::รวม::นิยายเรื่องสั้น::ธารสีเลือด

ลำดับตอนที่ #5 : ::รวมเรื่องสั้นคั้นเวลา::Friend buddy For Love เพื่อนรัก [3]

Friend buddy  For Love เพื่อนรัก [3]

“บ้าหรอ เรากับพีชจะเป็นแฟนกันได้ไง เราน่ะเพื่อนกัน เนอะพีช”

“..... อื้อเรากับต้นเป็นเพื่อนซี้สุดเลิฟกัน”

ฉันพยายามยิ้มสุดความสามารถและกอดคอเพื่อนรัก...

เพื่อนรักที่รักเพื่อนตัวเอง.....

“งั้นแบบนี้ผมก็จีบพีชได้งั้นสิ”

จูนพูดทำให้ฉันอึ้งเล็กน้อย เฮ้ยๆ แบบนี้ก็กลายเป็นรักสี่เศร้าสิ ไม่ได้ๆ

“ไม่ดีมั้งจูน จูนอาจจะมีคนที่แอบชอบนายอยู่ก็ได้นะ”

“แอบชอบผมหรอ พีชรู้หรอว่าใคร”

ฉันอยากจะตะโกนออกไปว่า ‘ก็มายด์ไงไอ้งั่ง’ จังเลย

“ก็ๆ เอ่อ.... เราหิวแล้วไปกินเค้กกันเถอะ ต้นนายบอกจะเลี้ยงเราอย่าลืมละ”

“โธ่ ไม่ลืมหรอกน่า ไปก็ไป”

--------------------------------------------------------------

“ว้าว อันนี้อร่อยจังเลย ขอบใจที่เลี้ยงเรานะต้น”

“ไม่เป็นไรหรอกอย่าลืมละเรื่องนั้นน่ะ”

ทำไมต้องวกกับมาเองเดิมด้วยนะต้น นายนี่มันนิสัยแย่ที่สุด เอ๊ะ เค้นจูนน่ากินจัง

“…จะไม่ลืม จูนเค้กนายน่ากินเราขอชิมหน่อยนะ”

“ได้สิแต่ผมขอป้อนนะ”

เล่นพูดมาแบบนี้เราก็เขินอะดิแต่เราต้องเอาคำใหญ่ๆซะหน่อยแล้ว

“เอ๋! เอ่อ....ก็ได้แต่ขอคำใหญ่ๆนะ”

“….ข้ามหน้าข้างตา”

หืม? มะ เมื่อกี้ต้นหึงเราด้วยอะ หรือว่าเราคิดไปเองกันนะ แต่ไม่เป็นไรแค่นั้นเราก็พอใจแล้ว

“เอื้ออี้อ้นอ้าอะไออะ”

“เคี้ยวให้หมดก่อนแล้วค่อยพูดยัยบ๊อง”

“เมื่อกี้ต้นว่าอะไรนะ”

“เปล่าๆ รีบกินเหอะจะมืดละ”

................จริงของต้นรีบกินก็ได้.............

ผ่านมา 2 อาทิตย์

หลังจากนั้นจูนก็มาคอยคุยกับฉันและดูแลฉันจนฉันแทบจะไม่ได้คุยกับคนอื่น ทำให้ต้นงอนใช่ต้นงอน ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ขี้งอนมากๆ และที่สำคัญ อีก 2 วันก็ใกล้วันวาเลนไทน์แล้วงั้นเดี๋ยวเอาเค้กไปง้อแล้วกันถือว่าเป็นการสารภาพรักแบบกลายๆแต่คนหัวทึบแบบหมอนั้นคงคิดว่าเอาเค้กมาง้อเฉยๆละมั้ง อ้อ อีกเรื่อง คือตอนนี้ฉันกับมายด์สนิทกันมากจนสามารถหอมแก้มกันได้จริงๆนะ ทุกเช้ามายด์จะมาหอมแก้มฉันเจอหน้าฉันตอนเที่ยงก็จะเข้ามากอดฉันเหมือนแฟนกันอะ มันแปลกๆนะว่าปะ พอฉันถามว่ามีคนที่กำลังแอบชอบอยู่มั้ย มายด์ก็จะหันมาทางฉันแล้วก็บอกว่าเขาอยู่นี้แหละแล้วก็ยิ้มให้ฉัน น่ากลัวชะมัดเลยผู้หญิงคนนี้...

