ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic reborn]ค้นหัวใจยัยน่ารัก

    ลำดับตอนที่ #40 : โยชิคือเบียคุรัน

    • อัปเดตล่าสุด 19 ต.ค. 54


     

    "หึความแตกซะแล้วหรอ"โยชิลุกขึ้นมาแล้วก็ยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร

    "ตกลงนายทำอะไรกับพี่ชายชั้น"ฉันถามด้วยน้ำเสียงที่soเครียด

    "ก็แค่ให้หมอนั่นได้หลับตลอดกาลที่ตีนหน้าผาน่ะ"โยชิยิ้มอย่างชั่วร้าย

    "นายฆ่าพี่สึนะ"ความโกรธของฉันเริ่มประทุขึ้นนายบังอาจมากเลยนะ

    พรึบ

    ไฟดับเครื่องชนของฉันเริ่มระเบิดออกมาอยู่ที่มือของฉัน

    "ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ"โยชิพูด

    "นายอย่าหวังว่าจะมีชีวิตอยู่เลย"ฉันพุ่งเข้าไปหาโยชิหวังจะต่อยหน้าหมอนั่นแรงๆหมับ

    "โอ๊ะโอถ้าทำแบบนี้มันจะไม่น่ารักนะครับ^-^"อยู่ๆมุคุโร่ก็มาปิดตาฉันจากข้างหลัง

    "มุคุโร่"ฉันพยายามมองไปที่หน้ามุคุโร่

    "นาย"ยามาโมโตะตกใจ

    "แก"ฮายาโตะ

    "....."ฮิบาริยกทอนฟาขึ้นมาเตรียมจะ(ฆ่า)สู้มุคุโร่

    "คึหึหึถ้าทางผมจะมารบกวนอะไรหรอเปล่าครับคุณโยชิ"มุคุโร่พูด

    "ไม่เลยนี่เลยล่ะ"โยชิตอบ

    "ถ้าไม่อยากให้แหวนแตกก็กรุณาเก็บไฟดับเครื่องชนด้วยนะครับ"จริงดิฉันรีบดับเปลวไฟดับเครื่องชน

    เกือบไปแล้วไงถ้าแตกโดนรีบอร์นด่าเละแน่เลยT^T

    "นายนี่รู้ทันฉันด้วยสมแล้วที่เป็นผู้พิทักษ์สายหมอก"โยชิพูด

    "คึหึหึถ้าคิดจะทำลายแหวนวงนี้คงเร็วไปร้อยปีนะครับเบียคุรัน"มุคุโร่เน้นประโยคหลังด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม

    เบีคุรันมันเป็นหว่า-.-(แหวนที่มุคุโร่พูดถึงคือแหวนที่รุ่นที่1ให้สึนาโกะนะเออ-0-//ไรเตอร์)

    "ว้าวเจ๋งดีนี่มุคุโร่รู้ด้วยหรอว่าเป็นฉัน"ร่างของโยชิเริ่มเปลี่ยนเป็นผู้ชายผมสีขาว

    "นะนาย"ยามาโมโตะตกใจมากกว่าเมื่อกี้นี่

    "ยังไม่ตายอีกหรอ"ฮายาโตะ

    "ฉันจะขย้ำแก"ฮิบาริยกทอนฟาขึ้นมา

    "ยินดีที่ได้รู้จักน่ะซือจัง^-^"ผู้ชายที่ชื่อเบียคุรันทักทายฉัน

    "สึนาโกะอย่าไปรู้จักกับคนโรคจิตอย่างหมอนี่เลยนะครับ"มุคุโร่พูด(รู้สึกจะโดนนายหมดเลยนะ-_-//ไรเตอร์)

    "มุคุโร่นายเอามือออกไปดิฉันเห็นอะไรไม่ค่อยชัด-*-"ฉันชักโมโหแล้วนะเออ!!

    "ไม่ได้ครับคุณสึนาโกะเดี๋ยวคุณเห็นหน้าหมอนี่แล้วจะฝันร้าย"มุคุโร่ตอบ

    "อ้าวมุคุโร่คุงพูดอย่างนี้ได้ไงล่ะ"เบียคุรันรู้สึกฉันจะเห็นมังกรนะ-_-

    "คึหึหึผมแค่พูดตามความจริง"มุคุโร่พูดอีกรู้สึกเหมือนอยู่ท่ามกลางสฝูงสัตว์ป่าเลยแฮะ

    "หยุดทะเลาะกันได้แล้ว"เสียงนี้คุ้นๆนะเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

    "รุ่นที่10/สึนะ/เจ้าสัตว์กินพืช/วองโกเล่/สึนะโยชิคุง"อย่าบอกนะว่าพี่สึนะพี่สึนะสุดโมเอะของฉัน

