คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ็Honey : 2
หลายคนอาจคิดว่าฉันเป็นแค่ลูกเจ้าของออฟฟิสธรรมดาแล้วมาเกี่ยวกับ เรื่องของโรงเรียนได้ไงแถมฉันยังอยู่คลาสSV
ด้วยแล้ว ต้องบอกเลยว่าฉันก็ไม่อยากให้ใครรับรู้เกี่ยวกับประวัติส่วนตัวฉันสักเท่าไหร่ เพราะมีแต่คนที่คอยเฟคใส่ฉันตลอด
เวลาที่รู้ว่าเราสองพี่น้องเป็นใครแต่นิวเลือกไม่ได้ที่จะต้องเรียน คลาสPTN เพราะเป็นการบังคับจากพ่อ เนื่องด้วยเรื่อ
ธุรกิจน่ะแต่ก็ไม่ได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกไป พ่อของฉันเป็น
เอกฆลักทูตประจำ ประเทศไทยในอเมริกา แล้วก็เป็นนักธุรกิจที่มีกิจการครอบคลุมและมากที่สุดเป็นอันดับที่ 2ของประเทศ
แล้วหนึ่งในนั้นก็มีโรงเรียน TES อยู่ด้วยโดยมีหุ้นส่วนใหญุอยู่ 3คนก็คือ คุณพ่อฉัน คุณพ่อของเพลย์ และคุณพ่อของ
ไทม์ เที่ยวง่ายๆเลยว่า พ่อของพวกเรามีอำนาจเทียบเท่าหรือ อาจมากกว่าผู้อำนวยการโรงเรียนซะอีก
(Nice Part)
“กรี๊ดดดดดดดดดดดด” เสียงกรี๊ดดดด มากมายดังมาเนื่องจากชายหนุ่มผู้ที่มี หน้าตาดี ดีกรีลูกเจ้าของโรงเรียน แล้วพ่วง
ท้ายด้วยลูกเจ้าของสถาบันแสริมความงาม ตบท้ายด้วยลูกของของนักธุรกิจด้านอาหาร
อะไรจะเพอเฟ็กกันซะขานดนั้น ทั้งด้านหน้าตาและฐานะทางบ้านปฎิเสทไม่ลง จนทำให้พวกเขาทั้ง 3คนกลายเป็นที่หมาย
ปองของสาวๆ ในคลาส PTN กันย่างล้นหลาม คนอย่าง ไนท์ ภูมิ ไบท์ น่ะไม่มีใครคิดที่จะปฎิเสธเขากันเลยสักคน
“เฮ้ยยยย ไอ้ไนท์นั้นมันพ่อแกหนิ” ไอ้ไบท์บอกขณะเราเดินทางผ่าน มาทางเสาร์ธงกำลังจะขึ้นคลาส เอ!! ว่าแต่ ทำไมวัน
นี้พ่อถึงมาที่นี้ได้วันๆ เห็นหมกอยู่ที่ออฟฟิสนี้หน่า
“เจ้าไนท์มานี้สิ” พ่อเรียกผมไปหาท่าน ทันทีที่เห็นผม
“เห้ย แล้วเจอกันที่ห้องว่ะเพื่อน” ไอ้สองพระหน่อมันรู้ดิ ปล่อยให้ผมไปคุยกับพ่อสองคน
“ว่าไงฮะ พ่อมีอะไรกับผมรึป่าว”
“มีแน่ แต่ไปคุยกันที่ห้องฉัน ดีกว่า”แล้วพ่อก็นำผมไปที่ห้องผู้อำนวยการ
ในห้องผู้อำนวยการ
“มีอะไรครับพ่อ” เมื่อมาถึงก็ถามเลยจะได้ไม่เสียเวลา คือไม่ได้ตั้งใจเรียนหรืออะไรหรอกน่ะ เสียเวลาหว่านเสน่ย์ผมหมดน่ะสิ
ป่านนี้ไอ้สองคนนั้นตัดหน้าผมไปแล้วหล่ะ
“ฉันมีเรื่องที่จะต้องให้แกช่วย” พ่อบอกทั้งยื่นเอกสารบางอย่างมาว่างไวข้างหน้าผม
“บอกผมมาเหอะ พ่อก็รู้ว่าผมไม่อ่านหรอกน่ะ”
“คือทางผู้ใหญ่เขา จะแก้กฎระเบียบของโรงเรียนเล็กน้อย ในฐานะที่แกเป็นคิงและเป็นลูกของฉันแล้ว ก็ควรที่จะไปประกาศ
ตามใบที่ให้ไป ให้นักเรียนในคลาสนี้ได้รู้กันอย่างถ้วนหน้า”
“แล้วแก้กฎ อะไรหล่ะครับพ่อ แค่นี้ยังจะต้องแก้อะไรอีกกันหนักกันหนา แล้วที่เราอยู่กันนี้มันก็สงบสุขดีอยู่แล้วน่ะฮะ”
