คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เริ่มต้นการพักผ่อน?
ตอนที่3
เริ่มต้นการพักผ่อน?
หลังจากตกลงกันได้ จิล จีจี้ และมัลติ ก็ออกจากอาคารเริ่มต้นเพื่อจะไปยังจุดหมายที่ตกลงกันไว้
“คุณจิลครับ มีปัญหาอะไรรึเปล่าครับทำไมกว่าจะออกมาถึงได้นานจัง ผมนั่งรอตั้งนาน แล้วสองคนนี่ใคร ทำไมถึงเดินตามคุณจิลมา ถ้ามีปัญหาผมจะจัดการเดี๋ยวนี้”
เมื่อกลุ่มของจิลเดินออกมาก็พบชายหนุ่มคนหนึ่งพุ่งเข้าหา ทำให้ จีจี้และมัลติอยู่ในท่าเตรียมพร้อมทันที
“ใจเย็นสิเกียร์ พวกนี้เป็นผู้ติดตามของฉัน แล้วก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรด้วย” เฮ้อ... ลืมไปได้ยังไงนะว่ายังไงเกียร์ก็ต้องมารอเราเพื่อที่จะติดตามเราไปด้วยเสมอ จากความภักดีที่มีให้ จิลคิดในใจก่อนจะเล่าทุกอย่างให้ฟังพร้อมทั้งจุดหมายที่ตนจะไป
“อาณาจักรปฐพี หรือ ดินแดนแห่งดิน ที่มีความอุดมสมบูรณ์ที่สุดและมีสภาพอากาศครบทุกฤดู สินะครับ เพราะว่าถ้าคุณจิลอยากจะพักผ่อนที่นั่นก็คงเหมาะที่สุดแล้ว”
“ก็น่าจะดีนะครับคุณมัลติ แต่ว่าเราจะเดินทางกันไปยังไงครับ”
“เราต้องไปที่น้ำพุกลางเมืองครับที่นั่นจะมีบริการวาร์ปไปยังเมืองต่างๆให้ครับ โดยการใช้บริการครั้งแรกนั้นจะฟรี ส่วนครั้งต่อไปจะเก็บเงินครับ”
“งั้นเราก็ไปกันเลยครับ”พูดจบ จิลก็เรียกแผนที่ออกมาแล้วเดินไปยังน้ำพุกลางเมืองทันที”
ยินดิต้อนรับสู่อาณาจักรปฐพี ดินแดนแห่งความอุดมสมบูรณ์ ค่ะ
เสียงระบบดังขึ้นทันทีเมื่อจิลมาประกฎยังลานกว้างซึ่งมีผู้เล่นมากมายตั้งร้านขายของอยู่
“อ่า... คนเยอะจริงๆนะเมืองนี้” จิลบ่นขึ้นมาเมื่อมองไปที่ไหนก็มีผู้คนเต็มไปหมด ทั้งพ่อค้าแม่ค้า และผู้ที่มากเลือกซื้อของ”
“ครับ เพราะเมืองนี้ขึ้นชื่อว่ามีความอุดมสมบูรณ์ที่สุดจึงมีคนแวะเวียนมามากมาย ทำให้ใจกลางเมืองของที่นี่กลายเป็นตลาดค้าขายสินค้าขนาดใหญ่ที่สุดในเกมไปแล้วครับ” มัลติเป็นฝ่ายอธิบายให้จิลฟังอีกครั้ง ซึ่งมันก็ทำให้ชายหนุ่มคิดได้ว่าตั้งแต่ได้มัลติมา จีจี้ดูจะไม่ค่อยพูดเลย ส่วนเจ้าเกียร์นั้นหากไม่มีอะไรสำคัญก็มักจะไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว
“ขอบคุณครับคุณมัลติ แล้วก็ จีจี้คุณมีอะไรไม่สบายใจรึเปล่าครับไม่เห็นพูดเลย” เมื่อถูกจิลทักจีจี้ก็ถึงกับสะดุ้งขึ้นมาทันที
“เปล่าหรอกค่ะ เพียงแต่ว่าฉันยังไม่ชินกับการเป็นผู้ติดตามของผู้เล่นเท่าไหร่ ปกติหน้าที่ของฉันคือการต้อนรับผู้เล่นใหม่และไม่ได้มีการอธิบายอะไรมากมายไม่เหมือนอย่างพี่มัลติที่ให้ข้อมูลกับผู้เล่นเป็นประจำอยู่แล้ว ฉันเลยไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไงค่ะ” จีจี้กล่าวด้วยความกังวลจนชายหนุ่มรู้สึกได้
“ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ ทำตัวตามสบาย จะคิดว่าตัวเองเป็นผู้เล่นเกมคนหนึ่งเลยก็ได้ครับผมไม่ถือ ผมเองที่มาเล่นเกมนี้ก็เพราะเพื่อนชวน(ขี้เกียดฟังมันตื้อมาก รำคราญ) และคิดว่าจะเข้ามาเพื่อพักผ่อนเท่านั้น เพราะฉะนั้น จีจี้อยากทำอะไรก็ได้ ผมไม่ว่าหรอก คุณด้วยนะคุณมัลติ”
“ค่ะ/ครับ”ทั้งสองคนตอบรับพร้อมกัน
“ถ้างั้นคุณจีจี้อยากจะไปที่ไหนรึเปล่าครับ ถ้าอยากไปไหนบอกได้นะครับ คือผมตรวจดูแล้วว่าผู้ติดตามสามารถอยู่ห่างจากผู้เล่นแค่ไหนก็ได้แล้วนานแค่ไหนก็ได้ถ้ามีการตกลงกัน แต่ว่าถ้าผู้เล่นต้องการเรียกตัวกลับมา ระบบก็จะทำการวาร์ปมาให้ทันทีน่ะครับถ้าผู้ติดตามอยู่ในเกม”
“มีระบบแบบนี้อยู่ด้วยสินะค่ะ ฉันนี่แย่จริงๆ ระบบเกมที่นอกเหนือไปจากข้อมูลสำหรับการเล่นเบื้องต้นก็ไม่ได้ศึกษาเลย เพราะคิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้ ดังนั้นฉันขอเวลาในการศึกษาข้อมูลและพัฒนาตัวเองจนเป็นผู้ติดตามที่ดีพอได้ แต่ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ จะได้ไหมค่ะ” จีจี้ที่คิดดีแล้วว่าเมื่อเธอได้กลายเป็นผู้ติดตามของผู้เล่นคนนี้แล้วก็ต้องทำมันออกมาให้ดีที่สุดและเพื่อหน้าที่นั้นเธอจึงต้องใช้เวลาในการศึกษาสิ่งต่างรวมถึงระบบภายในเกมอื่นๆที่เธอละเลยไปเพราะที่ไม่เคยเข้ามายุ่งเกี่ยวภายในเกมหรือเรียนรู้ข้อมูลของเกมในส่วนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับงานของเธอ ไม่เหมือนพนักงานคนอื่นที่พอหมดเวลางานก็จะเข้ามาเล่นเกมในฐานะผู้เล่น(พนักงานสามารถใช้ตัวละครเดียวกันกับที่ใช้ทำงานหรือสร้างตัวใหม่ก็ได้ แต่จะถูกจำกัดสิทธิ์ให้เท่ากับผู้เล่นปกติเมื่ออยู่นอกเหนือเวลางาน)
“ครับ ถ้างั้นก็ขอให้โชคดี จนกว่าจะถึงวันนั้นแล้วพบกันใหม่นะครับคุณจีจี้”
“เช่นกันค่ะ แล้วพอกันนะค่ะคุณจิล พี่มัลติ”
เมื่อบอกลากันเสร็จมัลติก็แนะนำให้จิลไปทางที่เหนือของเมืองซึ่งถูกระบุว่าเป็นที่ๆมีอากาศดีตลอดทั้งปีและยังมีธรรมชาติที่สวยงมติดอันดับต้นๆของเกม
“อ่า อากาศดีจริงๆเลย ต้นไม้ก็เยอะแถมยังมีน้ำตกสวยขนาดนี้ ในโลกจริงคงหาไม่ได้อีกแล้ว”
*ปัจจุบันมนุษย์มีวิทยาการและเทคโนโลยีระดับสูงที่สามารถสร้างสิ่งทดแทนธรรมชาติได้และธรรมชาติจริงๆก็ถูกทำลายไปมากถ้าจะมีอยู่ในขณะนี้ก็น้อยมากและถูกอนุรักษ์เป็นอย่างดีห้ามไม่ให้มนุษย์ผู้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเข้าไป
