ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ปาร์ตี้บาร์บีคิว
ในที่สุดก็ถึงวันที่พวกเราจะได้เลือกคณะที่จะเรียนต่อกันแล้วลืมบอกไปว่าการเรียนที่นี้ก็เหมือนกับการเรียนรักษาดินแดนนั้นแหละถ้าจบไปก็จะได้เป็นตัวสำรองในการออกไปรบที่โรงเรียนนี้ก็เหมือนโรงเรียนฝึกทหารแต่คนส่วนใหญ่ที่เข้าเรียนที่นี้เพราะไม่อยากเป็นทหาร
แจนเองก็ด้วยเพราะมีความฝันของตัวเองนั้นทำให้ผมเริ่มคิด ผมสมัครเข้าเรียนที่นี้เพื่ออะไรนะ เพราะตามเอเลนกับมิคาสะมางั้นเหลอหรือเพื่อออกไปนอกกำแพงหรือต้องการล้างแค้นให้ปู่ผมก็ไม่รู้แล้วละเอาเป็นว่าหลังจากผ่านวันนี้ไปพวกผมจะได้เลือกสามคณะที่จะเค้าซึ่งจะเป็นสำหรับการเรียนต่อซึ่งมีตัวเลือกดังนี้ มาเรีย ทอโรสและโรเซ่ มาเรียเป็นเขตเมืองชั้นแรกที่เกิดสงครามอยู่ในขณะนี้อยู่ในความรับผิดชอบของทีมสำรวจ ทอโรสเป็นกำแพงชั้นกลางหรือก็คือที่ๆพวกเราอยู่มีหน้าที่ปกป้องกำแพงทั้งสามชั้นและสุดท้าย โรเซ่เป็นกำแพงชั้นในสุดค่อยดูแลเรื่องเศรษฐกิจในเมืองทุกอย่างเรียกได้ว่าอยู่ห่างจากสงครามมากที่สุด ผมคิดว่าเอเลนคงเลือกมาเรียเพราะที่นั้นเป็นบ้านของพวกเราด้วยถ้าเป็นแบบนั้นมิคาสะคงไปด้วยแต่ผมจะไปด้วยดีรึป่่าวนะเพราะผมเองก็ไม่ค่อยอยากจะกลับไปที่นั้นอีกแล้วทั้งเสียงผู้คนที่กรีดร้องแล้วคนที่ตายในตอนนั้นไม่อยากเห็นอีกแล้ว
"อาร์มิน"
"เอ๋!!!"
"เหม่ออะไรของนาย"
"อ่ะ..ขอโทษทีเมื่อกี้ว่าไงนะโคนี่"
"ฉันถามว่านายอยากไปกินเลี้ยงกับพวกฉันไหมชวนเอเลนมาด้วยก็ได้นะ"
"อืม..แล้วแจนละ"
"ฮ่า...อ๋อไม่ต้องห่วงรายนั้นเขาไปอยู่แล้วแต่จะดีเหรอแบบนี้"
"?...เรื่องอะไรเหรอ"
"ก็นายนะจะเข้าคณะมาเรียตามเอเลนไม่ใช่เหรอถ้าเป็นแบบนั้นก็คนละคณะกับแจนนะสิ"
"อืมผมไม่เป็นไรหรอกยังไงก็ทำใจเอาไว้แล้วละ"
"ทำใจเรื่องอะไรเหรอ???"
"ฮึก/กึก!!!!"
"อะไรของพวกนายทำหน้ายังกับเห็นผี"
"อย่าโผล่มาแบบนี้อีกนะ แจน"
ผมแทบหยุดหายใจไปชั่วครู่เพราะจู่ๆแจนก็โผล่มาจากตรงไหนก็ไม่รู้
"อะไรของนายเนี้ย ว่าแต่พวกนายคุยอะไรกันเหรอ"
"อ๋อก็เรื่องที่อาร์มิน..."
