วย” เด็กหนุ่มว่าจบก็หรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะเหนี่ยวไกปืนในมือของตน

ปัง!!!

เพล้ง…!!



จะเกิดอะไรขึ้นกับเอลซ่าน้า~~ จะรอดหรือตาย dead or alive ต้องขอขอบคุณรีดที่ช่วยกันคอมเม้นต์นะคะ ขอบคุณค่ะ

ตอนนี้ทั้งตอนโชว์ความโหดของเฮียแจ็ค 555+ ไหนใครยังอยากเป็นเด็กของเฮียอยู่บ้างเนี้ย~~ ขอเสียงหน่อยยยย...
 

READ WITHOUT COMMENT
PLEASE Comment Comment!!

themy  butter