“ตั้งแต่อาทิตย์หน้าทุกระดับชั้นจะมีการแรกเปลี่ยนสมาชิกในคลาส ให้ไปเรียนกับนักเรียนคลาส SV แล้วนักเรียนคลาส
SV ก็จะถูกส่งตัวมายังคลาส PTN”
“แค่นี้ แหละที่ฉันจะบอกแก ไปเรียนได้แล้วไป”
“ครับบบ”
พักเบรก
“ว่าไงนะไอ้ไนท์ คนใน SV จะมาเรียนกับพวกเราหรอ”ว่าแล้วไอ้พวกนี้ต้องไม่เห็นด้วย ผมก็ไม่รู้ผู้บริหารพวกนั้นคิดอ่ะไรกัน
อยู่ แต่ก่อนก็ใช่ชีวิตแบบนี้ก็ไม่เห็นจะมีอะไรแล้วทำไมต้องมาเรียนด้วยกันอีกหล่ะนี้คือสิ่งที่ไม่เข้าใจจริง
“ไอ้ภูมิ แกจะไม่มีส่วนร่วมในการออกความคิดเห็นรึไงว่ะ”ไอ้ไบท์หันไปแซวคนข้างๆที่เอาแต่นั่งเล่นทรศัพท์อยู่ได้ตั้งนานตั้งแต่
พัก
“ก็ไม่มีไรนี่ พูดไปแล้วมันเปลี่ยนแปลงได้ก็คงจะดีแต่นี้ไม่ ก็อยู่เฉยๆดีกว่า” ตอบมาได้หน้าตายมาก ไอ้......
เลิกเรียน
“นี่ตาไนท์ เย็นนี้อย่าลืมมาปาตี้วันเกิดฉันน่ะ ของขวัญห้ามลืมเด็ขาด”
“เออออ ฉันไม่ลืมหรอกหน่า” คนนี้คือยัยพิม ยัยนี้เป็นเพื่อนผมตั้งแต่เด็กๆ น่ะเราอยู่ที่หมู่บ้านเดียวกัน เลยเป็นเพื่อนเล่นกัน
มาตั้งแต่เด็กๆจนถึงตอนนี้
“เออออ งั้นก็ดีไปหล่ะ จะไปเตรียมงาน” จากนั้นยัยนั้นก็เดินไปกับหวานใจของมัน ไม่แปลกหรอกที่ผมเรียกว่ามัน ยัยพิมน่ะเป็นเด็กห่าวๆ ออกแมนๆหน่อย ผมเลยชอบที่จะเล่นกับพิมเพราะไม่งอแงเหมือนผู้หญิงคนอื่น
(End Nice Part)
At Party
“HBD น่ะจ๊ะพิม” วันนี้เรามางานวันเกิด ของพิม พวกฉันเจอกับพิมเมื่อตอนที่ไปเรียน summer ที่แคนนาดา เราอยู่
ที่พักเดียวกันแล้วไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยจนกลายเป็นสนิทกันไปแล้ว
“โอะ ขอบใจจมากกกก เลยยย เยีย ไทม์ เพลย์”
“ไม่เป็นไรจร้า ขอให้เธอสวยวันสวยคือนน่ะพิม แล้วก็คิดยังไงขอให้สมหวังจร๊ะ”
“จร้า ขอบใจน่ะ เพลย์ ยัยน่ารักก ฉันรักแกกก จังลยยยย”
“ปะ เราเข้าไปสนุกกันเถอะ วันนี้รับลองว่ามันสุดๆๆ”
“จร้า เชื่อจระ เชื่อ”
งานปาตี้ยิ่งดึกๆ ก็ยิ่งครึกครื้อมากก เลมมีคนทยอยกันมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนได้เวลาของเวลาสำคัญนั้นก็คือการเป่าเค้ก
“สุขสัญวันเกิดครับ” หวานใจสุดหล่อของพิมยกเค้กมาเซอไพรซ์ แล้วทุกคนก็ทยอยกันมาให้ของขวัญเจ้าตัวและสนุกกับปา
ตี้ กันต่ออ
“นี่เยียยย ไหนๆก็ไหน แล้ววันนี้ฉันขอแกสัอย่างได้ป่ะว่ะ”
“แล้วมันอะไรอ่ะ ถ้าได้ก็จะทำให้”
“ฉันอยากให้แกจัดเพลงมันส์ๆ อ่ะ ฉันว่าแกเล่นเพลงมันส์ดี หน่า น่ะเยีย”
“แต่ว่า”
“โถ่ ขอเถอะน่ะแก น่ะ น่ะ น่ะ เถอะน่ะ” พร้อมกับท่ากระพริบตา
“อืม ก็ได้ว่ะเห็นแก่แกน่ะ ไม่งั้นไม่ทำ รู้ไว้ซะ”
“คร่า ขอบคุณคร่า”
หลังจากตกลงกันเสร็จฉันกับยัยไทม์ ก็ต้องไปเป็นดีเจ(จำเป็น) ให้ยัยพิมตัวดีจริงๆ เรามานั่งรอแถวบาร์เพื่อรอดีเจ(ตัว