ผมรีบกระโดดไปเอามืออุดปากโคนี่ไว้ไม่ให้พูดต่อเพราะเดาประโยคถัดมาได้
"เรื่องที่พวกแจนจะไปกินเลี้ยงกันนะ"
"อ๋อเรื่องนั้นนะเหรอมีการเปลี่ยนแผนนิดหน่อยนะ"
"เปลี่ยนแผน?"
"อืม เปลี่ยนแผน"
ยามค่ำมายืนคำตอบปารกฎตอนแรกพวกแจนกะจะไปกินเลี้ยงกันที่ร้านหมูกะทะแต่จู่ๆก็
เปลียนมาจัดบาร์บีคิวกันที่สนามหญ้าของหอพักซะงั้นแล้วตอนนี้เอเลนกับโคนี่กำลังแข่งกันดื่มเบียร์มิคาสะก็นั่งดูเอเลนอยู่เงียบๆซาซ่าก็กินอย่างเดียวเลย
"อ้าวนั้นอาร์มินไม่ใช่เหรอ"
"หืม..คุณบราวน์"
"เรียกไรเนอร์ก็ได้สองคนนี้เพื่อนฉันเอง เบลทรูท ฮูเบอร์กับแอนนี่ เลออนฮาร์ท"
ไรเนอร์พูดแนะนำเพื่อนพร้อมทั้งหันไปทางผู้ชายตัวสูงที่นึงกับผู้หญิงผมบลอนที่นึง
"อ่า..ครับ"
"นายเหรออาร์มินตัวเล็กจังนะ"เบล
"ได้ยินว่านายตกเขาเป็นอะไรมากรึป่าว"ไร
"ครับไม่เป็นไร...ขอตัวก่อนนะครับ"อาร์
"จะรีบไปไหนละ"ไร
"ผมมีคนที่ต้องไปเจอก่อนนะครับ บาย"อาร์
แล้วผมก็รีบเดินออกมาทันที เพื่อมาหาคนที่ไม่อยู่ในงานแล้วผมก็เจอแจนกำัลังปิ้งบาร์บีคิวอยู่นั้นเองผมจึงเดินเข้าไปหาเขา
"ไม่เขาไปหาอะไรกินหน่อยเหรอแจน"
"หืม...ก็อยากอะนะแต่ตอนนี้มือไม่ว่างเลย"
"อืม.....อ่ะงั้นผมป้อนให้เอาไหม"
"อืมก็ดีนะ"
เมื่อได้รับอนุญาติผมก็หยิบบาร์บีคิวของผมไปจ่อตรงปากของเขา เขาจัดการกัดมันไปคำนึง แต่คงเพราะปิ้งไปกินไปเลยเลอะปากของเขาไปหมด เหมือนเด็กๆเลยผมแอบขำกับภาพตรงน่าเบาๆแต่เขาก็ยังรู้สึกตัว
"หัวเราะอะไรของนาย"
ผมเอาผ้าเช็ดน่าออกมาเช็ดปากเขา
"ไม่ต้องรีบก็ได้ครับ..เลอะหมดเลย"
"อ..อ่าโทษที"
ผมพึ่งจะรู้สึกตัวถึงการกระทำของตัวเองเมื่อกี้นี้มัน....น่าอายสุดๆเลยไม่ใช่รึไงพอคิดแบบนั้นน่าผมก็ร้อนขึ้นมาโดยอัตโนมัติแล้วผมกับแจนก็เงียบกันไปซะงั้น แต่แล้วแจนก็เป็นฝ่ายพูดก่อน
"นายจะเข้าคณะมาเรียจริงๆเหรอ"
"เอ๋.........ครับ"
"ทำไมละ นายฉลาดน่าจะมาอยู่รอเซ่มากกว่านะ"
"อืมแต่ผม...."
"เพราะเอเลนงั้นเหรอ"
"เอ๋..."
"นายเนี้ยตามติดเอเลนแจเลยนะ"
"แจนเป็นอะไรรึป่าว ทำไมพูดถึงเรื่องเอเลนละ"
".................................."
แจนเงียบไปเป็นอะไรของเขานะทุกทีไปเป็นแบบนี้นิหรือว่าคิดว่าเรากับเอเลน....