“ไง พวกเราขอโทษที่ให้คอยนะเราซื้อของครบแล้วละเริ่มกันเลยปะ”

ฉันชูถุงใส่อุปกรณ์ทำเค้กไปมาก่อนจะวิ่งไปหาสามสาวไม่สิสี่ตั้งหากเพราะมายด์ก็มาด้วย นั้นไงวิ่งมาหอมแก้มฉันอีกแล้วและก็รับถุงไปถือ

“อะไรกันๆ คู่นี้หวานกันเลยนะฉันอยากจะมีแฟนเป็นผู้หญิงแล้วสิ”

มิ้นพูดจิกกัดมายด์เล็กน้อยแต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้สึกอะไรเลย ให้ตายเหอะ

“มิ้น...และพี่อู้ของเธอละจ๊ะ”

“แหม... ฉันแซวเพื่อนไม่ได้ใช่ปะโบว์ฉันจะไปบอกพี่แม็กให้พี่แม็กไม่รับของขวัญของเธอ”

“อย่านะมิ้น เราขอโทษนะ อย่าไปบอกพี่ชายเธอแบบนั้นนะ เราขอร้อง”

“...เลิกเล่นกันได้แล้ว ไปกันเถอะ”

บิวผู้เงียบขึมสั่งทำให้พวกเราต้องรีบเข้าบ้านของเธอ อยากจะบอกว่าเวลาบิวโกธรมิ้นก็ยังห้ามไม่อยู่เลยนะ เหอะๆ

หลังนั้นเราก็ทำเค้กไปเล่นไปจนเลอะแป้ง เวลาฉันโดนมิ้นปาแป้งฉันก็จะมีมายด์คอยบังแป้งและปาสวนไปทำให้ศึกในครั้งนี้ ฉันเปื้อนน้อยสุดและทำเค้กเสร็จมากที่สุด ส่วนสองคนนั้นเขาก็โดนบิวประหารชีวิตโดยการให้ทำความสะอาดห้องภายใน 20 นาที ถ้าไม่เสร็จไม่ต้องกินข้าว ปล.พวกเราขออนุญาตท่านแม่ออกมาค้างที่บ้านบิว อยากจะบอกว่าบ้านพวกเราอยู่ห่างกันไปคนละซอยเอง เหอะๆ

“บิวเราขอไปอาบน้ำก่อนนะ บิวจะกินเค้กเราไปก่อนก็ได้แต่เหลือให้เราบ้างนะ”

“โอเคเดี๋ยวเราเหลือให้พีช 2 ชิ้นแล้วกันถ้าเราห้ามปากทันนะ เพราะพีชทำของหวานอร่อยสุดๆเลย”

“จ้า ขอบใจที่ชมนะ เดี๋ยวเราไปอาบน้ำก่อนนะ”

“อื้อ นี่พวกเธอถ้าไม่เสร็จไม่ต้องกินข้าวนะ น้ำก๋ไม่ต้องอาบ แล้วคืนนี้ไปนอนกับก้อนเมฆเลยด้วย”

โหดแท้เพื่อนฉัน ก้อนเมฆที่บิวพูดคือน้องหมาที่เฝ้าบ้าน พันธุ์ผสมบางแก้วกับอะไรก็ไม่รู้เป็นน้องหมาที่ไฮเปอร์มากและตัวเหม็นมาก บิวเคยบอกว่าวันนึ่งอาบน้ำมันไม่ต่ำกว่า 3 รอบจนบิวเหนื่อยเลยอาบให้แค่วันละ 1 รอบแทน

“จะครบแล้วนะเสร็จยัง”

“เฮ้ย นับจริงดิโหดแก”

“อีก 10 นาที”

“กรี๊ดดด ม่ายยยย นี่มายด์ขัดตรงนู้นด้วยดิเร็วๆเข้า”

“ทำไมต้องเป็นเราอะมิ้นก็ทำบ้างดิ เอ๊ะ นี่อย่าปาแปรงขัดมาสิมันเจ็บนะ”

สิ้นเสียงมายด์ฉันคิดว่าคงมีสงครามเกิดรอบสองแน่ๆ แต่ใกล้แล้วสินะวันที่จะตัดสินทุกอย่าง

วันที่จะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป....

-------------------------------------------------------------------------------------------------
THANK  FOR  READING……………..