“ธรรมชาติในเกมนี้ผู้ร่วมสร้างและออกแบบนั้นเป็นผู้ที่ได้รับสิทธิ์สูงสุดในการดูและธรรมชาติที่แท้จริงครับ ซึ่งในที่นี้ ผมบอกไม่ได้ว่าเป็นใครเพราะเป็นข้อมูลปกปิดครับ” มัลติกล่าว
“ครับผมเข้าใจเพราะบุคคลนี้คนในโลกที่จะได้รู้จักตัวจริงของเขามีน้อยมาก และเป็นบุคคลที่มีอำนาจมากทีเดียวเรื่องนี้คนทั้งโลกย่อมรู้” แต่ก็คงมีน้อยคนอีกนั่นแหละที่รู้ว่าจิลรู้จักคนๆนี้
“ถ้างั้น ผมขอแนะนำให้คุณจิลไปตั้งเต็นท์ที่ใกล้ๆกับน้ำตกครับ เพราะจุดนั้นจะไม่มีสัตว์อสูร สามารถพักผ่อนได้อย่างปลอดภัย ถ้าคุณจิลไม่คิดอยากลงน้ำนะครับ”มัลติแนะนำสถานที่ๆจิลน่าจะต้องการไป
“ในน้ำคงมีสัตว์อสูรสินะครับ แล้วคงเป็นพวกโจมตีก่อนด้วยถึงได้ห้ามลงน้ำ ถ้างั้นผมจะระวังก็แล้วกัน เราไปพักที่นั่นกันเถอะครับ ว่าแต่เรื่องเต็นท์...”
“ผมมีครับและภายในก็กว้างขวางพอที่เราสามคนจะอยู่อย่างสบาย”
“ได้มาตอนเข้ามาเล่นในฐานะผู้เล่นสินะครับ” จิลถามเพราะNPCไม่น่าจะพกเต็นท์ติดตัว
“ครับ ได้มาตอนทำภารกิจ ซึ่งส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีคนทำเพราะคิดว่าสามารถซื้อจากทางระบบได้ แต่ก็ไม่มีใครรู้ครับว่าเจ้านี่พิเศษกว่าของระบบมากทีเดียว ถ้าคุณจิลอยากได้ผมสามารถบอกวิธีทำภารกิจได แต่การที่ภารกิจจะสำเร็จได้นั้นต้องอาศัยความสามารถของตัวเองครับ”
“อ่า...งั้นเอาไว้ก่อนเถอะครับ ผมว่าตอนนี้เราไปที่นั่นและเริ่มการพักผ่อนกันเถอะครับ”
ผู้เล่น จิล พบ พระแม่ธรณีผู้ดูแลพื้นปฐพีของดินแดนแห่งดิน ระดับXXX ขอแนะนำให้หนีค่ะ
"พระแม่ธรณี เทพที่คนยุคก่อนนับถือสินะ แล้วทำไมจะต้องหนีด้วยล่ะไม่ได้ทำผิดอะไรจนทำให้ท่านพิโรธจนเกิดแผ่นดินไหวสักหน่อย จริงไหมเกียร์"
"ครับ" เกียร์ตอบกลับผู้เป็นทั้งเพื่อน และเจ้านาย อีกอย่างทุกเกมที่เคยเล่นมา ไม่เคยมีเทพองค์นี้ปรากฏในเกมส์ อีกอย่างในยุคนี้ตำนานเก่าๆจะไม่ค่อยถูกพูดถึงกันแล้ว เพราะนิยาย ภาพยนตร์และการ์ตูนรวมไปถึงละครต่างๆถูกสร้างขึ้นมาให้มีความสนุกและสมจริง อีกทั้งเทคโนโลยีที่ทันสมัยก็ทำให้มนุษย์เหมือนมีพลังวิเศษเสียเองเรื่องราวเกี่ยวกับตำนานเทพจึงเป็นสิ่งที่มีการพูดถึงและให้ความสำคัญน้อยลงไป
"แต่ว่าพวกเราควรหนีตามที่ระบบบอกนะครับ เนื่องจากตอนนี้คุณสองคนยังมีระดับแค่1 อีกอย่าง พระแม่ธรณีมีระดับที่สูงมากจนตรวจสอบไม่ได้ หากโดนสังหารจะทำให้ไม่สามารถเข้าเกมได้เท่ากับ1วันของโลกจริงนะครับ"มัลติเอ่ยเตือน
" อ่า...งั้นหรอครั..."