"ม..ไม่ใช่อย่างที่แจนคิดนะผมกับเอเลนก็แค่เพื่อนสนิทกันเท่านั้นไม่มีอะไรมากกว่านั้นจริงๆ"
"!!!!!!!!!!!!????"
"อ่ะ"
กลายเป็นเหมือนผมขุดหลุมฝังตัวเองเพราะไอ้เรื่องที่เอเลนจะไปมีอะไรกับผมนั้นมันก็แน้อยู่แล้วแบบนี้ก็เหมือนผมร้อนตัวจนต้องรีบแก้ข้อสงสัยเลยสิ
"งั้นเหรอ"
ผิดคาดเมื่อแทนที่อีกฝ่ายจะถามผมต่อกลับทำน่าโล่งอกแล้วไปทำบาร์บีคิวต่อหรือว่าแจนจะ...
"เอ่อคือ...แจน..."
"นี้พวกนายสองคนไม่เข้าไปข้างในเหรอ"
"หืม/อ่ะ"
ผมกับแจนหันไปหาผู้มาเยือนอีกคน
"มาเปลี่ยนเวณนะ"
"โอวขอบใจมาก มาร์โก้"
"ที่อยู่ข้างๆอาร์มินสินะ.....มาร์โก้ บอทยินดีที่ได้รู้จักนะ"
"อ่ะ ครับผม.."
"ไม่ต้องหรอกฉันรู้จักนายอยู่แล้วละ"
"อ่า ครับ"
"ถ้ายังไงพวกนายก็ไปเดินเล่นก่อนขึ้นหอก็ได้นะฉันจะอยู่แทนเอง"มา
"เอายังไงละ"แจน
"ผมยังไงก็ได้ครับ"อาร์
"งั้นฝากด้วยละฉันกับอาร์มินจะอยู่ในงานอีกซักพัก"แจน
"อืมไว้ใจได้เลย"มา
แล้วพวกผมก็ผละออกมาทันทีพอกลับมาในงานเอเลนกับโคนี่ก็เมาหัวทิ่มไปแล้วส่วนซาซ่ายังกินอยู่อีกเหรอ!! มิคาสะก็หายไปไหนไม่รู้
"อาร์มิน..."
"ค..ครับ"
"ฉันว่าจะไปหาอะไรกินไปด้วยไหม"
"ครับ"
ผมกับแจนเลือกหยิบอาหารมาวางในจานของตัวเองแล้วลงมือกิน
"แจนเองก็จะเข้าคณะโรเซ่จริงๆเหรอ"
"อืมก็เดิมที่ฉันไม่ได้อยากเป็นทหารนิ"
"งั้นเหรอครับผมคงเหงาแย่เลย"
ผมพูดปนน้ำเสียงเศร้าๆแล้วก็มีมืออุ่นๆของใครบางคนมาขยีหัวผม
"ฉันก็เหมือนกัน"
นั้นเป็นการพูดคุยกันครั้งสุดท้ายของวันนี้หลังจากนั้นผมกับแจนก็ขึ้นห้องของตัวเองแล้วแจนก็เข้านอนทันทีส่วนผมขอไปอาบน้ำก่อนแต่พอออกจากห้องน้ำผมยังไม่นอนผมมายืนจ้องใบน่าตอนนอนของแจนอยู่ข้างเตียง ใช่ผมอยากจดจำภาพนี้เอาไว้เพราะผมอาจไม่มีโอกาสได้เห็นมันอีกทุกสัมผัสทุกการกระทำที่ได้ทำร่วมกันมาผมอยากจดจำมันไว้แบบนี้อีกซักพักแล้วค่อยเข้านอนก่อนนอนผมจูบลงเบาๆที่แก้มของแจนก่อนบอกราตรีสวัสแล้วเข้านอนขอให้พรุ่งนี้ผมมีความกล้าพอจะบอกเรื่องนั้นกับเขาด้วยเถอะ