จริง)เคลียคิว ของตัวเองให้เสร็จ
“รับอะไรดีค่ะ” บาเทนเนอร์สาวเอ่ยขึ้น
“ขอมอคเทล 2แก้วแล้วกันค่ะ”
“รอสักครู่ น่ะค่ะ”
(Nice Past)
ผลุบ
“เฮ้ยย ไอ้ไนท์แกจะไปไหนว่ะ”
“กะว่าจะไปที่บาร์สักหน่อยอ่ะ มีไร จะไปด้วยกันไหม”
“เอออ ไปด้วยๆ ไปก่อนน่ะครับน้องกิ๊ฟ”
“มาเร็วๆน่ะสุดหล่อออ”
“รับอ่ะไรดีค่ะ”
“Vodka ครับ”
“รอสักครู่ค่ะ” ว่าแล้ว บริกรสาวสวยก็เดินไปเอาเครื่องดื่มที่ มีสีใสๆ แต่ฤทธิ์นั้นแรงใช่ย่อยมาให้ผม
“ได้แล้วค่ะ”
“ขอบคุณครับ” ปกติผมไม่ค่อยมานั่นที่บาร์สักเท่าไหร่ ผมไม่ชอบความวุ่นวายมากนัก ชอบนั่งที่ ที่เป็นของตัวเองมากกว่า แต่
เพราะที่นี้มีอะไรน่าสนใจไงผมถึงมานั่ง
“แกฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ ตื่นเต็นอ่ะแกไปด้วยกันไหม”เสียงของหญิงสาวที่นั่งถัดจากผมไป 2 ที่ บอกกับเพื่อนสาวของ
ตนก่อนจะเดินออกไปทำธุระที่ว่า แต่ใครสนเหล้าเพราะคนที่ผมสนน่ะคือเพื่อนของเธอตั่งหากก หน่าตาที่หวานราวกับ
นางฟ้า และเลือนผมที่ยาวสรวย บวกกับหุ่นที่เป็นเอสไรส์ ถึงเธอจะไม่แต่งตัวดูโป้ แต่นั้นกลับป็นเสน่ห์ของเธอไปอีกแบบหนี
งเลยก็ว่าได้ ผมนั่งมองเธอมาสักพักจนเธอ หันมามองสงสัยเพราะว่าผมคงมองเธอนานไปมั่ง ผมโค้งหัวให้เธอเพื่อทำการ
ทักทายแล้ว เธอก็ลุกออกไป เมื่อเพื่อนเธอทำธุรเสร็จ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกน่ะ นางฟ้าของผม
“เอาหล่ะครับเรามาพบกับ DJ หน้าใหม่กับบ้างดีกว่าขอเสียงปรบมือให้กับพวกเธอด้วยครับ”
ตืด ตืด ตืด ตือ ตือ
จังหวะดนตรีถูกมิกส์ แบบเมามันส์ แต่แปลกที่ผมไม่ค่อยได้ยิน DJ ที่มิส์แบบนี้สักเท่าไหร่มันเลยทำให้คนในงานปาร์ตี้เริ่ม
ครึกแล้วก็มันส์กันขึ้นไปเลื่อยย
“โห้ยย วันนี้ยัยพิมจ้างดีเจ ได้สุดยอดเลนว่ะแม่งมันส์ชิบ” ขนาดไอ้ภูมิมันยังชมเลยที่มันมาผับก็เพราะมาหาฟังเพลงนั้น
แหละ
“เออ ดิแม่งมันส์ว่ะอยากเห็นหน้าหล่ะ ไปดูกันป่ะว่ะ”ไอ้ไบทเริ่มคิด จะไปแถวโซนข้างในแล้ว
“มันก็เหมือนเดิมแหละ ผู้ชายติสๆ หน่อยมึงจะอยากเห็นหน้าทำไมว่ะ”
“ก็กูอยากเห็นนี่หว่า ไอ้ไนท์ไปเหอะมึง” ผมกะจะไม่ไปแต่ทว่า
“เห้ยยมึงไปดูดิ ดีเจแม่งโครตน่ารักเลยว่ะ” เสียงไอ้เด็กผู้ชายสามสี่คนเดินผ่านโต๊ะผมไปแล้ว ทำให้ผมนึกสนใจแล้วสิ
อยากจะรู้จะมีใครน่ารักกว่านางฟ้าของผมไหม??
“เออออ ไปก็ได้ว่ะ เห็นแก่มึงน่ะ”
“แหม่ ไม่ค่อยเลยน่ะมึง”
“แล้วจะไปได้ยังหล่ะ"
__________________________________________________________________________
จบไปอีกตอนแล้วววหน่าาาาาาา
55555555555555555
เป็นไงกับบ้าง ติชมบ้างหน่าาลีดเดอร์
1 เม้น 1 กำลังใจจร้าาาา
ความคิดเห็น