เนื่องจาก ผู้เล่นจิล ไม่ทำการหนี จึงเข้าสู่เหตุการณ์พิเศษ ความพิโรธของพระแม่ธรณีค่ะ หากทำไม่สำเร็จผู้เล่นจะถูกตัดการเชื่อมต่อโดยอัตโนมัติและถูกห้ามเข้าเกมเป็นเวลาสองวันของโลกจริง
ระบบตัดการเชื่อมต่อนี้จะไม่เป็นอันตรายต่อผู้เล่นแต่อย่างใดค่ะ
ทั้งนี้เหตุการณ์พิเศษ พระแม่ธรณีพิโรธ ไม่สามารถปฏิเสธได้ และไม่สามารถยกเลิกกลางคันได้ค่ะ ขอให้คุณผู้เล่นโชคดีและสนุกกับเหตุการณ์พิเศษค่ะ
"สนุกกับผีนะสิ มัดมือชกกันชัดๆ"จิลคิดในใจอย่างหัวเสีย
"งานเข้าแล้วล่ะครับ"มัลติเอ่ย ในขณะที่เกียร์ทำเพียงเงียบและเดินเข้าไปกันจิลไว้แล้วตั้งท่าระวังภัย
"มนุษย์อย่างนั้นรึ พวกเจ้าชั่งบังอาจนัก หาญกล้ามาเผชิญหน้าข้าโดยไม่หนีไป” ร่างของพระแม่ธรณีที่งดงามด้วยชุดไทยโบราณสีทองผมยาวสลวยสีดำถูกรบไว้เป็นอย่างดีด้วยรัดเกล้าสีทองสวยอีกทั้งยังมีความงามที่มากเกินบรรยายเข้ามาประชิดตัวชายหนุ่มทั้งสองแล้วตวาดเสียงดังด้วยความเกรี้ยวกราด
“ทำไมพวกผมต้องกลัวท่านด้วยล่ะครับ ในเมื่อท่านออกจะงดงามขนาดนี้” จิลเอ่ยออกไปอย่างไม่กลัวเกรง แถมด้วยการยืนอย่างสบายใจปล่อยให้มัลติสะกิดแล้วสะกิดอีกแต่ชายหนุ่มก็ไม่สนใจ
“มนุษย์เช่นพวกเจ้าเพียงแค่รับรู้ถึงตัวตนของข้าต่างก็หนีหายไป มิเช่นนั้นก็ตามพวกมากลุ้มรุมข้า ชั่งน่าสมเพศยิ่งนัก พวกมันนั้นถือดีว่ามีคนหมู่มากแล้วจักต้านทานอำนาจแห่งข้าได้ชั่งไม่รู้จักเจียมกำลังตนยิ่งนัก”
“เพราะพวกเขากลัวจึงทำเช่นนั้น แต่ผมว่าคงไม่เป็นแบบนั้นทุกคนหรอกครับ ไม่อย่างนั้นผมคงทำแบบพวกที่ท่านเล่ามาแล้ว”
“เจ้าเป็นมนุษย์จึงเข้าข้างพวกตัวเอง พวกเจ้านั้นผยองในอำนาจที่ตนมีทำลายป่าล่าสัตว์อสูรซึ่งเสมือนเป็นลูกของข้าที่ข้าต้องปกป้องเจ้าเองก็คงจะเป็นเช่นนั้นไม่ต่างกัน เช่นนี้แล้ว ข้าก็ควรกำจัดพวกเจ้าก่อน” พระแม่ธรณีเอ่ยพร้อมเตรีมโจมตี
“เดี๋ยวก่อนสิครับ ผมรู้ว่าท่านน่าจะรู้ว่าผมไม่เคยทำร้ายสัตว์อสูร ท่านถึงยังยอมพูดคุยกับผมโดยไม่ลงมือทันที แต่ผู้ติดตามของผมคงทำให้ท่านไม่ไว้วงใจในตัวผมสินะครับ”