_____________________________________________________________________
อัพแล้วครับขอโทษที่นานไปหน่อยพอดีผมใกล้จะสอบแล้วยังจัดการงานไม่เสร็จเลยT^Tเพราะงั้นตอนนี้เลยอัพยาวแถมรูปสวยๆให้ด้วย ยังไงก็ฝากติดตามต่อด้วยนะครับขอบคุณครับบาย(^o^)/
แจนเองก็ด้วยเพราะมีความฝันของตัวเองนั้นทำให้ผมเริ่มคิด ผมสมัครเข้าเรียนที่นี้เพื่ออะไรนะ เพราะตามเอเลนกับมิคาสะมางั้นเหลอหรือเพื่อออกไปนอกกำแพงหรือต้องการล้างแค้นให้ปู่ผมก็ไม่รู้แล้วละเอาเป็นว่าหลังจากผ่านวันนี้ไปพวกผมจะได้เลือกสามคณะที่จะเค้าซึ่งจะเป็นสำหรับการเรียนต่อซึ่งมีตัวเลือกดังนี้ มาเรีย ทอโรสและโรเซ่ มาเรียเป็นเขตเมืองชั้นแรกที่เกิดสงครามอยู่ในขณะนี้อยู่ในความรับผิดชอบของทีมสำรวจ ทอโรสเป็นกำแพงชั้นกลางหรือก็คือที่ๆพวกเราอยู่มีหน้าที่ปกป้องกำแพงทั้งสามชั้นและสุดท้าย โรเซ่เป็นกำแพงชั้นในสุดค่อยดูแลเรื่องเศรษฐกิจในเมืองทุกอย่างเรียกได้ว่าอยู่ห่างจากสงครามมากที่สุด ผมคิดว่าเอเลนคงเลือกมาเรียเพราะที่นั้นเป็นบ้านของพวกเราด้วยถ้าเป็นแบบนั้นมิคาสะคงไปด้วยแต่ผมจะไปด้วยดีรึป่่าวนะเพราะผมเองก็ไม่ค่อยอยากจะกลับไปที่นั้นอีกแล้วทั้งเสียงผู้คนที่กรีดร้องแล้วคนที่ตายในตอนนั้นไม่อยากเห็นอีกแล้ว
"อาร์มิน"
"เอ๋!!!"
"เหม่ออะไรของนาย"
"อ่ะ..ขอโทษทีเมื่อกี้ว่าไงนะโคนี่"
"ฉันถามว่านายอยากไปกินเลี้ยงกับพวกฉันไหมชวนเอเลนมาด้วยก็ได้นะ"
"อืม..แล้วแจนละ"
"ฮ่า...อ๋อไม่ต้องห่วงรายนั้นเขาไปอยู่แล้วแต่จะดีเหรอแบบนี้"
"?...เรื่องอะไรเหรอ"
"ก็นายนะจะเข้าคณะมาเรียตามเอเลนไม่ใช่เหรอถ้าเป็นแบบนั้นก็คนละคณะกับแจนนะสิ"
"อืมผมไม่เป็นไรหรอกยังไงก็ทำใจเอาไว้แล้วละ"
"ทำใจเรื่องอะไรเหรอ???"
"ฮึก/กึก!!!!"
"อะไรของพวกนายทำหน้ายังกับเห็นผี"
"อย่าโผล่มาแบบนี้อีกนะ แจน"
ผมแทบหยุดหายใจไปชั่วครู่เพราะจู่ๆแจนก็โผล่มาจากตรงไหนก็ไม่รู้
"อะไรของนายเนี้ย ว่าแต่พวกนายคุยอะไรกันเหรอ"
"อ๋อก็เรื่องที่อาร์มิน..."
ผมรีบกระโดดไปเอามืออุดปากโคนี่ไว้ไม่ให้พูดต่อเพราะเดาประโยคถัดมาได้
"เรื่องที่พวกแจนจะไปกินเลี้ยงกันนะ"
"อ๋อเรื่องนั้นนะเหรอมีการเปลี่ยนแผนนิดหน่อยนะ"
"เปลี่ยนแผน?"
