คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : +:+TAO X YOU+:+ M A F I A ::: III
3
+:+ M A F I A +:+
"ฮ่าๆๆ ยัยลูกหมาเอ้ย กลัวขนาดนี้เชียว? โอ๋ๆๆ คนเก่งของจื่อเทา"
เสียงขบขันของร่างสูงช่างต่างจากใบหน้าน่ารักๆที่โดนเรียกว่า'ยัยลูกหมา' ไฮ่หลางกำลังโกรธ!! โกรธฮวังจื่อเทาที่เอาแต่ทำเรื่อง น่าอายใส่เธอ
"ไม่ต้องเข้ามาเลย!!นาย!!ไอ้คนทะลึ่ง ลามก ไอ้บ้า!!บ้าที่สุดเลย!!"
ด่าทอร่างสูงเสร็จก็ก้มหน้างุดๆเดินหนีไปอย่างอับอาย แก้มใสนั้นขึ้นสีไปหมด ทุกคนก็คงจะจำกันได้ใช่มั้ยว่าประโยคสุดท้ายที่คนขับรถถามจื่อเทาว่าอะไร??
"นายน้อยครับ..แวะโรงแรมก่อนมั้นครับ?"
ในตอนแรกไฮ่หลางก็คิดว่าที่จื่อเทาตอบรับกลับไปนั้นเป็นเรื่องล้อเล่น แต่ที่ไหนได้เขากลับเอาจริงซะนี่!!!กว่าจะรอดจากมือจอมวายร้ายก็แทบจะหมดแรง T^T
"โธ่...ยัยลูกหมา..ก็บอกแล้วไงว่าขำๆ."
ก้าวขายาวๆสองสามก้าวก็มาถึงร่างเล็กที่กำลังก้มหน้าอยู่ แขนยาวของจื่อเทาก็พาดไปที่ไหล่เล็กอย่างถือวิสาสะทันที
"นี่จื่อเทา!!มันไม่ขำนะ!!คนเขาจะมองฉันยังไง?"
สะบัดแขนอีกคนออกจากไหล่ของตัวเองทันทีที่มือหนาเอื้อมมาถึงก่อนจะจ้องหน้าคนที่เล่นไม่รู้จักเวล่ำเวลา แต่ร่างสูงก็ไม่มีท่าทีว่าจะสำนึกผิดเลย ยกไหล่กว้างขึ้นพลางทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
"แล้วเธอแคร์คนอื่นทำไมล่ะ นี่มันเป็นเรื่องของเรา..."
"เรื่องของนาย!!!..นายคนเดียวจื่อเทา!!!ทุกอย่างที่นายทำ..มันทำร้ายฉัน.."
ร่างเล็กตวาดลั่นเมื่อคนตัวสูงเอาแต่พูดเข้าข้างตัวเอง 'เรื่องของเรา' เฮอะ!! อะไรบ้างที่เป็นเรื่องของเรา!!ทุกอย่างที่จื่อเทาทำก็เพื่อความ'สะใจ'ของตัวเองไม่ใช่หรอ?
"ฉันขอโทษ.." ร่างสูงนิ่งงันไปสักครู่เมื่อสิ่งที่ร่างเล็กพูดนั้นแทงเสียดเข้าไปในใจ..ใช่..ทุกอย่างมีแต่เขาทำอยู่ฝ่ายเดียวทั้งๆที่ร่างเล็กไม่เคยเลยที่จะให้ความร่วมมือ..
"..."
"ขอโทษนะ..ต่อจากนี้ไปฉันสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องอย่างนี้อีก"
ใบหน้าคมคายก้มลงเล็กน้อยหวังว่าคนตัวเล็กจะเอ็นดูบ้างก็ยังดี ส่งนิ้วก้อยไปยื่นง้อร่างเล็กที่กำลังขมวดนิ้วมองอย่างชั่งใจ ก่อนที่นิ้วเล็กๆลำดับสุดท้ายจะส่งมาเกี่ยวกับกับของจื่อเทา
"สัญญานะ!!"
"ครับ!!!" ตอบรับอย่างแข็งขันก่อนจะโอบไหล่เล็กให้เดินเข้าไปในโรงเรียนต่อ
...แต่เธอจะรู้มั้ยนะ..?ว่าผมแอบไขว้นิ้วชี้กับกลางของมืออีกข้างไว้ ;) สัญญาถือเป็นโมฆะ... หึหึหึ :))
"มึงไม่ต้องมาสัญญาอะไรกับน้องกูไอ้จื่อเทา!!!"