“เจ้าเลิกถ่วงเวลาข้าเสียทีมนุษย์ อย่างไรเสียอนาคตเจ้าก็ต้องเป็นผู้หนึ่งที่ทำลายลูกหลานข้าให้ข้ากำจัดพวกเจ้าเสียแต่ตอนนี้ยังดีเสียกว่า พวกเจ้าจงรับรู้ถึงความพิโรธของข้าเถิด!!!พระแม่ธรณีตวาด
“พื้นปฐพีจงกลืนกิน”สิ้นเสียงของพระมีธรณีก็เกิดแผ่นดินไหวและพื้นดินเริ่มเกิดรอยแยกอย่างรวดเร็ว เกียร์และจิลที่ประมวลผลได้เร็วรีบฉุดมันแต่พร้อมกับวิ่งไปอยู่ที่ด้านหลังพระแม่ธรณีทันทีเพราะคงไม่มีจุดไหนปลอดภัยไปกว่าพื้นที่ใกล้ตัวคนใช้ทักษะนี้ (แหงสิ ใครจะบ้าใช้ทักษะแล้วทำให้ตัวเองถูกกลืนกินไปด้วยล่ะ ถึงตัวเองจะไม่เป็นอะไรก็เถอะ”
“แหม สมกับที่เป็นพระแม่ธรณีเลยนะครับ แต่ผมว่าเรามาคุยกันดีๆดีกว่าเพราะท่านเองคงไม่อยากให้มีผลกระทบไปถึงลูกหลานท่าน แผ่นดินไหวขนาดนี้ คงมีสัตว์อสูรไม่น้อยที่แตกตื่น”
“เจ้า!! นับว่าเจ้ากล้ามากมนุษย์ แต่เอาเถอะข้าจะถือว่าเจ้าสามารถใช้สติเอาตัวรอดจากทักษะข้าได้และยังเป็นห่วงลูกหลานข้า ข้าจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นที่เจ้ามาที่นี่ แล้วพวกเจ้าจงไปจากที่นี่ซะ”
“เดี๋ยวสิครับ ผมต้องการรู้เรื่องราวให้มากกว่านี้เผื่อจะช่วยแก้ไขปัญหาของท่านได้ อีกอย่างผมก็แค่อยากจะมาพักผ่อนกินบรรยากาศที่ริมน้ำตกนั่นก็เท่านั้น ผมไม่อยากมาเสียเที่ยวนะครับ อีกอย่างเวลาของผมในโลกนี้มีจำกัดด้วย”
“ เฮ้อ... กว่าเจ้าจะพูดเข้าภารกิจได้นะมนุษย์เล่นเอาข้าเหนื่อยเลยจริงๆ คิดว่าคนที่ข้าถูกใจจะไม่สามารถรับภารกิจที่แท้จริงจากข้าได้เสียแล้ว”
“ห๊ะ....”ชายหนุ่มสามคนอุทานออกมาพร้อมกันทันทีอย่างไม่เข้าใจเมื่อได้ฟังคำของพระแม่ธรณีที่พูดออกมาอย่างโล่งออกและเสียหน้าที่ยิ้มแย้มผิดกับเมื่อครู่ริบลับ
“ไม่ต้องตกใจไป เจ้าได้รับภารกิจเกี่ยวกับข้ามามิใช่รึนั่น การที่เจ้าจะทำภารกิจได้นั้นคือต้องไม่ถูกข้าโจมตี หรือหลบการโจมตีของข้าได้ แล้วเอ่ยว่าจะช่วยแก้ปัญหาของข้า นับว่าเจ้าเป็นคนแรกที่ผ่านมาถึงขั้นนี้ได้ เจ้าพร้อมที่จะรับฟังปัญหาของข้าและช่วยแก้ไขอย่างจริงจังหรือยังล่ะ”
“ครับ” เฮ้อจะมาพักผ่อนแท้ๆดันต้องมาเจอแผ่นดินไหว หลบรอยแยก แถมต้องมาแก้ปัญหาให้ตัวละครในเกมอีกยกเลิกกลางคันก็ไม่ได้อีก จะพักผ่อนทั้งที่ทำไมอุปสรรค์มันเยอะนัก จิลบ่นในใจ
ความคิดเห็น