ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF] EXO ALL x JONGDAE

    ลำดับตอนที่ #42 : Like

    • อัปเดตล่าสุด 30 มี.ค. 57




    Like

    ลีดเดอร์มักเน่ไลน์ปะทะลีดเดอร์บีเกิ้นไลน์


     

    เซฮุนชอบ “กวน” จงแดฮยอง เวลาฮยองทำหน้ายุ่ง มันมุ้งมิ้ง “น่าฟัด”

     

     

     

                    “ฮยอง หันมานี่”

     

                    “ทำไม”พอจงแดหันหน้าไปก็โดนเซฮุนฉีดน้ำใส่หน้าซะอย่างนั้น อย่างนี้ต้องเตือนเจ้านี่ซะหน่อย ฉันเป็นฮยองของมันนะ

     

                    “ถ้านายทำอย่างนี้อีกนะ”แต่ก่อนที่จะได้พูดอะไรโคดี้นูนาก็เรียกซะงั้น

     

    “เฉิน”โคดี้นูนาเข้ามาผลักให้จงแดล้มตัวนอนเหมือนเดิม แล้วจัดการฉีดสเปรย์ใส่โคนผม ถึงแม้ว่าจะขัดใจแค่ไหนแต่ก็ต้องทำ

     

    “เห็นไหมอ่ะ อย่างไงก็ต้องโดนฉีดอยู่ดี”

     

    “ฉันไม่อยากให้นายฉีดให้ต่างหาก”

     









    เซฮุนชอบ “แกล้ง” จงแดฮยอง เวลาฮยองโกรธโวยวาย มัน “น่ารัก”

     

     

     

                    “ฮยองไม่อยากรู้หรอว่าข้าวรสช็อกโกแลตเป็นไง”มักเน่ตัวป่วนที่ตอนนี้มายุ่งกับคนหุงข้าวจำเป็น ถึงแม้ว่าจะมาเที่ยวทะเล แต่ความป่วนของมักเน่ก็ไม่ลดลงเลย มีแต่จะเพิ่มนะสิ

     

                    “ตลกน่า! อย่านะ ย่าห์ อย่านะ อย่านะ”อย่าเอาคุกกี้สีผิวจงอินมาใกล้ข้าวนะ แต่ดูเหมือนคนที่ถูกกล่าวถึงจะรู้ว่ากำลังถูกเปรียบเทียบกับของกินอยู่ ก็เลยยิ่งแกล้งเข้าไปใหญ่ตามคำบอกของเพื่อนรัก

     

                    “ห๊ะ? นั่นมันพริกไทยดำนี่! รีบวางมันลงเลยนะ!

     

                    “แต่มันอร่อยนะครับถ้าใส่ลงไปในข้าว”

     

                    “นี่นายล้อฉันเล่นหรือไง?

     

                    “ใส่ลงไปสิครับ พวกเราต้องการสารอาหารจำพวกเกลือจริงๆนะครับ”หลังจากวางพริกไทยลงก็ยังไม่วายหยิบเกลือมาอีก พวกนายเป็นเด็กเล็กหรือไงที่ต้องหยอดไอโอดีนนะ

     

                    “อะไรเนี่ย?! ออกไปเลยนะ ก็บอกแล้วไงว่ามันใส่ไม่ได้ไง!

     

                    “มันจะเป็นภาระกับร่างกายนะครับ ถ้ากินข้าวอย่างนี้”

     

                    “ทำรามยอนด้วยเถอะครับ”มักเน่ของวงที่เงียบไปนานหลังจากปล่อยให้เพื่อนตัวเองก่อกวนกับออมม่าคนใหม่ของวงก็ขอแกล้งหน่อยก็แล้วกัน

     

                    “รามยอนอะไร นายจะทำได้ไงกัน?

     

                    “เรากลับห้องกันเถอะ”พอเห็นว่าแกล้งฮยองพอแล้วมักเน่ก็ชวนเพื่อนไปห้องทันที พอลับตาฮยองคนขี้บ่นแล้ว ทั้งสองคนก็แป๊ะมือกันทันที

     

                    “ก็บอกแล้ว เวลาจงแดฮยองบ่นโวยวาย มันน่ารัก”




     







    เซฮุน “ชอบ” ให้จงแดฮยองบ่น อารมณ์เหมือนคนมี “แม่” ที่คอยห่วงใย

     

     

     

     

                    “ฮยองเป็นแม่ของวงนะ ถึงเราจะมีซูโฮฮยองกับดีโฮฮยองก็เถอะ แต่ทุกคนไม่จำเป็นหรอก แค่ฮยองคนเดียวก็พอ”

     

                    “ฮะฮ่าๆ”นี่ฉันกลายเป็นแม่ของไอ้เด็กโข่งนี่หรือไง ~

     





    แต่ถ้าจะให้ดีต้องเป็น “แม่”คุณทูนหัว

     

    และจะดีกว่านั้นถ้าได้มาเป็น “แม่”ของลูก

     

     

     

     

                    “ฮยองงงง ฟังกี้ฟังกี้ฮยองงง”วันนี้ฮยองฝั่งเอ็มคนอื่นไม่อยู่หอมัวแต่ไปเดทกัน เข้าทางมักเน่คนนี้พอดีเลย

     

                    “อะไรเซฮุน เรียกทำไม ดูสิฉันตกใจแล้วนี่”ฮยองคนนี้ทำไมไม่เอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำด้วยเนี่ย เลือดกำเดาจะไหลแล้ว

     

                    “ผมรักฮยอง ฮยองนะมาเป็นคุณแม่ เอ้ย แม่คุณของผมเถอะ”

     

                    “ห๊ะ! อะไรนะ”

     

                    “ไม่สิ ฮยองนะ มาเป็นแม่ของลูกผมเถอะ”เรื่องแบบนี้รอช้าไม่ได้ เข้าห้องกันเถอะฮยอง ว่าแล้วก็ขออุ้มเข้าห้องเลยก็แล้วกัน

     

                    “ปล่อยฮยองลงนะ เซฮุนนนน ปล่อยยยย ถ้าไม่ปล่อยไม่ออนท็อปให้นะ”ประโยคหลังที่ได้ยินเบาๆใกล้ๆหู ทำเอากระชุ่มกระชวยทันที

     

                    “รักแม่ที่สุดเลย วางบนเตียงนี่แหละ”

     

                    เอาหล่ะครับ พวกคุณนะ ถ้าจะดูเงียบๆหน่อยนะครับ แม่ของผมนะขี้อาย อย่ามาขัดจังหวะของผมก็แล้วกัน

     

     

    - จบ –

     

     

     

    คุยกับตูน

     

    ฟิคสั้นๆ ใสๆ อิงเหตุการณ์น่าจิ้นของแม่ลูกคู่นี้ 55555 คู่นี้เขาน่ารักน่ะค่ะ มีโมเมนท์เมื่อไหร่เนี่ย กอดเอย ซบไหล่เอย คุณลูกเขาชอบแสดงความรักกับคุณแม่ได้น่ารักจริงๆ งานคริสมาสต์นี่คุณแม่ก็ซบไหล่คุณลูก แย่งชิงลูกกับคุณแม่ซูโฮด้วย 5555 งานรับรางวัลก็กอดคุณแม่ซะ อื้อ น่ารักน่าจิ้น

    ตอนหน้าใครจะกินเป็ดน้อ

     

    บาอิ้ง~~

     



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×