เสียงของผู้เป็นพี่ของร่างเล็กโดนส่งมาแต่ไกล พร้อมกับร่างสูงที่วิ่งมาวิ่งมาก่อนจะกระโดดถีบกลางแผ่นหลังกว้างของจื่อเทา ทำให้ร่างสูงที่ไม่ทันได้ระวังตัวนั้นกลิ้งล้มไปข้างหน้าอย่างแรง
ผลั่ก!!!
"พี่จินหลง!!"
"มึง..เล่นทีเผลอนี่หว่า!!" จื่อเทายันตัวลุกขึ้นพลางจ้องหน้าอีกคนที่ดูเหมือนว่าบาดแผลที่เขาทำไว้เมื่อวานจะจางไปมากแล้ว ก็ดีเขาก็ขี้เกียจที่จะรอเหมือนกันซัดกันวันนี้ให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย!!!
เวลานี้มาถึงสินะ...ฮึๆ
"โอ้ยเหี้.ยจินหลง มึงให้กูมาช่วยแล้วเสือกทะเล่อท่ะล่ามาก่อนเนี่ยนะ?"
ร่างสูงอีกคนวิ่งตามมา มือสวยๆทาบกับหน้าขาของตัวเองพลางสูดเอาอากาศเข้าปอด หอบแฮ่กเมื่อเพื่อนตัวดีดันวิ่งมาแบบไม่รอ เขาสังเกตใบหน้าของจินหลงที่เห็นน้องสาวของมันเกี่ยวก้อยกับเทาแล้ว โอ้ บร๊ะเจ้า!! หมอนี่มันเป็นยมทูตหรือไง ไอความชั่วครุกกรุ่นนนน นี่บังยงกุกไม่ได้ติดการ์ตูนเกินไปนะครัชชชชช
'ให้ตายไอ้จินหลงวิ่งเร็วอย่างก่ะลิง-"-'
"ไงบังยงกุกมึงก็อยู่กับมันด้วยหรอ? จินหลง..มึงกลัวกูขนาดนั้นเชียว?ถึงเล่นหมาหมู่?"
แม้จะอยู่เพียงคนเดียวแต่จื่อเทาก็ไม่มีท่าทางว่าจะกลัวคนข้างหน้าเลย กลับกันแววตาคมกลับสะท้อนถึงความสนุกที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า
"เอาน้องกูมา.."
"กูไม่ให้!!"
พูดจบก็กวาดแขนแกร่งอ้อมคอของไฮ่หลางไว้ ส่งสายตากวนประสาทให้พี่ชายสุดที่รักของไฮ่หลางอย่างท้าทาย
"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!ปล่อยฉันนะจื่อเทา!!" ร่างเล็กดีดดิ้นในอ้อมแขนแกร่งแต่กลับโดนโอบรัดมากขึ้นไปอีก แทบจะไม่มีช่องว่างในอากาศผ่านเข้าไประหว่างร่างทั้งสอง
"มึง!!!" ร่างสูงของจินหลงทลาเข้าไปกระชากคอเสื้อจื่อเทาเข้ามา มันจึงส่งผลให้ร่างเล็กของไฮ่หลางเข้าไปติดด้วย ใบหน้าสวยกระแทกอกแกร่งของพี่ชายดังอั๊ก
"โอ้ย พี่จินหลง เค้าเจ็บ"
"ไฮ่หลาง พี่ขอโทษ!!"
รีบปล่อยแทบจะในทันทีที่น้องสาวบอก ทางด้านจื่อเทาเองก็ใช่ว่าจะไม่เป็นห่วงร่างเล็กนี่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้...ศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายมันสำคัญกว่า...
"ปล่อยไฮ่หลางแล้วมึงกับกูมาสู้กัน"
"แล้วกูล่ะ จินหลง?" คนที่นอกบทสนทนากลับเข้ามาอีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหล่าของจินหลงหันกลับมาตอบพลางขอโทษที่ลากมาวันนี้
"มึงดูเฉยๆหรือจะกลับบ้านก่อนก็ได้.."
"เออ งั้นกูกลับดีกว่า" จบคำร่างสูงของยงกุกก็เดินกลับไป โดยที่ไม่อยู่ดูสงครามระหว่างจื่อเทากับจินหลงด้วยเหตุผลที่ว่าต้องไปซื้อข้าวต้มไปให้ฮิมชานภายใน2นาที
"มึงปล่อยน้องกู"
"โอเค๊!!!" ขึ้นเสียงสูงกวนประสาทจินหลงเล่นๆก่อนจะปล่อยร่างเล็กให้ออกไป
"อยากให้ฉันชนะมั้ย?"
เสียงทุ้มที่พูดอย่างแผ่วเบาลอยมากับสายลม ถึงจะไม่เอ่ยว่าถามใครแต่เจ้าตัวก็รู้ดีอยู่แล้ว
"ฉันอยากให้นายแพ้.."