"อืม เปลี่ยนแผน"
ยามค่ำมายืนคำตอบปารกฎตอนแรกพวกแจนกะจะไปกินเลี้ยงกันที่ร้านหมูกะทะแต่จู่ๆก็
เปลียนมาจัดบาร์บีคิวกันที่สนามหญ้าของหอพักซะงั้นแล้วตอนนี้เอเลนกับโคนี่กำลังแข่งกันดื่มเบียร์มิคาสะก็นั่งดูเอเลนอยู่เงียบๆซาซ่าก็กินอย่างเดียวเลย
"อ้าวนั้นอาร์มินไม่ใช่เหรอ"
"หืม..คุณบราวน์"
"เรียกไรเนอร์ก็ได้สองคนนี้เพื่อนฉันเอง เบลทรูท ฮูเบอร์กับแอนนี่ เลออนฮาร์ท"
ไรเนอร์พูดแนะนำเพื่อนพร้อมทั้งหันไปทางผู้ชายตัวสูงที่นึงกับผู้หญิงผมบลอนที่นึง
"อ่า..ครับ"
"นายเหรออาร์มินตัวเล็กจังนะ"เบล
"ได้ยินว่านายตกเขาเป็นอะไรมากรึป่าว"ไร
"ครับไม่เป็นไร...ขอตัวก่อนนะครับ"อาร์
"จะรีบไปไหนละ"ไร
"ผมมีคนที่ต้องไปเจอก่อนนะครับ บาย"อาร์
แล้วผมก็รีบเดินออกมาทันที เพื่อมาหาคนที่ไม่อยู่ในงานแล้วผมก็เจอแจนกำัลังปิ้งบาร์บีคิวอยู่นั้นเองผมจึงเดินเข้าไปหาเขา
"ไม่เขาไปหาอะไรกินหน่อยเหรอแจน"
"หืม...ก็อยากอะนะแต่ตอนนี้มือไม่ว่างเลย"
"อืม.....อ่ะงั้นผมป้อนให้เอาไหม"
"อืมก็ดีนะ"
เมื่อได้รับอนุญาติผมก็หยิบบาร์บีคิวของผมไปจ่อตรงปากของเขา เขาจัดการกัดมันไปคำนึง แต่คงเพราะปิ้งไปกินไปเลยเลอะปากของเขาไปหมด เหมือนเด็กๆเลยผมแอบขำกับภาพตรงน่าเบาๆแต่เขาก็ยังรู้สึกตัว
"หัวเราะอะไรของนาย"
ผมเอาผ้าเช็ดน่าออกมาเช็ดปากเขา
"ไม่ต้องรีบก็ได้ครับ..เลอะหมดเลย"
"อ..อ่าโทษที"
ผมพึ่งจะรู้สึกตัวถึงการกระทำของตัวเองเมื่อกี้นี้มัน....น่าอายสุดๆเลยไม่ใช่รึไงพอคิดแบบนั้นน่าผมก็ร้อนขึ้นมาโดยอัตโนมัติแล้วผมกับแจนก็เงียบกันไปซะงั้น แต่แล้วแจนก็เป็นฝ่ายพูดก่อน
"นายจะเข้าคณะมาเรียจริงๆเหรอ"
"เอ๋.........ครับ"
"ทำไมละ นายฉลาดน่าจะมาอยู่รอเซ่มากกว่านะ"
"อืมแต่ผม...."
"เพราะเอเลนงั้นเหรอ"
"เอ๋..."
"นายเนี้ยตามติดเอเลนแจเลยนะ"
"แจนเป็นอะไรรึป่าว ทำไมพูดถึงเรื่องเอเลนละ"
".................................."
แจนเงียบไปเป็นอะไรของเขานะทุกทีไปเป็นแบบนี้นิหรือว่าคิดว่าเรากับเอเลน....
"ม..ไม่ใช่อย่างที่แจนคิดนะผมกับเอเลนก็แค่เพื่อนสนิทกันเท่านั้นไม่มีอะไรมากกว่านั้นจริงๆ"
"!!!!!!!!!!!!????"
