The Love Bad (Bumhyuk)

ลำดับตอนที่ #4 : เลิกกันแล้ว

ผ่านมา 3 วันไวเหมือนโกหก
ตอนนี้ผมกำลังเล่นเฟสบุ๊คอยู่ฮ่ะ ผมได้เป็นเพื่อนกับคิบอมในเฟสบุ๊คได้ 2 วันฮ่ะ เราคุยกันเยอะแยะเลย
"เฮ้ยย" ไม่ต้องตกใจทที่ผมอุทานน่ะครับ คือว่า คิบอมเลิกกับแฟนแล้วว ผมดีใจที่สุดเลย อยากออกไปเต้น Ma Boy ให้คนทั้งโรงเรียนดู แต่ที่เศร้าคือ เค้ายังตัดใจไม่ได้ ผมทำไงดีหน๊ออออ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจทักแชทเค้าไป
ฮยอกจี้ บี้มด : คิบอม นายเลิกกับดงเฮแล้วหรอ
บ๊อมบอม จอมเย็นชา : อืม ใช่สิ
ฮยอกจี้ บี้มด : นายโอเครไหม อย่าคิดสั้นเหมือนที่โพสล่ะ ไม่อยากให้มีผีในโรงเรียนเพิ่ม
บ๊อมบอม จอมเย็นชา : ใช่เวลาเล่นป่ะ
ฮยอกจี้ บี้มด : ช้ะอุ๊ยย ขอโทษน้าาา ข้าน้อบผิดไปและ ข้าน้อยจะเอาขันน้ำตีหัวตาย คร็อก
บ๊อมบอม จอมเย็นชา : นายจะบ้ารึไง 555 คิดได้ไงเนี่ย เค้ามีแต่ไปประหารชีวิตไม่ใช่หรอ 555 นายนี้ต่องสุดๆไปเลยน่ะ
ฮยอกจี้ บี้มด : เริ่มหายเศร้าแล้วใช่ม่ะๆๆๆ นายดีขึ้นแล้วใช่ไหม
บ๊อมบอม จอมเย็นชา : ดีขึ้นแล้วแหละ ขอบใจน่ะ
ฮยอกจี้ บี้มด : ไม่เป็นไร แต่เราไปก่อนน่ะ ต้องทำการบ้าน เอ่อ แล้วอย่าเอาขันน้ำตีหัวตายล่ะ 55 ไปแล้วน่ะ
บ๊อมบอม จอมเย็นชา : บายย
พอผมอ่านข้อความสุดท้ายที่คิบอมส่งมา ผมก็หัวใจผองโตเลยย แอร้ย มีความสุขจัง กิกิ แต่ผมนอนก่อนน่ะ การบ้งการบ้านชั่งมัน ไว้ลอกเจ้าคยูเอา ตอนนี้ผมนอนแล้วน่ะ บายย
เช้าวันรุ่งขึ้น
ผมอาบน้ำไปโรงเรียนเหมือนปกตินั้นแหละฮ่ะ แต่ที่ไม่ปกติคือ  วันนี้ผมไปเช้ากว่าทุกวัน เพราะไปรอลอกการบ้านเจ้าคยูน่ะฮ่ะ โอ๊ะ 6.20 นาทีแล้ว ผมไปโรงเรียนก่อนน่ะฮ่ะเดี๋ญวลอกการบ้านเจ้าคยูไม่ทัน ฟิ๊วววววววว
ที่โรงเรียน
เย้ยยย ผมมาเร็วไปหรอเนี่ยยยย ไม่มีใครมาเลยอ่า น่ากลัวง่ะ ฮือๆ เอ๊ะ ผมเห็นเงาดำๆเดินผ่านห้องอ่ะ ระ ระ หรือว่า ปะ ปะเป็น ผะผี ว๊ากกกกกก ผมร้องโวยวายออกมาดังมากจึงทำให้คนที่พึ่งเดินผ่านไปย้อนกลับมาดู เค้าเปิดประตูขึ้นมาแล้ว
"นะโมๆ พุธโธๆ อย่ามาหลอกหลอนลูกเลยน่ะ อยากได้อะไรลูกจะทำบุญไปให้น่ะ อย่ามาหลอกหลอนลูเลย ฮือๆ" ผมพูดๆไปจนร้องไห้ทำให้เงาดำ!ตกใจอยู่ไม่น้อย
"นี้ ฉันไม่ใช่ผีน่ะ ฉันเป็นคน แล้วนั้นฮยอกแจรึป่าว" เอ๋ เค้ารู้ชื่อผมได้ไงอ่า แมเลยค่อยๆเงาหน้าขึ้นมา นั้น คิบอมนิ พอผมรู้ว่าเป็นใครผมเลยวิ่งเข้าไปกอดคิบอมทันที
"คิบอม ฮือ...ฮึก ช่วยด้วย ฮึก มีผะผีมาหลอกแันอ่ะ ฮือ..ฮือ" ผมบอกเค้าไป
"ผีบ้าผีบออะไรเล่า ฉันเองตังหาก นายมั่วแล้ว" คิบอมบอกขำกับควมกลัวผีของร่างเล็ก
"ฉันเห็นเงาดำๆ เดินผ่านห้องจริงๆน่ะ นายไม่เชื่อฉันหรอ ฮือ..." ร่างบางพูดแต่เอ๋ คนที่เดินผ่าเป็ฯเงาดำๆ แล้วเดินกลับมา ก็เป็นคิบอมสิน่ะ ผมจึงหันหน้าไปมองสีผิวของคิบอมแล้วก็ยิ้มแหย๋ๆไปให้ (ไรเตอร์ : แกเพิ่งรู้หรอฮยอก // ฮยอก : ก็ผมตกใจนี้หน่า // คิบอม : นายว่าฉันดำหรอ // ไรเตอร์ : พอๆ )
" อะแฮ่มม สองคนนั้นทำอะไรกันหน่ะ เจ้าคยูเข้ามาเห็นพอดีเลยเอ่ยแซวพวกเราสองคน ผมและผงะออกจากคิบอมแล้วก็วิ่งไปหาคยู
"เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกคยู" แมแธิบายให้คยูฟัง
"ไม่มีไรแล้วฉันไปก่อนน่ะ" คิบอมพูดพร้อมเดินเข้าห้องเรียนตนเองไป
"นี้คยู ขอลอกการบ้านหน่ยดิ แหะๆ" ผมบอกคยูพร้อมยิ้มหวานไปให้
"อะ รีบๆล่ะ" พอผมรับการบ้านมาจากคยูผมจึงรีบอย่างเร่งด่วนเลย
.
.
..

.
.
..
.
.
.
จ๊ะเอ๋ ไรเจอร์หายไปนานเลยอ่า //หลบรองเท้ารีดเดอร์ คือว่า ไรเตอร์ใกล้สอบแล้วอ่าา ไรอาจจะมาอัพช้าเพราะมัวแต่เคลียงานค้างอ่า และตอนนี้ก็แต่งยาวหน่อย ตามคำแนะนำของรีดเดอร์น่ะค่ะ เป็นกำลังให้ไรเตอร์ด้วยน่ะ รักรีดเดอร์ จุ๊บๆ