เสียงแผ่วเบาเช่นกันหลุดออกมาจากปากเล็กที่ก้มหน้าพูด ถึงยังไงสายเลือดก็ต้องข้นกว่าน้ำอยู่วันยังค่ำ.. ร่างเล็กจึงเลือกตอบไปอย่างนั้นแต่ดูเหมือนว่าคำตอบนั้นจะเป็นการจุดฉนวนให้จื่อเทาระเบิดความแค้นออกมา!!
"!!!"
"..."
"หึ!!!งั้นฉันจะฆ่าพี่ชายเธอ!!!"
"!!!"
สิ้นคำปฎิญาณของฮวังจื่อเทา ดวงตากลมโตของไฮ่หลางก็เบิกโพลงขึ้น!! ไหนจะแรงกดจากมือหนาก็กดมาที่แขนขาวนั้นอีก ไม่ต้องเดาก็รู้แน่ๆว่ามันคงจะช้ำในไม่ช้า!!
"จื่อเทา!!อย่า ทำ อะ ไร เขา!!!" เน้นย้ำแต่ละคำของประโยคเพื่อให้อีกคนเข้าใจแต่เปล่าเลย...ยิ่งพูดอย่างนั้น จื่อเทาคนนี้ก็อยากฆ่ามันให้ตายคามือ!!
"ไม่ต้องห่วงหรอก..ฉันฆ่ามันแน่!!!"
"นี่!!"
ไม่อยู่ฟังประโยคที่เอาแต่ทำร้ายความรู้สึกของคนตัวเล็ก จื่อเทาเลือกเดินเข้าไปหาจินหลงที่กำลังมองมาอยู่
ก่อนที่สายตาคมจะเปลี่ยนไปอย่างคนไร้เรี่ยวแรง..และสิ้นหวัง..
"ฉันอยากให้นายแพ้.."
ประโยคที่ทำให้เจ็บปวดกลับเข้ามากรีดหัวใจของคนฟังอีกครั้ง ปากหยักยิ้มอย่างสมเพชตัวเอง ไปถามอย่างนั้นคำตอบที่ได้ก็คงจะเป็นแบบนี้อยู่แล้ว แต่ลึกๆก็หวัง...หวังว่าร่างเล็กอยากให้เขาชนะ..สักนิดก็ดี แต่ผลมันก็ออกมาอย่างนี้..ก็คงต้องยอม...
แพ้งั้นหรอ...? แค่นี้ใช่มั้ยที่เธอต้องการ...ก็ได้...ฉันจะทำ..เพราะเธอเป็น..
"ครั้งสุดท้าย...แล้วเราอย่ามาเจอกันอีก..ทั้งมึงทั้งน้องสาวมึง.."
"หมายความว่าไง?"
จินหลงถามอย่างไม่เข้าใจสิ่งที่จื่อเทากำลังจะบอก ก็แน่ล่ะ ปกติผู้ชายอย่างฮวังจื่อเทาที่หลงจินหลงรู้จักนั้นไม่เคยที่จะบอกว่าเป็นครั้งสุดท้าย แต่ครั้งนี้มันเป็นอะไร?
"ตามที่บอก..กูจะไม่มาเจอพวกมึง.."
"กูไม่เข้าใจ?"
"กูว่ากูชอบน้องสาวมึงเข้าแล้วจริงๆว่ะ"
"!!!" ตาคมเข้มของจินหลงเบิกขึ้นหลังจากที่รู้ความจริงจากปากจื่อเทา มือหนาก็กำหมัดแน่น อาการหวงน้องสาวเริ่มกำเริบขึ้นมาอีกครั้ง
"อย่างหวังว่ามึงจะได้คบกับน้องสาวกู.."
"กูไม่หวังอยู่แล้ว..น้องมึงไม่มองกูเลย เอาเถอะ ตกลงมึงจะต่อยกับกูมั้.."
ผัวะ!!!
ยังพูดไม่จบหมัดหนักๆของคนหวงน้องสาวก็ต่อยเข้าไปที่หน้าคมของจื่อเทาทันที
"นี่สำหรับที่มึงทำร้ายน้องสาวกู!"
ร่างสูงของจื่อเทาล้มลงไปนอนที่พื้น และที่ตามเข้าไปก็คือจินหลง มือหนาของจินหลงกระชากคอเสื้อของจื่อเทาขึ้นมาก่อนจะปล่อยหมัดหนักๆเข้าไปที่ใบหน้าคมคายของจื่อเทาอีกครั้ง
ผลัวะ!!
"นี่สำหรับที่มึงต่อยกูโดยที่กูไม่ผิด!! น้องสาวมึงมาอ่อยกู!!"
ผลัวะ!!