    "มุคุโร่ปล่อยฉันเซ่"ฉันพยายามเกะมือมุคุโร่ออกอย่าทรมานเค้าเลยY^Y

    "เฮ้อ"แล้วมุคุโร่ก็ปล่อยฉันไป

    "พี่สึนะT0T"ฉันกระโดดเข้าไปกอดพี่สึนะคิดถึงพี่ที่สุดเลยค่ะ

    "สึนาโกะฉันอึดอัดนะ"พี่สึนะจริงด้วยพี่สึนะยังไม่ตาย(ฉันไม่วันให้ทูน่าน้อยของฉันตายได้หรอกน่า//ไรเตอร์)

    "ดีจ้าสึนาโกะ"รีบอร์นนั่งอยู่บนหัวพี่สึนะทัก

    "ไงฮายาโตะ"คุณเบียงกี้ที่อยู่ข้างหลังฮายาโตะทักน้องชาย

    "อาเจ้=[]=อัก"ฮายาโตะล้มลงไปเบื้อจริงๆ

    "จริงสิเบียคุรันขอบคุณนะที่ดูแลน้องสาวคนนี้ให้ฉันน่ะ"

    "ไม่เป็นไรหรอกสึนะโยชิคุงฉันเต็มใจเนอะซือจัง"แล้วเบียคุรันก็โอบไหล่ฉันอย่างเนียนๆ

    'ไอ้เนียนตัวพ่อ!!!'ในความคิดของทุกคน(ยกเว้นสึนะ)

    "จริงสิซือจังขอบใจสำหรับชื่อใหม่ของฉันนะ"เบียคุรันยิ้ม

    "ชื่อใหม่อะไร?"ฉันถาม

    "โยชิคุงไงเห็นว่าเพิ่งคิดออกเมื่อกี้นี้ไม่ใช่หรอ"ระรู้ได้ไงเนี่ย=[]=

    "แต่ถึงยังไงก็ไม่เห็นจะต้องทำลายแหวนของสึนาโกะเลยนี่"รีบอร์นพูดเออจริงด้วย

    "ก็แหมฉันแค่เห็นแหวนวงนี้มันไม่เห็นเข้ากับนิ้วของซือจังเลยนี่"เบียคุรันตอบ

    "ไม่เข้ากันหรืออิจฉากันแน่ครับ"มุคุโร่พูด

    "ก็แหมฉันเองก็อยากทำให้แหวนวงนี้หายไปจากชีวิตของซือจังนี่"เบียคุรันพูด

    "นี่ที่พูดหมายถึงอะไรกัน-.-"ฉันถาม

    "ไม่มีอะไรหรอกซือจัง"เบียคุรันตอบฉันตอนนี้เบียคุรันเปลี่ยจากโอบไหล่เป็นกอดแล้ว-_-

    "นี่ฉันอยากจะถามอะไรตั้งนานแล้ว"รีบอร์นที่เงียบอยู่นานก็เริ่มพูดออกมา

    "อะไรหรอ"เบียคุรัน

    "นายไม่มีผู้พิทักษ์สายหมอกไม่ใช่หรอแล้วแปลงเป็นสึนะได้ไง"รีบอร์นถาม

    "อ๋อฉันแค่ยืมตัวเขามาจากวาเรียน่ะ"เขารู้สึกคุ้นๆนะ

    "ความแตกซะแล้ว"เสียงเล็กนี่มันยิ่งคุ้นเข้าไปอีก

    "Meว่าเราน่าจะไปแสดงตัวได้แล้วนะ"น้ำเสียงกวนๆแบบนี้ใช่เลย

    "คึหึหึออกมาได้แล้วครับ"มุคุโร่ขว้าสามง่ามไปที่พุ่มไม้

    ฉึก

    "อาจารย์ผมเจ็บนะ-0-"ฟรานนายโดนสามง่ามแทงไปที่หัวจริงๆหรอ

    "งานของเราจบแล้วสินะ"มาม่อน

    "ขอบคุณมากนะแล้วไปเก็บเงินที่ไรเตอร์ได้เลยนะ"(เฮ้ยฉันเกี่ยวอะไรห่ะเบียคุรัน-_-//ไรเตอร์)

    "นี่นายปล่อยฉันได้ยัง"ฉันพูดขึ้นเพราะรู้สึกเหมือนถูกลืม

    "พูดว่าโยชิคุงได้โปรดปล่อยฉันด้วยเถอะค่ะก่อนนะฉันถึงจะปล่อย"นายติดใจอะไรกับชื่อนี้ห่ะ!

    "สึนาโกะอย่าพูดอะไรชวนอ้วกแบบนั้นนะครับ"มุคุโร่ท้วง

    "นายคิดว่าฉันจะพูดอะไรที่ชวนขนหัวลุกแบบนั้นหรอ-_-"ฉันตอบ

    "คุณแรมโบ้จะช่วยสึนาโกะจังเองว้าก"แรมโบ้สะดุดก้อนหินทำให้บาซูก้ากระเด็นออกมาอีกแล้วหรอ=[]=

    บึ้ม

    ...................................................................................................................................................................................

    แจกรูปที่อาจจะต้องใช่ในฟิคค่ะ







     

     
     
     
       
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×