"อ่ะ"
กลายเป็นเหมือนผมขุดหลุมฝังตัวเองเพราะไอ้เรื่องที่เอเลนจะไปมีอะไรกับผมนั้นมันก็แน้อยู่แล้วแบบนี้ก็เหมือนผมร้อนตัวจนต้องรีบแก้ข้อสงสัยเลยสิ
"งั้นเหรอ"
ผิดคาดเมื่อแทนที่อีกฝ่ายจะถามผมต่อกลับทำน่าโล่งอกแล้วไปทำบาร์บีคิวต่อหรือว่าแจนจะ...
"เอ่อคือ...แจน..."
"นี้พวกนายสองคนไม่เข้าไปข้างในเหรอ"
"หืม/อ่ะ"
ผมกับแจนหันไปหาผู้มาเยือนอีกคน
"มาเปลี่ยนเวณนะ"
"โอวขอบใจมาก มาร์โก้"
"ที่อยู่ข้างๆอาร์มินสินะ.....มาร์โก้ บอทยินดีที่ได้รู้จักนะ"
"อ่ะ ครับผม.."
"ไม่ต้องหรอกฉันรู้จักนายอยู่แล้วละ"
"อ่า ครับ"
"ถ้ายังไงพวกนายก็ไปเดินเล่นก่อนขึ้นหอก็ได้นะฉันจะอยู่แทนเอง"มา
"เอายังไงละ"แจน
"ผมยังไงก็ได้ครับ"อาร์
"งั้นฝากด้วยละฉันกับอาร์มินจะอยู่ในงานอีกซักพัก"แจน
"อืมไว้ใจได้เลย"มา
แล้วพวกผมก็ผละออกมาทันทีพอกลับมาในงานเอเลนกับโคนี่ก็เมาหัวทิ่มไปแล้วส่วนซาซ่ายังกินอยู่อีกเหรอ!! มิคาสะก็หายไปไหนไม่รู้
"อาร์มิน..."
"ค..ครับ"
"ฉันว่าจะไปหาอะไรกินไปด้วยไหม"
"ครับ"
ผมกับแจนเลือกหยิบอาหารมาวางในจานของตัวเองแล้วลงมือกิน
"แจนเองก็จะเข้าคณะโรเซ่จริงๆเหรอ"
"อืมก็เดิมที่ฉันไม่ได้อยากเป็นทหารนิ"
"งั้นเหรอครับผมคงเหงาแย่เลย"
ผมพูดปนน้ำเสียงเศร้าๆแล้วก็มีมืออุ่นๆของใครบางคนมาขยีหัวผม
"ฉันก็เหมือนกัน"
นั้นเป็นการพูดคุยกันครั้งสุดท้ายของวันนี้หลังจากนั้นผมกับแจนก็ขึ้นห้องของตัวเองแล้วแจนก็เข้านอนทันทีส่วนผมขอไปอาบน้ำก่อนแต่พอออกจากห้องน้ำผมยังไม่นอนผมมายืนจ้องใบน่าตอนนอนของแจนอยู่ข้างเตียง ใช่ผมอยากจดจำภาพนี้เอาไว้เพราะผมอาจไม่มีโอกาสได้เห็นมันอีกทุกสัมผัสทุกการกระทำที่ได้ทำร่วมกันมาผมอยากจดจำมันไว้แบบนี้อีกซักพักแล้วค่อยเข้านอนก่อนนอนผมจูบลงเบาๆที่แก้มของแจนก่อนบอกราตรีสวัสแล้วเข้านอนขอให้พรุ่งนี้ผมมีความกล้าพอจะบอกเรื่องนั้นกับเขาด้วยเถอะ
_____________________________________________________________________
อัพแล้วครับขอโทษที่นานไปหน่อยพอดีผมใกล้จะสอบแล้วยังจัดการงานไม่เสร็จเลยT^Tเพราะงั้นตอนนี้เลยอัพยาวแถมรูปสวยๆให้ด้วย ยังไงก็ฝากติดตามต่อด้วยนะครับขอบคุณครับบาย(^o^)/
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น