คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3
>w< มันเกิดจากการฟินจ้าาา
3
หลังจากที่ฉันได้ลิ้มลองรสชาติและฝีมือการทำอาหารของพวกเขาไปแล้ว >O< เหมือนกันได้ขึ้นสวรรค์เลยจ้า จะบอกๆ >O< แต่ฉันไม่ค่อยปลื้มให้เรียกฉันว่าเหม่งอะไรแบบนี้ มันเป็นจุดด้อยของฉันเลยล่ะ เจ้าพวกนี้นี่ เดี๋ยวแม่ก็กระโดดถีบ (โหมดเลว) ^^ ฉันไม่ได้เป็นคนแล้วร้ายอะไรซักนิดเลยนะ ><;
“ทำอะไรอยู่ยัยเหม่ง - -”
นั่นไงพอนึกถึงก็มา ลองทายสิว่าใคร เซฮุนนั่นเอง ว่าแต่เขาจะมาดูแลฉันทำไมกัน ทั้งที่เขาไม่ได้ทำอะไรฉันเลยแม้แต่ปลายเล็บ หรือว่า..
“นี่ๆ เหม่ออะไรอยู่ - -?”
“อะ...อ๋อ เปล่า แหะ ^^;” ฉันตอบแบบตกใจ
“ทำท่าเหมือนเห็นผีเลย” เซฮุนทำหน้าแปลกใจเล็กน้อยก่อนที่จะลากฉันไปที่ม้าหินอ่อน ก่อนที่จะดูแผลที่เขาทำเอาไว้
“เจ็บ นะย่ะ -^-” ฉันร้องบอกเบาๆ
“ไหนบอกว่าหายดีแล้ว?” เซฮุนทำหน้าจับผิดฉัน
“ทำไมนายต้องมาดูแลฉันด้วย ทำไมต้องโกหกด้วย ทำไม? หา?” ฉันรีบเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง ><
“...ยังเจ็บอยู่ไหม?” เขาเงียบไปก่อนที่จะถามเพื่อเปลี่ยนเรื่อง
“ฉันถามนายนะ ตอบบ้างสิ”
“ฉันแค่...”
“เซฮุน อันยองง” จู่ๆ อู๋อี้ฟานก็เข้ามาขัดจังหวะแล้วส่งสายตาแปลกๆ ให้กับเซฮุน
“อรุณสวัสดิ์ครับฮยอง ^^” เซฮุนหันไปยิ้มตอบ ก่อนที่อู๋อี้ฟานจะเดินออกไป ทำไมร้อยยิ้มเซฮุนดูแปลกๆ มันดูเศร้าๆ จังเลยนะ
“ตกลงนายทำไปเพื่ออะไรกันแน่”
“เขาทำไปเพื่อจะได้แกล้งเธอ เขาจะทำให้เธอทนไม่ได้แล้วออกไปซะ พวกฉันเกลียดขี้หน้าคนไม่เคยดูหน้าตาตัวเอง อย่าเอาตัวของพวกเธอมาเทียบกับพวกฉัน เธอมันก็แค่คนธรรมดา ส่วนพวกฉันก็เปรียบเหมือนดวงดาวที่ระยิบระยับบนท้องฟ้า ซึ่งเธอไม่มีวันที่จะแตะต้องได้ หึ”
จู่ๆ มีผู้หญิงปากแดงสีสดๆ เดินเข้ามาพูดแทรกมา ซึ่งมันก็ทำให้ฉันแถบจะหายใจไม่ทั่วท้อง คนนี้ถ้าจำไม่ผิดเขาคือฮยอนอา ผู้หญิงที่ฉันเห็นแล้วปลื้มมากๆ แต่ทำไม? ทำไม กัน ทำไมฉันรู้สึกตัวชาไปทั้งตัว รู้สึกเจ็บแปลกๆ คำพูดที่เธอพูดเมื่อกี้ มันทำตอกย้ำให้ฉันต้องน้ำตาคลอ ทำไมฉันต้องเป็นแบบนี้ด้วย ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ ฉันไม่สามารถยืนอยู่ต่อหน้าเขาไปได้อีกแล้ว ฉันรู้สึกผิด รู้สึกถึงแรงกดดัน ฉันไม่สามารถทนอยู่ได้แล้ว ฉันกลัวว่าน้ำตาฉันจะไหลออกมาต่อหน้าคนตรงนี้
“ทำไมไม่พูดต่อล่ะ ทำไม รับไม่ได้เหรอ”
“ฉันขอโทษแล้วกันนะ ฉันก็แค่แฟนคลับที่ชื่นชอบ EXO เฉยๆ เท่านั้นเอง”
“จริงเหรอ หึๆ” หลังจากที่ฮยอนอาพูดจบฉันก็รีบเดินก้มหน้า เดินไปเข้าห้อง แต่ดันไปชนกับหน้าอกของจงอินเข้าให้ ทุกคนเลยหันมามองรวมทั้งฮยอนอาด้วย จากแรงที่ฉันชนกับหน้าอกจงอินแล้ว มันทำให้น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ไหลออกมาพรั่งพรูกันออกมา อย่างไม่ได้ตั้งใจ ทำไมฉันอ่อนแอแบบนี้นะ
“เหม่งน้อยเป็นอะไรไปครับ ดูสิน้ำลายยืดติดเสื้อผมเลย ^^” จงอินพูดขึ้น แต่ตอนนี้ฉันไม่มีเวลามานั่งขำแล้ว ฉันเลยรีบเดินเข้าไปในห้องอย่างเงียบๆ ฉันไม่ควรจะอยู่ที่นี่แล้วใช่มั้ย ใช่มั้ย
“ฮึก ฮึก ฮืออออ”
ฉันได้แต่ร้องไห้ตลอดทั้งคืนจนหลับไป...
แอ๊ด
เสียงเปิดประตูอย่างเบาๆ เพื่อไม่ให้ร่างเล็กตื่นขึ้น นี่เขาทำอะไรลงไปกัน เขาเป็นใครคนนี้ตาบวมแบบนี้ ทำไมกัน เขาถึงรู้สึกอยากอยู่ข้างๆ เธอ แต่ทำไมตอนนั้นเขากลับทำอะไรไม่ได้เลย ทั้งที่อยากจะช่วยเธอ แต่สถานการณ์มัน... คนในวงเดียวกันเตือนเขาแล้วว่าอย่าหลงรักใครเด็ดขาด ไม่งั้นอาจจะเกิดผลต่างๆ ตามมา แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกว่า เขา....
:-Daisy ✿
ความคิดเห็น