"นี่สำหรับความคิดโง่ๆของมึงที่คิดว่ากูอยากเป็นศัตรูมึง!!แต่ตอนนี้สิ่งที่มึงคิดกำลังจะเป็นจริงแล้วจื่อเทา เพราะมึงชอบน้องกู!!"
"..."
"ทำไมไม่สู้ล่ะจื่อเทา!! มึงมาสู้กับกูสิ!!"
กระชากคอเสื้อของอีกคนอย่างไม่เข้าใจที่ร่างสูงไม่ยอมตอบโต้ จื่อเทากลับเพียงนอนนิ่งให้จินหลงต่อยตามอารมณ์
มันเหมือนกับเหตุการณ์เมื่อวานที่เขาต่อยจินหลง แต่ตอนนี้เพียงสลับที่กัน
"เธอบอกกูว่าอย่าทำอะไรมึง..ให้กูยอมแพ้..ไฮ่หลางต้องการอย่างนั้น..กูกำลังทำให้อยู่ เอาสิ..ต่อยกูอีกเลย กูไม่ทำอะไรมึงกลับหรอก"
"ไอ้เวรเอ้ย!!มึงโง่หรือเปล่าว่ะ!"
จินหลงตะโกนอย่างหัวเสียกับคำพูดของจื่อเทา เขาไม่คิดว่าจื่อเทาจะทำตามคำพูดของน้องสาวขนาดนี้ มือหนากระชากเสื้อจื่อเทาแรงๆเรียกสติก่อนจะปล่อยให้เสื้อของจื่อเทาเป็นอิสระ
"กูไม่อยากทำมึงแล้ว เราจบแค่นี้ก็แล้วกัน"
ร่างสูงบอกจื่อเทาที่ยังคงนอนอยู่ที่พื้น ก่อนจะเดินไปหาไฮ่หลางที่ยืนปล่อยน้ำตาให้ไหล่มาอย่างเงียบๆ
"ไฮ่หลาง..."
"ฮึก พี่จินหลง!!"คนตัวเล็กทลาเข้าไปกอดพี่ชายต่างสายเลือดทันที ปากเล็กพรั่งพรูคำพูดมากมายออกมา
"ทำไมเขาไม่สู้ ฮึก ทำไมพี่ต้องต่อยเขาแรงมากขนาดนั้น ฮึก ทำไมเขาไม่สู้..ฮึก"
สะอื้นในอกแกร่งของพี่ชายตัวเองอย่างน่าสงสาร จินหลงได้เพียงแต่ยกมือขึ้นลูบหัวน้องสาวตัวเองเบาๆ สายตาอ่อนโยนที่มีเพียงไฮ่หลางและผู้เป็นพ่อนั้นได้รับถูกส่งมาให้น้องสาวคนเดียว
'ห่วงซะขนาดนี้ทำไมจื่อเทาถึงคิดว่าไฮ่หลางไม่ได้ชอบมัน?'
"เลิกร้องนะคะเด็กดีของพี่..ไปดูมันสิเป็นห่วงไม่ใช่หรอ..หืม"
สัมผัสอันแสบอบอุ่นจากพี่ชายทำเอาน้ำตารื่นขึ้นมาอีกครั้ง
"พี่จินหลงไม่ว่าเค้าใช่มั้ย ฮึก"
"พี่ไม่ว่าหรอกคะ ไปดูเขา ดูท่าทางจะไม่รอด ฮ่าๆๆ"
"พี่จินหลงอ่ะ งั้นเดี๋ยวเค้ามานะ"
บอกพี่ชายอย่างร่าเริงแต่น้ำตาที่มีก็ยังไม่เหือดหายไป ร่างเล็กวิ่งร่าออกไปดูอีกคนที่เป็นห่วงไม่แพ้กันกับพี่ชายตัวเอง จื่อเทาที่หันมามองก็นึกแปลกใจที่ร่างเล็กวิ่งกลับมาหาเขา ร่างกายที่สะบักสะบอมพยายามลุกขึ้นรอร่างเล็กที่กำลังวิ่งเข้ามาใกล้
แต่ยังไม่ทันที่จะถึงตัวจื่อเทา...
ปัง/ปัง!!!
เสียงปืนสองนัดก็ดังขึ้นมาพร้อมร่างสองร่างที่ทรุดฮวบลงไป!!!
"จื่อเทา!!!พี่จินหลง!!!!"
ความสุขมักอยู่กับเราไม่ได้นาน...
TBC
+:+M A F I A+:+
PLEASE COMMENT
ตอนต่อไป...
"ญาติคนไข้.."
"หนูเองค่ะ เขาเป็นยังไงบ้างคะ?.."
"หมอขอโทษด้วยนะครับ..."
"!!!!"
ความคิดเห็น