คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #43 : Eternal
Eternal
ตาสบตา มองลึกซึ้งถึงข้างใน
สองมืออุ่นแนบชิดประสานกัน
สองจมูกเคล้าคลอเคลียสูดกลิ่นที่คุ้นเคย
ฝีปากแตะผ่าวรับรู้ความคะนึงหา
หูได้ยินเสียงมัจจุราชที่ก้าวมา
ฉึก!
“Betray”
สัญญา จะตามเจ้าไปทุกที่
สัญญา แม้ตัวจากวิญญาณตาม
สัญญา ความรักเรานิรันดร
ฉึก!
“ชานเลี่ย ลูกช่างเหมือนพ่อจริงๆ เหมือนมาก คนทรยศที่แม่ฆ่าด้วยตัวเอง ”
ริมฝีปากบางแดงแสยะยิ้ม
หูแนบชิดได้ยินเสียงหัวใจเต้น
ลิ้นเล็กเลียคาวเลือดที่ไหลริน
“อมตะเป็นของข้า”
คุยกับตูน
อย่าพึ่งฆ่าเค้า เค้าขอโทษ
เรื่องนี้เดาถูกไหมค่ะว่าคู่ใคร ชานเฉินนั้นเองค่ะ เรื่องนี้น้องเฉินเราจิตมากนะค่ะ ฆ่าสามี กินลูกตัวเอง ความจริงก็ไม่ถึงขั้นกินหรอกค่ะ แค่เลียเลือดตัวเองที่ติดมากับลูกเท่านั้นเองค่ะ ตูนไม่ได้โรคจิตนะตัว แค่ตอนแรกคิดว่าอยากเขียนdrabbleสักเรื่อง ร้อยคำ เราจะเขียนได้ไหมนะ ตอนแรกก็กะจะเป็นแบบรักเศร้าๆ แต่ดันไปคิดถึงฮุ่ยเหนียงแห่งจอมคาถามหาติ๊งต๊องที่นางเป็นผีดิบเอาเด็กมาทำอาหารกินเท่านั้นเอง เลยได้ฟิคจิตๆมาแบบนี้แหละ การเขียนร้อยคำไม่ใช่เรื่องง่ายนะค่ะ คิดยากกว่าฟิคธรรมดาเสียอีก นับถือคุณพลอยบุปผา เจ้าของฟิควันเดอร์แลนด์อร์เฉินเฉินจริงๆที่เขียนตั้งหลายเรื่อง เพราะมันต้องคิดมากเลยว่าคนอ่านจะเข้าใจไหมน้อ จะใช้คำอะไรดีให้คนอ่านเข้าใจ นี่ขนาดแต่งเองยังงงเองเลยนะค่ะเนี่ย
Side story
Eternal ในฟิคนี้หมายถึงอมตะ ความจริงนางรักสามีนางมากนะ แต่ชานยอลดันไปรู้ความลับของครอบครัวนางแล้วไปโพนทะนาฟ้องเจ้าเมือง ครอบครัวนางเลยโดนฆ่าไปหลายราย ฉึกแรก นางฆ่าสามีนางเอง ฉึกที่สอง นางแทงตัวเองเอาลูกออก นางเป็นแวมไพร์
และตามนิยายแฟนตาซีหลายเรื่องการกินเนื้อมนุษย์ของพวกสัตรอสูรปีศาจทั้งหลาย เป็นการทำให้ตัวเองเป็นอมตะ เพราะฉะนั้นตอนสุดท้ายถึงได้บอกว่า อมตะเป็นของนาง เพราะนางจะไม่ยอมตาย ถ้าใครทรยศนาง นางพร้อมฆ่าแม้ว่าจะเป็นคนที่รักมากก็ตาม ฆ่าและกิน จิตไหมหล่ะ
สุดท้ายแล้ว คิดถึงคนอ่านมากๆนะค่ะ ว่างๆไปคุยกันได้ที่กลุ่มนะ เจอกันคราวหน้า(คราวไหน) เราอาจเห็นจงแดเป็นหญิงก็ได้ใครจะรู้ ช่างเป็นการพูดคุยที่ยาวกว่าเนื้อเรื่องจริงๆ(สามร้อยกว่าคำ) บายค่ะ
ความคิดเห็น